Για τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο (της δικηγόρου Ηρακλείου, Μαρίας Δαριβιανάκη)

ΔΑΝΕΙΑ ΣΕ ΕΛΒΕΤΙΚΟ ΦΡΑΓΚΟ

                                                       

    Περί τις 70.000 δανειολήπτες έχουν λάβει με δάνεια σε ελβετικό φράγκο.

    Οι περιουσίες χιλιάδων δανειοληπτών στην Ελλάδα απειλούνται με κατασχέσεις από τις τράπεζες. Το 10% του χαρτοφυλακίου στεγαστικής πίστης των τραπεζών δηλ. δάνεια ύψους πλέον των 10 δις Ευρώ δόθηκαν σε Ελβετικόφράγκο.

   Πριν την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης χρέους στην χώρα μας (τέλος του 2006 έως το 2009-περίοδος υψηλής συναλλαγματικής ισοτιμίας Ευρώ/Ελβετικού Φράγκου) οι τράπεζες προώθησαν δάνεια σε Ελβετικό φράγκο. Το δανειακό αυτό αυτό προϊόν επιλέχθηκε με δελεαστικό τρόπο ήτοι με την χαμηλότερη δόση (λόγω libor εν αντιθέσει με το υψηλότερο Euribor και τη διαβεβαίωση από τις Τράπεζες ότι η ισοτιμία ήταν ευνοϊκή για το ευρώ και τα Δάνεια σε Ελβετικό Φράγκο καθώς και ότι θα παρέμενε σταθερή βάσει προγενέστερων ιστορικών στοιχείων και στατιστικών μελετών).

   Ετσι, πάρα πολλοί δανειολήπτες προσέφυγαν σωρηδόν σε λήψη τέτοιων δανείων ή μετέτρεψαν τα στεγαστικά τους δάνεια από ευρώ σε ελβετικό φράγκο άμεσα και παρ’ αυτα.

   Κυρίαρχο δελεαστικό μήνυμα αποτέλεσε το: "Ευέλικτο Στεγαστικό Swiss..πραγματικά χαμηλό κυμαινόμενο επιτόκιο, πραγματικά χαμηλή δόση με τη σιγουριά του ελβετικού νομίσματος..".

ΛΙΓΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

    Ο χρυσός και το ελβετικό νόμισμα αποτέλεσε καταφύγιο των μεγάλων ευρωπαίων καταθετών, μεταγενεστέρως της κατάρρευσης της εταιρείας-κωλοσού Lehman Brothers το 2008 και την οικονομική κρίση που επακολούθησε στην Ευρώπη και έπληξε ιδιαιτέρως τις χώρες της Ευρώπης, όπως η Πορτογαλία, η Ιρλανδία και βέβαια η Ελλάδα, Τα ανωτέρω είχαν ως αποτέλεσμα να ανατιμηθεί το ελβετικό νόμισμα έναντι του ευρώ και συνακόλουθα η ισοτιμία ευρώ/ελβετικού φράγκου, που ήταν το 2006 περίπου στο 1,60 να μειωθεί κάτω από το 1,20. Συνεπώς, αναγκάστηκε η Κεντρική Τράπεζα της Ελβετίας να παρέμβει και να τη διατηρήσει στα ανωτέρω επίπεδα έως και σήμερα. Ως αποτέλεσμα οι δανειολήπτες τόσο στην Ελλάδα όσο και αλλού (βλ. Ουγγαρία, Κροατία, Ισπανία) επιβαρύνθηκαν καθώς οι μηνιαίες δόσεις των δανείων τους έχουν αυξηθεί κατά τουλάχιστον 30%.

    Από την άλλη πλευρά, οι τράπεζες, διαθέτοντας επαρκή τεχνογνωσία και έχοντας πρόσβαση στην διεθνή οικονομία (βλ. υποδείξεις Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου 2006 σχετικά με την επερχόμενη υποτίμηση του ευρώ κατά 30%) είχαν φροντίσει να αντισταθμίσουν αποτελεσματικά το δικό τους συναλλαγματικό κίνδυνο κατά την εκταμίευση του ποσού των δανείων χρησιμοποιώντας συγκεκριμένα χρηματοπιστωτικά μέσα τα οποία αν και οι ίδιες έκαναν ευρεία χρήση τους, σε κανένα χρονικό σημείο, ούτε πριν την λήψη του δανείου ούτε μετά πρότειναν στους αντισυμβαλλόμενους δανειολήπτες έναντι του αντίστοιχου τιμήματος, γνωρίζοντας μάλιστα καλύτερα από τον καθένα τη σφόδρα πιθανολογούμενη κατάρρευση του ευρώ έναντι του ελβετικού νομίσματος.

Πέραν, όμως της πλημμελούς ενημέρωσης ως προς τις πιθανολογούμενες διακυμάνσεις των δύο νομισμάτων, του συναλλαγματικού κινδύνου  άλλα και της ενημέρωσης ως προς τη δυνατότητα αντιστάθμισης του αυξημένου κινδύνου με τη χρήση κατάλληλων χρηματοπιστωτικών εργαλείων, οι νομικές ευθύνες των πιστωτικών ιδρυμάτων είναι πολλές και σημαντικές!

   Ας αναφερθούμε σε έναν ενδεικτικό παράδειγμα το οποίο επέφερε αποτέλεσμα γνωστό στην εποχή μας:

• Απρίλιος 2007: Στεγαστικό Δάνειο 282.000,00 CHF ή 171.783,43 € (με ισοτιμία €/CHF = 1,64)
• Μετά από 6 χρόνια κανονικής καταβολής των μηνιαίων δόσεων :

Ποσό που έχει συνολικά καταβληθεί μέχρι σήμερα σε ευρώ : 64.920,54 €

       Υπόλοιπο οφειλής : 230.500,00 CHF ή 193.690,00 € (με τρέχουσα ισοτιμία €/CHF = 1,20 περίπου)

    Ο δανειολήπτης οφείλει σήμερα στην Τράπεζα 21.907,00 € παραπάνω από το ποσό που δανείστηκε πριν 6 χρόνια ενώ πληρώνει εμπρόθεσμα τη μηνιαία δόση και έχει ήδη καταβάλει 64.920,54 € έως σήμερα!!

     Aν το δάνειο καταγγελθεί από την τράπεζα σήμερα (λόγω αδυναμίας πληρωμής), η διαταγή πληρωμής που θα εκδοθεί εις βάρος του δανειολήπτη, θα αφορά στο ποσό των 193.690 € (με βάση τη σημερινή ισοτιμία ενώ δανείστηκε πριν έξι χρόνια 171.783,43 € και έχει ήδη καταβάλει 64.920,54 €).

    Η οφειλή του, όμως, ως προς την Τράπεζα σήμερα, εάν συνέχιζε σε Ευρώ, κανονικά θα ήταν 171.783,43-64.920,54=106.862.89 € (ή λίγο περισσότερο ανάλογα με τα επιτόκια και επ'ουδενί λόγο σε 193.690,00 €)

   Σε όλη την Ευρώπη, τα δικαστήρια δικαιώνουν τους προσφεύγοντες δανειολήπτες με βάση επιχειρήματα αφενός περί έλλειψης επαρκούς ενημέρωσης σχετικά με τον συναλλαγματικό κίνδυνο, αφετέρου περί καταχρηστικότητας συγκεκριμένων δανειακών όρων λόγω έλλειψης διαφάνειας αυτών, αλλά και λόγω καταστρατήγησης των χρηστών ηθών και της καλής πίστης των συναλλασσομένων.

   Απόφαση σταθμό αποτελεί η πρόσφατη υπ’ αριθ. 23/2014 απόφαση του ΠολΠρΞάνθης η οποία αναγνώρισε ότι ο όρος της μνημονευόμενης στο σκεπτικό δανειακής σύμβασης, σύμφωνα με τον οποίο «…εφόσον το δάνειο ή οποιοδήποτε τμήμα αυτού έχει χορηγηθεί σε συνάλλαγμα, ο οφειλέτης υποχρεούται να εκπληρώσει τις εντεύθεν υποχρεώσεις του προς την τράπεζα … είτε σε EURO με βάση την τρέχουσα τιμή πώλησης του νομίσματος χορήγησης την ημέρα της καταβολής», τυγχάνει καταχρηστικός και, ως εκ τούτου, άκυρος διότι αν και κατανοητός από τυπική και γραμματική άποψη, εν τούτοις ο συγκεκριμένος δανειολήπτης, λαμβάνοντας υπόψη και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του (π.χ. επάγγελμα, μόρφωση, ηλικία), δεν μπόρεσε να εκτιμήσει εξαιτίας και της έλλειψης απτών παραδειγμάτων, τις οικονομικές συνέπειες και μεταβολές, που συνεπάγεται γι’ αυτόν.

     Η εν λόγω απόφαση ουσιαστικά επανέλαβε το σκεπτικό της απόφασης του ΔΕΚ (απόφαση της 30ης Απριλίου 2014, υπόθεση C- 26/13, Arpad Kasler, Hajnalka Kaslerne Rabai κατά OTP Jelzalogbank Zrt, σκέψεις 71 – 75) το οποίο με αφορμή την προσφυγή ουγγρικού ζεύγους στα κατά τόπον δικαστήρια για το ίδιο θέμα, αποφάνθηκε μεταξύ άλλων, ότι η σύμβαση δανείου πρέπει να εκθέτει κατά τρόπο διαφανή τον λόγο και τις ιδιαιτερότητες του μηχανισμού μετατροπής του ξένου νομίσματος. Επομένως, εναπόκειται στο ουγγρικό δικαστήριο, να κρίνει αν ο καταναλωτής που έχει τη συνήθη πληροφόρηση και είναι ευλόγως προσεκτικός και ενημερωμένος μπορούσε, βάσει της διαφημίσεως και των πληροφοριών που παρέσχε η τράπεζα στο πλαίσιο του δανείου, όχι μόνο να πληροφορηθεί την ύπαρξη της διαφοράς μεταξύ της συναλλαγματικής ισοτιμίας πωλήσεως και της συναλλαγματικής ισοτιμίας αγοράς του ξένου νομίσματος, αλλά και να αξιολογήσει τις οικονομικές συνέπειες που θα συνεπαγόταν γι’ αυτόν η εφαρμογή της συγκεκριμένης συναλλαγματικής ισοτιμίας για τον υπολογισμό των δόσεων και το συνολικό ύψους του δανείου του. Τέλος, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επισήμανε ότι, σε περίπτωση που η κατάργηση της καταχρηστικής ρήτρας καθιστά, όπως εν προκειμένω, αδύνατη την εκτέλεση της συμβάσεως, η κοινοτική οδηγία δεν αποκλείει την αντικατάσταση από τον εθνικό δικαστή της καταχρηστικής ρήτρας από εθνική διάταξη ενδοτικού δικαίου. Ειδικότερα, η προσέγγιση αυτή επιτρέπει την επίτευξη του σκοπού της οδηγίας, που συνίσταται, μεταξύ άλλων, στην αποκατάσταση της ισορροπίας μεταξύ των μερών, διατηρώντας στο μέτρο του δυνατού το κύρος ολόκληρης της συμβάσεως.

  ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

 Μετά την ανακοίνωση της Εθνικής Τράπεζας της Ελβετίας στις 15 Ιανουαρίου ότι απελευθερώνει την ισοτιμία του ελβετικού φράγκου με το ευρώ...
Αλυσιδωτές συνέπειες προκλήθηκαν σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά, ακόμη και στις τράπεζες, οι οποίες για να διατηρήσουν τα «καλύμματά» τους σε ελβετικό φράγκο, αναγκάζονται να δώσουν σε επίπεδο ενεχύρου επιπλέον κομμάτι της μειωμένης τους ρευστότητας σε ευρώ.
Έτσι, οι τράπεζες επεξεργάζονται εναλλακτικά σενάρια για την ανακούφιση των πληγέντων από την ανατίμηση του ελβετικού φράγκου δανειοληπτών.
Από την άλλη πλευρά κομμάτι των πολιτικών που θα υιοθετηθούν -όπως έχει ανακοινώσει η κυβέρνηση- για τη ρύθμιση των «κόκκινων» δανείων, θα περιλαμβάνουν και ειδικές ρυθμίσεις για το θέμα αυτό.
Μετά την απελευθέρωση των διακυμάνσεων του φράγκου σε σχέση με το ευρώ, το ευρωπαϊκό νόμισμα υποτιμήθηκε κοντά 30%, με την ισοτιμία να ισορροπεί τελικά γύρω από τα επίπεδα του «1».
Ως αποτέλεσμα, όσοι πληρώνουν δάνεια στο ξένο νόμισμα είδαν μέσα σε λίγες μέρες το υπόλοιπο του δανείου τους έχει αυξηθεί κατά περίπου 20% σε όρουςευρώ.
    Δεν είναι η πρώτη φορά που η συγκεκριμένη κατηγορία δανειοληπτών καταγράφει ζημιές. Η υποχώρηση του ευρώ σε σχέση με το φράγκο έχει ξεκινήσει από το 2008. Οι περισσότερες χορηγήσεις της κατηγορίας έχουν γίνει με ισοτιμία μεταξύ 1,50 και 1,65, δηλαδή με το ευρώ υψηλότερα ως και 65% από τα τρέχοντα επίπεδα. Αυτό σημαίνει ότι κάποιος που τα τελευταία επτά χρόνια πληρώνει κανονικά το δάνειό του μπορεί σήμερα να χρωστά περισσότερα ευρώ από αυτά που είχε αρχικώς δανειστεί
    Οι τράπεζες έχουν ήδη προχωρήσει σε ενέργειες και προετοιμάζονται ώστε τους επόμενους μήνες και εφόσον ομαλοποιηθεί το μείζων πρόβλημα της ρευστότητας να προωθήσουν και νέα προγράμματα αναδιάρθρωσης που θα αφορούν τους δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο, τα υπόλοιπα των οποίων ανέρχονται σε περίπου 7 δισ. ευρώ.
Σημειώνουν πάντως ότι το τοπίο για τον τύπο των ρυθμίσεων που θα εφαρμοστούν θα ξεκαθαρίσει και σε συνεργασία με τις πρωτοβουλίες που θα αναλάβει η κυβέρνηση για τα θέματα των κόκκινων δανείων.
Σε αυτή τη φάση οι τράπεζες ανακουφίζουν προσωρινά τους πελάτες τους.
Με τις προσωρινές ρυθμίσεις οι τράπεζες «παγώνουν», με πολύ χαμηλή επιβάρυνση, τη μηνιαία δόση για έναν χρόνο, στα επίπεδα που βρισκόταν πριν από τις επίμαχες αποφάσεις της Εθνικής Τράπεζας της Ελβετίας. Ύστερα, από αυτό το διάστημα θα επανεξετάσουν κάθε περίπτωση ξεχωριστά, ώστε να βρεθεί μια συμφέρουσα μόνιμη λύση.
Όπως εξηγούν τραπεζικά στελέχη, με τον τρόπο αυτόν ο πελάτης θα καταβάλει μηνιαία δόση για ένα μέρος της οφειλής. Για το υπερβάλλον ποσό που δημιουργήθηκε λόγω των συναλλαγματικών μεταβολών θα υπάρξει νέα διαπραγμάτευση σε 5-10 χρόνια ή ακόμη και στη λήξη της σύμβασης.
       Επιπτώσεις
      Η σημαντική ανατίμηση του ελβετικού φράγκου έναντι του ευρώ δεν επηρέασε μόνο τους Ελληνες δανειολήπτες. Σε πολλές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης που βρίσκονται εκτός ευρώ, όπως η Πολωνία, η Ουγγαρία και η Βουλγαρία, καταγράφηκε τα προηγούμενα χρόνια στροφή στον δανεισμό σε φράγκο λόγω των πολύ χαμηλών επιτοκίων του νομίσματος σε σχέση με τη χρηματοδότηση στα τοπικά τους νομίσματα.
Στις υπό εξέταση χώρες οι ζημίες ήταν σημαντικά υψηλότερες σε σχέση με αυτές που κατέγραψαν οι ελληνικές τράπεζες.
Οι τελευταίες υποχρεώθηκαν στην αύξηση των καλύψεών τους κατά 2,2 δισ. ευρώ για ανοιχτές θέσεις που είχαν στις αγορές παραγώγων, γεγονός που είχε άμεσες επιπτώσεις στις συνθήκες ρευστότητας στην εγχώρια αγορά.
Μετά την ανακοίνωση της Εθνικής Τράπεζας της Ελβετίας (SNB) στις 15 Ιανουαρίου ότι απελευθερώνει την ισοτιμία του ελβετικού φράγκου με το ευρώ, τις μεγαλύτερες απώλειες μεταξύ των 24 αναπτυσσόμενων χωρών που παρακολουθεί το Bloomberg κατέγραψαν νομίσματα από την ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Ευρώπης: της Πολωνίας, της Ουγγαρίας, της Ρουμανίας και της Τσεχίας. Το γεγονός αυτό επηρέασε τους δανειολήπτες που χρηματοδοτήθηκαν σε φράγκο, καθώς καλούνται να πληρώσουν δόσεις με βάση τα νέα αυξημένα λόγω των συναλλαγματικών διαφορών υπόλοιπα.
     Γ.Σταθάκης
     Στη Ρουμανία πλέον λιγότερο από το 5% του συνολικού δανεισμού είναι σήμερα σε ελβετικό φράγκο, ύστερα από πιέσεις της κεντρικής τράπεζας της χώρας την τελευταία τετραετία στις εμπορικές τράπεζες να προστατεύσουν τους πελάτες τους.
Στην Ελλάδα οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομίας παρακολουθούν προσεκτικά την εξέλιξη των υποθέσεων ενυπόθηκων δανείων σε ελβετικό φράγκο που αφορά μεγάλο αριθμό Ελλήνων δανειοληπτών και εξετάζουν νομοθετικές λύσεις που να εναρμονίζουν τη νομοθεσία με τις δικαστικές αποφάσεις και τις ευρωπαϊκές οδηγίες.
     Όπως αναφέρει ο υπουργός Οικονομίας Γιώργος Σταθάκης σε έγγραφό του που διαβιβάστηκε στη Βουλή, ήδη το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ξάνθης εκδίκασε αγωγή δανειολήπτη που είχε συνάψει στεγαστικό δάνειο σε ελβετικό φράγκο, κατά τράπεζας.
Το δικαστήριο έκρινε άκυρο και καταχρηστικό συμβατικό όρο σύμφωνα με τον οποίο «εφόσον το δάνειο ή οποιοδήποτε τμήμα του αυτού έχει χορηγηθεί σε συνάλλαγμα, ο οφειλέτης υποχρεούται να τις εκπληρώσει εντεύθεν υποχρεώσεις του προς την τράπεζα είτε σε ευρώ με βάση την τρέχουσα τιμή πώλησης του νομίσματος χορήγησης την ημέρα καταβολής», ενώ σύμφωνα με το διατακτικό της απόφασης οι καταβολές που πραγματοποιεί ο ενάγων προς εκπλήρωση των υποχρεώσεών του από τη δανειακή σύμβαση πρέπει να υπολογίζονται, μετά την ακύρωση, ως καταχρηστικού, του ανωτέρου όρου, από την τράπεζα με βάση τη συναλλαγματική ισοτιμία των δύο νομισμάτων που ίσχυε κατά την ημέρα εκταμίευσης του δανείου».
Υπάρχουν και άλλες πρωτόδικες αποφάσεις που έχουν ληφθεί από τα Μονομελή Πρωτοδικεία Ρόδου και Λαμίας.
Μετατροπήσύμβασης
Ο υπουργός Οικονομίας ενημερώνει τέλος, ότι στην προσφάτως εκδοθείσα ευρωπαϊκή οδηγία 2014/17/ΕΕ για την ενυπόθηκη πίστη υπάρχει ειδικό κεφάλαιο που ρυθμίζει τα δάνεια σε ξένο νόμισμα και τα δάνεια μεταβλητού επιτοκίου.
Σύμφωνα με αυτήν πρέπει τα κράτη-μέλη να εξασφαλίζουν ώστε όταν μια σύμβαση πίστωσης αφορά δάνειο σε ξένο νόμισμα, τη στιγμή που συνάπτεται η σύμβαση, να υπάρχει το κατάλληλο κανονιστικό πλαίσιο ώστε να διασφαλίζεται τουλάχιστον ότι:
α) ο καταναλωτής έχει το δικαίωμα να μετατρέψει τη σύμβαση πίστωσης σε εναλλακτικό νόμισμα υπό ορισμένες προϋποθέσεις ή β) υπάρχουν άλλες ρυθμίσεις που περιορίζουν τον συναλλαγματικό κίνδυνο στον οποίο είναι εκτεθειμένος ο καταναλωτής βάσει της σύμβασης πίστωσης.
Η οδηγία αυτή εφαρμόζεται σε συμβάσεις πίστωσης που θα συναφθούν μετά την 21 Μαρτίου 2016, ενώ ρητά ορίζεται σε αυτήν ότι τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίζουν περαιτέρω ρυθμίσεις όσον αφορά τα δάνεια σε ξένο νόμισμα, με την προϋπόθεση ότι αυτές οι ρυθμίσεις δεν έχουν αναδρομική ισχύ.

    Οι δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο προχωρούν συλλογικά σε δικαστικές ενέργειες η πρώτη εκ των οποίων εκδικάζεται στις αρχές του ερχόμενου μήνα. Στόχος είναι να κερδηθούν προσωρινές αποφάσεις έως ότου επιλυθεί το πρόβλημα, ενώ οι τράπεζες βρίσκονται σε συνεργασία με το υπουργείο για το συγκεκριμένο θέμα.

Απόφαση - σταθμός για τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο

Σημαντική απόφαση ασφαλιστικών μέτρων η οποία αφορά χιλιάδες δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο, έλαβε το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου κάνοντας δεκτή την αίτηση 32χρονου που θα καταβάλλει την δόση του δανείου που είχε λάβει σε φράγκο, σε ισοτιμία μικρότερη από αυτήν της ημέρας εκταμίευσης των χρημάτων του.

Ο 32χρονος πριν από οχτώ χρόνια πήρε δάνειο σε ελβετικό φράγκο, και παρά το γεγονός ότι έχει καταβάλλει αρκετές χιλιάδες ευρώ για την αποπληρωμή του, εντούτοις φέρεται ότι δεν έχει πληρώσει ούτε ένα ευρώ και παράλληλα οφείλει περισσότερα χρήματα από αυτά που έλαβε!

Στο τέλος Οκτωβρίου του 2014 ο 32χρονος προσέφυγε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο της Ρόδου καταθέτοντας αγωγή για την υπόθεση, ενώ είκοσι μέρες αργότερα κατέθεσε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου ασφαλιστικά μέτρα δια της δικηγόρου του, με τα οποία και ζητούσε να καταβάλλει τις δόσεις του δανείου του με την ισοτιμία του ευρώ που ίσχυε την περίοδο της εκταμίευσης και όχι με την σημερινή που έχουν μεσολαβήσει οι υποτιμήσεις.

Το δικαστήριο έκανε δεκτή την αίτηση του συμπολίτη μας, κάτι που στην πράξη σημαίνει ότι μέχρι την εκδίκαση της αγωγής από το Πολυμελές Πρωτοδικείο της Ρόδου, στις 15 Οκτωβρίου 2015, η μηνιαία δόση που θα δίδει ο 32χρονος στην τράπεζα θα ανέρχεται στο ποσό των 2.000 ευρώ και όχι 3.300 ευρώ όπως θα υποχρεούνταν να καταβάλλει πριν την δικαστική απόφαση και με δεδομένη και την νέα υποτίμηση του ευρώ έναντι του ελβετικού φράγκου.

Παράλληλα η τράπεζα, μετά την δικαστική απόφαση, δεν έχει το δικαίωμα να καταγγείλει την σύμβαση του 32χρονου.

Όπως είναι γνωστό, ο 32χρονος έλαβε το 2007 το ποσό των 650.000 ευρώ ως στεγαστικό δάνειο σε ελβετικά φράγκα και ως εγγυητές ήταν οι γονείς του.

Έκτοτε κατέβαλε κάθε μήνα περίπου το ποσό των 3.000 ευρώ ωστόσο από τα στοιχεία που έχει στη διάθεση του προκύπτει ότι οφείλει ακόμη 720.000 ευρώ!

Και αυτό διότι με την οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια το ευρώ δεν έχει την ισοτιμία που είχε κατά την περίοδο εκταμίευσης του δανείου, με το ελβετικό φράγκο!

Ως εκ τούτου ο 32χρονος κανονικά θα όφειλε ποσό 518.000 ευρώ και του ζητείται να καταβάλλει τουλάχιστον 200.000 ευρώ περισσότερα!

Με την αγωγή που κατέθεσε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο της Ρόδου ο 32χρονος ζητά να μην ισχύσει συγκεκριμένος όρος του δανείου, για τον οποίο υπάρχουν και αποφάσεις δικαστηρίων καθώς θεωρείται καταχρηστικός και αντίθετος όρος συνδιαλλαγής και τα χρήματα που καταβάλλει μηνιαίως να ληφθούν με την ισοτιμία που υπήρχε κατά την περίοδο λήψης του δανείου και όχι με την σημερινή τιμή του ευρώ σε σχέση με το ελβετικό φράγκο.

Αξίζει να σημειωθεί πως οι δανειολήπτες που τους είχαν χορηγηθεί δάνεια σε ελβετικό φράγκο υπολογίζεται ότι ξεπερνούν τις 65.000, και αρκετοί από αυτούς έχουν προσφύγει μαζικά στη δικαιοσύνη καταθέτοντας αγωγές δια μέσο του Συλλόγου Δανειοληπτών σε ελβετικό Φράγκο, ζητώντας την επαναφορά των δανείων στην αρχική ισοτιμία και την κατάργηση των καταχρηστικών όρων των συμβάσεων.

Αγωγή για τα δάνεια σε Ελβετικό Φράγκο

Δεδομένου ότι καμία τράπεζα δεν δείχνει διάθεση να επιλύσει το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί, παρά τον πολιτικό αναβρασμό και την ανησυχία μεγάλης μερίδας δανειοληπτών, η μοναδική λύση για τους δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο είναι η δικαστική αμφισβήτηση της οφειλής τους. Καταλήγοντας, οι δανειολήπτες μπορούν να ζητήσουν με αγωγή την επαναφορά του δανείου τους στην αρχική ισοτιμία, και την απάλειψη των καταχρηστικών όρων καθώς και αποζημίωση λόγω έλλειψης παροχή επαρκούς, ειδικής, πλήρους και εμπεριστατωμένης ενημέρωσης, πριν τη σύναψη του δανείου. Προβληματική θεωρείται η επίκληση των διατάξεων περί αστικής απάτης από πλευράς προστηθέντων της Τράπεζας καθώς η απόδειξη του δόλου από τους τελευταίους με σκοπό την εξαπάτηση των καταναλωτών κρίνεται ιδιαίτερα δυσχερής (ΜΠρΑΘ 10930/2013, ΜΠρΑΘ 4439/2013).

     Με αγωγή τους λοιπόν οι δανειολήπτες μπορούν να ζητήσουν την αναγνώριση της ακυρότητας των καταχρηστικών όρων της δανειακής σύμβασής τους και κατ’ επέκταση να επιδιώξουν δικαστικά την επαναφορά του δανείου τους στην αρχική ισοτιμία (ισοτιμία που ίσχυε κατά το χρόνο εκταμίευσης του δανείου). Ωστόσο, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη, ότι σ’ αυτή την περίπτωση, δεν ρυθμίζεται η δόση του δανείου άμεσα, αλλά για τη χορήγηση προσωρινής δικαστικής προστασίας απαιτείται η κατάθεση και αίτησης ασφαλιστικών μέτρων με σχετικό αίτημα. Οι ήδη εκδοθείσες αποφάσεις είναι θετικές για τους δανειολήπτες και είναι ενθαρρυντικές προς την παγίωση της νομολογίας στο συγκεκριμένο ζήτημα.

ΗΡΑΚΛΕΙΟ,24 Απριλίου 2015

ΔΑΡΙΒΙΑΝΑΚΗ ΜΑΡΙΑ