Παρασκευή 31.1.2020: Παρουσίαση ποιητικών συλλογών της Κατερίνας Θανοπούλου

Το Πολύκεντρο Νεολαίας του Δ. Ηρακλείου, οι εκδόσεις Άπαρσις και η Κατερίνα Θανοπούλου σας προσκαλούν στην παρουσίαση των ποιητικών της συλλογών  ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΜΝΗΜΗ και ΑΠΝΟΙΑ ΜΝΗΜΗ.

Η παρουσίαση θα γίνει στην αίθουσα του Πολύκεντρου - Ανδρογέω 4- την 

Παρασκευή 31 Ιανουαρίου στις 19.30.

  

 

Για τις συλλογές θα μιλήσουν οι: 

- Νάντια Βαλαβάνη, οικονομολόγος, συγγραφέας

-  Γιάννης Τσιαούσης, αν. καθηγητής Ιατρικής Σχολής Παν. Κρήτης

Η εκπαιδευτικός  Ελένη Νέστορα θα απαγγείλει ποιήματα από τις δύο ποιητικές συλλογές.

Την παρουσίαση θα ανοίξει με χαιρετισμό ο Γιώργος Αντωνάκης, σκηνοθέτης/ 

καλλιτεχνικός διευθυντής του Δ. Ηρακλείου 

και θα συντονίσει η δημοσιογράφος Ελένη Βακεθιανάκη.

Την βραδιά θα πλαισιώσει με ζωντανή μουσική και τραγούδια η πιανίστρια Λίλυ Δάκα και η Ελένη Νέστορα.

Κάποιες κρίσεις μας για τα έργα της Αικατερίνης Σακελλαροπούλου στη Χαλκιδική

(Αναδημοσίευση από το The Press Project - Ένα άρθρο με σαφέστατη πολιτική θέση, και τελείως συνυφασμένο με την αμέσως προηγούμενη ανάρτηση, που λέει ευθέως τι είναι καλό και τι είναι κακό).
 https://thepressproject.gr/kapies-krisis-mas-gia-ta-erga-tis-ekaterinis-sakellaropoulou-sti-chalkidiki/

Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων

Πέμπτη 23 Ιανουάριος 2020 Αναρτήθηκε: 11:21:06

 

Tο 2002, η Ολομέλεια του ΣτΕ με πολύ μεγάλη πλειοψηφία ακύρωσε την Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων της μεταλλουργίας χρυσού Ολυμπιάδας, που προγραμμάτιζε τότε η εταιρεία TVX. Κατά το σκεπτικό της απόφασης 613/2002, “το αναλισκόμενο για την κατασκευή του έργου φυσικό κεφάλαιο, δηλαδή δασικές εκτάσεις, υδατορέματα και ο εν γένει καταλαμβανόμενος από τις εγκαταστάσεις χώρος, καθώς και οι επαπειλούμενοι από την λειτουργία του κίνδυνοι, είναι δυσανάλογοι σε σχέση με το προσδοκώμενο όφελος” και ως εκ τούτου η προσβαλόμενη ΑΕΠΟ παραβίαζε τη συνταγματική αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης και έπρεπε να ακυρωθεί. Στη σύνθεση του δικαστηρίου συμμετείχε η σύμβουλος επικρατείας Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, η οποία τάχθηκε με την άποψη της πλειοψηφίας.

Από το Παρατηρητήριο Μεταλλλευτικών Δραστηριοτήτων

Απόφαση 1492/2013

Λίγα χρόνια αργότερα, η κα Σακελλαροπούλου ορίστηκε εισηγήτρια συμβούλος στην αίτηση κατοίκων της Χαλκιδικής για την ακύρωση μιας άλλης μεταλλευτικής-μεταλλουργικής “επένδυσης”, στην ίδια περιοχή αλλά πολλαπλάσιας σε έκταση, πολυπλοκότητα και επικινδυνότητα. Όχι μόνο Ολυμπιάδα αλλά και Σκουριές και Μαύρες Πέτρες, επιφανειακή εξόρυξη, μεταλλουργία, τρία νέα εργοστάσιο, τρεις νέοι χώροι απόθεσης μεταλλευτικών αποβλήτων μέσα σε ρέματα, 4.500 στρέμματα δάσους, πολλαπλάσια ανάλωση φυσικού κεφαλαίου. Μια επένδυση που είχε ξεσηκώσει ένα μεγάλο κίνημα αντίστασης από την τοπική κοινωνία και όχι μόνο. Τον κρίσιμο ρόλο της εισηγήτριας είχε σε όλες τις σχετικές με την “επένδυση” υποθέσεις που εκδικάστηκαν μέχρι το 2014 ενώ συμμετείχε ως μέλος της έδρας και σε όλες σχεδόν τις μεταγενέστερες. Όλες ανεξαιρέτως οι αποφάσεις ήταν υπέρ της εταιρείας.

Με την απόφαση 1492/2013 (και άλλες δύο μεταγενέστερες) που η κα Σακελλαροπούλου εισηγήθηκε, απορρίφθηκαν στο σύνολό τους οι τρεις προσφυγές κατά της ΑΕΠΟ του έργου. Η απόφαση αποτελεί μια ολοκληρωτική στροφή σε σχέση με την απόφαση του 2002 και έχει σχολιαστεί αρκετά, ακόμα και σε έγκριτα νομικά περιοδικά. Με ιδιαίτερη σπουδή το ανώτατο δικαστήριο δικαιολόγησε και κάλυψε με επίχρισμα “νομιμότητας” κάθε σημείο της διάτρητης ΑΕΠΟ, ακόμα και αυτά όπου ήταν ολοφάνερη η παραβίαση της νομοθεσίας. Παράδειγμα; Τα ρέματα.

Ρέματα

Για τα δασικά ρέματα Καρατζά και Λοτσάνικου στις Σκουριές που επρόκειτο να μετατραπούν σε χώρους απόθεσης μεταλλευτικών αποβλήτων, το ΣτΕ παραβίασε ακόμα και τη δική του πάγια μέχρι τότε νομολογία, κατά την οποία “ο καθορισμός των οριογραμμών αποτελεί κατά νόμο προϋπόθεση για την έκδοση των πράξεων χωροθέτησης και έγκρισης των περιβαλλοντικών όρων έργου ή δραστηριότητας που βρίσκεται πλησίον ρέματος”. Στην περίπτωση της Ελληνικός Χρυσός, το ΣτΕ για πρώτη φορά έκρινε ότι η κρίση της Διοίκησης για έγκριση της ΜΠΕ ήταν επαρκώς αιτιολογημένη επειδή οι μελέτες οριοθέτησης των ρεμάτων είχαν υποβληθεί χωρίς όμως κατά το χρόνο έκδοσης της ΑΕΠΟ να έχουν εγκριθεί.

Η απόφαση αυτή παραμένει μοναδική στο σώμα της νομολογίας του ΣτΕ, χωρίς προηγούμενο ούτε επόμενο. Μετά από αυτήν, το ΣτΕ επέστρεψε στην πάγια θέση του ότι η πράξη οριοθέτησης είναι “κατά νόμο προϋπόθεση” της ΑΕΠΟ. Και, εξ’όσων γνωρίζουμε, συνέχισε να ακυρώνει έργα λόγω έλλειψης πράξεων οριοθέτησης ρεμάτων.

Η παραχώρηση του δάσους

Για τη χθεσινή εκδήλωση

Αναλυτικό ρεπορτάζ με βίντεο με τις τρεις εισηγήσεις μπορείτε να παρακαλουθήσετε στην ιστοσελίδα του Μάριου Διονέλλη, από όπου και η φωτογραφία που δημοσιεύουμε. 

https://dionellis.gr/%ce%b5%ce%ba%ce%b4%ce%b7%ce%bb%cf%89%cf%83%ce%b7-%ce%b7-%ce%ba%cf%81%ce%b7%cf%84%ce%b7-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b2%cf%89%ce%bc%ce%bf-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b5%ce%be%ce%bf%cf%81%cf%85%ce%be%ce%b5/

Την εκδήλωση παρακολούθησε πολύς κόσμος, και το αμφιθέατρο του Μουσείου αποδείχθηκε εξαιρετικά μικρό, κάτι που θα έπρεπε να το έχουν προβλέψει οι διοργανωτές. Όσον αφορά στην εκδήλωση καθ'εαυτή, ήταν φανερή η έλλειψη συγκεκριμένης επιστημονικής αλλά και πολιτικής θέσης εκ μέρους των ομιλητών, μάλιστα οι κ.κ. Αναγνώστου και Κεφαλάς, αναφερόμενοι στο πως φθάσαμε ως εδώ, απέφυγαν όχι μόνο να επιρρίψουν ευθύνες, αλλά και να αναφερθούν σε συγκεκριμένες κυβερνήσεις και πρόσωπα, λέγοντας και οι δύο "ας μη λέμε ονόματα". Πρόκειται για μια απαράδεκτη θέση, η οποία αθωώνει όλους εκείνους που "έστρωσαν το τραπέζι" για να φθάσουμε ως εδώ. Έτσι είναι δυνατόν, ας πούμε, να δούμε το Σταθάκη να υποστηρίζει το έργο της επιτροπής, για να το τορπιλίσει στη συνέχεια, όταν θα υπουργοποιηθεί ξανά. Ο κ. Κεφαλάς έδωσε μεγαλύτερο βάρος στις σύγχρονες γεωπολιτικές εξελίξεις (east med, AOZ Τουρκίας - Λιβάνου, καλώδιο σύνδεσης της Κρήτης με την Ελλάδα κ.α.), χωρίς όμως και αυτός να πάρει συγκεκριμένη πολιτική θέση, όπως θα έπρεπε, αφού επέλεξε να αναφερθεί στα συγκεκριμένα γεωπολιτικά παιχνίδια, στα οποία έχουν συμμετάσχει με θαυμαστό τρόπο όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, ανεξαρτήτως χρώματος. Εάν όμως είναι κοινή η γραμμή που χαράζουν όλες οι κυβερνήσεις, τότε εμείς πρέπει να δηλώνουμε σαφέστατα την αντίθεσή μας, και να κατονομάζουμε σε ποιους στεκόμαστε απέναντι (βλ. και ανάρτηση "'Ή εμείς ή αυτοί" της 7.1.2020 αναδημοσίευση από το the press project). Και τελικά, κανείς δεν είπε ποια είναι η δυστυχία των περιοχών στις οποίες γίνονται εξορύξεις, ούτε ξεκαθάρισε σε ποιο περιβάλλον θα ζούμε αν γίνουν αυτές οι επενδύσεις και δημιουργηθούν εκείνες οι θέσεις εργασίας, και αν το περιβάλλον αυτό θα είναι βιώσιμο. Οι Σκουριές είναι ακόμη εδώ. Ουδείς αναφέρθηκε στην επερχόμενη δυστοπία.

Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2020 : Σημαντική εκδήλωση για τις εξορύξεις

(Σχόλιο: μια καλή "προθέρμανση" για την εκδήλωση θα αποτελέσει η προηγούμενη ανάγνωση της ανάρτησής μας της 27.9.2019 "Είδα την απόβαση των πετρελαιάδων στην Κρήτη" που είναι αναδημοσίευση από τις "πίσω σελίδες" του Μάριου Διονέλη)

Η παγκρήτια δικτύωση «Πρωτοβουλία Κρήτης ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων» καλεί σε μια σημαντική ενημερωτική εκδήλωση την Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2020 στις 6:30 το απόγευμα στην αίθουσα του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης στο Ηράκλειο.

Σκοπός της εκδήλωσης είναι να ανοίξει επιτέλους στην κοινωνία δημόσιος διάλογος για τις εξορύξεις των υδρογονανθράκων, δηλαδή του φυσικού αερίου και του πετρελαίου, από τις θάλασσες της Κρήτης και για το δυσοίωνο μέλλον που θεωρούμε ότι επιφυλάσσει για το νησί μας το πετρελαϊκό λόμπι και οι πολιτικοί του υποστηρικτές.

Δυστυχώς οι μόνες απόψεις που ακούγονται μέχρι στιγμής, είναι αυτές που προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι εξορύξεις είναι θέμα εθνικής σημασίας, θα φέρουν οικονομική ανάπτυξη και δεν αποτελούν σοβαρό κίνδυνο για το περιβάλλον.
Ίσως όμως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Ήρθε η ώρα να ακούσουμε και μια άλλη άποψη. Το θέμα θα αναπτύξουν με τεκμηριωμένο λόγο τρεις εξαιρετικοί ομιλητές, ο κάθε ένας από τη δική του σκοπιά:

- Ο ιστιοπλόος και δυο φορές ολυμπιονίκης Νίκος Κακλαμανάκης, θα μιλήσει με θέμα «Κύματα αλλαγής, ωκεανός από ευκαιρίες για τα παιδιά μας!».

- Ακολουθεί ο Διευθυντής Ερευνών του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ), Γεωλόγος και Ωκεανογράφος Χρήστος Αναγνώστου που θα επιχειρήσει να απαντήσει στο ερώτημα: «Τεράστια αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου κάτω απ' την Κρήτη: αυτό τώρα είναι καλό ή κακό;»

- Τέλος, ο Ηλεκτρολόγος Μηχανικός και μέλος κινηματικών πρωτοβουλιών για ζητήματα ενέργειας Τάσος Κεφαλάς θα μιλήσει με θέμα «Εξορύξεις υδρογονανθράκων: μύθοι και πραγματικότητα».

Θα προβληθεί επίσης ολιγόλεπτη ταινία και θα γίνει ελεύθερη συζήτηση.

Την εκδήλωση διοργανώνει η «Πρωτοβουλία Κρήτης ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων»

H κυρία Σακελλαροπούλου, το λιβάνισμα, η ουσία (του Νίκου Μπογιόπουλου)

(από τον ημεροδρόμο)

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ Πολιτικη 20 Ιανουαρίου 2020

    Το λιβάνισμα είναι τόσο μάταιο όσο και το ανάθεμα. Κατά πάσα πιθανότητα αυτό το γνωρίζει και ο κ.Μητσοτάκης. Οπωσδήποτε το γνωρίζει η κυρία Σακελλαροπούλου. Και σίγουρα το ξέρουν και τα εξ επαγγέλματος λιβανιστήρια που θέλουν να παριστάνουν ότι «καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή». 

    Το λιβάνισμα ξεκίνησε από την πρώτη στιγμή της ανακοίνωσης από τον πρωθυπουργό του ονόματος της νέας Προέδρου.

    Πρώτη αφορμή ότι είναι… γυναίκα. Αλλά τι άλλο μπορεί να κρύβει αυτή η σαγήνη που επιδεικτικά δηλώνουν ορισμένοι ότι τους προκάλεσε ο πρωθυπουργός εκ του γεγονότος ότι επέλεξε γυναίκα αν όχι ότι, τελικά, στο δικό τους έκπληκτο σύστημα αξιών, η γυναίκα μπορεί να μοιάζει πολύ με τον… άνθρωπο;

    Τόσο γλείφτες είναι που ούτε καν περνάει από το μυαλό τους: Αυτό το λίγωμα των επαίνων τους ότι «είναι γυναίκα» δεν συνιστά αναγνώριση. Το αντίθετο: Συνιστά μέγιστη προσβολή προς τις γυναίκες.

    Πρώτον, διότι είναι οι ίδιες οι γυναίκες που γνωρίζουν την ανισότητα που βασιλεύει γύρω τους και ότι καμία βιτρίνα εξωραϊσμού δεν αρκεί για να την κρύψει.

    Δεύτερον, γιατί αν τα δημόσια αξιώματα αντανακλούσαν στις ταξικές κοινωνίες την πραγματική ζωή, τότε οι μαύροι δεν θα δολοφονούνταν σαν τα κοτόπουλα ο ένας μετά τον άλλον από τους μπάτσους στην Αμερική του Ομπάμα και οι γυναίκες θα είχαν λύσει τα θέματα για τα οποία πανηγυρίζουν τα λιβανιστήρια από τότε που έγινε πρωθυπουργός η Θάτσερ, καγκελάριος  η Μέρκελ και Παναγία η Μητέρα του Ιησού.

    Τρίτον, διότι το θέμα δεν είναι το γυναίκα ή άνδρας. Το θέμα είναι να είσαι άξιος άνθρωπος. Ανθρωπος. Αξιος. Και ικανός. Και στην πολιτική το κύριο γύρω από το «άξιος» και «ικανός» είναι το «για ποιόν» θέτεις σε δράση την αξιοσύνη και τις ικανότητές σου.

    Ειδάλλως, αν αρκούσε το γυναίκα (ή το άνδρας), τότε η κυρία Μπακογιάννη θα έπρεπε να έχει ανακηρυχθεί άνευ αντιλόγου η σπουδαιότερη υπουργός Εξωτερικών, η κυρία Κωνσταντοπούλου η καταπληκτικότερη πρόεδρος της

Στη μνήμη του συναδέλφου Γιώργου Μαμαλάκη του Εμμανουήλ

Έκλεισε ένας χρόνος από το θάνατο ενός εκλεκτού συναδέλφου, του Γιώργου Εμμανουήλ Μαμαλάκη, με τον οποίο με συνέδεε και στενή συγγενική σχέση (ήμασταν αγαπημένα δεύτερα ξαδέλφια - οι μητέρες μας ήταν πολύ αγαπημένες πρώτες εξαδέλφες, και τον είχε βαφτίσει η μητέρα μου), αλλά και σχέση δασκάλου και  μαθητή, καθώς σε αυτόν έκανα την άσκησή μου και  ο Γιώργος με δίδαξε και με καθοδήγησε στα πρώτα μου βήματα στο γραφείο του απέναντι από  την εφημερίδα "Μεσόγειος", στην οδό Χάνδακος, "τα δικηγορικά", όπως λεγόταν τότε, αφού στο δρόμο αυτό και ξεκινώντας από τα Λιοντάρια βρισκόταν μεγάλος αριθμός δικηγορικών γραφείων (Ιωάννη Μιλτιάδου, Εμμανουήλ Φραγκάκη, Φίλιππου Ανδρουλακάκη, Εμμανουήλ Ανδρονά, Ευρυπίδη Κουκιαδάκη, Γιάννη Σερπετσιδάκη - δίπλα στου Μαμαλάκη, Γιώργου Λαμπάκη, Ευάγγελου Καλλέργη, Μιλτιάδη Ψωμαδάκης κ.α.). Θυμάμαι τον απλό, νηφάλιο και ήρεμο τρόπο με τον οποίο μου μετέδιδε πράγματα που μου φαινόταν τότε βουνό (πως συντάσσουμε μια αγωγή - "όπως γράφουμε μια έκθεση στο σχολείο" μου έλεγε, σε ποιες διατάξεις τη στηρίζουμε, πως ψάχνουμε νομολογία και νομοθεσία στο Ραπτάρχη κ.α.). Με τον ίδιο τρόπο αντιμετώπιζε με επιτυχία και τις υποθέσεις που χειριζόταν. Έχω και πολύ περισσότερες και πιο ζεστές και γλυκές μνήμες από την κοινή και την οικογενειακή μας ζωή, οι οποίες δεν έχουν θέση σε αυτή τη μικρή ανάρτηση.

Ποτέ δεν επιδίωξε να ανταλλάξει με οποιονδήποτε τρόπο (διορισμό, θέση, υποψηφιότητα) την προοδευτική του ιδεολογία (με την Ένωση Κέντρου ως φοιτητής και πριν τη δικτατορία, και με το ΠΑΣΟΚ στη μεταπολίτευση). Ο Γιώργος υπήρξε μέχρι τέλους ένας μπον βιβέρ, ανοιχτό μυαλό, νεωτεριστής, καλός δικηγόρος, και ιδιαίτερα αγαπητός στους πελάτες, τους συμπολίτες μας και τους συναδέλφους, που τον αποκαλούσαμε "Γιώργος  Μαμαλάκης ο μικρός", για να τον ξεχωρίζουμε από το συνονόματο και εξάδελφό του, το Γιώργο Μαμαλάκη του Κωνσταντίνου, γιο του φημισμένου ποινικολόγου της Κρήτης των αρχών του εικοστού αιώνα, και φίλος της Δικηγορικής Συσπείρωσης. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να γίνει διαφορετικά, αφού, εκτός από τη δική μας σχέση, ήταν πολύ φίλος και με το Μιχάλη Σαρχιανάκη. Ήταν παντρεμένος με τη Χρύσα Κρίκου - Μαμαλάκη, συμβολαιογράφο Λειβαδιάς, μια στέρεη σχέση από τα φοιτητικά τους χρόνια, με την οποία απέκτησαν μια θυγατέρα, την Εμμανουέλα.

Το ετήσιο μνημόσυνο του Γιώργου θα γίνει αύριο, Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2020, στον Άγιο Τίτο. 

Και πάλι εκφράζω τα συλλυπητήριά μας στην αγαπημένη σύζυγό του, Χρύσα Κρίκου Μαμαλάκη, τη θυγατέρα του, Εμμανουέλα, τον αδελφό και τη νύφη του, Μιχάλη και Μαργαρίτα Μαμαλάκη.

Δίκη φαρσοκωμωδία Λαφαζάνη. Μεθόδευσαν αναβολή. Επιδιώκουν ομηρία. Ούτε καταδίκη ούτε αθώωση.

(αναδημοσίευση από την ίσκρα)

Από 08/01/2020

Το κυβερνητικό και πολιτικό κατεστημένο, με όχημα τη Δικαιοσύνη, μεθόδευσε για άλλη μια φορά αναβολή της δίκης του Παναγιώτη Λαφαζάνη για τους πλειστηριασμούς, την ώρα που έχει αποφασιστεί και προωθείται ένα εφιαλτικό κύμα αρπαγής πρώτων κατοικιών από κυβέρνηση, κατεστημένα κέντρα και Τράπεζες.

Ο Εισαγγελέας της έδρας πρότεινε καταρχήν και σκόπιμα την αναβολή της δίκης του Λαφαζάνη και των συγκατηγορουμένων του με το επιχείρημα ότι απουσίαζαν ουσιώδεις αστυνομικοί μάρτυρες κατηγορίας από τους δεκάδες της Γενικής Ασφάλειας που ήταν παρόντες και μια συμβολαιογράφος μάρτυρας κατηγορίας.

Στην πρόταση του Εισαγγελέα αντέδρασαν οι συνήγοροι των κατηγορουμένων Σαράντος Θεοδωρόπουλος , Άρης Κωνσταντάκης, Γιάννης Ραχιώτης και ο Π. Λαφαζάνης, ζητώντας τη βίαιη προσαγωγή των μαρτύρων που απουσίαζαν χωρίς καμία δικαιολογία.

Ειδικότερα ο Π. Λαφαζάνης παίρνοντας το λόγο τόνισε στην αίθουσα ότι η αναβολή είναι μεθοδευμένη από κυβέρνηση και τα κατεστημένα κέντρα, τα οποία δεν θέλουν ούτε να μας καταδικάσουν αλλά ούτε να μας αθωώσουν γιατί τρέμουν στην πρώτη περίπτωση το πολιτικό κόστος, τις πολιτικές συνέπειες και την κοινωνική κατακραυγή, ενώ στη δεύτερη περίπτωση τρέμουν το θετικό πολιτικό μήνυμα που θα εκπεμφθεί στο κίνημα και τους πολίτες. Αυτά τα κέντρα θέλουν να μας κρατάνε οιονεί κατηγορούμενους και ομήρους για να τρομοκρατούν το Κίνημα και τους πολίτες που διεκδικούν τα δικαιώματά τους.

Είναι αδιανόητο, συνέχισε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, να μην κατηγορείται κανένας πολιτικός από όλους όσους πτώχευσαν, ξεπούλησαν, λήστεψαν, φτωχοποίησαν τον ελληνικό λαό και μετέτρεψαν την Ελλάδα σε οικονομικό και πολιτικό προτεκτοράτο και ο μόνος που κάθεται αυτήν την ώρα στο εδώλιο να είμαι εγώ και οι συναγωνιστές μου γιατί προσπαθήσαμε να γλυτώσουμε πρώτες κατοικίες φτωχών οικογενειών από την άδικη αρπαγή των Τραπεζών, οι οποίες τράπεζες, μάλιστα, έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί για αυτά τα κόκκινα δάνεια.

Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης υπογράμμισε  ότι κατηγορεί τις Δικαστικές Αρχές, διότι ενώ έχουν καθίσει εμάς στο εδώλιο με διάτρητες κατηγορίες, την ίδια ώρα επί τέσσερα χρόνια δεν βάζουν ούτε στο Αρχείο, αλλά ούτε προωθούν, απόλυτα τεκμηριωμένη μήνυση που έχω καταθέσει εδώ και τέσσερα χρόνια για το μέγα σκάνδαλο της τρίτης ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών αλλά την διατηρούν στο ψυγείο, παρότι κόστισε 40 δις ευρώ στον πενόμενο ελληνικό λαό.

Το Δικαστήριο τότε, γυμνό από επιχειρήματα για αναβολή, ζήτησε ολιγόλεπτη διακοπή για να λάβει την τελική απόφαση του επί της πρότασης του Εισαγγελέα.

Με την επανέναρξη της διαδικασίας, ο Εισαγγελέας, αφού αντελήφθη το φιάσκο της αιτιολογίας που πρότεινε για την αναβολή της δίκης, φάσκοντας και αντιφάσκοντας, πρότεινε μια διαφορετική αιτία για την αναβολή: Τη μη νόμιμη κλήτευση ενός εκ των κατηγορουμένων.

Και στη νέα πρόταση για αναβολή της δίκης, που μανιωδώς επεδίωκε η έδρα, οι συνήγοροι των κατηγορουμένων και ο ίδιος ο Παν. Λαφαζάνης πρότειναν, τουλάχιστον, την επίσπευση του ορισμού της δίκης με την Πρόεδρο

Όλοι-όλες στην πολιτική δίκη Λαφαζάνη για πλειστηριασμούς, Τετάρτη(8/1), Ευελπίδων, 10.30π.μ Από

(αναδημοσίευση από την ίσκρα)
 https://iskra.gr/%ce%bd%ce%ad%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%b7-%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%b9%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%b4%ce%af%ce%ba%ce%b7-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%ac-%ce%bb%ce%b1%cf%86%ce%b1%ce%b6%ce%ac-2/

Σχόλιο: Για να μην είναι η μνήμη μας κοντή, υπενθυμίζω ότι ο Λαφαζάνης διώκεται με βάση τη νομοθεσία που ψήφισε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για να συμμορφωθεί με όσα είχε δώσει. "Δεν το περίμενα διώξεις από πρώην συντρόφους μας" είχε δηλώσει ο Λαφαζάνης στις 26.9.2018. Για αυτό ας πάψουν τα κροκοδείλια δάκρυα κάποιων. Βίλες με πισίνες υπεράσπιζε ο Λαφαζάνης έλεγαν. Και όμως και οι Συριζαίοι, και όλοι οι υπόλοιποι φρόντισαν να προστατεύσουν νομοθετικά τα εκτελεστικά όργανα των αποφάσεων των δανειστών, που έχουν καταστρέψει τη χώρα, και να στέλνουν στο σκαμνί το Λαφαζάνη και τους αγωνιστές κατά των πλειστηριασμών, θυμίζοντας και πάλι την εύνοια προς όσους συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς στην κατοχή, και τις διώξεις όσων τους πολέμησαν. 
Ανακοινώσεις συμπαράστασης για το Λαφαζάνη έχουν εκδώσει η ΛΑ.Ε., ο Μανόλης Γλέζος, ο Μίκης Θεοδωράκης (μπορείτε να τις βρείτε στην ίσκρα) και πολλοί άλλοι.

iskra 03/01/2020

Δεν πρόλαβε να μπει ο καινούργιος χρόνος και το καθεστώς των τραπεζών και των υπαλλήλων τους κάνει ποδαρικό με μια νέα στημένη πολιτική δίκη, την Τετάρτη 8/1 στη Σχολή Ευελπίδων, στις 10.30 π.μ, κτίριο 12, Αίθουσα 4, κατά του Παναγιώτη Λαφαζάνη, του Αντώνη Μαυρομμάτη και των Λεωνίδα Παπαδόπουλου και Ηλία Παπαδόπουλου, χαλκευμένη από το αμαρτωλό τμήμα της “δήθεν Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος” της Γενικής Ασφάλειας Αθηνών.

Μετά τη δίκη κατά του Παν. Λαφαζάνη που προκλήθηκε από μήνυση κερδοσκοπικού fund με έδρα τη Μονρόβια της Λιβερίας (!) για παρεμπόδιση πλειστηριασμού, η οποία σκοπίμως, λόγω συνεννοημένης απουσίας όλων των μαρτύρων κατηγορίας, ανεβλήθη για τις 20/6/2020, ακολούθησε τώρα νέο κλητήριο θέσπισμα κατά του Παν. Λαφαζάνη προκειμένου να δικαστεί στις 8/1/2020 από το τριμελές πλημμελειοδικείο  για άλλες υποθέσεις  κινητοποιήσεων κατά των πλειστηριασμών.

Συγκεκριμένα ο Παν. Λαφαζάνης μαζί με τους συναγωνιστές του Παπαδόπουλο Λεωνίδα, Παπαδόπουλο Ηλία (“ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ”) και τον Μαυρομμάτη Αντώνη κατηγορούνται παντελώς ανυπόστατα ότι παραβίασαν το μισό Ποινικό Κώδικα και ειδικότερα 21 συνολικά άρθρα του.

Οι κατηγορίες κατά  Λαφαζάνη, Παπαδόπουλων Λεωνίδα και Ηλία και Μαυρομμάτη εκπορεύονται από το αμαρτωλό εμφυλιακού τύπου τμήμα της Γενικής Ασφάλειας  που φέρει το χουντικής έμπνευσης όνομα: “Τμήμα Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος“. Το αμαρτωλό αυτό Τμήμα πολιτικών διώξεων θεσπίστηκε επί πρωθυπουργίας Σημίτη, εκσυγχρονίστηκε θεσμικά με νομοθετική πρωτοβουλία και αναβαθμίστηκε με νέες αντιδημοκρατικές αρμοδιότητες και σχετικό εξοπλισμό για παρακολουθήσεις επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ενώ συνεχίζει να διατηρείται εν πλήρη λειτουργία και με τη νέα κυβέρνηση της Ν.Δ.

Μεταξύ των κατηγοριών κατά του Λαφαζάνη και των συναγωνιστών του καταγράφονται, πλην της παρεμπόδισης  πλειστηριασμών,  αθλιέστατες και κατασκευασμένες κατηγορίες για φθορά ξένης περιουσίας, διατάραξη κοινής ειρήνης, άσκηση βίας και βιαιοπραγίες κατά αστυνομικών, επικίνδυνες σωματικές βλάβες που έθεσαν σε κίνδυνο τη ζωή αστυνομικών (!!!) κλπ κλπ. Πρόκειται για χαλκευμένες ψευδέστατες κατηγορίες, που θα τις ζήλευαν και οι διάφοροι Μανιαδάκηδες και ασφαλίτες του Σπουδαστικού επί χούντας, αφού, επιπροσθέτως, η διαδρομή του Π. Λαφαζάνη είναι παροιμιώδης, ακόμα και από τα χρόνια της δικτατορίας, της Νομικής και του Πολυτεχνείου, για την εμμονή του στους μαζικούς, ενωτικούς και ειρηνικούς αγώνες.

Πολιτικοί και νομικοί κύκλοι τόνιζαν στην Iskra ότι για πρώτη φορά, ίσως, στην μεταπολίτευση έχουν “στηθεί” σειρά από καθαρές πολιτικές δίκες σκοπιμότητας που έχουν στόχο να προασπίσουν τις τράπεζες για να κλιμακώσουν την αρπακτική επιδρομή τους σε σπίτια, μικρομεσαίες επιχειρήσεις, μαγαζιά και λαϊκά περιουσιακά στοιχεία.

Πέραν τούτων η σωρεία  στημένων πολιτικών δικών κατά Λαφαζάνη και αγωνιστών του κινήματος κατά των πλειστηριασμών, έχει ως επιδίωξη, ιδιαίτερα στη σημερινή φάση, την κατατρομοκράτηση των πολιτών για να ανακοπεί κάθε αντίδραση και κινητικότητα στην κοινωνία.

Οι ίδιοι πολιτικοί και νομικοί κύκλοι τόνιζαν ότι είναι αδιανόητο όλος ο κατεστημένος πολιτικός κόσμος που χρέωσε, χρεοκόπησε και λήστεψε την χώρα, χρεώνεται με μύρια σκάνδαλα και χαριστικές πράξεις στις τράπεζες, έχει υποθηκεύσει όλο τον δημόσιο πλούτο, φτωχοποίησε και εξαθλίωσε την κοινωνία, μετέτρεψε την Ελλάδα σε προτεκτοράτο και την έχει θέσει σε αιώνια κηδεμονία, είναι αδιανόητο, λοιπόν, όλοι αυτοί οι καταστροφείς να βρίσκονται στο απυρόβλητο και να συνεχίζουν να λεηλατούν την χώρα και ο μόνος πρώην αρχηγός κόμματος με ιστορική πολιτική και αγωνιστική διαδρομή που κάθεται στο εδώλιο να είναι ο Παν. Λαφαζάνης.

Όλοι και όλες την Τετάρτη 8/1/2020 στη Σχολή Ευελπίδων στις 9 π.μ, κτίριο 12, αίθουσα 4 να δώσουμε μαζική αγωνιστική απάντηση στην τρομοκρατία και στις πολιτικές διώξεις, που παραπέμπουν σε σκοτεινές εποχές και ανοίγουν δρόμους για ακόμα σκοτεινότερες.

Παραθέτουμε  το κλητήριο θέσπισμα που επιδόθηκε στον Παν. Λαφαζάνη: 

Ή Εμείς ή Αυτοί (Δολοφονία Σολεϊμάνι και East- Med)

Αναδημοσίευση από το The Press Project 

https://thepressproject.gr/i-emis-i-afti-dolofonia-soleimani-ke-east-med/

Ο «αριστερός» Παύλος Πολάκης και τα άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, απαιτούν να αναγνωριστεί στον αρχηγό τους, η συνεισφορά του στην υπογραφή της συμφωνίας για τον East- Med. 

 του Θέμη Τζήμα

Οι «Γεωργιοπαπανδρεϊκοί» όπως και οι λοιποί «ΚΙΝΑΛίτες» δικαίως ζητούν να αποδοθούν «εύσημα» και σε αυτούς για τον αγωγό.  Τα στελέχη της νυν κυβέρνησης ποζάρουν χαμογελαστά δίπλα στον εγκληματία πολέμου και κατηγορούμενο ως μεγαλοαπατεώνα, «Μπίμπι» Νετανιάχου, ενώ παραλλήλως σπεύδουν να υποστηρίξουν τη δολοφονία Σολεϊμάνι, θυμίζοντάς μας ότι αυτοί και όχι άλλοι, είναι το κόμμα που παραδοσιακά πρακτορεύει τα συμφέροντα της Ουάσινγκτον στην Ελλάδα.  

Έχουν όλοι τους δίκιο: είναι εξίσου συνένοχοι σε μια συμφωνία ληστρική εις βάρος των Παλαιστινίων, ντροπιαστική και με γεωπολιτικό κόστος για την Ελλάδα και ασύμφορη οικονομικά για τον ελληνικό λαό. Είναι όλοι τους συνένοχα σιωπηλοί απέναντι σε ακόμα ένα έγκλημα των ΗΠΑ εις βάρος του Ιράν- δολοφονία Σολεϊμάνι– που έρχεται να προστεθεί στη λίστα τόσων και τόσων εγκλημάτων.  Είναι επιπλέον όλοι τους συνένοχοι υπερασπιστές μιας Ελλάδας- προκεχωρημένου φυλακίου των ΗΠΑ, που το «εθνικό» εχθρεύεται το «λαϊκό» και υποτάσσεται στην ξένη πατρωνία.

Μιας Ελλάδας που συμπεριφέρεται άλλοτε ραγιάδικα και άλλοτε τυχοδιωκτικά, κάνει τις χάρες των δυνατών και τσαλαπατά όποτε της ζητηθεί όποιον η ίδια και οι πάτρωνές της θεωρούν αδύναμο. Μιας Ελλάδας, της οποίας οι ελίτ σιτίζονται από ξένες πρεσβείες και μαζί με τους οργανικούς τους «διανοουμένους» και τους διαμορφωτές κοινής γνώμης «σερβίρουν» ως ρεαλισμό την ξεπερασμένη αντίληψη περί μονοκρατορίας των ΗΠΑ και τον κυνισμό που ωθεί την οικουμένη σε ιστορικές καταστροφές.

Ίσως πριν από μία ή δύο δεκαετίες τα παραπάνω να έθιγαν τις ευαισθησίες απλώς ενός μέρους της κομμουνιστικής αριστεράς και της σοσιαλιστικής αριστεράς- εκείνης που διατηρούσε ζωντανή στη μνήμη της την εξωτερική πολιτική ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ’80.

Σήμερα ωστόσο, οι συνένοχοι της εξάρτησης και οι πολιτικές τους, αφενός θίγουν άμεσα το σύνολο του ελληνικού λαού και αφετέρου έχουν το μερίδιο που τους αναλογεί σε επαπειλούμενους, παγκόσμιους πρωτοφανείς κινδύνους. Οι πολιτικές τους έχουν να κάνουν με την εδαφική ακεραιότητα και την εθνική κυριαρχία της πατρίδας μας. Αφορούν τη δυνατότητα άσκησης όντως εθνικής πολιτικής, τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό. 

Οι πολιτικές που υπηρετούν αποτελούν τη γεωπολιτική εκδήλωση της υπερδεκαετούς κρίσης που ταλανίζει ολόκληρο τον κόσμο, απειλώντας να οδηγήσουν σε κατακλυσμιαίες εξελίξεις και συνιστούν σε ό,τι αφορά τα καθ’ ημάς, τη γεωπολιτική εκδοχή του μνημονίου.

Ο συγχρονισμός της ελληνικής με τη διεθνή καπιταλιστική κρίση ως εκδοχή της, εξελίσσεται σε ένθεση της Ελλάδας στο κέντρο σχεδόν της γεωπολιτικής εκδοχής  της παγκόσμιας, νεοφιλελεύθερης κρίσης.  Εν τέλει η εξάρτηση από Ουάσινγκτον και Βερολίνο την οποία παλεύουν να ενισχύουν οι συνένοχοι, με κάθε τρόπο αποτελεί τον ομφάλιο λώρο που κρατά ζωντανή την εγχώρια, παρασιτική ολιγαρχία. Το ρήγμα που άνοιξε η διαχείριση της κρίσης δανεισμού και το οποίο διέτρεξε οριζόντια το πολιτικό σκηνικό αλλά και τον κοινωνικό ιστό, χαράσσεται εκ νέου πάνω στο ζήτημα της διεθνούς θέσης της χώρας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πριν το 2015 είχε  σωστά θέσει το σύνθημα «ή αυτοί, ή εμείς» υπό την έννοια της περιγραφής- και όχι φυσικά του δια ταύτα– της ύπαρξης βαθύτερης διαιρετικής τομής. Το σύνθημα καθίσταται επίκαιρο εκ νέου, πλέον όχι μόνο λόγω της σοβούσας οικονομικής κρίσης αλλά και της γεωπολιτικής κρίσης. Μόνο που τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ ανήκει σε «αυτούς». «Αυτοί» είναι οι κήνσορες μιας νέας εθνικοφροσύνης, εκπορευόμενης από την

Χρόνια πολλά, καλή χρονιά !!!

Μπροστά από το καραβάκι φαίνεται ο χρόνος που φεύγει γρήγορα