Ο Θανάσης Βέγγος της Μακρονήσου... (του Κώστα Μπορδόκα)

Αναδημοσίευση και πάλι από το tvxs. Σημαντικές πληροφορίες για την ιστορία του αγαπημένου μας, Θανάση Βέγγου, και την ιστορία του στη Μακρόνησο. Ως γνωστόν ο Θανάσης Βέγγος ήταν αριστερός και εξορίστηκε στη Μακρόνησο. Αυτές τις λεπτομέρειες όμως τις αγνοούσα.  

Ο μοναχογιός του Βασίλη και της Ευδοκίας Βέγκου -και όχι Βέγγου- γεννιέται σαν σήμερα στις 29 Μαΐου 1927 στο Νέο Φάληρο. Ο  πατέρας του παρότι ως αξιωματικός του στρατού πολεμά στους Βαλκανικούς Πολέμους, συμμετέχει στο ελληνικό Εκστρατευτικό Σώμα στην Ουκρανία και στη Μικρασιατική Εκστρατεία, διώκεται από τον στρατό ως μη “εθνικόφρων”. Αντιτάσσεται στη δικτατορία Μεταξά και στην Κατοχή αποτελεί μέλος του ΕΑΜ Νέου Φαλήρου. Εργάζεται ως τεχνικός στην Εταιρία Ηλεκτρισμού στο Φάληρο και στην αποχώρηση των Γερμανών συμμετέχει στη μάχη και την διάσωση του εργοστασίου της Ηλεκτρικής μαζί με τον ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού Νίκο Γόδα.

Μεταπολεμικά διώκεται ως αριστερός κάτι που φυσικά ακολουθεί ως φάκελος και τον έφηβο Θανάση. Για τον τελευταίο, ο πατέρας του αποτελεί τον δικό του ήρωα και προσπαθεί με κάθε τρόπο να κάνει αυτό που γνωρίζει καλύτερα :να του δείχνει την αγάπη του. Σε συνέντευξή του το 2009 ο ηθοποιός Κώστας Κακαβάς περιγράφει το πάθος του λατρευτού Θανάση γι αυτόν:“Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο τρυφερός και ευαίσθητος είναι! Να φανταστείτε, μου έλεγε: “Κώστα μου, έκανα οικονομία και δεν έμαθα το τσιγάρο για να μπορώ να αγοράζω τσιγάρα για τον πατέρα μου, που ήταν φτωχός. Και τώρα που έπιασα λεφτά δεν ζει για να του προσφέρω λίγο καλύτερη ζωή. Δεν του πήγαινα τόσα τσιγάρα όσα έπρεπε”. Ελάχιστοι γνωρίζουν ότι ο Βασίλης Βέγκος εμφανίζεται για λίγο στην πρώτη ταινία που παίζει ο γιος του “Μαγική πόλις”, στη σκηνή που ο φτωχικός συνοικισμός μαζεύει χρήματα για να διασώσει το φορτηγό του νεαρού Κοσμά (Γιώργος Φούντας) από τα χέρια ενός μαυραγορίτη (Στέφανος Στρατηγός).

Ο νεαρός Θανάσης μεγαλώνει μέσα στη φτώχεια, δουλεύοντας  από μικρός σε δουλειές του ποδαριού και βιοτεχνίες επεξεργασίας δερμάτων, στην Κατοχή ανήκει στην ΕΠΟΝ, ενώ τον Μάρτιο του 1949 υποχρεώνεται να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία ως “ανεπιθύμητος” στη Μακρόνησο, στην οποία αποκτά την γνωστή εμμονή του με την καθαριότητα. Ο ζωγράφος και σκηνογράφος Τάσος Ζωγράφος αναφέρει στη βιογραφία του : 

“Ήταν νευρικός, αεικίνητος, αγχώδης με όλα. Ήταν όμως και καρτερικός και βοηθούσε. Το λιγότερο

Όταν ο ελληνικός Τύπος χαρακτήριζε τους Γλέζο και Σάντα «εγκληματίες» και «παράφρονες»

Αναδημοσίευση από το tvxs. Ιστορικά ντοκουμέντα για την ηρωική πράξη του Μανόλη Γλέζου και του Λάκη Σάντα. Τα δημοσιεύματα των τότε εφημερίδων πιστοποιούν ότι η ναζιστική σημαία κυμάτιζε στην Ακρόπολη και ας ήταν βράδυ. Γιατί ο "Ελληνική Λύση", Κυριάκος Βελόπουλος, και κάποιοι όμοιοί του υποστηρίζει (έτυχε να το δω και αυτοπροσώπως !!!) ότι η ιστορία είναι ένας κακοφτιαγμένος μύθος της Αριστεράς, γιατί όλες οι σημαίες υποστέλλονται το βράδυ. Τα χειρόγραφα του Ιησού θα ήθελα να μάθω τι αναφέρουν επί του θέματος !!!

15:45 | 31 Μάιος. 2022 Τελευταία ανανέωση 15:43 | 31 Μάιος. 2022

«Εκληματίες», «παράφρονες» και «μωροί μέχρι κτηνωδίας» ήταν μερικοί από τους χαρακτηρισμούς που εισέπραξαν οι δύο Έλληνες σπουδαστές που την 31 Μαϊου 1941  βρήκαν το θάρρος να κατεβάσουν τη ναζιστική σημαία από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης. Ήταν η περίοδος που η ελληνική δημοσιογραφία συμβιβάστηκε με τον ναζισμό. 

Φαίνεται πως τον Μάιο του 1941, η δυσάρεστη είδηση της πτώσης της Κρήτης από τις γερμανικές δυνάμεις κινητοποίησε τους δύο τότε σπουδαστές Μανόλη Γλέζο και Απόστολο Σάντα ώστε να καταφέρουν την πρώτη αντιστασιακή δράση κατά την Κατοχή. Δίχως να γίνουν αντιληπτοί από τους φρουρούς, το ίδιο βράδυ πήδηξαν τα σύρματα, σύρθηκαν ως τη σπηλιά του Πανδρόσειου Άντρου και σκαρφάλωσαν από τις σκαλωσιές των αρχαιολόγων στην Ακρόπολη.

Ταχύτατα, κατέβασαν τη διαστάσεων 4x2 ναζιστική σημαία από τον ιστό και την πήραν μαζί τους. Στη θέση της τοποθέτησαν -ξανά- την ελληνική σημαία. Ωστόσο, η πράξη λοιδορήθηκε από τον -υπό γερμανικό έλεγχο- ελληνικό Τύπο.

Διαβάστε επίσης Πρώτη πράξη αντίστασης

Στο ρεπορτάζ τους τα Αθηναϊκά Νέα ανέφεραν πως ο υπουργός Δικαιοσύνης Λιβιεράτος έδωσε εντολή στον εισαγγελέα πλημμελειοδικών Αθηνών Μικρουλέα να μεταβεί στο σημείο για να κάνει «αυτοψία σχετικά με την γενομένην αντεθνικήν πράξιν της υπεξαιρέσεως της σημαίας, η οποία κυματίζει επί του Ιερού βράχου».

Ο Πρωϊνός Τύπος στο πρωτοσέλιδο του χαρακτήριζε «μωρούς μέχρι κτηνωδίας» και «υπηρέτας αλλοτρίων συμφερόντων» τους άγνωστους τότε σαμποτέρ, και την πράξη τους «αξιοθρήνητον πρόκλησιν»! Η εφημερδία μάλιστα υποστήριζε ότι ο ελληνικός λαός δεν είναι τυφλός και το γεγονός ότι τρώει ψωμί το όφειλε στους Γερμανούς! «Έλληνες κινδυνεύομεν!» έγραφε και ουσιαστικά απειλούσε: «Τα παιδιά μας, αι οικογένειαί μας, ημείς όλοι, αλλά ίσως και ο τόπος, θα πληρώσωμεν ακριβά τας εγκληματικάς αυτάς μωρίας».

Στο φύλλο της 1 Ιουνίου 1941 η Καθημερινή επικροτούσε την τιμωρητική διαδικασία των Γερμανών γράφοντας πως: «Καλώς συνετάγη ο νόμος που τιμωρεί με θάνατο τους Έλληνες υπηκόους όσοι

Οι «σκιές» στις κινήσεις της Δικαιοσύνης στην υπόθεση της Γεωργίας Μπίκα

Αναδημοσίευση από το infowar. Να διευκρινίσουμε ότι η Δανάη Ραψομανίκη, αξιόλογη τακτική συνεργάτιδα του infowar, δεν είναι δικηγόρος, όπως η Ιωάννα Στεντούμη, αλλά, εξ όσων μπόρεσα να πληροφορηθώ, φυσικός. Λόγω ιδιότητας δεν κρίνει την εισαγγελική πρόταση από νομική σκοπιά. Οι σκέψεις και τα συμπεράσματά της απηχούν τους προβληματισμούς και τις σκέψεις της κοινωνίας και κάθε ανθρώπου που ανησυχεί με τη συγκεκριμένη υπόθεση και γενικά με τις υποθέσεις βιασμού. Εφόσον βιασμός υπάρχει κάθε φορά που δεν υπάρχει νηφάλια συναίνεση, τότε βιασμός υπάρχει και στο γάμο, και στη σχέση, και στις συνευρέσεις της μιας βραδιάς και στα εκδιδόμενα άτομα. Και βεβαίως και στην περίπτωση της Μπίκα, εφόσον διερευνηθούν σε βάθος και αποδειχθούν οι ισχυρισμοί της. Κατά την προσωπική μου άποψη και πείρα, τα τεμαχισμένα και επεξεργασμένα βίντεο από τις κάμερες του ξενοδοχείου, και οι τεράστιες καθυστερήσεις, παλινωδίες και ελλείψεις στην προανακριτική και ιατρική διαδικασία, αρκούν για να διερευνηθεί η υπόθεση σε βάθος και να οδηγηθεί στο ακροατήριο. Και ελπίζουμε να γίνουν δεκτές οι απόψεις της πλευράς της Μπίκα και αυτή να είναι τελικά η απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης. Να σημειώσω και κάτι άλλο: ο εισαγγελέας Φλωρίδης, που παύθηκε, και η απόφαση αυτή ξεσήκωσε έντονο κύμα διαμαρτυρίας, δεν είναι κάποιος επαναστάτης ή προοδευτικός εισαγγελέας, που παύθηκε από τα καθήκοντά του επειδή υπήρχε κίνδυνος να λάβει κάποια ρηξικέλευθη ή προοδευτική απόφαση. Θυμίζουμε ότι ήταν υπέρ της κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου, που είναι "μια μοναδική στον κόσμο ελληνική εφεύρεση". Προφανώς παύθηκε για άλλους λόγους, που ποτέ δεν θα πληροφορηθούμε. Και κάτι τελευταίο : ο Λεβέντης που υπογράφει, δεν έχει καμία σχέση με το Λεβέντη που κατηγορείται. Απλή συνωνυμία.

26/05/2022 της Νεφέλης Ραψομανίκη

Επειδή οι πρόσφατες εξελίξεις στην υπόθεση της καταγγελίας βιασμού της Γεωργίας Μπίκα είναι καταιγιστικές, κρίνεται σκόπιμο να γίνει μια συνοπτική και σε χρονολογική σειρά καταγραφή των όσων έχουν γίνει.

Αρχής γενομένης του έτους 2019. Τότε μετατίθεται η εισαγγελέας Κυριακή Κλιάμπα στη Θεσσαλονίκη, μετά από σειρά θετικών προηγούμενων μεταθέσεων (Ρόδος, Γρεβενά). ^{[1] [2]} 

Μάλιστα, εκλέγεται στο νέο Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδος τερματίζοντας έβδομη στο 13μελές ΔΣ, μέσα σε κάτι περισσότερο από ένα εξάμηνο της τελευταίας μετάθεσής της.^[3] Άλλες χρήσιμες πληροφορίες δεν υπάρχουν ως αποτέλεσμα μιας πρόχειρης αναζήτησης (google, linkedIn, facebook).

Μεταφερόμαστε δύο χρόνια αργότερα, όπου μετά από πολλές δυσκολίες, και αφού υπάρχει σάλος τόσο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όσο και στον κόσμο της Θεσσαλονίκης, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης δημοσιοποιούν την καταγγελία βιασμού της Γεωργίας Μπίκα από τουλάχιστον έναν άντρα, μέλος ισχυρής οικογένειας σε Ελλάδα και Κύπρο, με άλλους παρόντες στο δωμάτιο. Το θέμα πλέον έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις, που ακόμα και βουλεύτρια της κυπριακής Βουλής τοποθετείται για το θέμα με μια εν τέλει πολύ αντιδημοφιλή ανάρτηση, την οποία και κατέβασε.

Υποθέσεις για «οργανωμένα» πάρτι, για εμπόριο και κυκλώματα που ξεφεύγουν των ελληνικών συνόρων ξεκίνησαν να εξετάζονται επίσημα και να εκκινούν διακρατικές, υπηρεσιακές συνεργασίες.^{[4] [5]}

Η στήριξη στη Γεωργία παρέμενε αμείωτη παρά τα αναρίθμητα παραπλανητικά δημοσιεύματα και τις ατεκμηρίωτες διαρροές (για τις τοξικολογικές, για το εάν υπάρχουν κάμερες στο ξενοδοχείο, για τον εάν τηρήθηκαν ή όχι όλες οι διαδικασίες, εξετάσεις, χρονοδιαγράμματα, για τον ουροσυλλέκτη κτλ.). Προκειμένου να κατευναστεί η ανησυχία της κοινωνίας για τα όσα διαδραματίζονταν μπροστά στα μάτια της επιστρατεύτηκε ακόμα και ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Π. Θεοδωρικάκος.^[6]  

Και φτάνουμε στον τρέχοντα, και πυκνό σε εξελίξεις, μήνα. Η Γ. Μπίκα μηνύει συνολικά έξι άτομα για ψευδείς μαρτυρίες, ζητά να συνεχιστεί η ανακριτική διαδικασία και υποστηρίζει ότι υπάρχουν προς το παρόν ελλείψεις σε αυτήν.^[7]

Λίγες μέρες μετά η εισαγγελέας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης Κ. Κλιάμπα καταθέτει στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης την πρότασή της, στην οποία η Γ. Μπίκα περιγράφεται ως ιδιοτελής, μυθομανής, κακόβουλη ψεύτρα και εισηγείται την πλήρη απαλλαγή του καταγγελλόμενου χωρίς παραπομπή του σε δίκη. Τμήματα της πρότασής της διαρρέουν στον Τύπο, και προκαλούν έκπληξη ως προς τον τρόπο συγγραφής αλλά και το περιεχόμενο της.

Ταυτόχρονα διαρρέονται (ή έχουν ήδη διαρρεύσει) και διαδίδονται ευρύτατα κομμάτια της δικογραφίας, συμπεριλαμβανομένων και βίντεο από κάμερες του ξενοδοχείου τα όποια υποστηρίζεται ότι είναι κομμένα και δεν συνάδουν με τις μαρτυρίες κάποιων εκ των μηνυμένων μαρτύρων.

Παραδίδεται υπόμνημα της Γ. Μπίκα στον εισαγγελέα Διαφάνειας, Βασίλη Φλωρίδη, για την εξέταση

Υπόθεση βιασμού της Γ. Μπίκα: Το μήνυμα από την εισαγγελική πρόταση είναι απογοητευτικό (της Ι. Στεντούμη)

Από την ιστοσελίδα της Εναλλακτικής Παρέμβασης Δικηγόρων Αθήνας - Δικηγορικής Ανατροπής.

Χρονολογικό αρχείο

Αναδημοσιεύουμε άρθρο της δικηγόρου Ιωάννας Στεντούμη, μέλους της Εναλλακτικής Παρέμβασης Δικηγόρων Αθήνας, που δημοσιεύτηκε στην κυριακάτικη εφημερίδα Εποχή (22/5/2022).

Υπόθεση βιασμού της Γ. Μπίκα: Το μήνυμα από την εισαγγελική πρόταση είναι απογοητευτικό (της Ι. Στεντούμη)

«Λένε ψέματα», «είναι ψευδείς οι καταγγελίες», «έχουν συμφέρον», «το κάνουν για να πάρουν αποζημίωση»…. Πόσες φορές έχουν ακουστεί αυτά σε θεσμικό και κοινωνικό επίπεδο για θύματα βιασμών και σεξουαλικής βίας και παρενόχλησης; Και πόσες φορές για θύματα μη έμφυλων αδικημάτων, είτε τελούνται είτε όχι με χρήση βίας; Δυστυχώς στην πρώτη περίπτωση, αυτή των έμφυλων εγκλημάτων, οι φράσεις αυτές είναι η πρώτη, σχεδόν αντανακλαστική αντίδραση μεγάλου κομματιού της κοινωνίας. Αντίθετα, σε όλα τα υπόλοιπα αδικήματα, βίαια ή μη, δεν αμφισβητείται το θύμα και τα κίνητρά του με τέτοιο καταλυτικό τρόπο. Ενώ λοιπόν τα αδικήματα όπου η μαρτυρία του θύματος είναι το κύριο αποδεικτικό μέσο, είναι αρκετά, τα εγκλήματα έμφυλης βίας είναι αυτά όπου τα θύματα θεωρούνται a priori ότι καταγγέλλουν ψευδώς. Το γεγονός αυτό συνιστά έμφυλη διάκριση και στερεότυπο, ενώ δεν έχει υποστηριχθεί από κανένα ερευνητικό δεδομένο.

Η σεξιστική κουλτούρα, τα έμφυλα στερεότυπα, οι πατριαρχικές αντιλήψεις στις οποίες όλες και όλοι μεγαλώνουμε και -ενίοτε- προσπαθούμε να ξεφύγουμε, αποκτώντας μία διαφορετική κουλτούρα συμπερίληψης, αποδοχής και ισότητας, διατρέχουν όλη την κοινωνία, το δικαστικό σώμα και το δικηγορικό κλάδο. Δεν είναι σπάνιες οι φορές που μία δικαστική κρίση, μία εισαγγελική πρόταση, μία αγόρευση συνηγόρου υπεράσπισης, υιοθετούν στερεοτυπικές και στιγματιστικές αντιλήψεις που επανατραυματίζουν το θύμα. Ήδη η επικαιρότητα είναι γεμάτη με παραδείγματα τέτοιων δικών.

Απροσδιόριστοι «προσωπικοί λόγοι»

Μαθαίνουμε, λοιπόν, και στην περίπτωση της Γ. Μπίκα από επίσημα, θεσμικά χείλη, από την εισαγγελική αρχή, ότι έγινε ψευδής καταγγελία βιασμού «για προσωπικούς λόγους». Αναρωτιέμαι, ποιοι είναι αυτοί οι προσωπικοί λόγοι που ποτέ δεν αναφέρονται/εξειδικεύονται, είναι όμως αρκετοί για να στείλουν μια τέτοια υπόθεση στο αρχείο χωρίς δίκη… Οι «προσωπικοί λόγοι» που ένα άτομο έβαλε τον εαυτό του σε αυτή τη διαδικασία δεν προσδιορίζονται. Πρόκειται για εισαγωγή στη νομική πρακτική ενός από τα συνήθη στερεότυπα που αφορά στις ψευδείς καταγγελίες. Είναι, ωστόσο, δυσανάλογο μία τέτοια σοβαρότατη καταγγελία για κακούργημα, να μην αξιολογηθεί από τον φυσικό της δικαστή, να μην εισαχθεί σε δίκη –αν τελικά υιοθετηθεί η εισαγγελική πρόταση– όπου θα αξιολογηθούν όλα τα αποδεικτικά μέσα και κυρίως η μαρτυρία του θύματος, μέσω μιας συνοπτικής απαξίωσης της καταγγελίας του θύματος ως καταγγελία «για προσωπικούς λόγους». Μα η μαρτυρία του θύματος, ο λόγος του, είναι συχνά το μόνο αποδεικτικό μέσο που έχει, γεγονός σύνηθες σε σεξουαλικά αδικήματα, που δε συνηθίζεται να γίνονται σε δημόσια θέα.

Γίνεται πιο κατανοητό το τουλάχιστον άστοχο του χαρακτηρισμού μίας τέτοιας επώνυμης καταγγελίας ως ψευδούς ήδη σε αυτό το στάδιο, αλλά και εν γένει της απαξίωσης του λόγου των θυμάτων ως καταρχήν ψευδούς, όταν αναλογιστούμε το σύνολο της διαδικασίας που το κάθε θύμα είναι υποχρεωμένο να περάσει προκειμένου να κριθεί η υπόθεσή του δικαστικά και να διεκδικήσει την τιμωρία των ενόχων.

Ξανά και ξανά

Αρχικά, ένα άτομο – θύμα έμφυλου αδικήματος αμφισβητείται έντονα για τις συνθήκες υπό τις οποίες έπραξε και οδήγησαν  στην καταγγελλόμενη πράξη, ενώ το ίδιο άτομο, αν καταστεί θύμα άλλου βίαιου εγκλήματος, έχοντας πράξει με τις ίδιες συνθήκες και στο ίδιο πλαίσιο, δε θα αμφισβητηθεί με τον ίδιο τρόπο. Με απλά λόγια, αν καταγγέλλει ένα άτομο ληστεία, δε θα δει την προσωπική του ζωή «φύλλο και φτερό», δεν θα ερωτηθεί για τη σεξουαλική του ζωή και τις σεξουαλικές του προτιμήσεις, για τα ρούχα που φορούσε και για την ώρα και το μέρος που κυκλοφορούσε. Δε θα ερωτηθεί γιατί «προκάλεσε την τύχη του» πηγαίνοντας σε ένα πάρτι με ακριβά κοσμήματα (και έγινε θύμα ληστείας). ούτε αν ήθελε να συνεχίσει να τα έχει στην κατοχή του. Αν όμως το ίδιο άτομο καταγγέλλει βιασμό, θα ερωτηθεί γιατί πήγε σε αυτό το πάρτι, γιατί πήγε με τα ρούχα που πήγε και αν σίγουρα δεν ήθελε να έχει σεξουαλικές επαφές. Θα ερωτηθεί για την πράξη του βιασμού ξανά και ξανά, ήδη από την πρώτη επαφή με τις αρχές, όπου συχνά θα αμφισβητήσουν το γεγονός, θα αποθαρρύνουν από την υποβολή καταγγελίας και –ακόμα και τώρα– θα αμφισβητήσουν ξανά και ξανά την άρνηση του θύματος. Θα καταθέσει χωρίς ψυχολόγο, χωρίς διερμηνέα (αν δεν γνωρίζει τη γλώσσα), θα βρει διαθέσιμο ιατροδικαστή πιθανόν και 3-4 ημέρες μετά. Δεν θα κάνει μπάνιο για να μην εξαφανιστούν στοιχεία μέχρι να πάει στον ιατροδικαστή. Στις ελάχιστες περιπτώσεις που θα φτάσει στις δικαστικές αίθουσες, η ακροαματική διαδικασία και πάλι θα επικεντρωθεί γύρω από αυτό, τις επιλογές του, τα σημάδια βίας, το χαρακτήρα του, τη ζωή του. Ιδίως  αν η βία δεν αποδεικνύεται, η διερεύνηση θα επικεντρωθεί αποκλειστικά στην προσωπική του ζωή, στην αξιοπιστία του και την ακεραιότητα του χαρακτήρα του, πόσο προκλητικά ήταν ντυμένο, το είδος των εσωρούχων του, αν και πόσο είχε πιεί, αν χόρευε και πόσο, αν φλέρταρε ή είναι σεξουαλικά απελευθερωμένο και όχι στα στοιχεία του εγκλήματος. Θα τα καταθέτει όλα αυτά μπροστά στον δράστη, ο οποίος  μπορεί να του απευθύνει και ερωτήσεις. Θα κατηγορηθεί πολλάκις ότι έχει είτε οικονομικό κίνητρο είτε «ψυχολογικά ζητήματα». Μια συνθήκη δηλαδή εξευτελιστική, ταπεινωτική και κυρίως τραυματική.

Παρόλα αυτά

Αυτή ακριβώς η συνθήκη κάνει τα θύματα να σιωπούν μέσα στη ντροπή και την ενοχή τους – μια ενοχή που τα έμφυλα στερεότυπα προκαλούν σε αυτά και όχι στους δράστες. Αν, μάλιστα, δεν καταφέρουν να αποδείξουν πέραν πάσης αμφιβολίας την αλήθεια τους, θα βρεθούν εκτεθειμένα σε μηνύσεις για ψευδή καταμήνυση και συκοφαντική δυσφήμιση και σε αγωγές αποζημίωσης δεκάδων χιλιάδων ευρώ. Αυτά δε τα ενδεχόμενα, αλλά και το σύνολο της τραυματικής αυτής συνθήκης, η οποία παραβιάζει ευθέως τις νομικές υποχρεώσεις της χώρας απέναντι στα θύματα, όλες και όλοι οι συνήγοροι που υποστηρίζουμε θύματα σεξουαλικής βίας, δεν τους τα αποκρύπτουμε φυσικά – τα γνωρίζουν. Παρόλα αυτά όμως αποφασίζουν να προχωρήσουν, όσα αποφασίζουν, σε καταγγελία και να υποστούν αυτή τη βάσανο του ακροατηρίου και εν γένει μιας εχθρικής στο θύμα ποινικής διαδικασίας και τους κινδύνους που αυτή συνεπάγεται.

Ιδίως στην περίπτωση της Γ. Μπίκα, η ίδια ενάντια σε όλα αυτά, διεκδίκησε ορατότητα για τα θύματα και ακόμα περισσότερο, διεκδίκησε η ντροπή και η ενοχή να αλλάξουν μεριά, να μεταφερθούν στην πλευρά που ανήκουν – του δράστη. Στη δε συνέντευξή της, εξέθεσε όλες τις παλινωδίες των διωκτικών αρχών, όλες τις ελλείψεις, τις καθυστερήσεις και τις τραυματικές αναπαραστάσεις μιας ποινικής διαδικασίας βίαιης και τραυματικής για το θύμα. Το μήνυμα που στέλνει η θέση στο αρχείο μιας τέτοιας καταγγελίας, σε όλα τα θύματα, που αν μη τι άλλο, προσδοκούν να καταθέσουν το βίωμά τους και να κριθεί αυτό από το αρμόδιο δικαστήριο,  είναι πολύ κακό. Είναι αποτρεπτικό και απογοητευτικό. Ας μην το επιτρέψουμε. Να επιμείνουμε στην απονομή δικαιοσύνης, τη στήριξη των θυμάτων, τη λήψη μέτρων ώστε η ποινική διαδικασία να μην τραυματίζει τα θύματα και να μην τα υποχρεώνει στη σιωπή.

Γρηγόρης Λαμπράκης: Αθάνατος!

Αναδημοσίευση από τον ημεροδρόμο. Να θυμίσουμε ότι και χθες, 59 χρόνια μετά, την ίδια ακριβώς ημερομηνία και μέρα (Κυριακή) έγιναν πορείες ειρήνης σε όλη τη χώρα.

ΑΠΟ ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ Κυριακη 22 Μαιου 2022

Ήταν 22 Μάη 1963, σαν σήμερα πριν 59 χρόνια. H επιτροπή για την Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη οργανώνει στη Θεσσαλονίκη..

Ήταν 22 Μάη 1963, σαν σήμερα πριν 59 χρόνια. H επιτροπή για την Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη οργανώνει στη Θεσσαλονίκη εκδήλωση, ένα μήνα μετά την πρώτη Μαραθώνια πορεία Ειρήνης που η κυβέρνηση Καραμανλή την έχει απαγορεύσει και κατά την διάρκειά της ο Λαμπράκης είχε χτυπηθεί από χωροφύλακες και είχε απαχθεί από ασφαλίτες. Ομιλητής ο βουλευτής της Αριστεράς, ο Γρηγόρης Λαμπράκη. Η εκδήλωση έχει οριστεί για τις 7.30 μ.μ. Γύρω από το χώρο της εκδήλωσης η τρομοκρατία ξεπερνά κάθε προηγούμενο. Τραμπούκοι και Αστυνομία προσπαθούν να ματαιώσουν την εκδήλωση. 

Ώρα 8.20 μ.μ. Ο Γρηγόρης Λαμπράκης ξεκινά από το ξενοδοχείο που διαμένει για να φτάσει στο χώρο της εκδήλωσης. Στη διαδρομή, σε μια απόσταση μόλις 80 μέτρων, δέχεται την πρώτη επίθεση από παρακρατικούς. Οι χωροφύλακες απλώς παρακολουθούν… Ο βουλευτής εισέρχεται στο χώρο της εκδήλωσης. Παρακρατικοί και τραμπούκοι λιθοβολούν το χώρο της συγκέντρωσης. Η Αστυνομία παρακολουθεί… Ο Λαμπράκης διακόπτει την ομιλία του. Καταγγέλλει ευθέως «σχέδιο δολοφονικής απόπειρας» εναντίον του. Καθιστά υπεύθυνη την κυβέρνηση και τις αρχές. Η Αστυνομία απλώς παρακολουθεί… 

Ώρα 10.15 μ.μ. Ο Λαμπράκης κατεβαίνει από την αίθουσα της συγκέντρωσης. Η κυκλοφορία στο δρόμο έχει απαγορευτεί. Παντού βρίσκονται ασφαλίτες και χωροφύλακες. Κινείται προς το ξενοδοχείο. Απόσταση 80 μέτρα.  Σε απόσταση 8 μέτρων από το βουλευτή ακούγεται το μαρσάρισμα μοτοσικλέτας. Ο οδηγός του τρίκυκλου, με σκεπασμένο τον αριθμό, πέφτει πάνω του. Ο συνεργός του στην καρότσα χτυπά το βουλευτή στο κεφάλι. Τον ρίχνουν στην άσφαλτο. Στο σημείο σχηματίζεται μια λίμνη αίματος ανάμεικτη με εγκεφαλικά υγρά… Η άνιση μάχη που έδωσε ο Λαμπράκης στην εντατική κράτησε 5 μέρες.

Τα ξημερώματα της 27ης του Μάη του 1963 ο υφηγητής της Ιατρικής, ο πρωταθλητής στους στίβους, ο μάρτυρας της Ειρήνης και της Δημοκρατίας, ο βουλευτής της Αριστεράς, ο Γρηγόρης Λαμπράκης, αφήνει την τελευταία του πνοή. Οι πολιτικοί αυτουργοί του ειδεχθούς εγκλήματος ουδέποτε τιμωρήθηκαν. Όσο για τους φυσικούς αυτουργούς της δολοφονίας αποφυλακίστηκαν επί χούντας…  

Το κράτος που ο πολιτικός του υπόκοσμος είχε πάντα δοσοληψίες με τον κανονικό υπόκοσμο των Γκοτζαμάνηδων χρησιμοποίησε, στην περίπτωση του Γρηγόρη Λαμπράκη, ένα ακόμα εργαλείο «εκδημοκρατισμού» και «σωφρονισμού»: Τα τρίκυκλα… Ήταν το κράτος που είχε φτιαχτεί κατά τα πρότυπα της εγχώριας πλουτοκρατίας και είχε οικοδομηθεί πάνω στις βόμβες ναπάλμ της αμερικανοκρατίας. Ήταν το κράτος που δήλωνε ότι οι «Νέοι Παρθενώνες» του χτίζονταν στη Μακρόνησο, που η δημοκρατία του ήταν τόσο απαράμιλλη ώστε στις εκλογές του ψήφιζαν ακόμα και τα «δέντρα». Ήταν το κράτος που τέσσερα χρόνια αργότερα θα παραχωρούσε τη διαχείριση των υποθέσεων της ολιγαρχίας στους Παττακούς, στους Παπαδόπουλους, στους Ντερτιλήδες και στους Μάλλιους.

«Γρηγόρη μου, τις μυρουδίες να μην τις εσκορπίσεις…»

Στο τεύχος 101 του εξαιρετικού περιοδικού «Επιθεώρηση Τέχνης», που κυκλοφόρησε το Μάιο του 1963, υπήρχε ένα εκτενές αφιέρωμα στον βουλευτή της ΕΔΑ, τη ζωή και τη δράση του, αλλά και τη μεγάλη λαϊκή συγκίνηση που προκάλεσε η δολοφονία του. Στο αφιέρωμα αυτό περιεχόταν ένα λαϊκό μοιρολόι που αυτοσχεδίασε η εβδομηντάχρονη Σταυρούλα Ζυγούρη, από την Καλαμάτα, πάνω από φέρετρο του Λαμπράκη. Το μοιρολόι αυτό αναδημοσιεύτηκε στο βιβλίου του Τάκη Αδάμου με τίτλο «Το λαϊκό τραγούδι της Αντίστασης» που πρωτοεκδόθηκε το 1964 στο Βουκουρέστι.

«Γρηγόρη, σε φορτώσανε, βαριά είσαι φoρτωμένος. Γρηγόρη μου, τις μυρουδιές να μην τις εσκορπίσεις, να τις βαστάς στην Κάτω Γης, στους νιούς να τις δωρίσεις, να βάλουνε στα πέτα τους να βγούνε στο σεργιάνι. Γρηγόρη μου, η Κάτω Γης έχει αναστατώσει, τι έμαθε η λεβεντιά πως κάποιος κατεβαίνει. Τρέχουνε για συνάντηση, να σε προϋπαντήσουν, τρέχουν στις βρύσες για νερό, στους κηπουρούς για φρούτα, και στις καλές νοικοκυρές γι’ αφράτο παξιμάδι. Τραπέζι σού τοιμάζουνε, Γρηγόρη, να δειπνήσεις και το κρεβάτι στρώνουνε να πέσεις να πλαγιάσεις».

Τι άλλο να πει κανείς; Μόνο ότι η Σταυρούλα Ζυγούρη ήταν μάνα του πολιτικού κρατούμενου Νίκου Ζυγούρη και είχε χάσει τα τέσσερα άλλα παιδιά της, που εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς.

Στο Πολιτιστικό Κέντρο Ηρακλείου : ο "Βαφτιστικός" του Θεόφραστου Σακελλαρίδη - Τελευταία παράσταση Δευτέρα 9 Μαίου 2022

Το Πολιτιστικό Συνεδριακό Κέντρο Ηρακλείου, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Μύρωνα Μιχαηλίδη, έχει μεταμορφώσει ήδη τα καλλιτεχνικά δεδομένα για το κοινό του Ηρακλείου, προσφέροντάς μας εξαιρετικές παραστάσεις, τις οποίες για πρώτη φορά έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα και σημαντικούς τοπικούς καλλιτέχνες όπως ο και συνάδελφος Μάνος Χριστοφακάκης, η Διαμάντη Κριτσωτάκη, η Αμαλία Ασκορδαλάκη, το Χορωδιακό Σύνολο Ηρακλείου του Γιάννη Κιαγιαδάκη με τους υπέροχους ερμηνευτές του κ.α. Έτσι, μετά τα έργα "Ιδομενέας ο βασιλιάς της Κρήτης" και "Ρέκβιεμ" αμφότερα του Μότσαρτ, παρουσιάζεται στο Πολιτιστικό η φημισμένη οπερέτα του Θεόφραστου Σακελλαρίδη "Ο Βαφτιστικός", με εξαιρετικούς συντελεστές και ερμηνείες. Μια πραγματικά αξιόλογη και απολαυστική παράσταση διάρκειας 2,5 περίπου ωρών (ώρα έναρξης 20.00), η τελευταία παράσταση της οποίας δίνεται σήμερα, Δευτέρα 9 Μαίου 2022, και την οποία προτρέπω να παρακολουθήσετε όσοι τυχόν δεν το έχετε κάνει. Ακολουθούν κάποιες φωτογραφίες από τη σκηνή με τα τσιγγάνικα βιολιά, στην οποία πρωταγωνιστικό ρόλο έχει και η χορωδία, και το χαιρετισμό στο τέλος της παράστασης. Ο διευθυντής ορχήστρας, Ιωάννης Πρωτόπαππας, αφού ανέβηκε και αυτός στη σκηνή, απευθύνθηκε στο κοινό λέγοντας "και τώρα ας τραγουδήσουμε" και διηύθυνε το ρεφρέν από το κομμάτι που ακολουθεί, και παίζεται στο τέλος του έργου, το "Ψηλά στο μέτωπο". Ένα υπέροχο φινάλε !!!!

Πέθανε ο Πέτρος Μηλιαράκης

Το ξημέρωμα της Παρασκευής, 6 Μαίου 2022, πέθανε στο Ηράκλειο, όπου είχε έρθει από την Αθήνα για μια δίκη ο γνωστός Ηρακλειώτης δικηγόρος και συγγραφέας, Πέτρος Μηλιαράκης. Αναδημοσιεύω εδώ την ανάρτηση που έκανε στο Candiadoc ο Αλέκος Ανδρικάκης, τις υποθέσεις του οποίου χειριζόταν ο Πέτρος Μηλιαράκης και με τη δική μου συνδρομή τα τελευταία χρόνια. Θα ακολουθήσει άμεσα και μια δεύτερη ανάρτηση με τις δικές μου αναμνήσεις για τη σημαντική πορεία του αείμνηστου Πέτρου. 

“Έφυγε” ξαφνικά ο γνωστός νομικός από τη Βιάννο, Πέτρος Μηλιαράκης – Βρισκόταν στο Ηράκλειο για δίκη

Έφυγε ξαφνικά τη νύχτα από τη ζωή ο γνωστός Βιαννίτης νομικός και συγγραφέας Πέτρος Ι. Μηλιαράκης. Ο Π. Μηλιαράκης είχε έρθει χθες το απόγευμα στο Ηράκλειο προκειμένου να παραστεί σήμερα σε δίκη. Τη νύχτα όμως αισθάνθηκε αδιαθεσία, κλήθηκε το ΕΚΑΒ που τον μετέφερε στο νοσοκομείο όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του. 

 Δείτε επίσης: Την Τρίτη το «ύστατο χαίρε» στον Πέτρο Μηλιαράκη

Η κηδεία του Π. Μηλιαράκη, που ήταν εκ των κορυφαίων νομικών της χώρας και επί χρόνια ανάμεσα στην ομάδα των υπερασπιστών του Candia και του δημοσιογράφου Αλέκου Ανδρικάκη στα δικαστήρια, θα ανακοινωθεί τις επόμενες ώρες.

Γεννήθηκε το 1948 και μεγάλωσε στην Κρήτη και στην πόλη του Ηρακλείου, όπου και περάτωσε την εγκύκλια του παιδεία. Κατάγεται από οικογένεια Κρητών Λόγιων αλλά και επαναστατών, σ’ όλες τις κρίσιμες για την Πατρίδα περιστάσεις. Η σε βάθος χρόνου καταγωγή της οικογένειας αναφέρεται στο Βυζάντιο. Οι απώτεροι πρόγονοι κατασκεύαζαν το βυζαντινό νόμισμα μιλιαρήσιο (ή μηλιαρήσιο). Από τη δραστηριότητα δε αυτή προκύπτει και το επίθετο Μηλιαράκης.

Ο Πέτρος Μηλιαράκης, ως νομικός της πράξης, στο επίπεδο του Συμβουλίου της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δικηγορεί στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου (E.C.H.R. και C.F.I. – G.C/E.U), ενώ χειρίζεται και προσφυγές ενώπιον της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Commission).

Στο επίπεδο της εσωτερικής έννομης τάξης, δικηγορεί ενώπιον των Ανωτάτων Ακυρωτικών Δικαστηρίων (ΑΕΔ, ΣτΕ και ΕλΣ) με κύριο αντικείμενο τις υποθέσεις που αφορούν στο Συνταγματικό Δίκαιο, στο Διοικητικό Δίκαιο και στο Δημοσιονομικό Δίκαιο

Ειδικότερα:

Στα επίπεδα των Ευρωπαϊκών Δικαστηρίων έχει αντιπαρατεθεί με τους νομικούς εκπροσώπους Κρατών και Κυβερνήσεων, αλλά και με τους νομικούς εκπροσώπους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Commission).
Μεταξύ των προσφάτων υποθέσεων που έχει χειρισθεί συγκαταλέγονται και προσφυγές κατά της Τουρκίας [1], κατά της Μεγάλης Βρετανίας (Ηνωμένου Βασιλείου), κατά της Αυστρίας, κατά της Ιταλίας, κατά της Ολλανδίας (Κάτω Χωρών)[5], κατά της Αλβανίας, κατά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κτλ.
Ως νομικός της θεωρίας συνέγραψε σημαντικό αριθμό βιβλίων.

Κυριότερα έργα του είναι:

«Σύγχρονα θέματα Διπλωματίας, Διεθνούς Οικονομίας και Διεθνούς Δικαίου» (1982)[8],
«Περί του Συμβουλίου της Επικρατείας» (1985 και 1989),
«Η Εξωτερική Πολιτική κατά το Συνταγματικό Δίκαιο» (1987),
«Οικονομικό Δίκαιο και Νόμισμα» (1987),
«Το Νομισματικό Σύστημα στα πλαίσια του Οικονομικού Δικαίου» (1990),
«Τραπεζικό Δίκαιο» (1994),
«Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο του Στρασβούργου – The European Court in Strasbourg» (στην ελληνική και αγγλική γλώσσα, 2000),
«Μεταδημοκρατία και Κοινοτικό Κεκτημένο» (2003),
«Το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα μεταξύ νομικού δόγματος και πολιτικής» (2005)
«Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο και Ελληνικό Σύνταγμα –Public International Law and Hellenic Constitution» (στην ελληνική και αγγλική γλώσσα, 2008) , με πρόλογο του Καθηγητή Χάρη Παμπούκη.
«Μακροσύστημα και Ευρωσύστημα – με αναφορά στο Οικονομικό Δίκαιο» (2009) , με πρόλογο του Καθηγητή Νίκου Κοτζιά.
«scripta manent –συμμετοχή στον δημόσιο πολιτικό και νομικό λόγο (2018)»
Με το συγκεκριμένο συγγραφικό του έργο ο Πέτρος Μηλιαράκης επιχειρεί:

Οι σημερινές συγκεντρώσεις για την Πρωτομαγιά

Πραγματοποιήθηκαν οι τρεις συγκεντρώσεις για την Πρωτομαγιά. Εκείνη του ΕΚΗ ήταν υποτονική, και διαλύθηκε γρήγορα. Οι συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ και των κομμάτων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς ήταν μαχητικές, ζωντανές και ακολούθησαν χωριστές πορείες, που δεν συναντήθηκαν. 

Από τη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ (πηγή Candiadoc)

Από τη συγκέντρωση της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς (Γιάννης Λεβέντης)