Φάκελος υπερταμείου : "τι είναι η πατρίδα μας;" - μια μόνο αίτηση ακύρωσης ασκήθηκε στην ανατολική Κρήτη !!!

Δικαστικό Μέγαρο και Περιφέρεια

Στο γνωστό ομότιτλο ποίημά του ο Ιωάννης Πολέμης έγραψε ότι πατρίδα μας είναι και οι κάμποι, και τα  βουνά, και τα ακριγιάλια και τα νησιά, και η  κάθε στεριά, και τα ερειπωμένα ένδοξα αρχαία μνημεία, και όλα αυτά, που "κράζουν μέσα μας ΕΜΠΡΟΣ ΠΑΙΔΙΑ !!!!" (βλ. ολόκληρο το ποίημα στο τέλος της ανάρτησης). 

Ενετικά Τείχη, γήπεδο Εργοτέλη, τάφος Καζαντζάκη, κηποθέατρο Χατζηδάκη

Όλα αυτά που αποτελούν, κατά τον ποιητή, και θα έπρεπε να αποτελούν και για εμάς την πατρίδα μας,  ξαφνικά μάθαμε ότι η κυβέρνηση τα εκχώρησε ξαφνικά και κρυφά στο υπερταμείο, με βάση μια έκθεση που ετοίμασε μια επιτροπή που έφτιαξε ο Τσακαλώτος πριν ένα χρόνο. Και βάλανε μέσα και τα αρχαία, και τα κοινόχρηστα, και ας το απαγορεύει ο νόμος. Η επιτροπή έκανε την ανήξερη. Μετά από τις αντιδράσεις του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, η κυβέρνηση υποσχέθηκε ότι θα αφαιρέσει τις αρχαιότητες.  Τίποτε έχει γίνει όμως μέχρι στιγμής (βλ. αναρτήσεις που ακολουθούν).

Κνωσσός (κεντρικός αρχαιολογικός χώρος)

Και ο κόσμος, κατά το "δόγμα του σοκ", απαθής τα παρακολουθούσε και αυτά. Και όλοι οι έλληνες και όλοι οι φορείς και οι συλλογικότητες άφησαν και αυτόν τον αγώνα σε όποιον θα είχε το ενδιαφέρον να αντιδράσει. Το ίδιο συνέβη άλλωστε και με το πάρκο Γεωργιάδκη. Προσωπικά (δυστυχώς αναγκάζομαι να μιλήσω σε πρώτο πρόσωπο), ενεργώντας και ως άτομο, αλλά και πολιτικά, ως μέλος της Γραμματείας της ΛΑ.Ε., και επιστημονικά ασχολήθηκα εξ αρχής το θέμα, και έκανα έρευνα στο Κτηματολόγιο, ελέγχοντας όλους τους 178 ΚΑΕΚ της πόλης μας που περιλαμβανόταν στο ΦΕΚ, με την πολύτιμη βοήθεια των συνεργατών του γραφείου μου, της δικηγόρου, Μαρίας Φραντζικινάκη, και της γραμματέως μου, Μαίρης Κουγιουμουτζάκη. Έκανα σχετικές αναλυτικές αναρτήσεις στο blog και στο facebook, οι οποίες ευαισθητοποίησαν έναν εξαιρετικά μικρό αριθμό συναδέλφων, που προσφέρθηκαν να συνεργαστούμε στη συγγραφή μια αίτησης ακύρωσης. Και αυτών τα ονόματα θέλω να αναφέρω, ελπίζοντας ότι τα θυμάμαι όλα: ήταν ο Μανόλης Περαντωνάκης, η Ελένη Πεδιαδιτάκη, ο Μανόλης Ανδρουλακάκης, ο Στεπάν Βακιρτζιάν. και βεβαίως η Μαρία Φραντζικινάκη και η σύζυγός μου, Στέλλα Παλαιολόγου. Δυστυχώς λόγω πίεσης χρόνου μπόρεσα να πάρω τη βοήθεια μόνο των τριών τελευταίων. Πολύτιμη ήταν και η επί του θέματος ανταλλαγή απόψεων με το φίλο, συναγωνιστή και συνάδελφο των Αθηνών, Δημήτρη Μπελαντή, ο οποίος μαζί με το γραφείο του καθηγητή Χρυσανθάκη είχαν αναλάβει τη άσκηση όμοιας αίτησης ακύρωσης για λογαριασμό του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, αλλά και του ανυπότακτου αγωνιστή Δημάρχου Πάτρας, Κώστα Πελετίδη (ΚΚΕ) και κάποιων άλλων δημάρχων. Επίσης πολλές πληροφορίες πήρα και από το δημοσίευμα της Λίλιαν Δαφερμάκη στην εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ σχετικά με τα ακίνητα αυτά, καθώς η έγκριτη δημοσιογράφος έδινε αναλυτικές πληροφορίες και για κάποια ακίνητα, τα οποία μου είχαν διαφύγει. Ομως παρόλα τα παραπάνω, παρά το δεύτερο δημοσίευμα της Λίλιαν Δαφερμάκη, που αναφερόταν στην αδιαφορία των Ηρακλειωτών να υπερασπίσουν τα μνημεία τους, παρά την συνεντεύξεις του Προέδρου του ΔΣΗ, Άρη Ροζάκη, σχετικά με το μίσθωμα που πιθανόν θα κληθεί να πληρώνει στο υπερταμείο το Δημόσιο για τη χρήση των Δικαστηρίων του Ηρακλείου, και παρά τη δική μου απεύθυνση σε κάποια σωματεία που έχουν έννομο συμφέρον να ζητήσουν την ακύρωση της απόφασης, ουδείς έλαβε τον κόπο να κινηθεί κατά της απόφασης αυτής, είτε νομικά, είτε κινηματικά. Υπενθυμίζω ότι σε παρόμοιες δίκες επιβάλλεται να ταυτόχρονη και συντονισμένη χρήση και των δύο αυτών τρόπων άμυνας.

Ο μόνος δρόμος που μου απέμεινε ήταν η άσκηση αίτησης ακύρωσης στο όνομά μου, ατομικά, αλλά και ως μέλους του Δ.Σ.Η., και του Γ.Σ. Ο ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ, ζητώντας την προστασία των αρχαίων μνημείων και των κοινόχρηστών και εκτός συναλλαγής πραγμάτων που είναι ακταχωρισμένα στο Κτηματολόγιο Ηρακλείου, και η κυριότητά τους μεταβιβάσθηκε στο υπερταμείο. Η αίτηση κατατέθηκε στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Ηρακλείου στην εκπνοή της σχετικής προθεσμίας (αριθμός κατάθεσης δικογράφου 6446/5.11.2018), και η εκδίκασή της ήδη έχει προσδιοριστεί ενώπιον του Δ' Τμήματος του ΣτΕ για τη δικάσιμο της 21.5.2019. Εξ όσων γνωρίζω ουδεμία άλλη αίτησης ακύρωσης κατατέθηκε για τα ακίνητα της Κρήτης, πλην βεβαίως εκείνης του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων.

Στο δικόγραφο της αίτησης ακύρωσης εκτίθενται οι παρακάτω 4 λόγοι ακύρωσης:

1ος λόγος: αναφέρεται στην αντίθεση της προσβαλλόμενης απόφασης στη νομοθεσία που προστατεύει το σύνολο του Ηρακλείου ως αρχαιολογικό χώρο. Πρόκειται για μια εξαιρετική πολυετή δουλειά του Στεπάν Βακιρτζιάν, την οποία μετέφερα σχεδόν αυτούσια όπως μου την έστειλε, στο δικόγραφο, βάσει της οποίας είναι άκυρη οποιαδήποτε πράξη αναφέρεται στο τμήμα του Ηρακλείου που έχει χαρακτηριστεί ως αρχαιολογικός χώρος (και είναι όλο το παλιό Ηράκλειο και μέρος του εκτός τειχών) χωρίς να έχει την έγκριση του Υπουργείου Πολιτισμού. Ο ισχυρισμός αυτός προφανέστατα αφορά και στο πάρκο Γεωργιάδη, άλλο ένα τεράστιο θέμα, για το οποίο το Ηράκλειο αδιαφόρησε, πλην των Φυλών του Πάρκου.

2ος λόγος: μεταβιβάζονται ακίνητα που ανίκουν στα εκτός συναλλαγής και τα κοινόχρηστα πράγματα (βλ. σχετικό χαρακτηρισμό στον συνημμένο πίνακα).

3ος λόγος: παραβιάζεται η αρχή της αναλογικότητας

4ος λόγος: παραβιάζονται οι διατάξεις της Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Παιδιού.

Ο Μάης είναι κοντά, και στο ΣτΕ θα αποκαλυφθούν οι προθέσεις της κυβέρνησης. Οι προθέσεις αυτές είναι καθαρές για όλους όσους δεν ανήκουμε στο κυβερνητικό στρατόπεδο, οι οποίοι με γελοία επιχειρήματα, και ανεξαρτήτως της ειδικότητάς τους (διάβασα τελείως άσχετες αναρτήσεις και άσχετων συλλογικοτήτων, και επαγγελμάτων όπως π.χ. καρδιολόγων) έσπευσαν να πουν, για άλλη μια φορά ότι αδίκως κατηγορείται ο ΣΥΡΙΖΑ.

   

Παγκρήτιο Στάδιο

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ 

Αρχαιολογικός χώρος παραλιακής, Ι.Ν. Πέτρου και Παύλου

(του Ιωάννη Πολέμη)

Τι είναι η πατρίδα μας; Μην είν' οι κάμποι;
Μην είναι τ' άσπαρτα ψηλά βουνά;
Μην είναι ο ήλιος της, που χρυσολάμπει;
Μην είναι τ' άστρα της τα φωτεινά;
Μην είναι κάθε της ρηχό ακρογιάλι
και κάθε χώρα της με τα χωριά;
κάθε νησάκι της που αχνά προβάλλει,
κάθε της θάλασσα, κάθε στεριά;
Μην είναι τάχατε τα ερειπωμένα
αρχαία μνημεία της χρυσή στολή
που η τέχνη εφόρεσε και το καθένα
μια δόξα αθάνατη αντιλαλεί;
Όλα πατρίδα μας! Κι αυτά κι εκείνα,
και κάτι που 'χουμε μες την καρδιά
και λάμπει αθώρητο σαν ήλιου αχτίνα
και κράζει μέσα μας: Εμπρός παιδιά!