Πού βρίσκει κανείς το δίκιο του; (του Κωνσταντίνου Πουλή)

(αναδημοσίευση από το thepressproject)

Η απελευθέρωση του Κορκονέα και η αθώωση του Σαραλιώτη επαναφέρουν το θεμελιώδες ερώτημα της δικαιοσύνης. Το λεγόμενο «κοινό περί δικαίου αίσθημα» δεν είναι καθόλου κοινό. Είναι κάτι που μοιραζόμαστε όσοι το μοιραζόμαστε, και τελικά θα καταφέρουμε ό,τι καταφέρουμε πείθοντας και τρομάζοντας πολιτικούς αντιπάλους.

 

Κωνσταντίνος Πουλής

Τρίτη 30 Ιούλιος 2019 Αναρτήθηκε: 11:26:53

Αυτό σημαίνει ότι μέχρι ένα σημείο μόνο μπορώ να ζητήσω από το δικαστήριο να με ακούσει. Όμως όπως ακριβώς η αρχική απόφαση υπάκουε σε ένα κλίμα μαζικής κατακραυγής της δολοφονίας, αυτή η απόφαση υπακούει σε ένα κλίμα αυτοσυντήρησης του κράτους, σε μια περίοδο κατά την οποία αυτό δεν δέχεται πιέσεις από πουθενά.

Το σκέφτομαι και για το πανεπιστημιακό άσυλο και όλα. Όσο κι αν επικαλεστείς τη νομιμότητα, θα έρθει η ώρα που ο αντίπαλος θα ζυγίσει τη δύναμή σου. Θα χρειαστεί να επινοήσει ή να ανασύρει το νομικό περίβλημα της απόφασης, αλλά κατά βάθος θα έχει απλώς ρίξει μια ματιά απέναντι, όπως ο οδηγός που βγαίνει από το αμάξι για να τσακωθεί και αναρωτιέται αν τον έχει τον αντίπαλο.

Θυμάμαι τη βραδιά της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου, που ήμουν στη γιορτή ενός φίλου, Νίκου. Αυτό που έγινε τις επόμενες μέρες ήταν μια άγρια διαμαρτυρία απέναντι στην καταστολή, από πιτσιρίκια που δεν είχαν δει και δεν είχαν μέχρι τότε καταλάβει τίποτε, ούτε από την ενήλικη ζωή, που δεν είχε ξεκινήσει, ούτε από την κρίση, που δεν την είχαμε αντιληφθεί. Είχε όμως την ανίκητη ορμή ενός νεανικού πλήθους που πολιτικοποιήθηκε βίαια, σαν σε αιματηρή μυητική τελετή. Όσο κι αν παραπονούνταν σοφοί ινστρούχτορες ότι αυτό το πλήθος δεν ήταν αρκετό πολιτικοποιημένο και ενήμερο, αυτό το πλήθος υπερασπίστηκε έναν λόγο κατακραυγής της αστυνομικής βαρβαρότητας. Όποιος νομίζει ότι πρόκειται για κάτι αυτονόητο, έχει την ευκαιρία σήμερα να το ξανασκεφτεί.

Στο διάστημα που ακολούθησε αμέσως μετά τη δολοφονία, η διανόηση έκανε τη δουλειά της:

«Ένας πολίτης-δολοφόνος ένος αστυνομικού θα τύχαινε ποτέ του προνομίου της επιείκειας από το ίδιο δικαστήριο;» (του Θανάση Καμπαγιάννη)

(αναδημοσίευση από το thepressproject και το λογαριασμό του Θανάση στο facebook)

Τρίτη 30 Ιούλιος 2019 Αναρτήθηκε: 15:13:05

Σχόλιο του Θανάση Καμπαγιάννη, δικηγόρου και μέλους της Πολιτικής Αγωγής του αντιφασιστικού κινήματος στη δίκη της Χρυσής Αυγής*

Η στιγμή των ελαφρυντικών είναι, για την ποινική δίκη, η στιγμή της επιείκειας. Η ενοχή έχει καταγνωστεί και δεν τίθεται σε αμφιβολία. Η αψάδα της αντιπαράθεσης υπεράσπισης και πολιτικής αγωγής είναι πλέον παρελθόν. Η συζήτηση για τα ελαφρυντικά δεν ακυρώνει την απόφαση περί ενοχής. Έχει όμως επίπτωση στο ύψος της ποινής. Η επιείκεια ως διακριτή φάση της ποινικής δίκης – όπως και ο γραπτός νόμος, η δημόσια ακροαματική διαδικασία, η διαφοροποίηση κατηγόρου και δικαστή, η πρόβλεψη πλαισίου ποινής – είναι μια κατάκτηση του ανθρώπινου πολιτισμού. Κάθε κατηγορούμενος τη δικαιούται ως δυνατότητα, ανεξάρτητα από την καταγνωσθείσα ενοχή του (ο αθώος δεν την χρειάζεται): ακόμα και ένας αμετανόητος δολοφόνος όπως ο Κορκονέας, τελεσίδικα καταδικασμένος για ανθρωποκτονία από πρόθεση ενός 15χρονου παιδιού, δικαιούται να την αξιώσει.

Όμως, η χορήγηση στον Κορκονέα του ελαφρυντικού του σύννομου βίου (όπως έχει διαμορφωθεί το – πάλαι ποτέ – ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου στον νέο Ποινικό Κώδικα) είναι εσφαλμένη. Αυτό που είχε να εξετάσει το δικαστήριο δεν ήταν το ποινικό μητρώο του Κορκονέα (έστω και αν φαινομενικά η αλλαγή του Ποινικού Κώδικα αποσκοπούσε στην παράκαμψη της γνωστής

Μάνος Χατζιδάκης: Δεν εκτιμώ αστυνομικούς που πυροβολούν παιδιά με μολότωφ

(και πάλι από το 3pointmagazine.gr)

Σχόλιο: ο μεγάλος Μάνος Χατζιδάκις είχε γράψει και το αξεπέραστο «Οποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζει. Η πιθανή προέκταση του αξιώματος είναι, να συνηθίσουμε τη φρίκη, να μας τρομάζει η ομορφιά. Η υποταγή ή ο εθισμός σε μια τέτοια συνύπαρξη, η συνδιαλλαγή, δεν προκαλεί τον κίνδυνο της αφομοίωσης ή της λήθης, του πώς πρέπει, του πώς οφείλουμε να σκεφτόμαστε, να πράττουμε και να μιλάμε; Αναμφισβήτητα αρχίσαμε να το ανεχόμαστε. Και η ανοχή, πολλαπλασιάζει τα ζώα στη δημόσια ζωή, τα ισχυροποιεί και τα βοηθά να συνθέσουν με ακρίβεια τη μορφή του τέρατος που προΐσταται, ελέγχει και μας κυβερνά. Η μορφή του τέρατος είναι αποκρουστική. Όταν όμως το πρόσωπο του τέρατος πάψει να μας τρομάζει, τότε πρέπει να φοβόμαστε… γιατί αυτό σημαίνει ότι έχουμε αρχίσει να του μοιάζουμε.»

3pointmagazine

30 Ιουλίου 2019

Από το γεμάτα το βιβλίο του δημοσιογράφου Πάνου Λουκάκου “Η ΑΘΕΑΤΗ ΟΨΗ: Τύπος και Πολιτική στη Μεταπολίτευση( εκδόσεις ΕΣΤΙΑ):

Τον Ιανουάριο του 1990 ήμαστε καλεσμένοι κάποιο βράδυ στο σπίτι του Δημήτρη Χορν, στην οδό Βασιλέως Γεωργίου. Παρόντες άλλοι δέκα φίλοι του, προερχόμενοι κυρίως από καλλιτεχνικούς χώρους. Στη διάρκεια του δείπνου, κύριο θέμα συζήτησης ήταν η δίκη του αστυνομικού Αθανάσιου Μελίστα, που είχε πυροβολήσει και σκοτώσει τον δεκαπεντάχρονο Μιχάλη Καλτεζά, κατά τη διάρκεια επεισοδίων στα Εξάρχεια.

Το Εφετείο, δικάζοντας σε δεύτερο βαθμό, τον είχε αθωώσει καθώς είχε δεχθεί ότι τελούσε σε κατάσταση άμυνας, δεδομένου ότι ο νεαρός είχε πετάξει εναντίον του βόμβα μολότωφ. Οι συνδαιτημόνες του Χορν επαινούσαν την απόφαση του δικαστηρίου και πρόσθεταν ότι λογικά και σωστά ένας αστυνομικός πυροβολεί όταν κινδυνεύει να καεί ο ίδιος από τις μολότωφ.

Το δείπνο συνεχιζόταν όπως και η συζήτηση˙ χτύπησε το κουδούνι και μπήκε καθυστερημένος, ως συνήθως, ο Μάνος Χατζιδάκις. Παρακολούθησε για λίγο τα λεγόμενα. Και πήρε το λόγο, με έντονο ύφος: «Όταν έχω να κρίνω ανάμεσα σ’ ένα παιδί 15 χρόνων, που πετάει μολότωφ, κι έναν τριαντάρη εκπαιδευμένο αστυνομικό, που κρατάει πιστόλι, εγώ είμαι με το μέρος του παιδιού και όχι του αστυνομικού.

.. Εκτιμώ βαθύτατα ένα παιδί που εξεγείρεται και βγαίνει στους δρόμους για να διαμαρτυρηθεί, έστω κι αν υπερβάλλει, έστω και αν κρατάει μολότωφ. Και δεν εκτιμώ καθόλου έναν αστυνομικό που το πυροβολεί.

Ό,τι και άν έχει γίνει, όπως και άν έχουν τα πράγματα, θεωρώ τραγικό λάθος την αθώωση του αστυνομικού. Και πολύ κακό μήνυμα, που στέλνουμε στα νέα αυτά παιδιά, το υγιέστερο κομμάτι της κοινωνίας μας, που δεν έχει ακόμη διαφθαρεί, όπως εμείς.»

Το μέλλον δεν ανήκει στους Κορκονείς, αλλά στους Αλέξανδρους (του Δημήτρη Τσίρκα)

(αναδημοσίευση από το 3pointmagazine.gr)

 

3pointmagazine

29 Ιουλίου 2019

Του Δημήτρη Τσίρκα

Το σκάνδαλο στην περίπτωση Κορκονέα – Σαραλιώτη δεν είναι η απόφαση του εφετείου που αθωώνει τον ένα και μειώνει την ποινή στον άλλο. Με δεδομένη τη διαχρονική ασυλία που απολαμβάνουν οι αστυνομικοί και οι ακροδεξιοί παρακρατικοί όταν εγκληματούν, το σκάνδαλο ήταν η πρωτόδικη απόφαση που καταδίκασε τον Κορκονέα σε ισόβια χωρίς ελαφρυντικό για δολοφονία και τον Σαραλιώτη σε δεκαετή φυλάκιση ως συνεργό.

Η καταδίκη αυτή επιβλήθηκε ξεκάθαρα λόγω της εξέγερσης του Δεκέμβρη που δεν επέτρεψε στον σκληρό πυρήνα του κράτους (δικαστική εξουσία) να καλύψει δύο δικούς του (αστυνομικούς), όπως το έχει κάνει πλείστες άλλες φορές στο παρελθόν. Τρομοκρατημένο από την ξαφνική εισβολή των εξαγριωμένων μαζών στο προσκήνιο, επέλεξε να θυσιάσει δύο κατώτερα εργαλεία του για να αποτρέψει τα χειρότερα. Ήταν η δικαιοσύνη του εξεγερμένου πλήθους, όχι του κράτους και της εξουσίας.

Τώρα όμως ο Δεκέμβρης δεν είναι παρά μια θολή ανάμνηση, δεν φοβίζει πια την εξουσία. Σε μεγάλο βαθμό μάλιστα έχει επικρατήσει η αντιδραστική αποτίμησή του, αυτή των δεξιών και ακροκεντρώων διανοούμενων, που τον ήθελαν ένα παράλογο και καταστροφικό ξέσπασμα βίας και ανομίας. Στη νέα λοιπόν, συνθήκη της νικηφόρας αντιεξέγερσης, το εφετείο επανήλθε στην πεπατημένη, αθωώνοντας τον Σαραλιώτη και αποφυλακίζοντας τον Κορκονέα.

Η τάξη των ισχυρών και των μαντρόσκυλών τους αποκαταστάθηκε, το δίκαιό τους ποδοπάτησε για μία ακόμη φορά τη δικαιοσύνη. Ο Γρηγορόπουλος προστίθεται και αυτός στα αμέτρητα θύματα της δικής μας πλευράς που μια μελλοντική εξέγερση καλείται να λυτρώσει. Γιατί αργά η γρήγορα, ο Άγγελος της Ιστορίας θα υπερνικήσει τη θύελλα που τον ωθεί ακατάπαυστα προς το μέλλον, ενόσω τα ερείπια του παρελθόντος και του παρόντος συσσωρεύονται μπροστά στα πόδια του. Και τότε θα ξυπνήσει τους νεκρούς και θα ξαναστήσει τα χαλάσματα. Το μέλλον δεν ανήκει στους Κορκονείς αλλά στους Γρηγορόπουλους.

Προς αποφυλάκιση ο Κορκονέας – Έσπασε η ποινή των ισοβίων (UPD)

(αναδημοσίευση από το Pressproject)

Εισαγωγικό σχόλιο: από 1 Ιουλίου 2019 τέθηκε σε εφαρμογή ο νέος Ποινικός Κώδικας, που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, παρά την έντονη αντίδραση του νομικού κόσμου, και το πονηρό πόνημα αυτό, για όσους έκαναν ότι δεν το είχαν καταλάβει, το απόλαυσε πρώτος ο Κορκονέας. Εύγε !!!!

Το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Λαμίας αποφάσισε την ενοχή του Επαμεινώνδα Κορκονέα για την δολοφονία Γρηγορόπουλου με άμεσο δόλο. Ουσιαστικά το Εφετείο απέρριψε την εισαγγελική πρόταση για ενοχή του Κορκονέα με ενδεχόμενο δόλο, επιβεβαιώνοντας ουσιαστικά ότι ο Κορκονέας σημάδεψε και πυροβόλησε ευθέως γνωρίζοντας ότι μπροστά του βρίσκονται παιδιά. Ωστόσο το Εφετείο έσπασε την ποινή ισόβια κάθειρξης, αναγνωρίζοντάς του ομόφωνα το ελαφρυντικό του πρότερου σύννομου βίου. Αυτό σημαίνει ότι ο Κορκονέας ενδέχεται να αποφυλακιστεί σύντομα. Ο εισαγγελέας από πλευράς του πρότεινε κάθειρξη 15 ετών με το δικαστήριο να αποφασίζει ποινή κάθειρξης 13 ετών.

Να σημειωθεί ότι το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Άμφισσας ήταν κάθετο ως προς το τι συνέβη στις 6 Δεκέμβρη του 2008 και μετά από συνολικά 84 συνεδριάσεις, είχε κρίνει ένοχο τον Κορκονέα κατά πλειοψηφία για ανθρωποκτονία από πρόθεση με άμεσο δόλο, βαραίνοντας ουσιαστικά την μέχρι τότε ισχύουσα ποινή, για ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο. Ο Σαραλιώτης είχε καταδικαστεί σε δεκαετή κάθειρξη για απλή συνέργεια στη δολοφονία Γρηγορόπουλου, ενώ σήμερα κρίθηκε αθώος.

Το δικαστήριο δεν υιοθέτησε την εισαγγελική πρόταση, σύμφωνα με την οποία «ο πυροβολισμός από την πλευρά του Κορκονέα δεν ήταν ευθύς, αλλά γνώριζε όταν πυροβολούσε ότι μπροστά του βρίσκονταν παιδιά». Αναμένεται η απόφαση επί των ελαφρυντικών και στη συνέχεια επί των ποινών. Οι διατάξεις του νέου Ποινικού Κώδικα αφήνουν όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά, αφού πλέον η από πρόθεση ανθρωποκτονία δεν ισοδυναμεί απαραίτητα με ισόβια κάθειρξη, αλλά ορίζεται ποινή κάθειρξης τουλάχιστον 10 ετών, ενώ δεν μπορεί να αποκλειστεί και η χορήγηση ελαφρυντικού.

Ο Κορκονέας το 2017 δήλωνε αθώος και αμετανόητος για την πράξη του λέγοντας τότε στο δικαστήριο ότι δεν πρόκειται να ζητήσει συγγνώμη από κανένα δεκαπεντάχρονο, δημιουργώντας έντονες αντιδράσεις και οδηγώντας τους δικηγόρους του σε παραίτηση.

Έντονη αντίδραση από την πολιτική αγωγή

Με το άκουσμα της απόφασης για 13ετή κάθειρξη στον Επαμεινώνδα Κορκονέα η Ζωή Κωνσταντοπούλου και ο Νίκος Κωνσταντόπουλος, που αποτελούν την πολιτική αγωγή στην υπόθεση, έκαναν λόγο για μεθοδεύσεις από πλευράς υπεράσπισης χαρακτηρίζοντας την απόφαση «προδιαγεγραμμένη». Η Ζωή Κωνσταντοπούλου δήλωσε «Η απόφασή σας οπλίζει το χέρι του επόμενου Κορκονέα».

Από την πλευρά του ο Νίκος Κωνσταντόπουλος τοποθετήθηκε λέγοντας ««Καταδικάσετε τον κατηγορούμενο για ανθρωποκτονία με άμεσο δόλο. Ο δολοφόνος αυτός ήρθε στο δικαστήριο και ζήτησε ελαφρυντικό για ανάρμοστη συμπεριφορά του θύματος, συμπεριφέρθηκε ως τυμβωρύχος και σε αυτόν δώσατε ελαφρυντικό», προσθέτοντας ότι «η πολιτική αγωγή θα ζητήσει την αναίρεση της απόφασης υπέρ του νόμου».

Ο 15χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος, δολοφονήθηκε στη συμβολή των οδών Τζαβέλα και Μεσολογγίου στα Εξάρχεια το βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου του 2008 από τον αστυνομικό Επαμεινώνδα Κορκονέα. Μετά από πιθανό διαπληκτισμό του Αλέξη με τον Κορκονέα, ο τελευταίος έβγαλε το υπηρεσιακό του όπλο και πυροβόλησε προς την πλευρά του 15χρονου. Η δολοφονία είχε πυροδοτήσει τότε μεγάλες κινητοποιήσεις στις οποίες μάλιστα είχαν δοθεί και εξεγερσιακά χαρακτηριστικά, με μαθητές φοιτητές και εργαζόμενους να διαδηλώνουν καθημερινά για διάστημα περίπου ενός μήνα, προσδίδοντας στις κινητοποιήσεις τους συνολικά χαρακτήρα ενάντια στις πολιτικές της τότε κυβέρνησης.

Ανακοίνωση της Εκλογικής Επιτροπής της Λαϊκής Ενότητας για το αποτέλεσμα των Εθνικών Εκλογών

(από την ιστοσελίδα της Λαικής Ενότητας)

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ανακοίνωση της Εκλογικής Επιτροπής της Λαϊκής Ενότητας για το αποτέλεσμα των Εθνικών Εκλογών

Το αποτέλεσμα των εκλογών φέρνει αυτοδύναμη κυβέρνηση της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και σε συνδυασμό με το αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ, έναν ενισχυμένο μνημονιακό διπολισμό.

Σε συνέχεια των ευρωεκλογών, καταγράφεται μια συντηρητική πολιτική στροφή.

Μέσα στα πλαίσια του εντεινόμενου αυτού διπολισμού, η ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ δεν κατάφερε να συγκρατήσει την πτωτική πορεία που δυστυχώς συνεχίστηκε και μετά το πολύ αρνητικό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών.

Παρά τις προσπάθειες των δυνάμεων μας, δεν έγινε κατορθωτό επίσης να κερδηθεί το χαμένο έδαφος στο χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς και των αντιμνημονιακών δυνάμεων.

Για τη ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, για τις δυνάμεις της που έδωσαν αυτή την ιδιαιτέρα δύσκολη και σε πολύ αρνητικό πλαίσιο εκλογική μάχη, ο αγώνας για την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων απέναντι στη νεοφιλελεύθερη επίθεση, απέναντι στο καθεστώς του χρέους, της ευρωζώνης και της επιτροπείας, συνεχίζεται.

Επίσης, συνεχίζεται και η προσπάθεια για την ανασυγκρότηση της αριστεράς και του λαϊκού κινήματος στη χώρα μας.

Τα συλλογικά όργανα, οι οργανώσεις, τα στελέχη και τα μέλη της ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ θα εκτιμήσουν συνολικά τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών και των εθνικών εκλογών και θα πάρουν αποφάσεις για την προοπτική και τη δράση της ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ.

Για το Γραφείο Τύπου της Λαϊκής Ενότητας,

07/07/2019

Σποτ Λαϊκής Ενότητας

Κεντρική Πολιτική Εκδήλωση Λαϊκής Ενότητας | Αθήνα, 1 Ιουλίου 2019

Συνέντευξη στο tpp της Νάντιας Βαλαβάνης, υποψήφιας με τη ΛΑ.Ε.