«Η μισάνοιχτη πόρτα του νόμου» (του Θανάση Καμπαγιάννη)
Αναδημοσίευση από το the press project
«Στη Δίκη του Φραντς Κάφκα, η πόρτα του νόμου είναι μισάνοιχτη.
Τόσο ανοιχτή, ώστε ο χωρικός που προσήλθε στον Νόμο να μπορεί να
κοιτάξει μέσα και να έχει την αυταπάτη ότι μπορεί κάποτε και να
προχωρήσει. Ταυτόχρονα γερά φυλασσόμενη, από τον πρώτο από τους πολλούς
θυρωρούς μέχρι να φτάσει κανείς εκεί που αποδίδεται η Δικαιοσύνη»
σημειώνει, μεταξύ άλλων, ο Θανάσης Καμπαγιάννης περιγράφοντας μια μικρή
«εξέλιξη» στην υπόθεση του Βασίλη Δημάκη αλλά και πως ένας άνθρωπος που
διάλεξε να γράψει ένα άλλο κεφάλαιο στο βιβλίο της ζωής του, βρέθηκε
τελικά να πρωταγωνιστεί σε μυθιστόρημα του Κάφκα.
The Press Project
Ο δικηγόρος του Βασίλη Δημάκη, Θανάσης Καμπαγιάννης, με
ανάρτηση του εξηγεί όλα όσα θα μπορούσε να είχε κάνει από την πρώτη
ημέρα το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη για την υπόθεση του Βασίλη
Δημάκη ενώ αναφέρεται και σε μια συνομιλία που είχε σήμερα.
Το υπουργείο βάσει της συζήτησης που μεταφέρει ο Θ. Καμπαγιάννης,
έδωσε σήμερα εντολή στη Διεύθυνση να ενημερώσει τον κρατούμενο ότι
υπάρχει διαθέσιμος υπολογιστής στον οποίο μπορεί να προσέλθει και να
παρακολουθήσει το μάθημά του.
Διαβάστε ολόκληρη την ανάρτηση του:
Σε τηλεφωνική συνομιλία που είχα πριν λίγο με τις Γυναικείες Φυλακές
Κορυδαλλού, η κυρία υποδιευθύντρια με ενημέρωσε ότι, αν και δεν διαθέτει
ακόμα το lap-top και το usb το οποίο έχει παραγγείλει η φυλακή, το
Υπουργείο έδωσε σήμερα εντολή στη Διεύθυνση να ενημερώσει τον κρατούμενο
ότι υπάρχει διαθέσιμος υπολογιστής στον οποίο μπορεί να προσέλθει και
να παρακολουθήσει το μάθημά του. “Μα, αναρωτήθηκα μεγαλόφωνα, είχαμε πει
στην κυρία Διευθύντρια αν θα μπορούσε να γίνει αυτό από την πρώτη μέρα”
(όπως είχαμε προτείνει να δωρίσουμε ένα lap-top στη φυλακή). “Μόνο
σήμερα λάβαμε αυτή την εντολή από το Υπουργείο. Λόγω της κατάστασης,
καταλαβαίνετε”.
Βλέπουμε μπροστά μας μυθιστόρημα του Κάφκα, με έναν άνθρωπο μπλεγμένο
σε έναν ιστό αράχνης. Στα υπομνήματά του, δεν απαντάνε κατά τον νόμο.
Κι όταν ο κρατούμενος, απεγνωσμένος, απαντά βλάπτοντας το σώμα του, τότε
μόνον δίνεται “μισή” λύση. Τόση ώστε ο κρατούμενος να πιστεύει ότι τον
λαμβάνουν υπόψη, μόνον όμως αν αυτοτραυματίζεται. Τόση ώστε η πόρτα του
νόμου να μείνει μισάνοιχτη, δηλαδή κλειστή.
Και όταν αυτός ο χορός θανάτου φτάσει στο βιολογικό τέλος του
κρατούμενου, περιγράφει ο Κάφκα: “Ο θυρωρός νιώθει πως ο άνθρωπος
αγγίζει κιόλας στο τέλος και, για να φτάσει την ακοή του που χάνεται,
ουρλιάζει: «Κανένας άλλος δε μπορούσε να γίνει δεκτός εδώ, γιατί η
είσοδος ήταν για σένα προορισμένη. Πηγαίνω τώρα να την κλείσω».”
Μακάρι ο Βασίλης να καταλάβει ότι δεν έχει τίποτα να κερδίσει από
αυτόν τον χορό του θανάτου. Όσο για εμάς, που σαν να διαβάζουμε τη ζωή
ενός ανθρώπου που διάλεξε να γράψει ένα άλλο κεφάλαιο στο βιβλίο της
ζωής του, αλλά βρέθηκε τελικά να πρωταγωνιστεί σε μυθιστόρημα του Κάφκα,
ας ξεσηκωθούμε απέναντι σ’ αυτή την ΚΤΗΝΩΔΙΑ!
Στις 17:15 στο Μετρό Κατεχάκη, στις 18:00 στο Υπουργείο ΠΡΟΠΟ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου