Ένοχος, παρά τις πιέσεις της τρόικας, ο Α. Γεωργίου. Δύο χρόνια φυλάκιση. Άκυρα και έκνομα τα μνημόνια!

(αναδημοσίευση από την ίσκρα)

Παρά τις αφόρητες πιέσεις της τρόικας και τις μνημονιακές δεσμεύσεις της κυβέρνησης υπέρ του Γεωργίου το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων καταδίκασε τον επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ, Ανδρέα Γεωργίου, σε δύο χρόνια φυλάκιση με τριετή, όμως, αναστολή, τον οποίο έκρινε ένοχο για μια, ίσως την κυριότερη, από τις τρεις πράξεις παράβασης καθήκοντος για τις οποίες κρίθηκε από μηδενική βάση καθώς σε πρώτο βαθμό ομόφωνα είχε αθωωθεί για το σύνολο των αδικημάτων.
Το Δικαστήριο μάλιστα δεν του αναγνώρισε κανένα ελαφρυντικό και του επέβαλε την ανώτατη ποινή με τη σύμφωνη γνώμη του εισαγγελέα της έδρας, Λάμπρου Πατσαβέλλα.
Ο εισαγγελέας τόνισε πως η πράξη που αποδίδεται στον κατηγορούμενο έχει ιδιαίτερη ηθική απαξία.
Συγκεκριμένα το Δικαστήριο τον καταδίκασε γιατί δεν ενημέρωσε το ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ για την διαβίβαση των στοιχείων για το έλλειμμα του 2009 τον Νοέμβριο 2010. Αντίθετα τον απάλλαξε από την κατηγορία που αντιμετώπιζε διότι δεν συγκαλούσε το ΔΣ καθώς και από το σκέλος εκείνο που αφορούσε το ότι διατηρούσε παράλληλα θέση και στο ΔΝΤ για λίγους μήνες ταυτόχρονα με την άσκηση των καθηκόντων του στην ΕΛΣΤΑΤ.
Τους επόμενους μήνες αναμένεται και η κρίση του Αρείου Πάγου σχετικά με την κατηγορία της ψεύδους βεβαίωσης καθώς η εισαγγελέας του Ανωτάτου Δικαστηρίου έχει ασκήσει αναίρεση και για το δεύτερο απαλλακτικό βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών.

Η απόφαση καταδίκης του Γεωργίου αφήνει μετέωρα τα μνημόνια

Πολιτικοί και νομικοί κύκλοι τόνιζαν στην Iskra ότι η καταδικαστική απόφαση για τον Α. Γεωργίου, παρά τον ανασταλτικό της χαρακτήρα, έχει ευρύτερες πολιτικές και νομικές διαστάσεις.
Πρώτον: Το γεγονός ότι αυτή η απόφαση εκδόθηκε και μάλιστα ομόφωνα και με εισήγηση-καταπέλτη από τον Εισαγγελέα, ενάντια στις αφόρητες πιέσεις της τρόικας και τις μνημονιακές υποδείξεις για αθώωση του Α. Γεωργίου, έχει ιδιαίτερη σημασία και δείχνει ότι στην Δικαιοσύνη υπάρχουν δικαστές που τιμούν το αξίωμά τους, πράγμα άκρως σημαντικό, μπροστά σε όσα αρνητικά και σκανδαλώδη βλέπουμε να εκτυλίσσονται το τελευταίο διάστημα.
Δεύτερον: Η ομόφωνη κρίση του Τριμελούς Εφετείου των Αθηνών με την οποία καταδικάστηκε ο
Α. Γεωργίου, το οποίο Τριμελές Εφετείο θεώρησε ως παράνομες τις διαδικασίες διαβίβασης των στοιχείων για το έλλειμμα του 2009 τον Νοέμβρη του 2010, επειδή ο Α. Γεωργίου παρέκαμψε τις συλλογικές διαδικασίες, έχει κρίσιμες πολιτικές και νομικές συνέπειες.
Η κρίση του Δικαστηρίου για παράνομες διαδικασίες διαβίβασης των στοιχείων του ελλείμματος στην ΕΛΣΤΑΤ έχει ως λογική πολιτική και νομική συνέπεια ότι ήταν παράνομα και τα μνημόνια που επιβλήθηκαν στη χώρα στη βάση αυτών των παράνομων διαδικασιών.
Τον ισχυρισμό αυτό άλλωστε έκανε με δηλώσεις του μετά την έκδοση της απόφασης και ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, ο οποίος παρευρέθη στο δικαστήριο, όπου ήταν παρούσες, επίσης, η Ραχήλ Μακρή και η Ζωή Γεωργαντά.
Η απόφαση του Τριμελούς Εφετείου, που τινάζει στην ουσία στον αέρα πολιτικά και νομικά τα μνημόνια, εκθέτει όλες τις μέχρι σήμερα κυβερνήσεις και τις χρεώνει με πολιτικές και ποινικές ευθύνες.

Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης στην δίκη του Α. Γεωργίου

Ο Παν. Λαφαζάνης παρευρέθηκε σήμερα στο δικαστήριο όπου ανακοινώθηκε η καταδικαστική σε βάρος του Α. Γεωργίου απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Αθηνών και στη συνέχεια έκανε τις παρακάτω δηλώσεις:
«Η καταδίκη του Α. Γεωργίου, ενάντια στις πιέσεις της Κομισιόν και τις κυβερνητικές μνημονιακές υποδείξεις, αν και με ανασταλτικό χαρακτήρα, συνιστά ένα πρώτο θετικό βήμα στην μεγάλη και ευρύτερη προσπάθεια να αναδειχθούν οι υπεύθυνοι που οδήγησαν την Ελλάδα στην εφιαλτική μνημονιακή υποδούλωση, η οποία συνεχίζεται έως σήμερα.
Η απόφαση του Δικαστηρίου, βγάζοντας παράνομη τη διαδικασία μεταβίβασης των στοιχείων του ελληνικού ελλείμματος στην Eurostat και την Κομισιόν, στην ουσία αφήνει μετέωρα τα ίδια τα μνημόνια και εκθέτει με βαρύτατες πολιτικές και ποινικές ευθύνες όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις που διαχειρίστηκαν την μνημονιακή υποδούλωση της χώρας.
Καταδικάζουμε, επίσης, την αποικιοκρατική επέμβαση της Κομισιόν κατά της απόφασης της ελληνικής δικαιοσύνης, η οποία ακυρώνει κάθε ίχνος ανεξαρτησίας της χώρας μας.
Άραγε έχει μετατραπεί και επισήμως η Ελλάδα σε αθλιέστατη αποικία των Βρυξελλών;
Υπάρχει κυβέρνηση στην χώρα για να αντιδράσει στις επεμβάσεις της Κομισιόν ή επιβεβαιώνει με την στάση της για άλλη μία φορά ότι δεν είναι τίποτα άλλο από πολιτική υπαλληλία της Κομισιόν και του γερμανικού Imperium»;