(αναδημοσίευση από το ίσκρα)
(Σαβ. 26/12/15 - 16:40)
- ΥΠ' ΟΨΙΝ ΤΗΣ κας. ΜΕΡΚΕΛ ΚΑΙ ΤΟΥ κ. ΣΟΪΜΠΛΕ
Του ΠΕΤΡΟΥ Ι. ΜΗΛΙΑΡΑΚΗ*
Το παρόν
κείμενο που συναρτάται και με τις πρόσφατες σχετικές δηλώσεις του
Προέδρου της Δημοκρατίας κ.Προκόπη Παυλόπουλου, είναι αφιερωμένο
εξαιρετικά στην κα. Angela Merkel και στον κ. Wolfgang Schauble,
προκειμένου να πληροφορηθούν ενδεχομένως άγνωστα σ’ αυτούς ιστορικά
δεδομένα. Ταυτοχρόνως όμως απευθύνεται σε κάθε ευαίσθητο Έλληνα πατριώτη
αλλά και δημοκράτη πολίτη, προκειμένου να διαπιστώσει και να
πληροφορηθεί περαιτέρω στοιχεία που τον αφορούν, μιας και όπως
αποφαίνεται και ο Ηλίας Βενέζης, τα στοιχεία αυτά –ιστορικά ντοκουμέντα, έχουν σχέση «με την καταλήστευση της Ελλάδας, από τους φασίστες και ναζί Γερμανούς κατακτητές».
Ο Β’
Παγκόσμιος Πόλεμος, που αφετηρία του είχε το Φθινόπωρο του έτους 1939,
ήταν φανερό ότι αναποφεύκτως θα έπληττε και την Ελλάδα.
Με την έναρξη του Ελληνοϊταλικού Πολέμου, ανήμερα της 28ης
Οκτωβρίου 1940, η Ελληνική Κυβέρνηση (Δικτατορία Μεταξά) ανακοίνωσε
στον Πρεσβευτή της Μεγάλης Βρετανίας ότι βρισκόταν σε πλήρη αδυναμία να
αντιμετωπίσει τις πολεμικές δαπάνες και ότι βασιζόταν στη Βρετανική
Κυβέρνηση προκειμένου να της παράσχει την υπεσχημένη οικονομική βοήθεια.
Οι δαπάνες δε ήταν διπλές: αφενός μεν αφορούσαν σε συνάλλαγμα για την προμήθεια στρατιωτικού υλικού και αφετέρου
σε δραχμές για την αντιμετώπιση στο εσωτερικό των έκτακτων πολεμικών
αναγκών. Έτσι άρχισαν οι διαπραγματεύσεις με αντικειμενικό σκοπό την
κάλυψη σε στερλίνες των αναγκών της ελληνικής κυβέρνησης. Τις
διαπραγματεύσεις δε από Ελληνικής πλευράς διεξήγαγε ο τότε Διοικητής της
Τράπεζας της Ελλάδος, Καθηγητής Κυριάκος Βαρβαρέσος.
Πράγματι,
η Βρετανική Κυβέρνηση προσέφερε βοήθεια, σε πίστωση του Ελληνικού
Δημοσίου, που αφορούσε απευθείας οφειλή του Ελληνικού Κράτους και θα
αποδιδόταν μέχρι τη λήξη των εχθροπραξιών. Αργότερα και με παρέμβαση των
Η.Π.Α., τα πολεμικά αυτά χρέη αποφασίστηκε να μην αποδοθούν. Έτσι το 1946 η Κυβέρνηση της Μεγάλης Βρετανίας παραιτήθηκε από την αξίωση και επιστροφή των πιστώσεων αυτών!
Χάρις στη
βοήθεια αυτή έγινε δυνατή η έκδοση νέου χαρτονομίσματος, ενώ
ενισχύθηκαν σημαντικότατα και τα συναλλαγματικά αποθέματα της Χώρας. Η
συνολική βοήθεια που έδωσε η Βρετανική Κυβέρνηση αφορούσε σαράντα πέντε
(45) εκατομμύρια λίρες και πέντε (5) εκατομμύρια δολάρια. Από τις λίρες
αυτές τριάντα πέντε (35) εκατομμύρια διατέθηκαν