Επέτειος 28ης Οκτωβρίου; Ναι, αλλά ποιας 28ης Οκτωβρίου; (του Χρήστου Κάτσικα *)

Από την ιστοσελίδα της εφσυν. Η ταξική ματιά στην ιστορία. Την ιστορία όπως δεν τη διδασκόμαστε. Μια ματιά που δείχνει πόσο παραμύθι είναι το πολυχρησιμοποιημένο τα τελευταία χρόνια "όλοι μαζί μπορούμε" του Σκάι (!!!)

Όσοι αναπνέουν την κιμωλία μέσα στις σχολικές αίθουσες γνωρίζουν καλά ότι πολλές φορές οι σχολικές γιορτές γι' αυτή ή την άλλη εθνική επέτειο, μόνο χασμουρητά προκαλούν σε όσους - μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς - είναι υποχρεωμένοι να τις παρακολουθήσουν.

Ίσως γιατί η κυρίαρχη πολιτική προωθεί την άγνοια του παρελθόντος, καθώς γνωρίζει ότι με αυτόν τον τρόπο υπονομεύει κάθε δυνατότητα δράσης στο παρόν.

Ίσως γιατί στο κλίμα της εποχής ευδοκιμεί η υποταγή σ' ένα παρόν που θεωρείται αυτονόητο και δεδομένο, ενώ συγχρόνως ξεριζώνονται ερωτήματα που μπορούν να υπονομεύσουν αυτή την εικόνα.

Ίσως και γιατί οι περισσότεροι δεν αντέχουν να ακούν σε κάθε επέτειο για πατρίδα, αγώνες, θυσίες και «εθνική υπερηφάνεια», για «εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία», πολλές φορές άλλοτε από εκείνους που εκποιούν κομμάτι κομμάτι την ελληνική γη και φτωχοποιούν τον λαό, άλλοτε από εκείνους που έχουν σκύψει το κεφάλι σε αυτή την κατάσταση.

Σε ποιον ανήκει η Ιστορία

Ίσως για κάποιους από αυτούς τους λόγους να κοιτούν δάσκαλοι, γονείς και μαθητές, συχνά τα ρολόγια τους πότε θα τελειώσει κι αυτή η σχολική γιορτή.

Ίσως κάποιοι από αυτούς τους λόγους να πριμοδοτούν την αδυναμία μεγάλου τμήματος των μαθητών να διηγηθούν σε γενικές γραμμές το «τι», το «πώς» και το «γιατί» σε σημαντικούς σταθμούς της νεοελληνικής Ιστορίας, δίνοντας την ευκαιρία σε κάποιους σχολιαστές των ΜΜΕ να ξεσκονίσουν τα ρεφρέν τους για τις «ευθύνες των εκπαιδευτικών» και την «αμορφωσιά των σημερινών μαθητών» και να πετροβολήσουν γενικώς και αδιακρίτως το σχολείο και τα ζωντανά του στοιχεία ως αστοιχείωτα, κρύβοντας επιμελώς και υποκριτικά την επίδραση που προκαλούν στη διαμόρφωση της προσωπικότητας των μαθητών τα δικά τους «τηλεοπτικά σκουπίδια».

Κι όμως, στην πρώτη επέτειο του ΟΧΙ, το 1941, στα πιο μαύρα χρόνια της φασιστικής κατοχής, χιλιάδες απλοί άνθρωποι, με κίνδυνο της ζωής τους ξεχύθηκαν στους δρόμους της σιδηρόφρακτης Αθήνας για να τιμήσουν την ίδια τους την Ιστορία.

Γιατί αυτή η Ιστορία ανήκει στους απλούς ανθρώπους. Ανήκει στον εργαζόμενο λαό, αυτόν που παράγει με τα χέρια του και το μυαλό του τα μύρια αγαθά, ενώ την ίδια ώρα γεύεται πείνα και ανασφάλεια.

Ανήκει σε αυτούς που αγωνίζονται για την καθημερινή επιβίωση, γιατί κάποιοι σαν και αυτούς τόλμησαν πριν από 70 χρόνια να πούνε «ΟΧΙ» στη σκλαβιά, την ίδια ώρα που το σύνολο της κυρίαρχης τάξης, των πλουσίων, των κομμάτων που εξουσίαζαν, οι πολιτικοί πρόγονοι αυτών που σήμερα μιλάνε στις τηλεοράσεις για ανεξαρτησία και δημοκρατία, είτε έφευγαν στο εξωτερικό, είτε συγκυβερνούσαν με τον κατακτητή, φορώντας την στολή των γερμανοτσολιάδων, όπως τους έλεγαν, στα μαύρα χρόνια 1940-1944. Αυτοί που έφτιαξαν τα Τάγματα Ασφαλείας, που τα μέλη τους ορκίζονταν πίστη στις εντολές του Χίτλερ και αξιοποιήθηκαν τόσο κατά την Κατοχή όσο και μετά την απελευθέρωση (από τις αστικές πολιτικές δυνάμεις που γύρισαν από την Αίγυπτο) ενάντια στην ψυχή της Αντίστασης.

Ασκούμενοι δικηγόροι και "συνεγάτες" (3) : Για τα ζητήματα των ασκουμένων (Τοποθέτηση του συμβούλου της ΕΠΔΑ Θ. Καμπαγιάννη στο ΔΣ του ΔΣΑ)

 Από την ιστοσελίδα της ΕΠΔΑ. Πρόκειται για την τοποθέτηση του Θανάση Καμπαγιάννη στην ίδια συνεδρίαση του Δ.Σ. του Δ.Σ.Α.

Δημοσιοποιούμε την τοποθέτηση του συμβούλου της Εναλλακτικής Θανάση Καμπαγιάννη στην από 27/9/2022 συνεδρίαση του ΔΣ του ΔΣΑ με θέμα τα ζητήματα των ασκουμένων. Την τοποθέτηση του έτερου συμβούλου Δημήτρη Σαραφιανού μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ.

ΚΑΜΠΑΓΙΑΝΝΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ: Ο λόγος, για τον οποίο, θεωρώ κι εγώ, ότι θα έπρεπε να ακούσουμε πρώτα τους φορείς, είναι γιατί την προηγούμενη φορά δεν υπήρχαν συγκεκριμένες προτάσεις. Ο λόγος για τον οποίον κάναμε τη διακοπή, ήταν επειδή είχαν ερωτηθεί, κι εσείς θυμάμαι συγκεκριμένα κύριε Πρόεδρε, να ρωτάτε τον εκπρόσωπο της ΕΑΝΔΑ “ποιά είναι συγκεκριμένα η τοποθέτησή σας;”. Δεν υπήρχε τοποθέτηση τότε και πλέον υπάρχουν κάποια διαμορφωμένα κείμενα. Κι εγώ, γι’ αυτό το λόγο, θεωρώ ότι πρέπει να υπάρξει ακρόαση πριν, ούτως ή άλλως εσάς θα σας ακούσουμε τελευταίο ως Πρόεδρο.

Τώρα, η δική μου η άποψη είναι ότι συγκρούονται δύο αντιλήψεις στο ζήτημα και των Ασκούμενων και των νέων Συναδέλφων. Η μια αντίληψη, η οποία λέει ότι το βασικό πρόβλημα στους Δικηγορικούς Συλλόγους και στη δικηγορία είναι το πρόβλημα του πληθωρισμού των Δικηγόρων και η άλλη η αντίληψη, η οποία λέει ότι το πρόβλημα είναι πρόβλημα ρύθμισης. Εγώ συντάσσομαι με τη δεύτερη. Θεωρώ ότι το αποφασιστικό ζήτημα είναι το ζήτημα της ρύθμισης και όχι του πληθωρισμού. Όσον αφορά τον πληθωρισμό των Δικηγόρων, είναι δυνατό να βρει κάποιος κείμενα και τοποθετήσεις του 1890, στα οποία κείμενα υπάρχουν Σύμβουλοι των προπλασμάτων, εν πάση περιπτώσει, των τότε Δικηγορικών Συλλόγων και των Δικηγόρων που λένε ότι “είμαστε πάρα πολλοί”. “Οι Δικηγόροι είναι πάρα πολλοί”. Ήδη, δηλαδή, από τα πρώτα Διοικητικά Συμβούλια του 1910 και του 1920, υπάρχει η παρατήρηση ότι είναι πάρα πολλοί οι Δικηγόροι. Αυτό είναι μια ιδεολογική τοποθέτηση, όσον αφορά τη δικηγορία.

Το πρόβλημα της δικηγορίας δεν είναι ο πληθωρισμός. Το πρόβλημα είναι ότι πρόκειται για ένα παντελώς αρρύθμιστο πεδίο, το πεδίο στο οποίο καλούνται να εργαστούνε, ξεκινώντας οι Ασκούμενοι και στη συνέχεια οι νέοι Συνάδελφοι. Και, ιδιαίτερα από τη δεκαετία του 1990 και μετά, σ’ αυτό το αρρύθμιστο πεδίο έρχεται να προστεθεί το ζήτημα της ταξικής διαστρωμάτωσης, γιατί το Δικηγορικό Σώμα ιδιαίτερα από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, είναι ένα κοινωνικό Σώμα, το οποίο διαστρωματώνεται ταξικά, ολοένα και περισσότερο, και ειδικά το ξέρουμε τι συμβαίνει σήμερα με τις μεγάλες Δικηγορικές Εταιρείες και τα μεγάλα Δικηγορικά γραφεία.

Απέναντι σ’ αυτήν την ταξική διαστρωμάτωση, το “ταμπούρωμα” των Δικηγορικών Συλλόγων πίσω από μια λογική Επιστημονικής Ανεξαρτησίας, ότι, εδώ πέρα δηλαδή, το βασικό ζήτημα είναι το ζήτημα της Επιστημονικής Ανεξαρτησίας, η οποία Ανεξαρτησία είναι κατάκτηση, αλλά έχει γίνει ένα πρόσχημα, προκειμένου να υπάρχει μια ζούγκλα εργασιακή για τους νέους Συναδέλφους και τις νέες Συναδέλφισσες: έχει οδηγήσει στο ότι, αυτήν τη στιγμή, ένας νέος Επιστήμονας πρέπει να δεχτεί ότι θα

Ασκούμενοι δικηγόροι και "συνεργάτες" (2) : Για τα ζητήματα των ασκουμένων (Τοποθέτηση του συμβούλου της ΕΠΔΑ Δημήτρη Σαραφιανού στο ΔΣ του ΔΣΑ)

Από την ιστοσελίδα της ΕΠΔΑ. Ο Δημήτρης Σαραφιανός κάνει μια ιστορική αναδρομή στο θεσμό της άσκησης. Αυτά που είπε ίσχυαν και στους Δικηγορικούς Συλλόγους της Κρήτης. Ουδείς ασκούμενος ή ασκούμενη είχε δικαίωμα αμοιβής, και όλοι ήμασταν υποχρεωμένοι να βρισκόμαστε στο πλευρό του δικηγόρου όλες τις ώρες της δουλειάς. Και επειδή στο Ηράκλειο ανέκαθεν ίσχυε το σπαστό ωράριο, το μεγάλο πρόβλημα εντοπιζόταν τα βράδια όλης της εβδομάδας, που ο ασκούμενος περίμενε πότε θα τελειώσουν τα ραντεβού του δικηγόρου ή η προετοιμασία κάποιας υπόθεσης, για να φύγουν. Και να σημειώσουμε ότι τότε τα δικηγορικά γραφεία ήταν ανοικτά και το πρωί του Σαββάτου. Βασική αρχή ήταν ότι δίπλα στο δικηγόρο μαθαίναμε πως θα γίνουμε και εμείς δικηγόροι, για αυτό ήταν αδιανόητο, όπως προείπα, να ζητήσουμε αμοιβή. Την εποχή εκείνη ένα μεγάλο μέρος της πρακτικής δουλειάς στα δικηγορικά γραφεία (φωτοτυπίες, τακτοποίηση φακέλων, δακτυλογράφηση) έκαναν οι γραμματείς των γραφείων. Τα μεγάλα γραφεία απασχολούσαν συνήθως γραμματείς που γνώριζαν και γραφομηχανή. Αν δεν απασχολούσαν, και ο δικηγόρος δεν γνώριζε να χειρίζεται τη γραφομηχανή, του έγραφαν τα δικόγραφα οι δακτυλογράφοι (γυναίκες συνήθως), που τους πήγαινε τα χειρόγραφα που είχε συντάξει στο γραφείο του. Οι συνθήκες εργασίας βέβαια, παρά το σπαστό ωράριο, ήταν γενικά πολύ καλές, όπως και οι σχέσεις μας με το δικηγόρο που κάναμε άσκηση, και τους άλλους δικηγόρους. Η αμοιβή των ασκουμένων στο Ηράκλειο έχει θεσμοθετηθεί άτυπα από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, όταν για τους πολυάσχολους δικηγόρους άρχισε να γίνεται επιτακτική η ανάγκη συνεργασίας τουλάχιστον με έναν άλλο δικηγόρο, και στη συνέχεια με περισσότερους.

Δημοσιοποιούμε την τοποθέτηση του συμβούλου της Εναλλακτικής Δημήτρη Σαραφιανού στην από 27/9/2022 συνεδρίαση του ΔΣ του ΔΣΑ με θέμα τα ζητήματα των ασκουμένων. Την τοποθέτηση του έτερου συμβούλου Θανάση Καμπαγιάννη μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ.

ΣΑΡΑΦΙΑΝΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Ας ξεκινήσω με το ποια ήταν η κατάσταση το 1985 και το 1987 που βγήκαμε εμείς, ως Ασκούμενοι. Δεν υπήρχε κανένα απολύτως δικαίωμα και παίρναμε τηλέφωνα τους Δικηγόρους και ρωτάγαμε, με τι όρους θα δουλέψουμε, και η απάντηση ήταν “όπως καταλαβαίνετε, θα ΄ρθείτε εδώ και θα δουλεύετε από το πρωί μέχρι το βράδυ, γιατί, έτσι δουλεύουμε εμείς οι Δικηγόροι». Τι αμοιβή θα παίρνουμε; «Μα εδώ θα σας μάθουμε, τι αμοιβή να πάρετε»; Και φυσικά το επόμενο ερώτημα ήτανε, “αν τη στολή των φυλακισμένων θα τη φέρναμε εμείς, μαζί με τη μπάλα ή θα την προσέφερε το γραφείο”.

Τι μεσολάβησε και σε (5), πέντε χρόνια, το 1992, πήραμε την πρώτη απόφαση για κατοχύρωση κατώτατου μισθού στους Ασκούμενους Δικηγόρους; Θα το θυμάται και ο κύριος Πρόεδρος, μεσολάβησε, ότι φτιάχτηκε η Ένωση Ασκουμένων και Νέων Δικηγόρων που τότε, είχε ακριβώς σαν σκοπό να εκπροσωπήσει τα συμφέροντα αυτών, που δεν είχανε κανένα δικαίωμα. Και για να το πετύχουμε αυτό βάλαμε στην Ένωση και τους Δικηγόρους μέχρι 5ετίας για να μπορεί να υπάρχει συνδικαλιστική έκφραση, γιατί, αλλιώς σε ενάμιση χρόνο δεν προλαβαίνεις να διεκδικήσεις τίποτα. Αυτή ήταν η κατάσταση. Και από το 1992 μέχρι το 2006, έχουνε μεσολαβήσει περί τις (6), έξι αποφάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου, με τις οποίες αυξανότανε ο κατώτατος μισθός. Φτάνοντας στο 2006, όπου παίρνουμε την απόφαση, όχι απλώς να αυξήσουμε το ποσό στα 600 ευρώ για τον Ασκούμενο, αλλά να συνδέσουμε την αμοιβή του Εμμίσθου Συνεργάτη με τον ν. 1093/80. Δηλαδή, με τις αμοιβές των Δικηγόρων που εργάζονται στο δημόσιο τομέα. Κι άρα να κατοχυρωθεί με αυτόν τον τρόπο όλο το πλαίσιο των δικαιωμάτων και στην καταβολή των 2/3 των Ασφαλιστικών Εισφορών από τον εργοδότη και όλων των υπολοίπων δικαιωμάτων, που κατοχύρωνε για τον Έμμισθο Δικηγόρο ο 1093 του ΄80. Δηλαδή, και 14 μισθούς και προμήνυση για καταγγελία και αποζημίωση απολύσεως.

Ασκούμενοι δικηγόροι και "συνεργάτες" (1) : Αποτελέσματα ερωτηματολογίου Εναλλακτικής: Επείγει η νομοθετική κατοχύρωση δικαιωμάτων για τους “συνεργάτες” δικηγόρους

Από την ιστοσελίδα της ΕΠΔΑ. Τα αποτελέσματα του ερωτηματολογίου αναρτήθηκαν στην ιστοσελίδα της στις 29.6.2022. Η έρευνα αυτή, που είναι εξαιρετικά σημαντική, και διεξήχθη για πρώτη φορά από την παράταξη της ΕΠΔΑ, αποτέλεσε τον πυλώνα πάνω στον οποίο στηρίχθηκαν οι δράσεις και οι τοποθετήσεις που ακολούθησαν, και θα αναρτήσουμε στη συνέχεια. Αξίζουν συγχαρητήρια στου συναδέλφους και συναδέλφισσες της ΕΠΔΑ που δίνουν καθημερινό αγώνα στη μάχιμη δικηγορία και παλεύουν για τα δικαιώματά μας συνολικά, και όχι μόνο των δικηγόρων.  Δεν είναι τυχαία η επιτυχία που είχε η παράταξη της ΕΠΔΑ και ο Θανάσης Καμπαγιάννης στις τελευταίες εκλογές, και αποτελεί χρήσιμο παράδειγμα για όσους επιλέγουν την αδράνεια και την αφωνία. Όλα επιλογές είναι !!!! Συνιστώ να επιλέξετε να διαβάσετε τα αποτελέσματα της έρευνας. Είναι εξαιρετικά χρήσιμα, και όχι μόνο για τους ασκούμενους. Και θέτει σημαντικά ερωτήματα για το μέλλον της δικηγορίας, και στο Ηράκλειο, όπου τα τελευταία χρόνια έχει επεκταθεί σημαντικά ο θεσμός του συνεργάτη δικηγόρου. Η συνολική προστασία του δικηγορικού λειτουργήματος αποτελεί απαραίτητη προυπόθεση για την ορθή εξάσκησή του από δικηγόρους, συνεργάτες και ασκούμενους.

Ανακοινώνουμε σήμερα (29/6/2022) τα αποτελέσματα του ερωτηματολογίου που επεξεργάστηκε η Εναλλακτική Παρέμβαση, για να χαρτογραφήσει το πεδίο των δικηγόρων που εργάζονται για λογαριασμό τρίτου.

Τα δέκα βασικά συμπεράσματα της έρευνάς μας είναι τα ακόλουθα:

1. Οι δικηγόροι που συμπλήρωσαν ηλεκτρονικά το ερωτηματολόγιο (συνολικά 240 άτομα, Μάιος-Ιούνιος 2022) είναι κατά βάση νέες και νέοι δικηγόροι (το ένα τρίτο ενεγράφη σε Δικηγορικό Σύλλογο από το 2020 και μετά) που δουλεύουν ως “συνεργάτες” (α. 48 ΚΔ) σε δικηγορικά γραφεία (49,6%) και δικηγορικές εταιρείες (35,3%).

2. Οι συνθήκες εργασίας προσομοιάζουν σε σχέση εξαρτημένης εργασίας: η καθημερινή παρουσία στο γραφείο είναι υποχρεωτική (87%), το οκτάωρο ισχύει σε λίγες περιπτώσεις (17,6%), με τον έναν στους τέσσερις να δουλεύει πάνω από δέκα ώρες. Ωστόσο, η ανεξαρτησία του επαγγέλματος δίνει τη δυνατότητα απουσίας από το γραφείο για διεκπεραίωση προσωπικών υποθέσεων (57%), με ένα σημαντικό όμως ποσοστό (43%) να δηλώνει ότι δεν μπορεί να απουσιάσει.

3. Οι μικτές μηνιαίες αποδοχές για περίπου το μισό δείγμα κινούνται μέχρι τα 1000 ευρώ. Σε αντίθεση με την δημόσια πρόσληψη του δικηγορικού επαγγέλματος, μόνο το ένα τέταρτο του δείγματος λαμβάνει μικτές μηνιαίες αποδοχές άνω των 1500 ευρώ.

4. Στο πεδίο των ασφαλιστικών εισφορών, η πλειοψηφία των ερωτώμενων (58,4%) πληρώνουν οι ίδιες/οι τις ασφαλιστικές εισφορές του. Και τούτο παρά την θέση σε ισχύ της Υπουργικής Απόφασης που υποχρεώνει τους εργοδότες να πληρώνουν τα 2/3 των εισφορών στους “συνεργάτες” δικηγόρους, καθώς η μεγάλη πλειοψηφία (67,9%) ουδέποτε υπήχθη στο νέο καθεστώς.

5. Ετήσια άδεια κατ’ αναλογία όσων ισχύουν για τους μισθωτούς λαμβάνει σε κάθε περίπτωση το 34,9% των ερωτώμενων. Για την πλειοψηφία των ερωτώμενων, η ετήσια άδεια είναι είτε μικρότερη αυτής των μισθωτών (30,6%) είτε εξαρτάται από τον προγραμματισμό του γραφείου (16,6%).

6. Πάνω από τους μισούς ερωτώμενους (50,6%) έχουν βιώσει κακοποιητική συμπεριφορά στην εργασία τους με δράστη της κακοποιητικής συμπεριφοράς να είναι στη μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων ο εργοδότης (39,1%).

7. Η πλειοψηφία των ερωτώμενων επιθυμεί να εργαστεί ως ελεύθερος επαγγελματίας, ανοίγοντας δικό της γραφείο (32,8%). Ωστόσο, οι προσδοκίες για το μέλλον είναι εξαιρετικά περιορισμένες: το 43,2% εκτιμά ότι θα συνεχίσει να εργάζεται για λογαριασμό τρίτου, ενώ το 22% εκτιμά ότι θα φύγει από το επάγγελμα.

8. Ένα συντριπτικό ποσοστό (71,2%) δηλώνει καθαρά μη ικανοποιημένο από την παρέμβαση του οικείου Δικηγορικού Συλλόγου όσον αφορά τις συνθήκες εργασίας. Μόνο ένα μικρό ποσοστό όσων απάντησαν είναι μέλη του Σωματείου Μισθωτών Δικηγόρων (18,1%), αν και μεγάλο ποσοστό γνωρίζει την ύπαρξή του (48,1%).

9. Το ζήτημα του αν η θεσμική ανεξαρτησία του δικηγόρου συνάδει με τις ρυθμίσεις περί μισθωτής εργασίας διχάζει το δείγμα, καθώς 42,2% διαφωνεί, 33,3% συμφωνεί και 20,3% ούτε διαφωνεί ούτε συμφωνεί.

10. Κατά τα λοιπά, στο σκέλος των δηλώσεων επί των οποίων κλήθηκαν να τοποθετηθούν οι ερωτώμενοι, προκύπτει συντριπτική απαίτηση νομοθετικής ρύθμισης της σχέσης άσκησης και συνεργασίας, με απαίτηση από τους Δικηγορικούς Συλλόγους να λάβουν και να περιφρουρήσουν πειθαρχικά σχετικές αποφάσεις.

Παραθέτουμε αναλυτικά τα γραφήματα με τις (ποσοτικοποιημένες) απαντήσεις.

3. Ποιος είναι ο τρίτος για λογαριασμό του οποίου εργάζεστε

Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών ενάντια στον φασισμό και τον ναζισμό (του Θ. Καμπαγιάννη)

Από την ιστοσελίδα της ΕΠΔΑ, η οποία είχε προηγηθεί των συμβούλων της Δικηγορικής Συσπείρωσης και είχε προκαλέσει  σχετική απόφαση του Δ.Σ. του Δ.Σ.Α.

Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών ενάντια στον φασισμό και τον ναζισμό (του Θ. Καμπαγιάννη)

Ο ναζιστικός χαιρετισμός δικηγόρου υπεράσπισης στη δίκη της Χρυσής Αυγής εντός της δικαστικής αίθουσας ήταν μια πρόκληση απέναντι στα θύματα της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης, αλλά και απέναντι στο δικαστήριο, τη δικηγορία και την ελληνική κοινωνία.

Ως τέτοια, η πρόκληση αυτή δεν θα μπορούσε να μείνει αναπάντηση από τα θεσμικά όργανα του δικηγορικού σώματος. Η ομόθυμη καταδίκη του ναζιστικού χαιρετισμού από τον Πρόεδρο και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, όπως εκφράστηκε και στο από 10/10/2022 ψήφισμά του, αποτυπώνει ένα βαθυτερο αντιφασιστικό και αντιναζιστικό κεκτημένο.

Η ύπαρξη των δικηγορικών συλλόγων είναι συνυφασμένη με τους αγώνες για την θωράκιση και την επέκταση της δημοκρατίας. Δεν είναι τυχαίο ότι τα ολοκληρωτικά καθεστώτα που γνώρισε η Ελλάδα τον 20ό αιώνα, όπως το καθεστώς της 4ης Αυγούστου αλλά και η Χούντα των Συνταγματαρχών, εγκαθίδρυσαν δοτές διοικήσεις στους Δικηγορικούς Συλλόγους, για να καταπνίξουν κάθε ενοχλητική φωνή και να εξασφαλίσουν την ανεμπόδιστη κυριαρχία τους.

Απέναντι σε αυτές τις μαύρες σελίδες, στάθηκαν ηρωικές μορφές: από τον 19χρονο φοιτητή της Νομικής Λάκη Σάντα που κατέβασε, μαζί με τον Μανώλη Γλέζο, τη σβάστικα από την Ακρόπολη το 1941 και τους εκτελεσμένους αγωνιστές δικηγόρους της Κατοχής μέχρι την εξέγερση των φοιτητριών και των φοιτητών της Νομικής τον Φεβρουάριο του 1973. Και από τις δίκες για την υπεράσπιση αγωνιστών απέναντι στη μετεμφυλιακή τρομοκρατία μέχρι τα στρατοδικεία της Χούντας, στα οποία δικηγόροι βρέθηκαν τόσο στα έδρανα των υπερασπιστών όσο και στα εδώλια των κατηγορουμένων.

Η πορεία αυτή άφησε στο δικηγορικό σώμα ένα πάνθεον ηρωικών μορφών, από τον Παντελή Πουλιόπουλο μέχρι τον Νικηφόρο Μανδηλαρά, που «στοιχειώνει» και δεσμεύει κάθε θεσμικό συλλογικό μας όργανο μέχρι και σήμερα. Μεταπολιτευτικά, εξάλλου, στην ηγεσία του Δικηγορικού Συλλόγου της Αθήνας βρέθηκαν πρόσωπα που συμβόλιζαν τον αγώνα ενάντια στον φασισμό, όπως ο Ευάγγελος Μαχαίρας, ο Βαγγέλης Γιαννόπουλος, ο Τάκης Παππάς. Δεν είναι τυχαίο και το διαχρονικό ενδιαφέρον των Δικηγορικών Συλλόγων για τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων.

Η εμφάνιση της Χρυσής Αυγής έθεσε με οξύτητα το ζήτημα της πάλης απέναντι στα σύγχρονα ναζιστικά μορφώματα. Τα αντανακλαστικά δεν ήταν πάντοτε αυτονόητα. Ωστόσο, η δολοφονία του Παύλου Φύσσα τον Σεπτέμβριο του 2013 αποτέλεσε σημείο αφύπνισης. Με ανακοίνωσή του την επομένη της δολοφονίας (Δολοφονία Πολίτη από Νεοναζί, 18/9/2013), ο τότε πρόεδρος του ΔΣΑ Γ. Αδαμόπουλος εξέφρασε την πάνδημη αγανάκτιση του δικηγορικού σώματος και την απαίτηση για δικαιοσύνη.

Με απόφασή του στις 24/9/2013, το Διοικητικό Συμβούλιο του ΔΣΑ υιοθέτησε Ψήφισμα για την Αντιμετώπιση της Ναζιστικής Απειλής με το οποίο καλούσε «όλους τους δημοκρατικούς πολίτες – και πρώτους από όλους, τους Δικηγόρους – να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων· να μη διστάζουν να καταδικάζουν, να καταγγέλλουν και να αντιστέκονται με κάθε θεμιτό και νόμιμο μέσο απέναντι στο φασισμό και το ναζισμό», επικαλούμενο το άρθρο 2 του Συντάγματος το οποίο ορίζει ότι «ο σεβασμός

Δ.Σ.Η. : Με ανακοίνωσή του καταδικάζει το φασιστικό χαιρετισμό του Κων/νου Πλεύρη στο Πενταμελές Εφετείο Αθηνών.

Με την παρακάτω ανακοίνωση το Δ.Σ. του Συλλόγου μας καταδικάζει το ναζιστικό χαιρετισμό του Κων/νου Πλεύρη στη δίκη της Χρυσής Αυγής στο Πενταμελές Εφετείο Αθηνών. Η απόφαση ελήφθη μετά από πρόταση των τριών συμβούλων που υποστήριξε η Δικηγορική Συσπείρωση, και έγινε δεκτή. Το τελικό κείμενο βέβαια δεν υιοθέτησε ό,τι είχε προταθεί από τους συμβούλους μας, πρόκειται όμως για μια ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ., την οποία χαιρετίζουμε και ευχόμαστε να έχει συνέχεια και σε άλλα φλέγοντα θέματα δημοκρατίας στη χώρα μας. Ευχόμαστε επίσης να επιδείξουν την ίδια ευαισθησία και οι λοιποί σύμβουλοι. Επρόκειτο για τον τρίτο ναζιστικό χαιρετισμό του Πλεύρη. Ο πρώτος έγινε σε διακοπή της δίκης. Ο δεύτερος και ο τρίτος κατά τη συνεδρίαση του Δικαστηρίου, χωρίς οι Εφέτες να λάβουν τον κόπο να βάλουν τον Πλεύρη στη θέση, πολύ περισσότερο να ζητήσουν την άσκηση ποινικής δίωξης εις βάρος του. Μάλιστα στο δεύτερο χαιρετισμό υπήρξε έντονη αντιπαράθεση των δικηγόρων της πολιτικής αγωγής με το Προεδρείο, που ισχυρίστηκε ότι δεν είδε το ναζιστικό χαιρετισμό, αναγκάζοντας τον Κώστα Παπαδάκη να πει "Αυτό λέγεται στρουθοκαμηλισμός" !!!! Και εφόσον η έδρα θα συνεχίσει να έχει την ίδια αντιμετώπιση προς τους χρυσαυγίτες, δεν θα πρέπει να αναμένεται ικανοποιητική η τελική της κρίση.

 

Το Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Ηρακλείου με τη με ημερομηνία 14-10-2022 ομόφωνη απόφαση του καταδικάζει την προκλητική συμπεριφορά του δικηγόρου Αθηνών Κωνσταντίνου Πλεύρη, ο οποίος κατά την διάρκεια της συνεδρίαση του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών στις 29-09-2022 και στις 07-10-2022 (στην Αίθουσα Τελετών του Εφετείου Αθηνών), και ενώ ασκούσε τα καθήκοντα του συνηγόρου υπεράσπισης ενός εκ των κατηγορουμένων στην κατ’ έφεση δίκη των μελών της «Χρυσής Αυγής» απεύθυνε χαιρετισμό με προτεταμένο το δεξί του χέρι κατά τα ναζιστικά πρότυπα.

Ο ναζιστικός χαιρετισμός είναι απόλυτα ασυμβίβαστος με τις αρχές, τις αξίες, τις παραδόσεις και τη δεοντολογία του δικηγορικού σώματος. Άλλωστε, ο δικηγόρος είναι από τη φύση του λειτουργήματός του υπέρμαχος της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της ειρήνης και της κοινωνικής δικαιοσύνης και έχει καθήκον να υπερασπίζεται το Σύνταγμα, τα δικαιώματα του ανθρώπου και τους δημοκρατικούς θεσμούς, όπως προκύπτει από τα άρθρα 5 και 24 του Κώδικα Δικηγόρων καθώς και το Προοίμιο και τα άρθρα 2, 5, 14 και 30 του Κώδικα Δεοντολογίας του Δικηγορικού Λειτουργήματος.

Τέτοιου είδους συμπεριφορές, που προσβάλλουν τα εκατομμύρια θυμάτων του ναζισμού, ξυπνούν ανατριχιαστικές μνήμες από τις πιο μαύρες σελίδες της ανθρώπινης ιστορίας, αφίστανται του δικηγορικού λειτουργήματος και ήθους, αντίκεινται στη συνταγματική δημοκρατική τάξη και είναι συλλήβδην καταδικαστέες. Είναι δε επιτακτική ανάγκη να αντιμετωπίζονται, όπως ορίζει ο Ποινικός Κώδικας και ο Κώδικας Δικηγόρων, εφόσον δε η σχετική πράξη τελείται κατά τη διάρκεια της δίκης, το Δικαστήριο οφείλει να προβεί στα όσα προβλέπονται από το ουσιαστικό και δικονομικό ποινικό δίκαιο.

 

ΕΚ ΤΟΥ Δ.Σ.

Σήμερα, 19.10.2022 : Πρωτοβουλία πανεπιστημιακών λέει «ΟΧΙ στην Αστυνομία στα Πανεπιστήμια»

Από την ιστοσελίδα της εφσυν. Τα πέντε πιο σημαντικά Πανεπιστήμια της χώρας (Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Κρήτης, Ιωαννίνων, Θεσσαλίας) διοργανώνουν σήμερα ταυτόχρονα εκδηλώσεις με θέμα "ΟΧΙ στην Αστυνομία στα Πανεπιστήμια". Οι εκδηλώσεις οργανώνονται μέσα στα Πανεπιστήμια. Υπενθυμίζουμε ότι το Πανεπιστήμιο και το Πολυτεχνείο Κρήτης στις 15.9.2022 και ενόψει της νέας χρονιάς και της εφαρμογής του νέου μέτρου έλαβε ξεκάθαρη θέση κατά της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας. Στο ψήφισμα της Συγκλήτου αναφέρονται τα εξής :

 «Η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Κρήτης ενημερώθηκε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ότι μέλη των Ομάδων Προστασίας Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων (ΟΠΠΙ) πρόκειται να απασχοληθούν για την αστυνόμευση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων της Κρήτης. Το Πανεπιστήμιο Κρήτης δεν έχει καμία επίσημη ενημέρωση για την εξέλιξη αυτή. Η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Κρήτης θεωρεί ότι τα ελληνικά πανεπιστήμια, και το Πανεπιστήμιο Κρήτης ειδικότερα, έχουν μεγάλες ανάγκες σε διδακτικό και διοικητικό προσωπικό και όχι για πανεπιστημιακή αστυνομία, η οποία θα δημιουργήσει και δεν θα λύσει προβλήματα».

Σειρά εκδηλώσεων για την προστασία του δημόσιου πανεπιστημίου και με σύνθημα «Όχι στην αστυνομία στα πανεπιστήμια» πραγματοποιεί σε έξι πόλεις της Ελλάδας πρωτοβουλία πανεπιστημιακών.

Στην ανακοίνωσή τους σημειώνουν ότι διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό, διοικητικοί υπάλληλοι, μεταπτυχιακοί και προπτυχιακοί φοιτητές και φοιτήτριες από τα πανεπιστήμια πέντε πόλεων, στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στα Ιωάννινα, στον Βόλο και στο Ρέθυμνο, ενώνουν τις φωνές τους στο πλαίσιο ενός δημοκρατικού διαλόγου για την προστασία του δημόσιου πανεπιστήμιου. Και τονίζουν:

«Ας σκεφτούμε ότι τα εκατομμύρια ευρώ που δαπανώνται για την πρόσληψη των 1.000 ΟΠΠΙ θα μπορούσαν να διατεθούν για την προκήρυξη νέων θέσεων διδασκόντων/ουσών, για υποτροφίες ή για την επίλυση των κτιριακών προβλημάτων των ΑΕΙ. »Ας δούμε επιτέλους ότι το δημόσιο πανεπιστήμιο διαλύεται, παρά τις επάλληλες διεθνείς διακρίσεις του που συνεχίζονται χάρη στην αυταπάρνηση των μελών του. Με τιμωρητικές πολιτικές οι εισακτέοι μειώνονται, τα ιδρύματα κατασυκοφαντούνται συστηματικά, ένα αντιδημοκρατικό, συγκεντρωτικό μοντέλο διοίκησης επιβάλλεται, οι τίτλοι σπουδών υποβαθμίζονται καθώς εξισώνονται με αυτούς των κολεγίων».
 
Ακολουθεί η ανακοίνωσή τους

Πανελλαδική Δράση για το Δημόσιο Πανεπιστήμιο σε έξι πόλεις

Αθήνα – Θεσσαλονίκη – Ιωάννινα – Βόλος – Ηράκλειο – Ρέθυμνο

Αστυνομικοί περιφέρονται στις σχολές - Κάμερες καταγράφουν όσα κάνουμε και όσα λέμε
Αστυνομικοί  ελέγχουν τις ταυτότητες μας - Αυτό το Πανεπιστήμιο θέλουμε;

Διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό, διοικητικοί υπάλληλοι, μεταπτυχιακοί και προπτυχιακοί φοιτητές και φοιτήτριες από τα πανεπιστήμια πέντε πόλεων, στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στα Ιωάννινα, στον Βόλο και στο Ρέθυμνο, ενώνουμε τις φωνές μας στο πλαίσιο ενός δημοκρατικού διαλόγου για την προστασία του δημόσιου πανεπιστήμιου.

Ας σκεφτούμε τι έχει συμβεί τους τελευταίους μήνες στα πανεπιστήμια. Είδαμε πάνοπλους αστυνομικούς και «κλούβες» να σταθμεύουν στους χώρους της ακαδημαϊκής εκπαίδευσης και έρευνας. Είδαμε αστυνομικούς ΜΑΤ να ρίχνουν χημικά σε χιλιάδες νέους και νέες που διασκέδαζαν σε συναυλία που γινόταν στο ΑΠΘ στη Θεσσαλονίκη. Είδαμε αστυνομικούς να ξυλοκοπούν φοιτητές και φοιτήτριες που διαμαρτύρονταν σε διαδηλώσεις στην Αθήνα ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία. Είδαμε αστυνομικούς να πυροβολούν ανάμεσα σε ανύποπτους/ες φοιτητές και φοιτήτριες στην είσοδο της σχολής τους στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου.

Aς θυμηθούμε ότι η αστυνομία τα τελευταία χρόνια έχει επανειλημμένα προβεί σε αυθαιρεσίες σε βάρος πολιτών: ξυλοδαρμούς, σεξιστικές παρενοχλήσεις, αναίτιες συλλήψεις, ρίψη δακρυγόνων, εξευτελιστικούς σωματικούς ελέγχους. 

Ας σκεφτούμε ότι τα εκατομμύρια ευρώ που δαπανώνται για την πρόσληψη των 1.000 ΟΠΠΙ θα μπορούσαν να διατεθούν για την προκήρυξη νέων θέσεων διδασκόντων/ουσών, για υποτροφίες ή για την επίλυση των κτιριακών προβλημάτων των ΑΕΙ 

Ας δούμε επιτέλους ότι το δημόσιο πανεπιστήμιο διαλύεται, παρά τις επάλληλες διεθνείς διακρίσεις του που συνεχίζονται χάρη στην αυταπάρνηση των μελών του. Με τιμωρητικές πολιτικές οι εισακτέοι μειώνονται, τα ιδρύματα κατασυκοφαντούνται συστηματικά, ένα αντιδημοκρατικό, συγκεντρωτικό μοντέλο διοίκησης επιβάλλεται, οι τίτλοι σπουδών υποβαθμίζονται καθώς εξισώνονται με αυτούς των κολεγίων. 

ΑΝ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΤΟΤΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΥΣΗ ΑΛΛΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ ΜΑΣ

https://www.facebook.com/OxiAstynomiaStaPanepistimia  #NoUniPolice

Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων έχει ως εξής:  

• Ηράκλειο, Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2022, ώρα 12.00 μ.Κτίριο Κ12.1 ΣΕΔΟ Όροφος – Αίθουσα Σεμιναρίων ΣΕΔΟ ΕΛΜΕΠΑ - Εσταυρωμένος Ηράκλειο,  
Συμμετέχουν οι:

• Βιδάκης Νίκος, Αν. Καθηγητής ΗΜΜΥ ΕΛΜΕΠΑ
• Κονταξάκης Κώστας, Αν. Καθηγητής Μηχανολόγων ΕΛΜΕΠΑ
• Σύλλογος Διοικητικών Υπαλλήλων ΕΛΜΕΠΑ
• Εκπρόσωποι των φοιτητικών συλλόγων.

• Ρέθυμνο, Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2022, ώρα 6.00 μ.μ. Αμφιθέατρο Α1 της Φιλοσοφικής Σχολής, (Πανεπιστημιούπολη Γάλλου, Ρέθυμνο)
 
Οι Ενιαίοι Φορείς Διδασκόντων της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών και της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης καλούν τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας (φοιτητές, διοικητικό προσωπικό, ερευνητές και διδάσκοντες) σε συζήτηση με θέμα: «Αστυνομία στα Πανεπιστήμια; Το δημόσιο δημοκρατικό Πανεπιστήμιο απαντά στον αντι-εκπαιδευτικό αυταρχισμό και την καταστολή»

Συντονίζει η Ελευθερία Ζέη (Τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας)

Συμμετέχουν οι:

• Αλέξανδρος Κεσσόπουλος (Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης)
• Αθηνά Σκουλαρίκη (Τμήμα Κοινωνιολογίας)

Κτηνωδία: οι τροποποιήσεις του Σωφρονιστικού Κώδικα λογοδοτούν στην ακροδεξιά και τη βεντέτα της οικογένειας Μητσοτάκη

 Από την ιστοσελίδα της ΕΠΔΑ.

Κτηνωδία: οι τροποποιήσεις του Σωφρονιστικού Κώδικα λογοδοτούν σε ακροδεξιά ακροατήρια και τη βεντέτα της οικογένειας Μητσοτάκη, όχι στην επανένταξη των κρατούμενων και την ασφάλεια της κοινωνίας (ΕΠΔΑ, 30/9/2022)

Η ανάρτηση του νέου Σωφρονιστικού Κώδικα στη Διαβούλευση αποδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο νομοθετεί η κυβέρνηση για μείζονα ζητήματα όπως είναι η σωφρονιστική πολιτική.

Τη στιγμή που η CPT (Επιτροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων και της Απάνθρωπης ή Εξευτελιστικής Μεταχείρισης ή Τιμωρίας) προαναγγέλλει την έκδοση δημόσιας δήλωσης σε βάρος της Ελλάδας για την κατάσταση των φυλακών, η κυβέρνηση ανακοινώνει την περιστολή/κατάργηση του δικαιώματος στις άδειες των κρατουμένων. Σημειώνουμε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει προβεί στη σχετική δήλωση μόλις δέκα φορές, κατά πέντε μόνον χωρών (Τουρκία, Ρωσία, Βουλγαρία, Βέλγιο και Ελλάδα) από το 1992 μέχρι σήμερα.

Με το άρθρο 50 του νομοσχεδίου που βρίσκεται στη διαβούλευση, νομοθετούνται αυστηρότερα χρονικά όρια έκτισης για τη θεμελίωση δικαιώματος σε τακτική άδεια, πρακτικά καταργείται (!) το δικαίωμα όσον αφορά κρατούμενους που έχουν τελέσει βαριά κακουργήματα, ενώ οι πολυ-ισοβίτες θεμελιώνουν δικαίωμα σε άδεια μετά από έκτιση 22 χρόνων (!!) από 12 χρόνια, όπως ισχύει σήμερα. Θυμίζουμε ότι η υφ’ όρον απόλυση για τους εκτίοντες ποινή πολλαπλών ισοβίων είναι τα 25 έτη. Προκειται δηλαδή για νομοθέτηση μιας νέας ποινής κάθειρξης χωρίς το δικαίωμα της άδειας. Με το άρθρο 53 του νομοσχεδίου, δυσχεραίνεται σημαντικά η χορήγηση εκπαιδευτικής άδειας, με επιπλέον προϋποθέσεις που πρακτικά την καθιστούν άπιαστο όνειρο. Δεν είναι τυχαίο ότι πρόεδρος της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής για τον νέο Σωφρονιστικό Κώδικα ήταν η πρώην ΓΓ Αντεγκληματικής Πολιτικής Σοφία Νικολάου, που δοκίμασε τους σχεδιασμούς της, για παράδειγμα πάνω στον κρατούμενο φοιτητή Βασίλη Δημάκη.

Δεν μπορεί να διαφύγει της προσοχής ότι η νομοθέτηση του νέου ορίου αδειών για τους πολυ-ισοβίτες (από 12 στα 22 έτη) “φωτογραφίζει” τον κρατούμενο Δημήτρη Κουφοντίνα που, μετά από έκτιση 20 ετών κάθειρξης, με τον τρόπο αυτό στερείται πλέον και επίσημα το δικαίωμα στην άδεια για άλλα δύο χρόνια.

Η κυβέρνηση αποφασίζει έτσι να “μεταρρυθμίσει” τον Σωφρονιστικό Κώδικα με όρους ποινικού λαϊκισμού, λογοδοτώντας σε ακροδεξιά ακροατήρια (εν όψει και πιθανών κυβερνητικών συνεργασιών στο μέλλον) και, βέβαια, με βάση τη γνωστή βεντέτα της οικογένειας Μητσοτάκη, αντί να εξασφαλίζει τον σωφρονισμό και την επανένταξη των κρατούμενων με στόχο μια πραγματικά ασφαλέστερη κοινωνία.

Στην προειδοποίησή της προς την ελληνική κυβέρνηση η CPT σημειώνει: “Πάρα πολλοί κρατούμενοι στην Ελλάδα εξακολουθούν να κρατούνται σε συνθήκες που αποτελούν προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς τους. Η στόχευση πρέπει να είναι να διασφαλιστεί ότι τα καταστήματα κράτησης θα εγκαταλείψουν την απλή αποθήκευση ατόμων σε υπερπλήρεις, επικίνδυνες και κακές συνθήκες χωρίς στοχευμένες δραστηριότητες και θα μετατραπούν σε χώρους που προσφέρουν αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης και θα προετοιμάζουν τα άτομα για την επανένταξή τους στην κοινότητα μετά την αποφυλάκισή τους”.

Με τις ανωτέρω διατάξεις, η κυβέρνηση επιλέγει το δρόμο της εξόντωσης των κρατουμένων υιοθετώντας φασίζουσες λογικές, παρόμοιες της θανατικής ποινής, και ζηλεύοντας εικόνες από το “Εξπρές του Μεσονυκτίου”. Καλούμε τον νομικό κόσμο να παρέμβει ώστε να αποτραπεί ο κυβερνητικός σχεδιασμός.

Το νομοσχέδιο στη Διαβούλευση εδώ: http://www.opengov.gr/yptp/?p=3218

Η πρόσφατη έκθεση της CPT εδώ: https://epda.gr/2022/09/04/kataigistiki-kritiki-tis-cpt-gia-tis-fylakes-stin-ellada-ekthesieggrafa/

Για τη σκανδαλώδη προκαταρκτική σε βάρος φοιτητριών/-τών του Πολυτεχνείου Κρήτης (Δήλωση συμβούλων Δικ. Συλλόγων)

Από την ιστοσελίδα της ΕΠΔΑ. Μπορείτε να υπογράψετε το κείμενο μέσω του συνδέσμου που αναγράφεται στο τέλος. Το κείμενο έχει υπογραφεί μέχρι στιγμής από τα παρακάτω μέλη του Δ.Σ.Η. Οδυσσέα Καλομοίρη, Χάρη Λαγουδάκη Χρονάκη, Μανόλη Ατσαλή, Γιάννη Λεβέντη, Θοδωρή Τερζάκη, Μιχάλη Σαρχιανάκη.

Δήλωση δικηγόρων, πρώην και νυν μελών ΔΣ Δικηγορικών Συλλόγων, αναφορικά με την προκαταρκτική εξέταση σε βάρος φοιτητών και φοιτητριών του Πολυτεχνείου Κρήτης

Όσοι και όσες νομικοί υπογράφουμε αυτή τη δήλωση εκφράζουμε την έκπληξη και την ανησυχία μας για το ότι 8 φοιτητές και φοιτήτριες του Πολυτεχνείου Κρήτης, εκλεγμένα μέλη διοικητικών συμβουλίων και Πρόεδροι των φοιτητικών τους συλλόγων, βρίσκονται αντιμέτωποι με βαρύτατες κατηγορίες, όπως το κακούργημα της αρπαγής και η διατάραξη λειτουργίας δημόσιας υπηρεσίας, για μια παράσταση διαμαρτυρίας των φοιτητικών συλλόγων στον Κοσμήτορα Σχολής του Πολυτεχνείου Κρήτης σχετικά με ζητήματα συνδικαλιστικών ελευθεριών και συγκεκριμένα διότι καθηγητής της Σχολής κατέβαζε αφίσες που είχαν κολλήσει φοιτητές και τους απειλούσε με πειθαρχικές ποινές, ενώ ακολούθως ο Κοσμήτορας της Σχολής κάλεσε φοιτητή για παροχή εξηγήσεων για «αφισορρύπανση».

Το άρθρο 322 ΠΚ (αρπαγή) για το αδίκημα του οποίου έχουν κληθεί ως ύποπτοι οι 8 φοιτητές, αποσκοπεί στον κολασμό συμπεριφορών μακρόχρονης απαγωγής και στέρησης ελευθερίας και προστασίας της πολιτείας, πράξεων δηλαδή  ιδιαίτερης κοινωνικής απαξίας, όπως η με τη βία κράτηση ομήρων για λύτρα, ληστείες τραπεζών με κράτηση ομήρων ή αρπαγή γυναικών προς εξαναγκαστική σεξουαλική ή άλλη εκμετάλλευσή τους. Τυχόν εφαρμογή αυτών των διατάξεων στην περίπτωση μίας συνδικαλιστικής κινητοποίησης, πέραν του ότι παραβιάζει κατάφωρα κάθε έννοια αναλογικότητας, οδηγεί στην εξίσωση εντελώς ανόμοιων και ασύμμετρων κοινωνικών συμπεριφορών και συκοφαντεί βάναυσα τις φοιτητικές κινητοποιήσεις εξισώνοντάς τις με βαριές εγκληματικές πράξεις. Αφενός υποτιμά την απαξία των συμπεριφορών κατά των οποίων πράγματι στρέφονται οι διατάξεις αυτές, αφετέρου, και κυρίως, αναδεικνύει μια ανησυχητική οπτική για τα όρια άσκησης θεμελιωδών και συνταγματικώς προστατευόμενων δικαιωμάτων όπως η συνδικαλιστική ελευθερία. 

Ιδιαίτερο προβληματισμό προκαλεί το ότι η προκαταρκτική εξέταση εκκίνησε κατόπιν μηνυτήριας αναφοράς της ίδιας της Υπουργού Παιδείας με αφορμή δημοσιεύματα και χωρίς καν τα ακαδημαϊκά αρμόδια όργανα του Πολυτεχνείου Κρήτης να θέσουν ποτέ τέτοιο ζήτημα. Μια έξωθεν παρέμβαση που μετέφερε στο χώρο της ποινικής διερεύνησης μια υπόθεση φοιτητικών διεκδικήσεων, αυτομάτως δημιουργεί αλγεινή εντύπωση ως προς τις στοχεύσεις και τους σκοπούς της. Και μόνο το ενδεχόμενο να διωχθούν ποινικώς 8 νέοι και νέες, φοιτητές και εκλεγμένοι συνδικαλιστές και συνδικαλίστριες, και δη για αδικήματα που επισύρουν πολυετή  κάθειρξη, ακριβώς για την συνδικαλιστική τους πρακτική, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και σηματοδοτεί  μία επικίνδυνη αντιδημοκρατική διολίσθηση και έναν τρομακτικό περιορισμό των παραδεδεγμένων ελευθεριών και δικαιωμάτων.

Θανάσης Καμπαγιάννης, μέλος Δ.Σ. Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας

Γιάννα Κούρτoβικ, πρ. μέλος Δ.Σ. Δ.Σ.Α.

Δημήτριος Λυρίτσης, μέλος Δ.Σ. Δ.Σ.Α.

Κώστας Παπαδάκης, πρ. μέλος Δ.Σ. Δ.Σ.Α.

Βασίλης Παπαστεργίου, πρ. μέλος Δ.Σ. Δ.Σ.Α., μέλος Δ.Σ. της Ελληνικής Ένωσης για τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη

Δημήτρης Σαραφιανός, μέλος Δ.Σ. Δ.Σ.Α.

Αγγελική Σεραφείμ, πρ. μέλος Δ.Σ. Δ.Σ.Α.