Απόφαση - σταθμός: Αντισυνταγματική η επιβολή δικαστικού ενσήμου στις αναγνωριστικές αγωγές με το ν.4640/2019 -Ολόκληρη η Απόφαση

(αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα legalnews)

http://www.legalnews24.gr/2020/02/46402019.html?m=1&fbclid=IwAR1BIB9giom16elcR230p-uTSTZjFntJCElcXoIRW80pXv2VyGkKEqZZxA8

Τρίτη, Φεβρουαρίου 11, 2020

To Legalnews24.gr , με τη συνδρομή του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών, παρουσιάζει πρώτο, την απόφαση 94/2020 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πατρών (τακτική διαδικασία) σύμφωνα με την οποία η επιβολή δικαστικού ενσήμου στις αναγνωριστικές αγωγές, όπως αυτό προβλέφθηκε με τον πρόσφατο Ν.4640/2019 είναι αντισυνταγματική. 

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η απόφαση «η προκαταβολική, όμως, είσπραξη του τέλους με το ν.4640/2019 εκ μέρους του Δημοσίου, ήδη σε πρώιμο στάδιο της διαδικασίας της δίκης και επί ποσού κατά κανόνα μείζονος του τελικώς επιδικαζόμενου, αντίκειται στις αρχές του κράτους δικαίου και της παροχής πλήρους και αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας στους πολίτες, που θεμελιώνονται στις διατάξεις των άρθρ.20 παρ.1, 26 παρ.3, 94 παρ.4, 95 παρ.5 του Συντάγματος, 6 παρ.1 ΕΣΔΑ, 1 του πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου αυτής, 2 παρ.3 και 14 παρ.1 του Διεθνούς Συμφώνου για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα…

Είναι σαφές, ότι η επιβάρυνση του διαδίκου με δικαστικό ένσημο, πριν την αναγνώριση του δικαιώματός του δηλαδή σε ένα επισφαλέστατο για τον ίδιο στάδιο της διαδικασίας, μόνον τους οικονομικά αδύνατους αποτρέπει από την άσκηση της αγωγής, ενώ οι οικονομικά ισχυροί αναλαμβάνουν ευκολότερα τον κίνδυνο απόρριψης. Η επιβολή του δικαστικού ενσήμου σε πρώιμο και επισφαλές για τον διάδικο στάδιο δεν συνδέεται με τη λειτουργία της δικαιοσύνης και δεν εξυπηρετεί παρά μόνο το ταμειακό συμφέρον του Δημοσίου, το οποίο όμως δεν μπορεί να προτάσσεται των ανθρωπίνων συνταγματικών δικαιωμάτων…

Η διαφορετική αντιμετώπιση της καταψηφιστικής από την αναγνωριστική αγωγή στο θέμα του δικαστικού ενσήμου, είχε επαρκή δικαιοπολιτική εξήγηση, καθώς οι αποφάσεις επί των αναγνωριστικών αγωγών δεν είναι εκτελεστές, το δε Δημόσιο δεν στερείται του αναλογούντος δικαστικού ενσήμου που καταβάλλεται, όταν η αναγνωριστική απόφαση γίνει, με τους όρους που στο νόμο προβλέπονται, εκτελεστή. Η επέκταση του δικαστικού ενσήμου, όμως , και στις αναγνωριστικές αγωγές σημαίνει ότι πλέον καθίσταται δικονομική προϋπόθεση του παραδεκτού της παράστασης του διαδίκου, γεγονός προδήλως αντισυνταγματικό, καθώς καθιστώντας δυσβάσταχτη οικονομικά την προσφυγή στη Δικαιοσύνη, περιορίζει και σε πολλές περιπτώσεις στερεί το συνταγματικό δικαίωμα παροχής δικαστικής προστασίας…

Επομένως η αγωγή , κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη, πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, δεδομένου ότι, εν προκειμένω, η υπό κρίση αγωγή , η οποία συζητήθηκε μετά την 1η/1/2020 ως τραπείσα σε αναγνωριστική υπόκειται, σύμφωνα με το άρθρο 42 του Ν.4640/2019, στην καταβολή τέλους δικαστικού ενσήμου, ωστόσο οι ρυθμίσεις του εν λόγω νόμου κρίνονται, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στη μείζονα σκέψη της παρούσης, ως αντικείμενες στο Σύνταγμα και την ΕΣΔΑ, και ως εκ τούτου μη εφαρμοστέες».

Αξίζει να αναφερθούν τα ονόματα των δικαστών της σπουδαίας αυτής απόφασης: Θεοδώρα -Μαρία Βρετού, Πρόεδρος Πρωτοδικών, Μαρία Παπακώστα, Πρωτοδίκης-Εισηγήτρια, Βάιος Τσιανάβας, Δικαστικός Πάρεδρος.
Δείτε την Απόφαση εδώ

(η απόφαση δημοσιεύεται με επιμέλεια του δικηγόρου Πατρών Βασίλη Γαλανόπουλου, εκ μέρους του Δ.Σ. Πατρών)