Μένω σπίτι, σημαίνει δικαίωμα στην αξιοπρεπή στέγαση (της Κατερίνας Σεργίδου)

Αναδημοσίευση από το rproject. Ένα συγκλονιστικά εύστοχο άρθρο της Κατερίνας Σεργίδου, με ένα εξ ίσου συγκλονιστικό σκίτσο από τη "σχεδία".

Πρόκειται για μια καμπάνια με τεράστια διαδικτυακή επιτυχία. Το σλόγκαν «Μένουμε Σπίτι» αναπαράγεται από εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στην Ελλάδα,  που παροτρύνουν άλλους ανθρώπους να επιδείξουν σοβαρότητα και υπευθυνότητα και να μην πραγματοποιούν άσκοπες και επικίνδυνες εξόδους. Διασημότητες της Showbiz βιντεοσκοπούν μηνύματα στα οποία μας καλούν να κάνουμε γυμναστική, να αλλάξουμε τη διακόσμηση του σπιτιού μας, να φτιάξουμε μια ζεστή ασφαλή φωλιά μέχρι να περάσει ο κίνδυνος. Συνδρομητικά κανάλια μας χαρίζουν δωρεάν ταινίες και σειρές. Όλα για να εξασφαλιστεί μια επιτυχής διαμονή μας στο σπίτι. Το «Μένουμε Σπίτι» δεν είναι  βεβαίως μια ανακάλυψη της ελληνικής κυβέρνησης ή των εγχώριων ΜΜΕ. Σε όλες τις γλώσσες του κόσμου οι άνθρωποι στα κοινωνικά δίκτυα συμβουλεύουν «Μείνετε Σπίτι.»

2020-03-20 21:54:20 EET

Τις τελευταίες μέρες το Υπουργείο Υγείας έχει λανσάρει την καμπάνια «Μένουμε Σπίτι» σε μια προσπάθεια να περιορίσει τον κοροναϊό. Πρό­κει­ται για μια κα­μπά­νια με τε­ρά­στια δια­δι­κτυα­κή επι­τυ­χία. Το σλό­γκαν «Μέ­νου­με Σπίτι» ανα­πα­ρά­γε­ται από εκα­το­ντά­δες χι­λιά­δες αν­θρώ­πους στην Ελ­λά­δα,  που πα­ρο­τρύ­νουν άλ­λους αν­θρώ­πους να επι­δεί­ξουν σο­βα­ρό­τη­τα και υπευ­θυ­νό­τη­τα και να μην πραγ­μα­το­ποιούν άσκο­πες και επι­κίν­δυ­νες εξό­δους. Δια­ση­μό­τη­τες της Showbiz βι­ντε­ο­σκο­πούν μη­νύ­μα­τα στα οποία μας κα­λούν να κά­νου­με γυ­μνα­στι­κή, να αλ­λά­ξου­με τη δια­κό­σμη­ση του σπι­τιού μας, να φτιά­ξου­με μια ζεστή ασφα­λή φωλιά μέχρι να πε­ρά­σει ο κίν­δυ­νος. Συν­δρο­μη­τι­κά κα­νά­λια μας χα­ρί­ζουν δω­ρε­άν ται­νί­ες και σει­ρές. Όλα για να εξα­σφα­λι­στεί μια επι­τυ­χής δια­μο­νή μας στο σπίτι. Το «Μέ­νου­με Σπίτι» δεν είναι  βε­βαί­ως μια ανα­κά­λυ­ψη της ελ­λη­νι­κής κυ­βέρ­νη­σης ή των εγ­χώ­ριων ΜΜΕ. Σε όλες τις γλώσ­σες του κό­σμου οι άν­θρω­ποι στα κοι­νω­νι­κά δί­κτυα συμ­βου­λεύ­ουν «Μεί­νε­τε Σπίτι.»

Κατερίνα Σεργίδου

Σε αυτές τις συν­θή­κες η αντι­κυ­βερ­νη­τι­κή κρι­τι­κή πάνω στο συ­γκε­κρι­μέ­νο μέτρο δεν είναι μια εύ­κο­λη υπό­θε­ση. Καμία και κα­νείς δεν μπο­ρεί να ισχυ­ρι­στεί ότι το «Μέ­νου­με Σπίτι» είναι μια κακή συμ­βου­λή. Είναι αυ­το­νό­η­τη η υπο­χρέ­ω­ση όλων μας να προ­στα­τεύ­σου­με και να προ­στα­τευ­τού­με. Είναι  αδιαμ­φι­σβή­τη­το ότι η ει­σή­γη­ση  των λοι­μο­ξιο­λό­γων  για πε­ριο­ρι­σμό στο σπίτι απο­τε­λεί ένα ανα­γκαίο βήμα για την ανα­χαί­τι­ση της παν­δη­μί­ας. Από αυτή την άποψη το «Μέ­νου­με Σπίτι» είναι μια ανα­γκαία συμ­βου­λή. Όμως όπως πάντα, έχο­ντας ση­μειώ­σει τα αυ­το­νό­η­τα, με μια απο­δο­μη­τι­κή διά­θε­ση χρειά­ζε­ται να θέ­σου­με δύο ερω­τή­μα­τα για να κα­τα­νο­ή­σου­με τι είναι αυτό που δεν λέ­γε­ται στη συμ­βου­λή «Μέ­νου­με Σπίτι».

Το πρώτο ερώ­τη­μα είναι:  Σε ποιες-ους απευ­θύ­νε­ται το μέτρο; Και το δεύ­τε­ρο ερώ­τη­μα είναι: «Ποιο σπίτι;» Τε­λι­κά τα δύο ερω­τή­μα­τα συ­να­ντιού­νται σε ένα τρίτο «Πώς και Πού να μεί­νου­με;»

Συ­ζη­τώ­ντας γύρω από αυτό το ερώ­τη­μα,  μας δί­νε­ται μια πολύ καλή ευ­και­ρία να μι­λή­σου­με  σο­βα­ρά για το ζή­τη­μα του δι­καιώ­μα­τος στην στέγη και των αξιο­πρε­πών συν­θη­κών δια­βί­ω­σης για όλες και για όλους. Μας δί­νε­ται τε­λι­κά η δυ­να­τό­τη­τα να ανα­ρω­τη­θού­με τι απο­τε­λεί ένα σπίτι. Μια τέ­τοια συ­ζή­τη­ση μπο­ρεί να απο­κα­λύ­ψει την υπο­κρι­σία της κυ­βέρ­νη­σης που προ­τεί­νει ένα ανα­γκαίο μέτρο την ίδια στιγ­μή που υπο­σκά­πτει τη δυ­να­τό­τη­τα ενός ση­μα­ντι­κού τμή­μα­τος της κοι­νω­νί­ας να μεί­νει στα αλή­θεια σπίτι, με ή χωρίς παν­δη­μία. Και αυτή είναι μια συ­ζή­τη­ση που δεν μπο­ρεί να γίνει σε κλίμα εθνι­κής συ­ναί­νε­σης ούτε ανα­πα­ρά­γο­ντας τα σύμ­βο­λα της κυ­βερ­νη­τι­κής δια­δι­κτυα­κής κα­μπά­νιας.  Αντί­θε­τα το να θέ­σου­με το ερώ­τη­μα «πώς και πού να μεί­νου­με» απο­τε­λεί μια πραγ­μα­τι­κά υπεύ­θυ­νη στάση απέ­να­ντι στη με­γά­λη πλειο­ψη­φία της κοι­νω­νί­ας.

Πώς να Μεί­νου­με Σπίτι  αυτοί που δεν έχου­με σπίτι;

Η Εθνι­κή Ομο­σπον­δία Δα­νειο­λη­πτών  της Ελ­λά­δας επι­ση­μαί­νει ότι έχει τεθεί σε εφαρ­μο­γή  η  μνη­μο­νια­κή δέ­σμευ­ση για τη διε­νέρ­γεια 140.000 πλει­στη­ρια­σμών πρώ­της και κύ­ριας κα­τοι­κί­ας έως το 2022. Επι­πλέ­ον σύμ­φω­να με στοι­χεία της ομο­σπον­δί­ας 100.000 κα­τοι­κί­ες βρί­σκο­νται ήδη στα χέρια τρα­πε­ζών και 25.000 κα­τοι­κί­ες προ­

σφέ­ρο­νται στο airbnb. Επι­ση­μαί­νει επί­σης πως αν  προ­στε­θούν και 120.000 κα­τοι­κί­ες που θα πε­ριέλ­θουν στα χέρια των τρα­πε­ζών και κάθε λογής funds στα επό­με­να χρό­νια, τότε συ­νο­λι­κά 265.000 κα­τοι­κί­ες θα εκλεί­ψουν από την ελ­λη­νι­κή αγορά. Οι πλει­στη­ρια­σμοί όμως δεν γί­νο­νται σε άδεια σπί­τια. Πίσω από αυ­τούς τους αριθ­μούς υπάρ­χουν άν­θρω­ποι που γί­νο­νται άστε­γοι από τη μια μέρα στην άλλη ή που στην κα­λύ­τε­ρη επι­στρέ­φουν στο πα­τρι­κό τους. Την ίδια στιγ­μή χι­λιά­δες άστε­γοι  και  το­ξι­κο­μα­νείς κοι­μού­νται στους δρό­μους, στα πα­γκά­κια, μέσα σε χαρ­τό­κου­τα ή μπαι­νο­βγαί­νουν σε ξε­νώ­νες και κέ­ντρα απε­ξάρ­τη­σης.  Τι ση­μαί­νει λοι­πόν το «Μέ­νου­με Σπίτι» για αυ­τούς;

…αυτοί  που δεν έχου­με χρόνο;

Την ώρα που γρά­φο­νται αυτές οι γραμ­μές λαμ­βά­νο­νται νέα μέτρα που μοιά­ζουν με αυτά μιας επί­τα­ξης της ερ­γα­σί­ας σε και­ρούς πο­λέ­μου.  Ανά­με­σα σε άλλα,  ανα­κοι­νώ­νε­ται η διεύ­ρυν­ση του ωρα­ρί­ου των σου­περ­μάρ­κετ. Οι ερ­γα­ζό­με­νες και οι ερ­γα­ζό­με­νοι σε αυτά,  κα­λού­νται να ερ­γα­στούν ακόμα πιο σκλη­ρά προ­κει­μέ­νου να πε­ριο­ρι­στεί ο ιός και να εξυ­πη­ρε­τη­θεί ο πλη­θυ­σμός που θα κα­τορ­θώ­σει να μεί­νει σπίτι. Στα νο­σο­κο­μεία η κα­τά­στα­ση είναι ακόμα χει­ρό­τε­ρη. Το ια­τρι­κό και νο­ση­λευ­τι­κό προ­σω­πι­κό ερ­γά­ζε­ται σε αντί­ξο­ες συν­θή­κες, μέ­νο­ντας στα νο­σο­κο­μεία. Στους δρό­μους τα δη­μο­τι­κά συ­νερ­γεία κα­θα­ρι­σμού συ­νε­χί­ζουν να είναι εκτε­θει­μέ­να σε μι­κρό­βια χωρίς τον απα­ραί­τη­το προ­στα­τευ­τι­κό εξο­πλι­σμό.  Τι ση­μαί­νει λοι­πόν το «Μέ­νου­με Σπίτι» για αυ­τούς;

…αυτοί που το σπίτι μας δεν είναι σπίτι;

Χι­λιά­δες νοι­κο­κυ­ριά δεν έχουν πρό­σβα­ση σε ηλε­κτρι­κό ρεύμα λόγω της αδυ­να­μί­ας πλη­ρω­μής των λο­γα­ρια­σμών της ΔΕΗ. Εκα­το­ντά­δες χι­λιά­δες άν­θρω­ποι ζουν σε υπό­γεια που δεν έχουν φως, που δεν αε­ρί­ζο­νται καλά, χωρίς θέρ­μαν­ση, ζεστό νερό, και κα­τάλ­λη­λη τροφή. Δεν είναι λίγες οι πε­ρι­πτώ­σεις που σε μικρά δια­με­ρί­σμα­τα στρι­μώ­χνο­νται πολ­λοί άν­θρω­ποι για να μοι­ρα­στούν το νοίκι.   Πολλά από αυτά τα σπί­τια δεν είναι κα­τάλ­λη­λα επι­πλω­μέ­να και πολ­λές φορές οι άν­θρω­ποι που δια­μέ­νουν σε αυτά,  ζουν απο­κλει­σμέ­νοι,  με ελ­λι­πή πλη­ρο­φό­ρη­ση αφού δεν δια­θέ­τουν τη­λέ­φω­νο ή ίντερ­νετ. Τι ση­μαί­νει λοι­πόν το «Μέ­νου­με Σπίτι» για αυ­τούς;

…αυτοί που ζούμε Χωρίς Βο­ή­θεια;

Χι­λιά­δες άν­θρω­ποι ζουν χωρίς βο­ή­θεια και φρο­ντί­δα. Ηλι­κιω­μέ­νοι, ανά­πη­ροι, χρό­νια ασθε­νείς μέ­νουν σπίτι χωρίς συ­ντρο­φιά ή πρό­σβα­ση σε ια­τρο­φαρ­μα­κευ­τι­κή πε­ρί­θαλ­ψη. Σε συν­θή­κες που το πρό­γραμ­μα Βο­ή­θεια στο Σπίτι έχει υπο­στεί μνη­μο­νια­κές πε­ρι­κο­πές το να μεί­νουν στο σπίτι δεν τους προ­στα­τεύ­ει  αν δεν έχουν την κα­τάλ­λη­λη φρο­ντί­δα. Τι ση­μαί­νει λοι­πόν το «Μέ­νου­με Σπίτι» για αυ­τούς;

…αυτές που κιν­δυ­νεύ­ου­με στο σπίτι;

Η έμ­φυ­λη βία είναι η πρώτη αιτία θα­νά­του για τις γυ­ναί­κες πα­γκό­σμια. Για πολ­λές γυ­ναί­κες η βία στο σπίτι, ο ξυ­λο­δαρ­μός, η λε­κτι­κή βία, οι απει­λές,  είναι η σκλη­ρή κα­θη­με­ρι­νό­τη­τα. Κά­ποιες φορές η κλι­μά­κω­ση της βίας φτά­νει μέχρι το βια­σμό και τη γυ­ναι­κο­κτο­νία. Πολ­λές φορές η ερ­γα­σία εκτός σπι­τιού απο­τε­λεί ανάσα για τις γυ­ναί­κες που επι­θυ­μούν να φύ­γουν από το σπίτι για να γλυ­τώ­σουν από την κα­κο­ποί­η­ση κάθε εί­δους. Αλλά ακόμα και στις πε­ρι­πτώ­σεις που οι γυ­ναί­κες δεν υφί­στα­νται κα­κο­ποί­η­ση σε συν­θή­κες παν­δη­μί­ας ζουν με το άγχος να μην νο­σή­σουν προ­κει­μέ­νου να είναι σε θέση να φρο­ντί­σουν τα πιο αδύ­να­μα μέλη των οι­κο­γε­νειών τους. Και όμως είναι οι πρώ­τες που θα στρι­μω­χτούν εκτε­θει­μέ­νες στις ουρές των σου­περ­μάρ­κετ  και των φαρ­μα­κεί­ων.  Τι ση­μαί­νει λοι­πόν το «Μέ­νου­με Σπίτι» για αυτές;

…αυτοί που φύ­γα­με από το σπίτι;

Εκα­τομ­μύ­ρια προ­σφύ­γισ­σες και πρό­σφυ­γες εγκα­τέ­λει­ψαν τα σπί­τια τους λόγω πο­λέ­μου τα τε­λευ­ταία χρό­νια. Όσες γλύ­τω­σαν από τον πνιγ­μό, το κρύο, τις φα­σι­στι­κές επι­θέ­σεις, τις ασθέ­νειες, τις πυρ­κα­γιές, τους βομ­βαρ­δι­σμούς, την πείνα έφτα­σαν στην Ελ­λά­δα και πε­τά­χτη­καν στα άθλια στρα­τό­πε­δα συ­γκέ­ντρω­σης. Το σπίτι τους είναι κάτι βρώ­μι­κες σκι­σμέ­νες σκη­νές, κάτι κο­ντέι­νερ ή πα­ρα­πήγ­μα­τα. Καμιά φορά δεν έχουν ούτε αυτό. Δεν έχουν πόρ­τες, πα­ρά­θυ­ρα, κρε­βά­τι, μπά­νιο. Το λόγκο του Υπουρ­γεί­ου Υγεί­ας  που συ­νο­δεύ­ει το σλό­γκαν «Μέ­νου­με Σπίτι», με το ροζ σπι­τά­κι και τα πρά­σι­να δέ­ντρα που το πε­ρι­στοι­χί­ζουν δεν ση­μαί­νει τί­πο­τε για αυ­τούς. Τα παι­διά τους αντί για σπι­τά­κια ζω­γρα­φί­ζουν βάρ­κες και νερό. Τι ση­μαί­νει λοι­πόν το «Μέ­νου­με σπίτι» για αυ­τούς;

Τι είναι ένα σπίτι;

Το σπίτι δεν είναι πάντα ένας ασφα­λής προ­στα­τευ­μέ­νος χώρος. Για πολ­λές και πολ­λούς το σπίτι είναι απου­σία, είναι υπό­γειο, είναι πα­ρά­πηγ­μα, είναι απλή­ρω­το νοίκι και έξωση, είναι κομ­μέ­νο ρεύμα, είναι κα­κο­ποί­η­ση, είναι μο­να­ξιά. Ένα σπίτι  δεν είναι μόνο ένας κλει­στός οριο­θε­τη­μέ­νος χώρος φτιαγ­μέ­νος από  τσι­μέ­ντο και τού­βλα. Το σπίτι είναι δι­καί­ω­μα, είναι αξιο­πρε­πής συν­θή­κη δια­βί­ω­σης, είναι ασφά­λεια, χώρος ξε­κού­ρα­σης, ύπνου, ανα­ψυ­χής και τρο­φής. Για πολ­λές και πολ­λούς από εμάς σε συν­θή­κες παν­δη­μί­ας το «Μέ­νου­με Σπίτι» είναι μια ανα­γκαία συν­θή­κη που ελ­πί­ζου­με να μην κρα­τή­σει πολύ. Για εκα­τομ­μύ­ρια αν­θρώ­πους όμως, το «Μέ­νου­με Σπίτι» δεν απο­τε­λεί εναλ­λα­κτι­κή. Οι κυ­βερ­νώ­ντες θα μπο­ρού­σαν να δο­κι­μά­σουν σε συν­θή­κες παν­δη­μί­ας να μεί­νουν για λίγες ώρες σε ένα σπίτι χωρίς ρεύμα, σε ένα υπό­γειο, με το φόβο της έξω­σης, ή σε μια σκηνή στη Μόρια με τα παι­διά τους πει­να­σμέ­να στην αγκα­λιά. Ή θα μπο­ρού­σαν να προ­σκα­λέ­σουν σπίτι τους για λίγες ώρες όλους τους αν­θρώ­πους που δεν μπο­ρούν να Μεί­νουν Σπίτι. Και το «Μέ­νου­με Σπίτι ΤΟΥΣ» άλ­λω­στε δεν ακού­γε­ται κακή ιδέα.

Δεν μας κα­θη­συ­χά­ζει λοι­πόν η κα­μπά­νια του Υπουρ­γεί­ου Υγεί­ας. Θέ­λου­με  μια κοι­νω­νία όπου το «Μέ­νου­με Σπίτι»,  σε συν­θή­κες παν­δη­μί­ας ή μη,  θα ση­μαί­νει ότι όλες και όλοι ανε­ξαρ­τή­τως κα­τα­γω­γής, θρη­σκεί­ας, ει­σο­δή­μα­τος θα έχου­με κα­τοι­κί­ες με αξιο­πρε­πείς συν­θή­κες δια­βί­ω­σης. Σε συν­θή­κες παν­δη­μί­ας προ­στα­τευό­μα­στε και προ­στα­τεύ­ου­με τους γύρω μας ακο­λου­θώ­ντας όλα τα ανα­γκαία μέτρα,  όμως δεν μπο­ρού­με να κα­θί­σου­με στα αυγά μας , εφη­συ­χα­σμέ­νοι στα σπί­τια μας,  όταν έστω και ένα παιδί στις Μό­ριες του κό­σμου,  απόψε δεν έχει σπίτι να μεί­νει.

*Η φωτό επάνω είναι από το πρω­το­σέ­λι­δο του πε­ριο­δι­κού “Σχε­δία”

/rproject.gr

Πρόκειται για μια καμπάνια με τεράστια διαδικτυακή επιτυχία. Το σλόγκαν «Μένουμε Σπίτι» αναπαράγεται από εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στην Ελλάδα,  που παροτρύνουν άλλους ανθρώπους να επιδείξουν σοβαρότητα και υπευθυνότητα και να μην πραγματοποιούν άσκοπες και επικίνδυνες εξόδους. Διασημότητες της Showbiz βιντεοσκοπούν μηνύματα στα οποία μας καλούν να κάνουμε γυμναστική, να αλλάξουμε τη διακόσμηση του σπιτιού μας, να φτιάξουμε μια ζεστή ασφαλή φωλιά μέχρι να περάσει ο κίνδυνος. Συνδρομητικά κανάλια μας χαρίζουν δωρεάν ταινίες και σειρές. Όλα για να εξασφαλιστεί μια επιτυχής διαμονή μας στο σπίτι. Το «Μένουμε Σπίτι» δεν είναι  βεβαίως μια ανακάλυψη της ελληνικής κυβέρνησης ή των εγχώριων ΜΜΕ. Σε όλες τις γλώσσες του κόσμου οι άνθρωποι στα κοινωνικά δίκτυα συμβουλεύουν «Μείνετε Σπίτι.»

Πρόκειται για μια καμπάνια με τεράστια διαδικτυακή επιτυχία. Το σλόγκαν «Μένουμε Σπίτι» αναπαράγεται από εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στην Ελλάδα,  που παροτρύνουν άλλους ανθρώπους να επιδείξουν σοβαρότητα και υπευθυνότητα και να μην πραγματοποιούν άσκοπες και επικίνδυνες εξόδους. Διασημότητες της Showbiz βιντεοσκοπούν μηνύματα στα οποία μας καλούν να κάνουμε γυμναστική, να αλλάξουμε τη διακόσμηση του σπιτιού μας, να φτιάξουμε μια ζεστή ασφαλή φωλιά μέχρι να περάσει ο κίνδυνος. Συνδρομητικά κανάλια μας χαρίζουν δωρεάν ταινίες και σειρές. Όλα για να εξασφαλιστεί μια επιτυχής διαμονή μας στο σπίτι. Το «Μένουμε Σπίτι» δεν είναι  βεβαίως μια ανακάλυψη της ελληνικής κυβέρνησης ή των εγχώριων ΜΜΕ. Σε όλες τις γλώσσες του κόσμου οι άνθρωποι στα κοινωνικά δίκτυα συμβουλεύουν «Μείνετε Σπίτι.»
Σε αυτές τις συνθήκες η αντικυβερνητική κριτική πάνω στο συγκεκριμένο μέτρο δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Καμία και κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι το «Μένουμε Σπίτι» είναι μια κακή συμβουλή. Είναι αυτονόητη η υποχρέωση όλων μας να προστατεύσουμε και να προστατευτούμε. Είναι  αδιαμφισβήτητο ότι η εισήγηση  των λοιμοξιολόγων  για περιορισμό στο σπίτι αποτελεί ένα αναγκαίο βήμα για την αναχαίτιση της πανδημίας. Από αυτή την άποψη το «Μένουμε Σπίτι» είναι μια αναγκαία συμβουλή. Όμως όπως πάντα, έχοντας σημειώσει τα αυτονόητα, με μια αποδομητική διάθεση χρειάζεται να θέσουμε δύο ερωτήματα για να κατανοήσουμε τι είναι αυτό που δεν λέγεται στη συμβουλή «Μένουμε Σπίτι».
Το πρώτο ερώτημα είναι:  Σε ποιες-ους απευθύνεται το μέτρο; Και το δεύτερο ερώτημα είναι: «Ποιο σπίτι;» Τελικά τα δύο ερωτήματα συναντιούνται σε ένα τρίτο «Πώς και Πού να μείνουμε;»
Συζητώντας γύρω από αυτό το ερώτημα,  μας δίνεται μια πολύ καλή ευκαιρία να μιλήσουμε  σοβαρά για το ζήτημα του δικαιώματος στην στέγη και των αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης για όλες και για όλους. Μας δίνεται τελικά η δυνατότητα να αναρωτηθούμε τι αποτελεί ένα σπίτι. Μια τέτοια συζήτηση μπορεί να αποκαλύψει την υποκρισία της κυβέρνησης που προτείνει ένα αναγκαίο μέτρο την ίδια στιγμή που υποσκάπτει τη δυνατότητα ενός σημαντικού τμήματος της κοινωνίας να μείνει στα αλήθεια σπίτι, με ή χωρίς πανδημία. Και αυτή είναι μια συζήτηση που δεν μπορεί να γίνει σε κλίμα εθνικής συναίνεσης ούτε αναπαράγοντας τα σύμβολα της κυβερνητικής διαδικτυακής καμπάνιας.  Αντίθετα το να θέσουμε το ερώτημα «πώς και πού να μείνουμε» αποτελεί μια πραγματικά υπεύθυνη στάση απέναντι στη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας.
Πώς να Μείνουμε Σπίτι  αυτοί που δεν έχουμε σπίτι;
 Η Εθνική Ομοσπονδία Δανειοληπτών  της Ελλάδας επισημαίνει ότι έχει τεθεί σε εφαρμογή  η  μνημονιακή δέσμευση για τη διενέργεια 140.000 πλειστηριασμών πρώτης και κύριας κατοικίας έως το 2022. Επιπλέον σύμφωνα με στοιχεία της ομοσπονδίας 100.000 κατοικίες βρίσκονται ήδη στα χέρια τραπεζών και 25.000 κατοικίες προσφέρονται στο airbnb. Επισημαίνει επίσης πως αν  προστεθούν και 120.000 κατοικίες που θα περιέλθουν στα χέρια των τραπεζών και κάθε λογής funds στα επόμενα χρόνια, τότε συνολικά 265.000 κατοικίες θα εκλείψουν από την ελληνική αγορά. Οι πλειστηριασμοί όμως δεν γίνονται σε άδεια σπίτια. Πίσω από αυτούς τους αριθμούς υπάρχουν άνθρωποι που γίνονται άστεγοι από τη μια μέρα στην άλλη ή που στην καλύτερη επιστρέφουν στο πατρικό τους. Την ίδια στιγμή χιλιάδες άστεγοι  και  τοξικομανείς κοιμούνται στους δρόμους, στα παγκάκια, μέσα σε χαρτόκουτα ή μπαινοβγαίνουν σε ξενώνες και κέντρα απεξάρτησης.  Τι σημαίνει λοιπόν το «Μένουμε Σπίτι» για αυτούς;
…αυτοί  που δεν έχουμε χρόνο;
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές λαμβάνονται νέα μέτρα που μοιάζουν με αυτά μιας επίταξης της εργασίας σε καιρούς πολέμου.  Ανάμεσα σε άλλα,  ανακοινώνεται η διεύρυνση του ωραρίου των σουπερμάρκετ. Οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι σε αυτά,  καλούνται να εργαστούν ακόμα πιο σκληρά προκειμένου να περιοριστεί ο ιός και να εξυπηρετηθεί ο πληθυσμός που θα κατορθώσει να μείνει σπίτι. Στα νοσοκομεία η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη. Το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό εργάζεται σε αντίξοες συνθήκες, μένοντας στα νοσοκομεία. Στους δρόμους τα δημοτικά συνεργεία καθαρισμού συνεχίζουν να είναι εκτεθειμένα σε μικρόβια χωρίς τον απαραίτητο προστατευτικό εξοπλισμό.  Τι σημαίνει λοιπόν το «Μένουμε Σπίτι» για αυτούς;
…αυτοί που το σπίτι μας δεν είναι σπίτι;
Χιλιάδες νοικοκυριά δεν έχουν πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύμα λόγω της αδυναμίας πληρωμής των λογαριασμών της ΔΕΗ. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι ζουν σε υπόγεια που δεν έχουν φως, που δεν αερίζονται καλά, χωρίς θέρμανση, ζεστό νερό, και κατάλληλη τροφή. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που σε μικρά διαμερίσματα στριμώχνονται πολλοί άνθρωποι για να μοιραστούν το νοίκι.   Πολλά από αυτά τα σπίτια δεν είναι κατάλληλα επιπλωμένα και πολλές φορές οι άνθρωποι που διαμένουν σε αυτά,  ζουν αποκλεισμένοι,  με ελλιπή πληροφόρηση αφού δεν διαθέτουν τηλέφωνο ή ίντερνετ. Τι σημαίνει λοιπόν το «Μένουμε Σπίτι» για αυτούς;
…αυτοί που ζούμε Χωρίς Βοήθεια;
Χιλιάδες άνθρωποι ζουν χωρίς βοήθεια και φροντίδα. Ηλικιωμένοι, ανάπηροι, χρόνια ασθενείς μένουν σπίτι χωρίς συντροφιά ή πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Σε συνθήκες που το πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι έχει υποστεί μνημονιακές περικοπές το να μείνουν στο σπίτι δεν τους προστατεύει  αν δεν έχουν την κατάλληλη φροντίδα. Τι σημαίνει λοιπόν το «Μένουμε Σπίτι» για αυτούς;
…αυτές που κινδυνεύουμε στο σπίτι;
Η έμφυλη βία είναι η πρώτη αιτία θανάτου για τις γυναίκες παγκόσμια. Για πολλές γυναίκες η βία στο σπίτι, ο ξυλοδαρμός, η λεκτική βία, οι απειλές,  είναι η σκληρή καθημερινότητα. Κάποιες φορές η κλιμάκωση της βίας φτάνει μέχρι το βιασμό και τη γυναικοκτονία. Πολλές φορές η εργασία εκτός σπιτιού αποτελεί ανάσα για τις γυναίκες που επιθυμούν να φύγουν από το σπίτι για να γλυτώσουν από την κακοποίηση κάθε είδους. Αλλά ακόμα και στις περιπτώσεις που οι γυναίκες δεν υφίστανται κακοποίηση σε συνθήκες πανδημίας ζουν με το άγχος να μην νοσήσουν προκειμένου να είναι σε θέση να φροντίσουν τα πιο αδύναμα μέλη των οικογενειών τους. Και όμως είναι οι πρώτες που θα στριμωχτούν εκτεθειμένες στις ουρές των σουπερμάρκετ  και των φαρμακείων.  Τι σημαίνει λοιπόν το «Μένουμε Σπίτι» για αυτές;
…αυτοί που φύγαμε από το σπίτι;
Εκατομμύρια προσφύγισσες και πρόσφυγες εγκατέλειψαν τα σπίτια τους λόγω πολέμου τα τελευταία χρόνια. Όσες γλύτωσαν από τον πνιγμό, το κρύο, τις φασιστικές επιθέσεις, τις ασθένειες, τις πυρκαγιές, τους βομβαρδισμούς, την πείνα έφτασαν στην Ελλάδα και πετάχτηκαν στα άθλια στρατόπεδα συγκέντρωσης. Το σπίτι τους είναι κάτι βρώμικες σκισμένες σκηνές, κάτι κοντέινερ ή παραπήγματα. Καμιά φορά δεν έχουν ούτε αυτό. Δεν έχουν πόρτες, παράθυρα, κρεβάτι, μπάνιο. Το λόγκο του Υπουργείου Υγείας  που συνοδεύει το σλόγκαν «Μένουμε Σπίτι», με το ροζ σπιτάκι και τα πράσινα δέντρα που το περιστοιχίζουν δεν σημαίνει τίποτε για αυτούς. Τα παιδιά τους αντί για σπιτάκια ζωγραφίζουν βάρκες και νερό. Τι σημαίνει λοιπόν το «Μένουμε σπίτι» για αυτούς;
Τι είναι ένα σπίτι;
Το σπίτι δεν είναι πάντα ένας ασφαλής προστατευμένος χώρος. Για πολλές και πολλούς το σπίτι είναι απουσία, είναι υπόγειο, είναι παράπηγμα, είναι απλήρωτο νοίκι και έξωση, είναι κομμένο ρεύμα, είναι κακοποίηση, είναι μοναξιά. Ένα σπίτι  δεν είναι μόνο ένας κλειστός οριοθετημένος χώρος φτιαγμένος από  τσιμέντο και τούβλα. Το σπίτι είναι δικαίωμα, είναι αξιοπρεπής συνθήκη διαβίωσης, είναι ασφάλεια, χώρος ξεκούρασης, ύπνου, αναψυχής και τροφής. Για πολλές και πολλούς από εμάς σε συνθήκες πανδημίας το «Μένουμε Σπίτι» είναι μια αναγκαία συνθήκη που ελπίζουμε να μην κρατήσει πολύ. Για εκατομμύρια ανθρώπους όμως, το «Μένουμε Σπίτι» δεν αποτελεί εναλλακτική. Οι κυβερνώντες θα μπορούσαν να δοκιμάσουν σε συνθήκες πανδημίας να μείνουν για λίγες ώρες σε ένα σπίτι χωρίς ρεύμα, σε ένα υπόγειο, με το φόβο της έξωσης, ή σε μια σκηνή στη Μόρια με τα παιδιά τους πεινασμένα στην αγκαλιά. Ή θα μπορούσαν να προσκαλέσουν σπίτι τους για λίγες ώρες όλους τους ανθρώπους που δεν μπορούν να Μείνουν Σπίτι. Και το «Μένουμε Σπίτι ΤΟΥΣ» άλλωστε δεν ακούγεται κακή ιδέα.
Δεν μας καθησυχάζει λοιπόν η καμπάνια του Υπουργείου Υγείας. Θέλουμε  μια κοινωνία όπου το «Μένουμε Σπίτι»,  σε συνθήκες πανδημίας ή μη,  θα σημαίνει ότι όλες και όλοι ανεξαρτήτως καταγωγής, θρησκείας, εισοδήματος θα έχουμε κατοικίες με αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης. Σε συνθήκες πανδημίας προστατευόμαστε και προστατεύουμε τους γύρω μας ακολουθώντας όλα τα αναγκαία μέτρα,  όμως δεν μπορούμε να καθίσουμε στα αυγά μας , εφησυχασμένοι στα σπίτια μας,  όταν έστω και ένα παιδί στις Μόριες του κόσμου,  απόψε δεν έχει σπίτι να μείνει.

Πρόκειται για μια καμπάνια με τεράστια διαδικτυακή επιτυχία. Το σλόγκαν «Μένουμε Σπίτι» αναπαράγεται από εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στην Ελλάδα,  που παροτρύνουν άλλους ανθρώπους να επιδείξουν σοβαρότητα και υπευθυνότητα και να μην πραγματοποιούν άσκοπες και επικίνδυνες εξόδους. Διασημότητες της Showbiz βιντεοσκοπούν μηνύματα στα οποία μας καλούν να κάνουμε γυμναστική, να αλλάξουμε τη διακόσμηση του σπιτιού μας, να φτιάξουμε μια ζεστή ασφαλή φωλιά μέχρι να περάσει ο κίνδυνος. Συνδρομητικά κανάλια μας χαρίζουν δωρεάν ταινίες και σειρές. Όλα για να εξασφαλιστεί μια επιτυχής διαμονή μας στο σπίτι. Το «Μένουμε Σπίτι» δεν είναι  βεβαίως μια ανακάλυψη της ελληνικής κυβέρνησης ή των εγχώριων ΜΜΕ. Σε όλες τις γλώσσες του κόσμου οι άνθρωποι στα κοινωνικά δίκτυα συμβουλεύουν «Μείνετε Σπίτι.»
Σε αυτές τις συνθήκες η αντικυβερνητική κριτική πάνω στο συγκεκριμένο μέτρο δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Καμία και κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι το «Μένουμε Σπίτι» είναι μια κακή συμβουλή. Είναι αυτονόητη η υποχρέωση όλων μας να προστατεύσουμε και να προστατευτούμε. Είναι  αδιαμφισβήτητο ότι η εισήγηση  των λοιμοξιολόγων  για περιορισμό στο σπίτι αποτελεί ένα αναγκαίο βήμα για την αναχαίτιση της πανδημίας. Από αυτή την άποψη το «Μένουμε Σπίτι» είναι μια αναγκαία συμβουλή. Όμως όπως πάντα, έχοντας σημειώσει τα αυτονόητα, με μια αποδομητική διάθεση χρειάζεται να θέσουμε δύο ερωτήματα για να κατανοήσουμε τι είναι αυτό που δεν λέγεται στη συμβουλή «Μένουμε Σπίτι».
Το πρώτο ερώτημα είναι:  Σε ποιες-ους απευθύνεται το μέτρο; Και το δεύτερο ερώτημα είναι: «Ποιο σπίτι;» Τελικά τα δύο ερωτήματα συναντιούνται σε ένα τρίτο «Πώς και Πού να μείνουμε;»
Συζητώντας γύρω από αυτό το ερώτημα,  μας δίνεται μια πολύ καλή ευκαιρία να μιλήσουμε  σοβαρά για το ζήτημα του δικαιώματος στην στέγη και των αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης για όλες και για όλους. Μας δίνεται τελικά η δυνατότητα να αναρωτηθούμε τι αποτελεί ένα σπίτι. Μια τέτοια συζήτηση μπορεί να αποκαλύψει την υποκρισία της κυβέρνησης που προτείνει ένα αναγκαίο μέτρο την ίδια στιγμή που υποσκάπτει τη δυνατότητα ενός σημαντικού τμήματος της κοινωνίας να μείνει στα αλήθεια σπίτι, με ή χωρίς πανδημία. Και αυτή είναι μια συζήτηση που δεν μπορεί να γίνει σε κλίμα εθνικής συναίνεσης ούτε αναπαράγοντας τα σύμβολα της κυβερνητικής διαδικτυακής καμπάνιας.  Αντίθετα το να θέσουμε το ερώτημα «πώς και πού να μείνουμε» αποτελεί μια πραγματικά υπεύθυνη στάση απέναντι στη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας.
Πώς να Μείνουμε Σπίτι  αυτοί που δεν έχουμε σπίτι;
 Η Εθνική Ομοσπονδία Δανειοληπτών  της Ελλάδας επισημαίνει ότι έχει τεθεί σε εφαρμογή  η  μνημονιακή δέσμευση για τη διενέργεια 140.000 πλειστηριασμών πρώτης και κύριας κατοικίας έως το 2022. Επιπλέον σύμφωνα με στοιχεία της ομοσπονδίας 100.000 κατοικίες βρίσκονται ήδη στα χέρια τραπεζών και 25.000 κατοικίες προσφέρονται στο airbnb. Επισημαίνει επίσης πως αν  προστεθούν και 120.000 κατοικίες που θα περιέλθουν στα χέρια των τραπεζών και κάθε λογής funds στα επόμενα χρόνια, τότε συνολικά 265.000 κατοικίες θα εκλείψουν από την ελληνική αγορά. Οι πλειστηριασμοί όμως δεν γίνονται σε άδεια σπίτια. Πίσω από αυτούς τους αριθμούς υπάρχουν άνθρωποι που γίνονται άστεγοι από τη μια μέρα στην άλλη ή που στην καλύτερη επιστρέφουν στο πατρικό τους. Την ίδια στιγμή χιλιάδες άστεγοι  και  τοξικομανείς κοιμούνται στους δρόμους, στα παγκάκια, μέσα σε χαρτόκουτα ή μπαινοβγαίνουν σε ξενώνες και κέντρα απεξάρτησης.  Τι σημαίνει λοιπόν το «Μένουμε Σπίτι» για αυτούς;
…αυτοί  που δεν έχουμε χρόνο;
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές λαμβάνονται νέα μέτρα που μοιάζουν με αυτά μιας επίταξης της εργασίας σε καιρούς πολέμου.  Ανάμεσα σε άλλα,  ανακοινώνεται η διεύρυνση του ωραρίου των σουπερμάρκετ. Οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι σε αυτά,  καλούνται να εργαστούν ακόμα πιο σκληρά προκειμένου να περιοριστεί ο ιός και να εξυπηρετηθεί ο πληθυσμός που θα κατορθώσει να μείνει σπίτι. Στα νοσοκομεία η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη. Το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό εργάζεται σε αντίξοες συνθήκες, μένοντας στα νοσοκομεία. Στους δρόμους τα δημοτικά συνεργεία καθαρισμού συνεχίζουν να είναι εκτεθειμένα σε μικρόβια χωρίς τον απαραίτητο προστατευτικό εξοπλισμό.  Τι σημαίνει λοιπόν το «Μένουμε Σπίτι» για αυτούς;
…αυτοί που το σπίτι μας δεν είναι σπίτι;
Χιλιάδες νοικοκυριά δεν έχουν πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύμα λόγω της αδυναμίας πληρωμής των λογαριασμών της ΔΕΗ. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι ζουν σε υπόγεια που δεν έχουν φως, που δεν αερίζονται καλά, χωρίς θέρμανση, ζεστό νερό, και κατάλληλη τροφή. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που σε μικρά διαμερίσματα στριμώχνονται πολλοί άνθρωποι για να μοιραστούν το νοίκι.   Πολλά από αυτά τα σπίτια δεν είναι κατάλληλα επιπλωμένα και πολλές φορές οι άνθρωποι που διαμένουν σε αυτά,  ζουν αποκλεισμένοι,  με ελλιπή πληροφόρηση αφού δεν διαθέτουν τηλέφωνο ή ίντερνετ. Τι σημαίνει λοιπόν το «Μένουμε Σπίτι» για αυτούς;
…αυτοί που ζούμε Χωρίς Βοήθεια;
Χιλιάδες άνθρωποι ζουν χωρίς βοήθεια και φροντίδα. Ηλικιωμένοι, ανάπηροι, χρόνια ασθενείς μένουν σπίτι χωρίς συντροφιά ή πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Σε συνθήκες που το πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι έχει υποστεί μνημονιακές περικοπές το να μείνουν στο σπίτι δεν τους προστατεύει  αν δεν έχουν την κατάλληλη φροντίδα. Τι σημαίνει λοιπόν το «Μένουμε Σπίτι» για αυτούς;
…αυτές που κινδυνεύουμε στο σπίτι;
Η έμφυλη βία είναι η πρώτη αιτία θανάτου για τις γυναίκες παγκόσμια. Για πολλές γυναίκες η βία στο σπίτι, ο ξυλοδαρμός, η λεκτική βία, οι απειλές,  είναι η σκληρή καθημερινότητα. Κάποιες φορές η κλιμάκωση της βίας φτάνει μέχρι το βιασμό και τη γυναικοκτονία. Πολλές φορές η εργασία εκτός σπιτιού αποτελεί ανάσα για τις γυναίκες που επιθυμούν να φύγουν από το σπίτι για να γλυτώσουν από την κακοποίηση κάθε είδους. Αλλά ακόμα και στις περιπτώσεις που οι γυναίκες δεν υφίστανται κακοποίηση σε συνθήκες πανδημίας ζουν με το άγχος να μην νοσήσουν προκειμένου να είναι σε θέση να φροντίσουν τα πιο αδύναμα μέλη των οικογενειών τους. Και όμως είναι οι πρώτες που θα στριμωχτούν εκτεθειμένες στις ουρές των σουπερμάρκετ  και των φαρμακείων.  Τι σημαίνει λοιπόν το «Μένουμε Σπίτι» για αυτές;
…αυτοί που φύγαμε από το σπίτι;
Εκατομμύρια προσφύγισσες και πρόσφυγες εγκατέλειψαν τα σπίτια τους λόγω πολέμου τα τελευταία χρόνια. Όσες γλύτωσαν από τον πνιγμό, το κρύο, τις φασιστικές επιθέσεις, τις ασθένειες, τις πυρκαγιές, τους βομβαρδισμούς, την πείνα έφτασαν στην Ελλάδα και πετάχτηκαν στα άθλια στρατόπεδα συγκέντρωσης. Το σπίτι τους είναι κάτι βρώμικες σκισμένες σκηνές, κάτι κοντέινερ ή παραπήγματα. Καμιά φορά δεν έχουν ούτε αυτό. Δεν έχουν πόρτες, παράθυρα, κρεβάτι, μπάνιο. Το λόγκο του Υπουργείου Υγείας  που συνοδεύει το σλόγκαν «Μένουμε Σπίτι», με το ροζ σπιτάκι και τα πράσινα δέντρα που το περιστοιχίζουν δεν σημαίνει τίποτε για αυτούς. Τα παιδιά τους αντί για σπιτάκια ζωγραφίζουν βάρκες και νερό. Τι σημαίνει λοιπόν το «Μένουμε σπίτι» για αυτούς;
Τι είναι ένα σπίτι;
Το σπίτι δεν είναι πάντα ένας ασφαλής προστατευμένος χώρος. Για πολλές και πολλούς το σπίτι είναι απουσία, είναι υπόγειο, είναι παράπηγμα, είναι απλήρωτο νοίκι και έξωση, είναι κομμένο ρεύμα, είναι κακοποίηση, είναι μοναξιά. Ένα σπίτι  δεν είναι μόνο ένας κλειστός οριοθετημένος χώρος φτιαγμένος από  τσιμέντο και τούβλα. Το σπίτι είναι δικαίωμα, είναι αξιοπρεπής συνθήκη διαβίωσης, είναι ασφάλεια, χώρος ξεκούρασης, ύπνου, αναψυχής και τροφής. Για πολλές και πολλούς από εμάς σε συνθήκες πανδημίας το «Μένουμε Σπίτι» είναι μια αναγκαία συνθήκη που ελπίζουμε να μην κρατήσει πολύ. Για εκατομμύρια ανθρώπους όμως, το «Μένουμε Σπίτι» δεν αποτελεί εναλλακτική. Οι κυβερνώντες θα μπορούσαν να δοκιμάσουν σε συνθήκες πανδημίας να μείνουν για λίγες ώρες σε ένα σπίτι χωρίς ρεύμα, σε ένα υπόγειο, με το φόβο της έξωσης, ή σε μια σκηνή στη Μόρια με τα παιδιά τους πεινασμένα στην αγκαλιά. Ή θα μπορούσαν να προσκαλέσουν σπίτι τους για λίγες ώρες όλους τους ανθρώπους που δεν μπορούν να Μείνουν Σπίτι. Και το «Μένουμε Σπίτι ΤΟΥΣ» άλλωστε δεν ακούγεται κακή ιδέα.
Δεν μας καθησυχάζει λοιπόν η καμπάνια του Υπουργείου Υγείας. Θέλουμε  μια κοινωνία όπου το «Μένουμε Σπίτι»,  σε συνθήκες πανδημίας ή μη,  θα σημαίνει ότι όλες και όλοι ανεξαρτήτως καταγωγής, θρησκείας, εισοδήματος θα έχουμε κατοικίες με αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης. Σε συνθήκες πανδημίας προστατευόμαστε και προστατεύουμε τους γύρω μας ακολουθώντας όλα τα αναγκαία μέτρα,  όμως δεν μπορούμε να καθίσουμε στα αυγά μας , εφησυχασμένοι στα σπίτια μας,  όταν έστω και ένα παιδί στις Μόριες του κόσμου,  απόψε δεν έχει σπίτι να μείνει.

Πρόκειται για μια καμπάνια με τεράστια διαδικτυακή επιτυχία. Το σλόγκαν «Μένουμε Σπίτι» αναπαράγεται από εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στην Ελλάδα,  που παροτρύνουν άλλους ανθρώπους να επιδείξουν σοβαρότητα και υπευθυνότητα και να μην πραγματοποιούν άσκοπες και επικίνδυνες εξόδους. Διασημότητες της Showbiz βιντεοσκοπούν μηνύματα στα οποία μας καλούν να κάνουμε γυμναστική, να αλλάξουμε τη διακόσμηση του σπιτιού μας, να φτιάξουμε μια ζεστή ασφαλή φωλιά μέχρι να περάσει ο κίνδυνος. Συνδρομητικά κανάλια μας χαρίζουν δωρεάν ταινίες και σειρές. Όλα για να εξασφαλιστεί μια επιτυχής διαμονή μας στο σπίτι. Το «Μένουμε Σπίτι» δεν είναι  βεβαίως μια ανακάλυψη της ελληνικής κυβέρνησης ή των εγχώριων ΜΜΕ. Σε όλες τις γλώσσες του κόσμου οι άνθρωποι στα κοινωνικά δίκτυα συμβουλεύουν «Μείνετε Σπίτι.»
Σε αυτές τις συνθήκες η αντικυβερνητική κριτική πάνω στο συγκεκριμένο μέτρο δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Καμία και κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι το «Μένουμε Σπίτι» είναι μια κακή συμβουλή. Είναι αυτονόητη η υποχρέωση όλων μας να προστατεύσουμε και να προστατευτούμε. Είναι  αδιαμφισβήτητο ότι η εισήγηση  των λοιμοξιολόγων  για περιορισμό στο σπίτι αποτελεί ένα αναγκαίο βήμα για την αναχαίτιση της πανδημίας. Από αυτή την άποψη το «Μένουμε Σπίτι» είναι μια αναγκαία συμβουλή. Όμως όπως πάντα, έχοντας σημειώσει τα αυτονόητα, με μια αποδομητική διάθεση χρειάζεται να θέσουμε δύο ερωτήματα για να κατανοήσουμε τι είναι αυτό που δεν λέγεται στη συμβουλή «Μένουμε Σπίτι».
Το πρώτο ερώτημα είναι:  Σε ποιες-ους απευθύνεται το μέτρο; Και το δεύτερο ερώτημα είναι: «Ποιο σπίτι;» Τελικά τα δύο ερωτήματα συναντιούνται σε ένα τρίτο «Πώς και Πού να μείνουμε;»
Συζητώντας γύρω από αυτό το ερώτημα,  μας δίνεται μια πολύ καλή ευκαιρία να μιλήσουμε  σοβαρά για το ζήτημα του δικαιώματος στην στέγη και των αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης για όλες και για όλους. Μας δίνεται τελικά η δυνατότητα να αναρωτηθούμε τι αποτελεί ένα σπίτι. Μια τέτοια συζήτηση μπορεί να αποκαλύψει την υποκρισία της κυβέρνησης που προτείνει ένα αναγκαίο μέτρο την ίδια στιγμή που υποσκάπτει τη δυνατότητα ενός σημαντικού τμήματος της κοινωνίας να μείνει στα αλήθεια σπίτι, με ή χωρίς πανδημία. Και αυτή είναι μια συζήτηση που δεν μπορεί να γίνει σε κλίμα εθνικής συναίνεσης ούτε αναπαράγοντας τα σύμβολα της κυβερνητικής διαδικτυακής καμπάνιας.  Αντίθετα το να θέσουμε το ερώτημα «πώς και πού να μείνουμε» αποτελεί μια πραγματικά υπεύθυνη στάση απέναντι στη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας.
Πώς να Μείνουμε Σπίτι  αυτοί που δεν έχουμε σπίτι;
 Η Εθνική Ομοσπονδία Δανειοληπτών  της Ελλάδας επισημαίνει ότι έχει τεθεί σε εφαρμογή  η  μνημονιακή δέσμευση για τη διενέργεια 140.000 πλειστηριασμών πρώτης και κύριας κατοικίας έως το 2022. Επιπλέον σύμφωνα με στοιχεία της ομοσπονδίας 100.000 κατοικίες βρίσκονται ήδη στα χέρια τραπεζών και 25.000 κατοικίες προσφέρονται στο airbnb. Επισημαίνει επίσης πως αν  προστεθούν και 120.000 κατοικίες που θα περιέλθουν στα χέρια των τραπεζών και κάθε λογής funds στα επόμενα χρόνια, τότε συνολικά 265.000 κατοικίες θα εκλείψουν από την ελληνική αγορά. Οι πλειστηριασμοί όμως δεν γίνονται σε άδεια σπίτια. Πίσω από αυτούς τους αριθμούς υπάρχουν άνθρωποι που γίνονται άστεγοι από τη μια μέρα στην άλλη ή που στην καλύτερη επιστρέφουν στο πατρικό τους. Την ίδια στιγμή χιλιάδες άστεγοι  και  τοξικομανείς κοιμούνται στους δρόμους, στα παγκάκια, μέσα σε χαρτόκουτα ή μπαινοβγαίνουν σε ξενώνες και κέντρα απεξάρτησης.  Τι σημαίνει λοιπόν το «Μένουμε Σπίτι» για αυτούς;
…αυτοί  που δεν έχουμε χρόνο;
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές λαμβάνονται νέα μέτρα που μοιάζουν με αυτά μιας επίταξης της εργασίας σε καιρούς πολέμου.  Ανάμεσα σε άλλα,  ανακοινώνεται η διεύρυνση του ωραρίου των σουπερμάρκετ. Οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι σε αυτά,  καλούνται να εργαστούν ακόμα πιο σκληρά προκειμένου να περιοριστεί ο ιός και να εξυπηρετηθεί ο πληθυσμός που θα κατορθώσει να μείνει σπίτι. Στα νοσοκομεία η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη. Το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό εργάζεται σε αντίξοες συνθήκες, μένοντας στα νοσοκομεία. Στους δρόμους τα δημοτικά συνεργεία καθαρισμού συνεχίζουν να είναι εκτεθειμένα σε μικρόβια χωρίς τον απαραίτητο προστατευτικό εξοπλισμό.  Τι σημαίνει λοιπόν το «Μένουμε Σπίτι» για αυτούς;
…αυτοί που το σπίτι μας δεν είναι σπίτι;
Χιλιάδες νοικοκυριά δεν έχουν πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύμα λόγω της αδυναμίας πληρωμής των λογαριασμών της ΔΕΗ. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι ζουν σε υπόγεια που δεν έχουν φως, που δεν αερίζονται καλά, χωρίς θέρμανση, ζεστό νερό, και κατάλληλη τροφή. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που σε μικρά διαμερίσματα στριμώχνονται πολλοί άνθρωποι για να μοιραστούν το νοίκι.   Πολλά από αυτά τα σπίτια δεν είναι κατάλληλα επιπλωμένα και πολλές φορές οι άνθρωποι που διαμένουν σε αυτά,  ζουν αποκλεισμένοι,  με ελλιπή πληροφόρηση αφού δεν διαθέτουν τηλέφωνο ή ίντερνετ. Τι σημαίνει λοιπόν το «Μένουμε Σπίτι» για αυτούς;
…αυτοί που ζούμε Χωρίς Βοήθεια;
Χιλιάδες άνθρωποι ζουν χωρίς βοήθεια και φροντίδα. Ηλικιωμένοι, ανάπηροι, χρόνια ασθενείς μένουν σπίτι χωρίς συντροφιά ή πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Σε συνθήκες που το πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι έχει υποστεί μνημονιακές περικοπές το να μείνουν στο σπίτι δεν τους προστατεύει  αν δεν έχουν την κατάλληλη φροντίδα. Τι σημαίνει λοιπόν το «Μένουμε Σπίτι» για αυτούς;
…αυτές που κινδυνεύουμε στο σπίτι;
Η έμφυλη βία είναι η πρώτη αιτία θανάτου για τις γυναίκες παγκόσμια. Για πολλές γυναίκες η βία στο σπίτι, ο ξυλοδαρμός, η λεκτική βία, οι απειλές,  είναι η σκληρή καθημερινότητα. Κάποιες φορές η κλιμάκωση της βίας φτάνει μέχρι το βιασμό και τη γυναικοκτονία. Πολλές φορές η εργασία εκτός σπιτιού αποτελεί ανάσα για τις γυναίκες που επιθυμούν να φύγουν από το σπίτι για να γλυτώσουν από την κακοποίηση κάθε είδους. Αλλά ακόμα και στις περιπτώσεις που οι γυναίκες δεν υφίστανται κακοποίηση σε συνθήκες πανδημίας ζουν με το άγχος να μην νοσήσουν προκειμένου να είναι σε θέση να φροντίσουν τα πιο αδύναμα μέλη των οικογενειών τους. Και όμως είναι οι πρώτες που θα στριμωχτούν εκτεθειμένες στις ουρές των σουπερμάρκετ  και των φαρμακείων.  Τι σημαίνει λοιπόν το «Μένουμε Σπίτι» για αυτές;
…αυτοί που φύγαμε από το σπίτι;
Εκατομμύρια προσφύγισσες και πρόσφυγες εγκατέλειψαν τα σπίτια τους λόγω πολέμου τα τελευταία χρόνια. Όσες γλύτωσαν από τον πνιγμό, το κρύο, τις φασιστικές επιθέσεις, τις ασθένειες, τις πυρκαγιές, τους βομβαρδισμούς, την πείνα έφτασαν στην Ελλάδα και πετάχτηκαν στα άθλια στρατόπεδα συγκέντρωσης. Το σπίτι τους είναι κάτι βρώμικες σκισμένες σκηνές, κάτι κοντέινερ ή παραπήγματα. Καμιά φορά δεν έχουν ούτε αυτό. Δεν έχουν πόρτες, παράθυρα, κρεβάτι, μπάνιο. Το λόγκο του Υπουργείου Υγείας  που συνοδεύει το σλόγκαν «Μένουμε Σπίτι», με το ροζ σπιτάκι και τα πράσινα δέντρα που το περιστοιχίζουν δεν σημαίνει τίποτε για αυτούς. Τα παιδιά τους αντί για σπιτάκια ζωγραφίζουν βάρκες και νερό. Τι σημαίνει λοιπόν το «Μένουμε σπίτι» για αυτούς;
Τι είναι ένα σπίτι;
Το σπίτι δεν είναι πάντα ένας ασφαλής προστατευμένος χώρος. Για πολλές και πολλούς το σπίτι είναι απουσία, είναι υπόγειο, είναι παράπηγμα, είναι απλήρωτο νοίκι και έξωση, είναι κομμένο ρεύμα, είναι κακοποίηση, είναι μοναξιά. Ένα σπίτι  δεν είναι μόνο ένας κλειστός οριοθετημένος χώρος φτιαγμένος από  τσιμέντο και τούβλα. Το σπίτι είναι δικαίωμα, είναι αξιοπρεπής συνθήκη διαβίωσης, είναι ασφάλεια, χώρος ξεκούρασης, ύπνου, αναψυχής και τροφής. Για πολλές και πολλούς από εμάς σε συνθήκες πανδημίας το «Μένουμε Σπίτι» είναι μια αναγκαία συνθήκη που ελπίζουμε να μην κρατήσει πολύ. Για εκατομμύρια ανθρώπους όμως, το «Μένουμε Σπίτι» δεν αποτελεί εναλλακτική. Οι κυβερνώντες θα μπορούσαν να δοκιμάσουν σε συνθήκες πανδημίας να μείνουν για λίγες ώρες σε ένα σπίτι χωρίς ρεύμα, σε ένα υπόγειο, με το φόβο της έξωσης, ή σε μια σκηνή στη Μόρια με τα παιδιά τους πεινασμένα στην αγκαλιά. Ή θα μπορούσαν να προσκαλέσουν σπίτι τους για λίγες ώρες όλους τους ανθρώπους που δεν μπορούν να Μείνουν Σπίτι. Και το «Μένουμε Σπίτι ΤΟΥΣ» άλλωστε δεν ακούγεται κακή ιδέα.
Δεν μας καθησυχάζει λοιπόν η καμπάνια του Υπουργείου Υγείας. Θέλουμε  μια κοινωνία όπου το «Μένουμε Σπίτι»,  σε συνθήκες πανδημίας ή μη,  θα σημαίνει ότι όλες και όλοι ανεξαρτήτως καταγωγής, θρησκείας, εισοδήματος θα έχουμε κατοικίες με αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης. Σε συνθήκες πανδημίας προστατευόμαστε και προστατεύουμε τους γύρω μας ακολουθώντας όλα τα αναγκαία μέτρα,  όμως δεν μπορούμε να καθίσουμε στα αυγά μας , εφησυχασμένοι στα σπίτια μας,  όταν έστω και ένα παιδί στις Μόριες του κόσμου,  απόψε δεν έχει σπίτι να μείνει.

Πρόκειται για μια καμπάνια με τεράστια διαδικτυακή επιτυχία. Το σλόγκαν «Μένουμε Σπίτι» αναπαράγεται από εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στην Ελλάδα,  που παροτρύνουν άλλους ανθρώπους να επιδείξουν σοβαρότητα και υπευθυνότητα και να μην πραγματοποιούν άσκοπες και επικίνδυνες εξόδους. Διασημότητες της Showbiz βιντεοσκοπούν μηνύματα στα οποία μας καλούν να κάνουμε γυμναστική, να αλλάξουμε τη διακόσμηση του σπιτιού μας, να φτιάξουμε μια ζεστή ασφαλή φωλιά μέχρι να περάσει ο κίνδυνος. Συνδρομητικά κανάλια μας χαρίζουν δωρεάν ταινίες και σειρές. Όλα για να εξασφαλιστεί μια επιτυχής διαμονή μας στο σπίτι. Το «Μένουμε Σπίτι» δεν είναι  βεβαίως μια ανακάλυψη της ελληνικής κυβέρνησης ή των εγχώριων ΜΜΕ. Σε όλες τις γλώσσες του κόσμου οι άνθρωποι στα κοινωνικά δίκτυα συμβουλεύουν «Μείνετε Σπίτι.»
Σε αυτές τις συνθήκες η αντικυβερνητική κριτική πάνω στο συγκεκριμένο μέτρο δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Καμία και κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι το «Μένουμε Σπίτι» είναι μια κακή συμβουλή. Είναι αυτονόητη η υποχρέωση όλων μας να προστατεύσουμε και να προστατευτούμε. Είναι  αδιαμφισβήτητο ότι η εισήγηση  των λοιμοξιολόγων  για περιορισμό στο σπίτι αποτελεί ένα αναγκαίο βήμα για την αναχαίτιση της πανδημίας. Από αυτή την άποψη το «Μένουμε Σπίτι» είναι μια αναγκαία συμβουλή. Όμως όπως πάντα, έχοντας σημειώσει τα αυτονόητα, με μια αποδομητική διάθεση χρειάζεται να θέσουμε δύο ερωτήματα για να κατανοήσουμε τι είναι αυτό που δεν λέγεται στη συμβουλή «Μένουμε Σπίτι».
Το πρώτο ερώτημα είναι:  Σε ποιες-ους απευθύνεται το μέτρο; Και το δεύτερο ερώτημα είναι: «Ποιο σπίτι;» Τελικά τα δύο ερωτήματα συναντιούνται σε ένα τρίτο «Πώς και Πού να μείνουμε;»
Συζητώντας γύρω από αυτό το ερώτημα,  μας δίνεται μια πολύ καλή ευκαιρία να μιλήσουμε  σοβαρά για το ζήτημα του δικαιώματος στην στέγη και των αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης για όλες και για όλους. Μας δίνεται τελικά η δυνατότητα να αναρωτηθούμε τι αποτελεί ένα σπίτι. Μια τέτοια συζήτηση μπορεί να αποκαλύψει την υποκρισία της κυβέρνησης που προτείνει ένα αναγκαίο μέτρο την ίδια στιγμή που υποσκάπτει τη δυνατότητα ενός σημαντικού τμήματος της κοινωνίας να μείνει στα αλήθεια σπίτι, με ή χωρίς πανδημία. Και αυτή είναι μια συζήτηση που δεν μπορεί να γίνει σε κλίμα εθνικής συναίνεσης ούτε αναπαράγοντας τα σύμβολα της κυβερνητικής διαδικτυακής καμπάνιας.  Αντίθετα το να θέσουμε το ερώτημα «πώς και πού να μείνουμε» αποτελεί μια πραγματικά υπεύθυνη στάση απέναντι στη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας.
Πώς να Μείνουμε Σπίτι  αυτοί που δεν έχουμε σπίτι;
 Η Εθνική Ομοσπονδία Δανειοληπτών  της Ελλάδας επισημαίνει ότι έχει τεθεί σε εφαρμογή  η  μνημονιακή δέσμευση για τη διενέργεια 140.000 πλειστηριασμών πρώτης και κύριας κατοικίας έως το 2022. Επιπλέον σύμφωνα με στοιχεία της ομοσπονδίας 100.000 κατοικίες βρίσκονται ήδη στα χέρια τραπεζών και 25.000 κατοικίες προσφέρονται στο airbnb. Επισημαίνει επίσης πως αν  προστεθούν και 120.000 κατοικίες που θα περιέλθουν στα χέρια των τραπεζών και κάθε λογής funds στα επόμενα χρόνια, τότε συνολικά 265.000 κατοικίες θα εκλείψουν από την ελληνική αγορά. Οι πλειστηριασμοί όμως δεν γίνονται σε άδεια σπίτια. Πίσω από αυτούς τους αριθμούς υπάρχουν άνθρωποι που γίνονται άστεγοι από τη μια μέρα στην άλλη ή που στην καλύτερη επιστρέφουν στο πατρικό τους. Την ίδια στιγμή χιλιάδες άστεγοι  και  τοξικομανείς κοιμούνται στους δρόμους, στα παγκάκια, μέσα σε χαρτόκουτα ή μπαινοβγαίνουν σε ξενώνες και κέντρα απεξάρτησης.  Τι σημαίνει λοιπόν το «Μένουμε Σπίτι» για αυτούς;
…αυτοί  που δεν έχουμε χρόνο;
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές λαμβάνονται νέα μέτρα που μοιάζουν με αυτά μιας επίταξης της εργασίας σε καιρούς πολέμου.  Ανάμεσα σε άλλα,  ανακοινώνεται η διεύρυνση του ωραρίου των σουπερμάρκετ. Οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι σε αυτά,  καλούνται να εργαστούν ακόμα πιο σκληρά προκειμένου να περιοριστεί ο ιός και να εξυπηρετηθεί ο πληθυσμός που θα κατορθώσει να μείνει σπίτι. Στα νοσοκομεία η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη. Το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό εργάζεται σε αντίξοες συνθήκες, μένοντας στα νοσοκομεία. Στους δρόμους τα δημοτικά συνεργεία καθαρισμού συνεχίζουν να είναι εκτεθειμένα σε μικρόβια χωρίς τον απαραίτητο προστατευτικό εξοπλισμό.  Τι σημαίνει λοιπόν το «Μένουμε Σπίτι» για αυτούς;
…αυτοί που το σπίτι μας δεν είναι σπίτι;
Χιλιάδες νοικοκυριά δεν έχουν πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύμα λόγω της αδυναμίας πληρωμής των λογαριασμών της ΔΕΗ. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι ζουν σε υπόγεια που δεν έχουν φως, που δεν αερίζονται καλά, χωρίς θέρμανση, ζεστό νερό, και κατάλληλη τροφή. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που σε μικρά διαμερίσματα στριμώχνονται πολλοί άνθρωποι για να μοιραστούν το νοίκι.   Πολλά από αυτά τα σπίτια δεν είναι κατάλληλα επιπλωμένα και πολλές φορές οι άνθρωποι που διαμένουν σε αυτά,  ζουν αποκλεισμένοι,  με ελλιπή πληροφόρηση αφού δεν διαθέτουν τηλέφωνο ή ίντερνετ. Τι σημαίνει λοιπόν το «Μένουμε Σπίτι» για αυτούς;
…αυτοί που ζούμε Χωρίς Βοήθεια;
Χιλιάδες άνθρωποι ζουν χωρίς βοήθεια και φροντίδα. Ηλικιωμένοι, ανάπηροι, χρόνια ασθενείς μένουν σπίτι χωρίς συντροφιά ή πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Σε συνθήκες που το πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι έχει υποστεί μνημονιακές περικοπές το να μείνουν στο σπίτι δεν τους προστατεύει  αν δεν έχουν την κατάλληλη φροντίδα. Τι σημαίνει λοιπόν το «Μένουμε Σπίτι» για αυτούς;
…αυτές που κινδυνεύουμε στο σπίτι;
Η έμφυλη βία είναι η πρώτη αιτία θανάτου για τις γυναίκες παγκόσμια. Για πολλές γυναίκες η βία στο σπίτι, ο ξυλοδαρμός, η λεκτική βία, οι απειλές,  είναι η σκληρή καθημερινότητα. Κάποιες φορές η κλιμάκωση της βίας φτάνει μέχρι το βιασμό και τη γυναικοκτονία. Πολλές φορές η εργασία εκτός σπιτιού αποτελεί ανάσα για τις γυναίκες που επιθυμούν να φύγουν από το σπίτι για να γλυτώσουν από την κακοποίηση κάθε είδους. Αλλά ακόμα και στις περιπτώσεις που οι γυναίκες δεν υφίστανται κακοποίηση σε συνθήκες πανδημίας ζουν με το άγχος να μην νοσήσουν προκειμένου να είναι σε θέση να φροντίσουν τα πιο αδύναμα μέλη των οικογενειών τους. Και όμως είναι οι πρώτες που θα στριμωχτούν εκτεθειμένες στις ουρές των σουπερμάρκετ  και των φαρμακείων.  Τι σημαίνει λοιπόν το «Μένουμε Σπίτι» για αυτές;
…αυτοί που φύγαμε από το σπίτι;
Εκατομμύρια προσφύγισσες και πρόσφυγες εγκατέλειψαν τα σπίτια τους λόγω πολέμου τα τελευταία χρόνια. Όσες γλύτωσαν από τον πνιγμό, το κρύο, τις φασιστικές επιθέσεις, τις ασθένειες, τις πυρκαγιές, τους βομβαρδισμούς, την πείνα έφτασαν στην Ελλάδα και πετάχτηκαν στα άθλια στρατόπεδα συγκέντρωσης. Το σπίτι τους είναι κάτι βρώμικες σκισμένες σκηνές, κάτι κοντέινερ ή παραπήγματα. Καμιά φορά δεν έχουν ούτε αυτό. Δεν έχουν πόρτες, παράθυρα, κρεβάτι, μπάνιο. Το λόγκο του Υπουργείου Υγείας  που συνοδεύει το σλόγκαν «Μένουμε Σπίτι», με το ροζ σπιτάκι και τα πράσινα δέντρα που το περιστοιχίζουν δεν σημαίνει τίποτε για αυτούς. Τα παιδιά τους αντί για σπιτάκια ζωγραφίζουν βάρκες και νερό. Τι σημαίνει λοιπόν το «Μένουμε σπίτι» για αυτούς;
Τι είναι ένα σπίτι;
Το σπίτι δεν είναι πάντα ένας ασφαλής προστατευμένος χώρος. Για πολλές και πολλούς το σπίτι είναι απουσία, είναι υπόγειο, είναι παράπηγμα, είναι απλήρωτο νοίκι και έξωση, είναι κομμένο ρεύμα, είναι κακοποίηση, είναι μοναξιά. Ένα σπίτι  δεν είναι μόνο ένας κλειστός οριοθετημένος χώρος φτιαγμένος από  τσιμέντο και τούβλα. Το σπίτι είναι δικαίωμα, είναι αξιοπρεπής συνθήκη διαβίωσης, είναι ασφάλεια, χώρος ξεκούρασης, ύπνου, αναψυχής και τροφής. Για πολλές και πολλούς από εμάς σε συνθήκες πανδημίας το «Μένουμε Σπίτι» είναι μια αναγκαία συνθήκη που ελπίζουμε να μην κρατήσει πολύ. Για εκατομμύρια ανθρώπους όμως, το «Μένουμε Σπίτι» δεν αποτελεί εναλλακτική. Οι κυβερνώντες θα μπορούσαν να δοκιμάσουν σε συνθήκες πανδημίας να μείνουν για λίγες ώρες σε ένα σπίτι χωρίς ρεύμα, σε ένα υπόγειο, με το φόβο της έξωσης, ή σε μια σκηνή στη Μόρια με τα παιδιά τους πεινασμένα στην αγκαλιά. Ή θα μπορούσαν να προσκαλέσουν σπίτι τους για λίγες ώρες όλους τους ανθρώπους που δεν μπορούν να Μείνουν Σπίτι. Και το «Μένουμε Σπίτι ΤΟΥΣ» άλλωστε δεν ακούγεται κακή ιδέα.
Δεν μας καθησυχάζει λοιπόν η καμπάνια του Υπουργείου Υγείας. Θέλουμε  μια κοινωνία όπου το «Μένουμε Σπίτι»,  σε συνθήκες πανδημίας ή μη,  θα σημαίνει ότι όλες και όλοι ανεξαρτήτως καταγωγής, θρησκείας, εισοδήματος θα έχουμε κατοικίες με αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης. Σε συνθήκες πανδημίας προστατευόμαστε και προστατεύουμε τους γύρω μας ακολουθώντας όλα τα αναγκαία μέτρα,  όμως δεν μπορούμε να καθίσουμε στα αυγά μας , εφησυχασμένοι στα σπίτια μας,  όταν έστω και ένα παιδί στις Μόριες του κόσμου,  απόψε δεν έχει σπίτι να μείνει.

Πρόκειται για μια καμπάνια με τεράστια διαδικτυακή επιτυχία. Το σλόγκαν «Μένουμε Σπίτι» αναπαράγεται από εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στην Ελλάδα,  που παροτρύνουν άλλους ανθρώπους να επιδείξουν σοβαρότητα και υπευθυνότητα και να μην πραγματοποιούν άσκοπες και επικίνδυνες εξόδους. Διασημότητες της Showbiz βιντεοσκοπούν μηνύματα στα οποία μας καλούν να κάνουμε γυμναστική, να αλλάξουμε τη διακόσμηση του σπιτιού μας, να φτιάξουμε μια ζεστή ασφαλή φωλιά μέχρι να περάσει ο κίνδυνος. Συνδρομητικά κανάλια μας χαρίζουν δωρεάν ταινίες και σειρές. Όλα για να εξασφαλιστεί μια επιτυχής διαμονή μας στο σπίτι. Το «Μένουμε Σπίτι» δεν είναι  βεβαίως μια ανακάλυψη της ελληνικής κυβέρνησης ή των εγχώριων ΜΜΕ. Σε όλες τις γλώσσες του κόσμου οι άνθρωποι στα κοινωνικά δίκτυα συμβουλεύουν «Μείνετε Σπίτι.»

Μένω σπίτι, σημαίνει δικαίωμα στην αξιοπρεπή στέγαση