Η "μητέρα όλων των μαχών", κατά πως πολλοί αρέσκονται να την αποκαλούν, και σε αντίθεση με τις 6 του Μάη, δόθηκε σχεδόν ταυτόχρονα χθες το πρωί σε τρία μέτωπα :
Στην Πλατεία Ελευθερίας η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ.
Στο άγαλμα του Βενιζέλου η συγκέντρωση της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς (ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΚΚΕ μ-λ, ΛΑ.Ε.) και των αναρχικών.
Στο ΕΑΚΗ η συγκέντρωση των σωματείων, και του ΣΥΡΙΖΑ, που μάχεται το νομοσχέδιο της διευκόλυνσης της ελαιοσυλλογής, προφανώς υπερασπιζόμενος τα δικά του αντεργατικά νομοσχέδια, τα οποία, όπως και να το κάνουμε, ήταν "καλλίτερα και πιο αποτελεσματικά" και έστειλαν και όλον τον κόσμο στο σπίτι του !!! Στη συγκέντρωση αυτή συμμετείχε και η ΛΑ.Ε., όταν τελείωσε η συγκέντρωση στο άγαλμα του Βενιζέλου, για να βρίσκεται δίπλα στα αγωνιζόμενα σωματεία. Μόνο που τα σωματεία δεν αγωνιζόταν (αν αγωνιζόταν) μόνα τους, αλλά σε επικίνδυνη εγγύτητα με εκείνους που έστρωναν χαλί, όπως και πριν είπα, για να έρθει η κυβέρνηση που σκέφτηκε -επιτέλους- να λάβει μέριμνα και για τις ελιές των εργαζομένων !!!
Και οι τρεις συγκεντρώσεις μπορούν να θεωρηθούν μαζικές, όχι όμως σε βαθμό ανάλογο με τα δικαιώματα που διακυβεύονται. Οι εργαζόμενοι φάνηκε για άλλη μια φορά ότι δεν συμμετείχαν, προφανώς και υπό το φόβο της επερχόμενης λαίλαπας.
Και στις τρεις συγκεντρώσεις έγιναν πολλές ομιλίες, με μια κουραστική ταυτολογία, και ακολούθησαν τρεις χωριστές πορείες, σε άλλη ώρα και με διαφορετική διαδρομή, ούτως ώστε κάθε μια να συναντιέται και να αναμετράται μόνη της με τον εχθρό.
Όσον αφορά στους δικηγόρους, για άλλη μια φορά έλαμψαν δια της απουσίας τους !!! Μέτρησα μόλις 4 (2 άντρες + 2 γυναίκες) συμπεριλαμβανομένου και εμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου