ΠΡΟΤΑΣΗ - ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΑΓΚΡΗΤΙΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗΣ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ Δ.Σ.Η.

Αρ. πρωτ. 369/4-4-2014

ΠΡΟΤΑΣΗ - ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΑΓΚΡΗΤΙΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗΣ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ Δ.Σ.Η.  

Κύριε Πρόεδρε, κ. Σύμβουλοι του Δ.Σ.Η.

Πρόσφατα, μέλος του Δ.Σ.Η, διαπιστευμένη διαμεσολαβητής, με την με αρ. πρωτ. 273/10-3-2014 αίτηση της προς το Δ.Σ ζήτησε να λάβει απόφαση ο Δικηγορικός Σύλλογος Ηρακλείου σχετικά με τη δημιουργία Παγκρήτιου Φορέα Κατάρτισης Διαμεσολαβητών καθώς και σχετικά με την πραγματοποίηση εκδήλωσης για την ενημέρωση των δικηγόρων και των ευρύτερων επαγγελματικών κονωνικών ομάδων.

           

Στις 1/4/2014, ο Πρόεδρος του ΔΣΑ και της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας Β. Αλεξανδρής, αναφερόμενος σε διατάξεις του ψηφισθέντος στις 30/3/2014 Πολυνομοσχεδίου προέβη στην ακόλουθη Δήλωση, στην οποία ανέφερε μεταξύ άλλων και τα εξής :  

«Εκφράζουμε την πλήρη αντίθεση και έντονη διαμαρτυρία των δικηγόρων για όσα εις βάρος τους αποφασίστηκαν προχθές στη Βουλή των Ελλήνων, με τη διαδικασία του κατεπείγοντος! Αιφνιδιαστικά, χωρίς αιτιολόγηση, χωρίς δημόσια διαβούλευση. 

Η κατ´ αυτόν τον τρόπο διαδικασία θέσπισης αποσπασματικών και αλλεπάλληλων νομοθετικών μεταβολών καταδεικνύει όχι μόνον ελλείμματα στην ποιότητα της νομοθεσίας και της δημοκρατίας, αλλά εν προκειμένω την έλλειψη σεβασμού θεμελιωδών αρχών και την αδυναμία συνολικής κατανόησης των πραγματικών προβλημάτων της ελληνικής δικαιοσύνης και των συλλειτουργών της.

Ειδικότερα:

1.      Απουσιάζει οιαδήποτε αιτιολόγηση της αναγκαιότητας για τις αιφνίδιες αλλαγές στο θεσμό της διαμεσολάβησης, σύμφωνα με τις οποίες επιτρέπεται πλέον σε οποιοδήποτε πρόσωπο (και όχι μόνο σε δικηγόρους, όπως ίσχυε έως τώρα) ν' αποκτήσει την ιδιότητα του διαμεσολαβητή. Η δυνατότητα διευθέτησης ιδιωτικών διαφόρων από τρίτα  πρόσωπα, χωρίς καμία απολύτως προϋπόθεση και προσόντα, ακόμη και αγνοώντας τις πιο στοιχειώδεις γνώσεις της νομικής διαδικασίας στην οποία καλούνται να παράσχουν τις υπηρεσίες τους,ανατρέπει τη ratio legis του θεσμού  και δεν συμβάλλει στην αποδοτική εφαρμογή του στο πλαίσιο της ελληνικής έννομης τάξης. Επιπλέον, εγείρει σοβαρά ζητήματα παραβίασης της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης για τους δικηγόρους εκείνους που πίστεψαν στην ανάπτυξη του εν λόγω θεσμού και του επαγγέλματός τους και κατέβαλαν υψηλά ποσά για την πιστοποίησή τους ως διαμεσολαβητές….

Για όλα τα παραπάνω, τα περισσότερα από τα οποία, όπως τονίσαμε, πέρα απ' όλα τ' άλλα, βρίσκονται σε αντίθεση με θεμελιώδεις αρχές και κανόνες του εθνικού αλλά και του ευρωπαϊκού δικαίου, θα συγκληθούν άμεσα τα αρμόδια όργανα των δικηγόρων, προκειμένου να λάβουν τις σχετικές αποφάσεις και να καθορίσουν τη στάση μας.

Δηλώνουμε πάντως από τώρα, κατηγορηματικά και σε κάθε κατεύθυνση, ότι μέτρα παράνομα, που οδηγούν σε ανασφάλεια δικαίου, στην υποβάθμιση του νομικού επαγγέλματος, στο περιθώριο τη δικηγορία και στην εξόντωση χιλιάδες έλληνες δικηγόρους στη χώρα μας, δεν πρόκειται να αποδεχθούμε και θ' αντιδράσουμε αναλόγως».

Βέβαια η εξέλιξη αυτή δεν ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία. Δείτε επί παραδείγματι το Δελτίο της Task Force για τον μήνα Μάρτιο 2014  (http://www.scribd.com/doc/214699269/TO-CE%94%CE%95%CE%9B% CE% A4%CE%99%CE%9F-%CE%A4%CE%97%CE%A3-TASK-FORCE-%CE%9C%CE%91%CE%A1%CE%A4%CE%99%CE%9F%CE%A3-2014).

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι σελίδες 49-50 αυτού, που αναφέρονται στη μεταρρύθμιση του δικαστικού συστήματος.Στο τέλος των σχετικών με τη δικαιοσύνη αναγράφεται: Βασικές αναμενόμενες εξελίξεις:
Η δυνατότητα διαμεσολάβησης μη δικηγόρων αποτελεί αντικείμενο συζήτησης μεταξύ των ενδιαφερόμενων φορέων. Επίσης:

Κατά την περίοδο αναφοράς, οι εργασίες της «ομάδας δράσης για την επανεξέταση του κώδικα πολιτικής δικονομίας» υποβοηθούνται από τη συμμετοχή ενός γερμανού εμπειρογνώμονα ο οποίος μεταδίδει την πείρα και τις γνώσεις από τις πρακτικές της χώρας του, και ενός έλληνα δικηγόρου, ο οποίος συνέβαλε στην οριστική διατύπωση του τελικού σχεδίου κώδικα.» 

Είναι μετά να απορεί κανείς;

Μετά από αυτή την εξέλιξη, θεωρούμε ότι σαν ελάχιστη αντίδραση ο δικηγορικός κόσμος θα πρέπει, αφ’ ενός μεν να ενημερώσει τον ελληνικό λαό για το τι επιπτώσεις θα έχουν αυτά που ψηφίστηκαν για την προστασία των δικαιωμάτων του έναντι των οικονομικά ισχυρών, αλλά και να μην συμπράξει καθ’ οιονδήποτε τρόπο  στην υλοποίηση του θεσμού αυτού στην πράξη, ζητώντας την άμεση κατάργηση της παραπάνω ψηφισθείσας απαράδεκτης διάταξης, αλλά και την επανεξέταση του από μηδενική βάση. 

Ακόμη όμως και αν δεν είχε μεσολαβήσει η ψήφιση της παραπάνω διάταξης, η οποία κατέδειξε, για άλλη μια φορά, τόσο από το περιεχόμενο, αλλά και τον τρόπο εισαγωγής και ψηφίσεως της, την περιφρόνηση με την οποία αντιμετωπίζουν η Κυβέρνηση και οι ξένοι δανειστές – εντολείς της τους θεσμούς της Ελληνικής Δικαιοσύνης και τους λειτουργούς της, μεταξύ των οποίων και εμάς, θεωρούμε ότι δεν θα ήταν δυνατόν να αποφασίσουμε για ένα τόσο σοβαρό θέμα, το οποίο αφορά τον τρόπο με τον οποίο θα επιλύονται οι διαφορές σε σημαντικούς τομείς του δικαίου στο μέλλον, χωρίς να ζητήσουμε τη γνώμη της βάσης των συναδέλφων, αλλά και χωρίς προηγουμένως να έχουμε ολοκληρωμένη αντίληψη επί του θέματος. Έτσι, σας καταθέτουμε μερικές πρώτες σκέψεις μας.      

Νομίζουμε κατ’ αρχήν ότι είναι αδύνατον να δούμε το θεσμό της διαμεσολάβησης έξω από το πολιτικό πλαίσιο, στο οποίο διαμορφώνεται. Και αν υποστηρίξουμε τη δημιουργία κέντρου διαμεσολάβησης για να μην αναγκάζονται οι συνάδελφοι που επιθυμούν να προσπαθήσουν να πιστοποιηθούν (διότι δεν θα το επιτύχουν όλοι) να πηγαίνουν εκτός Κρήτης, θα πρέπει να το σκεφτούμε καλά, γιατί κατόπιν, θα πρέπει να στηρίξουμε και τον ίδιο τον θεσμό, όπως θα διαμορφωθεί. Εκτός και αν διατυπώσουμε από την αρχή ρητά τις όποιες  επιφυλάξεις μας.

Επίσης, αν τελικά στηρίξουμε τη διαμεσολάβηση, καλό θα είναι να λάβουμε υπόψη μας ότι η εισαγωγή του θεσμού, στα μνημονιακά χρόνια και αυτή, με το Ν. 3898/2010 (ΦΕΚ Α 211 16.12.2010) «Διαμεσολάβηση σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις», στηρίζεται στο εξής (νεοφιλελεύθερο) σκεπτικό: Παίρνοντας αφορμή από μια πραγματική ανάγκη, αυτή της αποσυμφόρησης των πινακίων, οι κυβερνώντες προχωρούν στην απαξίωση του θεσμού της δικαιοσύνης (οι δικαστές χρονοτριβούν και οι υποθέσεις δεν διεκπεραιώνονται εγκαίρως) συνεπώς, καταλήγουν ότι, σε αυτή την περίπτωση οι ιδιώτες θα λειτουργήσουν πιο αποτελεσματικά.

Στο ίδιο σκεπτικό (απαξίωση - ανάγκη αποσυμφόρησης - ιδιωτικοποίηση) θα στηριχτεί πιθανόν και η ποινική συνδιαλλαγή και η φύλαξη των κέντρων κράτησης μεταναστών από εταιρίες σεκιούριτι (έχει ήδη προκηρυχθεί ο διαγωνισμός για κέντρα Κορίνθου, Δράμας και Ορεστιάδας) και  ό,τι ήθελε ακολουθήσει στη συνέχεια. Μόνο που εδώ δεν μιλάμε απλά για την ιδιωτικοποίηση ενός δημόσιου αγαθού - υπηρεσίας, αλλά μιας εκ των τριών συντεταγμένων εξουσιών. 

1. Αφαίρεση δικηγορικής ύλης

- Η αρχική πρόθεση του Χατζηδάκη, ήταν στις υποθέσεις διαμεσολάβησης των υπερχρεωμένων να μην παρίστανται καθόλου  δικηγόροι. Τελικά, κατόπιν αντιδράσεων το πήρε πίσω, αλλά παλιά μου τέχνη κόσκινο - ό,τι δεν περνάνε με την πρώτη, το περνάνε με τη δεύτερη. 

- Συμμετοχή ΜΗ δικηγόρων ως διαμεσολαβητών στο θεσμό της διαμεσολάβησης (ήδη ψηφίστηκε)

Αυτό τι σημαίνει; Ότι οι δικηγορικοί σύλλογοι πχ. θα εκπαιδεύουν ψυχολόγους, οικονομολόγους, ή όποιους άλλους αποφοίτους ΑΕΙ (αφού τα υφιστάμενα κέντρα ήδη εκπαιδεύουν και μη δικηγόρους), οι οποίοι εν συνεχεία θα αναλαμβάνουν τις υποθέσεις διαμεσολάβησης. Ήδη, με το άκουσμα των νέων αυτών, όπως πληροφορούμαστε από το διαδίκτυο, συνάδελφοι διαμεσολαβητές ανά την Ελλάδα, έχουν αρχίσει να διαμαρτύρονται για τα χρήματα που κατέβαλαν να πιστοποιηθούν, με την ελπίδα ότι το επάγγελμα του διαμεσολαβητή θα έμενε κλειστό.

- Με την εφαρμογή του θεσμού πολλές υποθέσεις δεν θα καταλήγουν στα δικαστήρια γιατί δεν θα μπορούν οι πολίτες να επωμιστούν το κόστος της υποχρεωτικής στα υπερχρεωμένα, προαιρετικής, αλλά για πόσο ακόμα στις υπόλοιπες υποθέσεις, διαμεσολάβησης (σημειώνουμε ότι με το άρθρο 12 του υφιστάμενου νόμου : Ο διαμεσολαβητής αμείβεται με ωριαία αντιμισθία και για 24 κατ` ανώτατο όριο ώρες, στις οποίες περιλαμβάνεται και ο χρόνος προετοιμασίας του για τη Διαδικασία της διαμεσολάβησης. Τα μέρη και ο διαμεσολαβητής μπορούν να συμφωνήσουν διαφορετικό τρόπο αμοιβής (παραγρ. 1), Η αμοιβή του διαμεσολαβητή βαρύνει τα μέρη κατ` ισομοιρία, εκτός αν τα μέρη συμφωνήσουν διαφορετικά. Κάθε μέρος βαρύνεται με την αμοιβή του πληρεξούσιου δικηγόρου του (παραγρ. 2), ενώ «Το ύψος της ωριαίας αντιμισθίας της παραγράφου 1 καθορίζεται και αναπροσαρμόζεται με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.») Συνεπώς, δεν θα αναζητούν πλέον δικαστική προστασία, με ό,τι συνέπειες θα έχει αυτό και στην αφαίρεση δικηγορικής ύλης.

- Το προωθούμενο νομοσχέδιο για την υποχρεωτική διαμεσολάβηση στα υπερχρεωμένα, προβλέπει ότι στις συγκεκριμένες υποθέσεις, αντί να χρησιμοποιούνται οι ήδη διαπιστευμένοι διαμεσολαβητές, θα υπάρχει μια ειδική κατηγορία, οι "ειδικοί διαμεσολαβητές" με ταχύρυθμη εκπαίδευση 10 ωρών μόλις (δεν επαρκούν ούτε για να μελετήσει κανείς το νόμο σωστά). Ήδη και για αυτή τη ρύθμιση έχουν αρχίσει και διαμαρτύρονται οι ήδη διαπιστευμένοι διαμεσολαβητές.

2. Ποιότητα διαμεσολάβησης - Αμεροληψία διαμεσολαβητών

- Πως διασφαλίζεται η επιστημονική επάρκεια των νομικών γνώσεων των διαμεσολαβητών, τη στιγμή μάλιστα που σύμφωνα με την οδηγία της Ε.Ε. ο διαμεσολαβητής μπορεί να μην έχει σχέση με τις επιστήμες του δικαίου; Ειδικά για διασυνοριακές διαφορές, λέει η οδηγία ότι ως διαμεσολαβητής μπορεί να οριστεί οποιοσδήποτε τρίτος, ανεξαρτήτως του επαγγέλματός του.

- Πώς γίνεται η εισαγωγή στα εκπαιδευτικά κέντρα, για τους μελλοντικούς διαμεσολαβητές; Προφανώς χωρίς εξετάσεις, για την επιστημονική κατάρτισή τους.

- Πόσες ώρες είναι αυτή η κατάρτιση? 40 ώρες (5 ημέρες συνολικά) πχ στην

Ιταλία : διετής επιμόρφωση και άσκηση

- Τι είναι αυτή η κατάρτιση, που θα τους κάνει πιο ικανούς από τους δικαστές να επιτυγχάνουν συμβιβασμούς; (Ιστορία του θεσμού, κατανόηση των συγκρούσεων, ΘΕΩΡΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ, ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΡΟΛΩΝ κ.λ.π.). Μήπως το πρόγραμμα είναι διαφορετικό και δεν το έχουμε αντιληφθεί;

- Πως διασφαλίζεται η αμεροληψία και ανεξαρτησία των διαμεσολαβητών στην ελεύθερη αγορά, τη στιγμή που το σύνταγμα, για τη διασφάλιση των αντιστοίχων ιδιοτήτων των δικαστών, θεωρεί αναγκαία τη μονιμότητα και τους υψηλότατους μισθούς;

Και είναι μεν αλήθεια, ότι ο διαμεσολαβητής δεν αποφασίζει, ωστόσο η αφανής πίεση που μπορεί να ασκηθεί στο αδύναμο μέρος, είναι μια πραγματικότητα, ειδικά αν κάποια στιγμή θεσμοθετηθεί να μην παρίσταται ο διάδικος με δικηγόρο. Μπορεί δηλ. να πειστεί ο ιδιώτης, επηρεαζόμενος από το «κύρος» του διαμεσολαβητή, ότι μέχρι εκεί μπορείς να διεκδικήσεις το δικαίωμά σου και όχι παραπέρα.

3. Ιδιωτικοποίηση της Δικαιοσύνης

- Με το θεσμό της διαμεσολάβησης ουσιαστικά απαξιώνεται η ανάγκη για επαρκή αριθμό δικαστών (και αντίστοιχων δικαστικών υπαλλήλων) και κατάρτιση αυτών. Θεωρείται ότι για άλλη μια φορά τη λύση θα τη δώσει ο ιδιωτικός τομέας.

Αδιαφορούν οι κυβερνώντες δηλαδή για την ποιότητα και με σκοπό την ταχύτητα της απονομής δικαιοσύνης με λίγα έξοδα, προσπαθούν να αφαιρέσουν το νόμιμο δικαστή από τον πολίτη, είτε άμεσα είτε έμμεσα με οικονομικά μέσα. 

Χαρακτηριστικό είναι δε ότι ως προς τη νομιμότητα παρόμοιων ρυθμίσεων, που θέτουν ένα στάδιο εναλλακτικής επίλυσης διαφορών, προκειμένου για το παραδεκτό της δικαστικής προσφυγής, ότι το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης με απόφασή του της 8.03.2010 είχε ήδη αποφανθεί ότι είναι νόμιμες.  Συγκεκριμένα, η εν λόγω απόφαση διαπίστωσε ότι «τα θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου, όπως το δικαίωμά του για πρόσβαση στη δικαιοσύνη δεν αποτελούν απόλυτο προνόμιο αλλά μπορούν να περιέχουν περιορισμούς, με την προϋπόθεση οι τελευταίοι να ανταποκρίνονται σε σκοπούς γενικού συμφέροντος.  Έτσι, η προηγούμενη εφαρμογή διαδικασίας συμβιβασμού, εφόσον δεν είναι δεσμευτική για τα μέρη, δεν καθυστερεί ουσιωδώς την άσκηση ένδικου βοηθήματος και αναστέλλει την παραγραφή των οικείων δικαιωμάτων ενώ προκαλεί ελάχιστα έξοδα, κρίθηκε ότι είναι νόμιμη και εντός των πλαισίων της αρχής της ισοδυναμίας και αποτελεσματικότητας.» 

Από την απόφαση αυτή αντιλαμβάνεστε ότι η καθιέρωση της διαμεσολάβησης ως υποχρεωτικής σε πολλές διαφορές, είναι μόλις μια αναπνοή. Ήδη θα γίνει στα υπερχρεωμένα, ήδη υπάρχει υποχρεωτικότητα στην Ιταλία.

Αλλά, η προσφυγή στη διαμεσολάβηση, μια χαρά μπορεί να καταστεί υποχρεωτική και βάση ρήτρας σε τραπεζικές π.χ. συμβάσεις, οπότε δεν θα υπάρχει πλέον δυνατότητα αποφυγής της.

Αυτό έχει ιδιαίτερη όμως σημασία για διαφορές με ισχυρά μέρη από τη μία πλευρά (τράπεζες, ασφαλιστικές εταιρίες, μεγαλοεργοδότες) και τις αντίστοιχες διαφορές (υπερχρεωμένα, δάνεια, τροχαία, εργατικά).

Σε συνδυασμό με τα κενά, όσον αφορά την κατάρτιση και αμεροληψία των διαμεσολαβητών και του υψηλού κόστους της διαμεσολάβησης, μπορείτε να αντιληφθείτε τις συνέπειες. Πολλοί πολίτες, δεν θα έχουν πια ουσιαστικά το δικαίωμα προσφυγής στη δικαιοσύνη.

4. ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ – ΕΜΠΟΡΙΟ

- Τα κέντρα εκπαίδευσης διαμεσολαβητών μπορεί να είναι κατά την ευρωπαϊκή νομοθεσία είτε δημόσιοι είτε ιδιωτικοί οργανισμοί. Δηλαδή κάτι σαν ΚΕΚ. Στην Ελλάδα προς το παρόν είναι οι δικηγορικοί σύλλογοι μαζί με τα επιμελητήρια. Αλλά δεν αποκλείεται στο μέλλον να ανατεθεί η κατάρτιση σε ιδιωτικούς φορείς.

-Το κόστος της κατάρτισης είναι υπέρογκο για όσους επιθυμούν να καταρτιστούν ως διαμεσολαβητές. Πλησιάζει τις 2.000 €, αν δεν τις υπερβαίνει μαζί με τα εξέταστρα. Και όλα αυτά για 5 ημέρες και με μαθήματα στην αγγλική από άγγλους εκπαιδευτές κ.λ.π.

Υποτίθεται ότι οι φορείς κατάρτισης είναι μη κερδοσκοπικές εταιρίες. Μήπως εδώ υπάρχει μια αντίφαση;

- Οι διαμεσολαβητές μπορούν να είναι δημόσιοι οργανισμοί ή ιδιωτικοί (στην Ιταλία υπάρχουν και τα δύο). Εδώ γιατί άραγε δεν θεσπίστηκαν δημόσιοι οργανισμοί διαμεσολάβησης, αλλά ανατέθηκε μόνο σε ιδιώτες (δικηγόρους και μη, με τις διακρίσεις που αναφέρονται παραπάνω;)

- Το κόστος της διαμεσολάβησης, ως αναφέρθηκε ανωτέρω, είναι υπέρογκο για τον πολίτη.

Ενδεικτικά αναφέρεται ο τιμοκατάλογος (αμοιβή διαμεσολαβητή και έξοδα φακέλου) του Ελληνικού Κέντρου Διαμεσολάβησης, που αναλαμβάνει διεξαγωγές διαμεσολαβήσεων, ο οποίος έχει αναρτηθεί στο διαδίκτυο και σύμφωνα με τον οποίο, η δαπάνη διαμεσολάβησης (έξοδα φακέλου και αμοιβή διαμεσολαβητή) είναι 600 ευρώ για διαφορές μέχρι 15.000 ευρώ, 1.200 ευρώ για διαφορές μέχρι 50.000 ευρώ και, αν η διάρκεια διαμεσολάβησης ξεπεράσει τις 8 ώρες, πράγμα που είναι και το συνηθέστερο, η κάθε επιπλέον ώρα χρεώνεται με 100 ευρώ. Για δε τις διαφορές που το αντικείμενο ξεπερνά τις 50.000 ευρώ, τα έξοδα φακέλου ανέρχονται στα 500 ευρώ και η αμοιβή του διαμεσολαβητή στα 200 ευρώ την ώρα και όλα τα παραπάνω χωρίς να συμπεριλαμβάνεται ο ΦΠΑ. Το κάθε μέρος δηλαδή, εκτός από την αμοιβή και τα έξοδα του δικηγόρου του, επιβαρύνεται και με το παραπάνω κόστος, που σαφώς υπερβαίνει και μάλιστα κατά πολύ το δικαστικό κόστος σε ανάλογες περιπτώσεις.»

(Οι εντός εισαγωγικών πληροφορίες για το κόστος της διαμεσολάβησης προέρχονται από την Εναλλακτική Πρωτοβουλία Δικηγόρων Θεσσαλονίκης).

- Αν λάβουμε υπ’ οψη το κόστος αυτό και τις πιθανότητες υποχρεωτικότητας (μέσω Γ.Ο.Σ. στις συμβάσεις ή με μετέπειτα νόμους, αντιλαμβανόμαστε πόσοι πια πολίτες θα μπορούν να προσφεύγουν στη δικαιοσύνη. Με ότι συνεπάγεται αυτό και για τη δική μας δικηγορική ύλη.

5. ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ

- Προτού αποφασιστεί η ίδρυση παγκρήτιου κέντρου κατάρτισης για μας είναι προφανές ότι θα πρέπει να’ χει προηγηθεί μια μελέτη σκοπιμότητας, καθώς και μια αντίστοιχη οικονομοτεχνική μελέτη.

6. ΑΤΕΛΕΣΦΟΡΟ - ΤΗΣ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗΣ

Υπάρχουν ήδη στον ΚΠολΔ σχετικοί θεσμοί, με τα εχέγγυα της δικαστικής διαδικασίας και χωρίς τόσο υψηλό κόστος. (Δικαστική μεσολάβηση, διαιτησία, προδικαστικός συμβιβασμός κ.λ.π.).

Αλλά και στις υποθέσεις των υπερχρεωμένων, τόσο ο παλιός εξωδικαστικός συμβιβασμός, όσο και ο νέος προδικαστικός, ουδέποτε λειτούργησε σε τόσες χιλιάδες υποθέσεων. Ποιοι έφταιγαν; Οι δικαστές και οι δικηγόροι; Ουδεμία τράπεζα δέχεται να συμβιβαστεί και σε αυτό ΔΕΝ φέρουν ευθύνη οι συνάδελφοι των τραπεζών, ούτε των υπερχρεωμένων, αλλά η πάγια τακτική των πιστωτικών ιδρυμάτων.

Τι θα αλλάξει με τη διαμεσολάβηση; Με τις γνώσεις ψυχολογίας θα επηρεάσουν την ψυχολογία των νομικών προσώπων για να συμβιβαστούν; Ένα νομικό πρόσωπο ΔΕΝ έχει ψυχολογία. Και οι εκπρόσωποι αυτών, θα έρχονται με ρητή και δεσμευτική εντολή από τις τράπεζες. Μήπως λοιπόν μας εμπαίζουν;

Όσον αφορά στο συμβιβασμό, όλοι μας έχουμε κατά καιρούς συμβουλέψει πελάτες μας να συμβιβαστούν, όταν κρίνουμε ότι δεν θα είναι για αυτούς ασύμφορο. Αυτό εξαρτάται από το ήθος και τη νοοτροπία κάθε συναδέλφου αλλά και του πελάτη. Δεν περιμέναμε προφανώς τη διαμεσολάβηση να μας το διδάξει.

Ωστόσο, ο συμβιβασμός δεν είναι πάντα η καλύτερη λύση κι ας προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο. Όταν η ισχύς των αντιδίκων δεν είναι ίση (ιδιώτης – τράπεζα π.χ.) τότε στην διαδικασία του συμβιβασμού υπάρχει εξ’ ορισμού ανισομέρεια, η οποία δεν πρόκειται να αρθεί παρά τις όποιες φιλότιμες προσπάθειες του διαμεσολαβητή.

Όσον αφορά το επιχείρημα ότι η διαμεσολάβηση έχει εφαρμοστεί εδώ και χρόνια με επιτυχία στο εξωτερικό, θα θέλαμε να παρατηρήσουμε τα εξής : 

«Η οδηγία 2008/52/ΕΚ της 21ης Μαΐου 2008  παρείχε τη δυνατότητα στα κράτη-μέλη να την ενσωματώσουν στα εθνικά τους δίκαια κατά τη διακριτική τους ευχέρεια.  Ένας από τους λόγους που δόθηκε η δυνατότητα αυτή στα κράτη, ήταν η υφιστάμενη ανομοιογενής εικόνα στο τομέα της διαμεσολάβησης ανά την Ευρώπη, με κάποιες χώρες να έχουν ήδη διαμορφωμένη αγορά στο χώρο αυτό (βλ. Ηνωμένο Βασίλειο) και άλλες όπου η διαμεσολάβηση ήταν παντελώς άγνωστος θεσμός (βλέπε Ελλάδα).

 Περαιτέρω, ήταν σκόπιμο να δοκιμαστούν διαφορετικά μοντέλα ανά χώρα, ώστε να διαπιστωθούν εν τοις πράγμασι τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα κάθε εθνικής επιλογής, σε ένα πανευρωπαϊκό «πειραματικό εργαστήρι» πάνω στη διαμεσολάβηση.»

Τα εντός εισαγωγικά είναι από ιστοσελίδα γραφείου που ασχολείται με τη διαμεσολάβηση (σας παραθέτουμε το link) πιο κάτω. Δηλ. σε τέτοιες εποχές, με τόση ανάγκη για ουσιαστική δικαιοσύνη, εμείς κάνουμε πειράματα.

Αλλά και μια ματιά στην ιστοσελίδα που παραθέτουμε για το τι ισχύει σε κάθε χώρα της Ε.Ε. μπορεί να σας ενημερώσει για τις μεγάλες διαφορές που υπάρχουν.

Το σημαντικό όμως είναι ότι κανένας δεν μας λέει όχι μόνο πόσες υποθέσεις λύθηκαν με διαμεσολάβηση, αλλά και προς όφελος ποίου τελικά; Εκεί θα κριθεί η επιτυχία του θεσμού, όχι αν επιλύθηκαν απλώς, αλλά αν επιλύθηκαν δίκαια και ισορροπημένα.

Σε τελική ανάλυση, αν δώσουμε με το νόμο, σε ιδιώτες τη δικαστική εξουσία, για να την αποσυμφορήσουμε, τι μας εμποδίζει στο μέλλον να δώσουμε και τη νομοθετική εξουσία σε μεγάλα ιδιωτικά γραφεία (τύπου συντακτών μνημονίου) για να την αποσυμφορήσουμε και αυτήν. Για την εκτελεστική εξουσία δεν χρειάζεται να πούμε κάτι. Είναι ήδη στα χέρια ιδιωτικών συμφερόντων, ντόπιων και ξένων.

Κατόπιν αυτών θεωρούμε ως πρώτιστο καθήκον μας να απαντήσουμε δυναμικά σαν Δικηγορικός Σύλλογος Ηρακλείου στην παραπάνω απαράδεκτη εξέλιξη, ενημερώνοντας τον ελληνικό λαό για το τι επιπτώσεις θα έχουν αυτά που ψηφίστηκαν για την προστασία των δικαιωμάτων του έναντι των οικονομικά ισχυρών, αλλά και μη συμπράττοντας καθ’ οιονδήποτε τρόπο  στην υλοποίηση του θεσμού αυτού στην πράξη και ζητώντας, σε συνεργασία και με τους λοιπούς Δικηγορικούς Συλλόγους, την άμεση κατάργηση της παραπάνω ψηφισθείσας απαράδεκτης διάταξης, αλλά και την επανεξέταση του από μηδενική βάση, έχοντας την αιτούμενη ανωτέρω πληροφόρηση, ούτως ώστε να μπορέσουμε να εισηγηθούμε σχετικά στους συναδέλφους, οι οποίοι και θα πρέπει να αποφασίσουν στα πλαίσια Έκτακτης, με αυτό το θέμα, Γενικής Συνέλευσης των μελών του Δ.Σ.Η.   

Πηγές:

http://nomika-analata.blogspot.gr/2014/03/blog-post_23.html#more

http://www.kathimerini.gr/759317/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/apoyh-h-diamesolavhsh-sta-yperxrewmena-noikokyria

http://legalnews24.blogspot.gr/2014/03/blog-post_18.html

http://www.dspeir.gr/index.php?option=com_content&view=category&id=14&Itemid=193

http://www.thessaloniki-lawfirm.gr/view-new.asp?ItemID=74&ns=1&Ngpcid=1

https://e-justice.europa.eu/content_mediation_in_member_states-64-el.do

http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/ALL/;jsessionid=1vYnTydHQDp7lh4rCbZLt09nSLXCfqFV7kwMKNDQYsPJYkVxpKWZ!-978629239?uri=CELEX:32008L0052

http://www.akked.gr/%CF%83%CE%B5%CE%BB%CE%AF%CE%B4%CE%B1/%CF%84%CE%BF-%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%80%CF%81%CF%8C%CE%B3%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%AC-%CE%BC%CE%B1%CF%82

                                             ΗΡΑΚΛΕΙΟ 2/4/2014

ΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΤΟΥ ΔΣΗ–ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΤΣΑΛΗΣ             ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΑΡΧΙΑΝΑΚΗΣ       ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΑΡΧΑΝΙΩΤΑΚΗΣ