Και μόνο το καθόλου τυχαίο παρατσούκλι του "Αξάς" (από το εξάδελφος - στα κρητικά αξάδερφος - αξάς) ήταν και είναι αρκετό να καταχωρίσει το Δημήτρη Κορνάρο στους αγαπημένους - διπλανούς μας ανθρώπους. Ένας άνθρωπος όπως και όπου θα ήθελες να είναι. Μια ανυπότακτη και δραστήρια καρδιά που έλαχε να μην αποδεχτεί υγιής. Πέρασε ένας χρόνος και κάτι και ακόμα τον σκεφτόμαστε σαν να είναι εδώ και πόσο κρίμα είναι που μας άφησε τόσο πρώιμα και ξαφνικά. Χθες βράδυ στο πάρκο Γεωργιάδη οργανώθηκε ένα ετήσιο πολιτικό μνημόσυνο για τον Αξά στο οποίο παρευρέθηκε πολύς κόσμος και ένα ευρύτατο πολύχρωμο ακροατήριο και πήραν το λόγο και μίλησαν τόσοι πολλοί και τελείως αταίριαστοι μεταξύ τους ομιλητές για να καταδειχτεί η καταδεκτικότητα και η ευρύτητα πνεύματος του απόντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου