Αναδρομή 2022: Μια χρονιά γεμάτη αγώνες (φωτογραφικό άλμπουμ)

Από την ιστοσελίδα της ΕΠΔΑ. Μια σύντομη φωτογραφική αναδρομή στην έντονη δράση της Εναλλακτικής Παρέμβασης Δικηγόρων Αθήνας - Δικηγορικής Ανατροπής της παράταξης που τελικά μας εκπροσωπεί όλους, καθώς στις υπόλοιπες πόλης της χώρας οι κινητοποιήσεις είναι εξαιρετικά περιορισμένες. Καλή επόμενη αγωνιστική χρονιά για όλες και όλους μας !!!!

Ήταν μια χρονιά δύσκολη και πολλές φορές ζοφερή το 2022. Στο τέλος της, ως Εναλλακτική Παρέμβαση – Δικηγορική Ανατροπή προτιμάμε να θυμόμαστε τις στιγμές της συλλογικότητας, της μαζικής αντίστασης και του αγώνα. Εκτός από τις ανακοινώσεις, τις παρεμβάσεις, την παρουσία στο Διοικητικό Συμβούλιο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, η Εναλλακτική επιμένει σταθερά στην εξώστρεφη κινηματική δράση των δικηγόρων δίπλα στα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας.

Στις 24 φωτογραφίες αυτής της ανάρτησης, θυμίζουμε κάποιες από τις μάχες που δώσαμε το 2022: ενάντια στον αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη, ενάντια στην έμφυλη βία, τον ρατσισμό και τον φασισμό, για την υπεράσπιση του δικαιώματος όλων στην υγειονομική περίθαλψη, για τη δικηγορική δεοντολογία, για τα εργατικά δικαιώματα, ενάντια στην Πανεπιστημιακή αστυνομία και τις δολοφονικές επιθέσεις των ΜΑΤ σε φοιτητές και φοιτήτριες, για τα δικαιώματα των κρατουμένων, για τη νομοθέτηση της ισότητας στον γάμο για τα ομόφυλα ζευγάρια και τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα, για την υπεράσπιση της δικηγορίας ενάντια στον ευτελισμό της, για την υπεράσπιση του απορρήτου των επικοινωνιών, για τα δικαιώματα των νέων δικηγόρων, για το δικαίωμα των προσφύγων στη στέγαση, για το δημόσιο χαρακτήρα του νερού, ενάντια στον νέο σωφρονιστικό κώδικα, ενάντια στην ακρίβεια πλάι στους απεργούς εργαζόμενους, ενάντια στην αστυνομική δολοφονική βία από τον Αλέξη Γρηγορόπουλο μέχρι τον Κώστα Φραγκούλη, για το δικαίωμα στην ασφάλιση.

Η συλλογικότητα και οι αγωνιστικοί δεσμοί που χτίσαμε μας επιτρέπουν να αισιοδοξούμε ότι το 2023 μπορεί να είναι μια καλύτερη χρονιά, μόνο όμως μέσα από τους αγώνες όλων μας. Καλές γιορτές και καλή ανάπαυλα σε όλες και όλους!

26 Φεβρουαρίου 2022: Πανεργατική συγκέντρωση ενάντια στον νόμο Χατζηδάκη.

8 Μαρτίου 2022: Συγκέντρωση για την ημέρα της γυναίκας.

Αποχαιρετώντας το 2022 : Απολογισμός και προοπτικές στον αγώνα για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες (του Κώστα Παπαδάκη)

Ο Κώστας Παπαδάκης κάνει έναν αναλυτικό απολογισμό για όσα έγιναν το 2022 σε νομοθετικό επίπεδο, στο επίπεδο της αστυνομικής βίας και καταστολής, σε δικαστικό επίπεδο με την πλήρη ατιμωρισία των αστυνομικών, αναφέρεται στις εκλογές της ΕΝΔΕ και την επαναφορά της συντηρητικής παράταξης, και στις επικείμενες συγκρούσεις του 2023. 

Ο χρόνος που φεύγει υπήρξε χρόνος πολύ σκληρής αναμέτρησης ανάμεσα στις δυνάμεις της εξουσίας και τις δυνάμεις του κινήματος. Συνέχισε την δυναμική της προηγούμενης χρονιάς και ανέδειξε ισχυρές προωθήσεις και στις δύο πλευρές, υψώνοντας ακόμα περισσότερο το αμοιβαίο φορτίο για την χρονιά που έρχεται. Αξίζει τον κόπο και μάλλον επιβάλλεται και πάλι μια ανασκόπηση-απολογισμός σε όσα συνέβησαν στην διάρκεια του, η συναγωγή συμπερασμάτων, ο προσανατολισμός και η εκπόνηση επιδιώξεων και διεκδικήσεων για τον επόμενο χρόνο. Το 2022 συνεχίστηκε η ολομέτωπη επίθεση της κυβέρνησης Ν.Δ. και των δυνάμεων της εξουσίας που την στηρίζουν. Η επίθεση αυτή εκδηλώθηκε σε όλα τα πεδία. Στο  νομοθετικό πεδίο συνεχίστηκε η επιδρομή των προηγούμενων ετών και προστέθηκε μια σειρά νόμων με τους οποίους η κυβέρνηση προσπάθησε να θωρακίσει την εξουσία απέναντι στο κίνημα. Τέτοιοι νόμοι είναι :

Ο ν. 4908/2022 (ΦΕΚ 52/Α/11-03-2022), άρθρο 72, με τον οποίο επωφελούμενη αυτήν την φορά από την αποτρόπαια δολοφονία του Άλκη Καμπανού στην Θεσσαλονίκη, κατάργησε την δυνατότητα μετατροπής, αναστολής και ανασταλτικού αποτελέσματος της έφεσης σε περιπτώσεις καταδίκης για αξιόποινες πράξεις του άρθρου 187 ΠΚ, ακόμα κι αν αυτές έχουν πλημμεληματικό χαρακτήρα. Ας σημειωθεί ότι στην ρύθμιση αυτή έχουν εκφράσει την πλήρη αντίθεση τους όλοι οι νομικοί και δικηγορικοί φορείς παρά την αφόρητα συντηρητική και καθεστωτική αντίληψη και συμπεριφορά των  ηγεσιών τους, ενώ οι δικηγόροι όλης της χώρας πραγματοποιούν “στοχευμένη αποχή”, διαδοχικά παρατεινόμενη τουλάχιστον μέχρι 31.3.2023, απ’ όλα τα δικαστήρια που δικάζονταν σε 1^ο βαθμό υποθέσεις του ΠΚ 187.

Ο ν. 4937/2022 (ΦΕΚ Α 106/02.06.2022, «Ψηφιοποίηση των διαδικασιών επιδόσεων εγγράφων και αποδέσμευση της Ελληνικής Αστυνομίας κλπ»), με τον οποίο η κυβέρνηση επιχείρησε να κεφαλαιοποιήσει την διάλυση των δικαστικών και εισαγγελικών υπηρεσιών, που εδώ και χρόνια υπολειτουργούν εξαιτίας της έλλειψης προσλήψεων, της διατήρησης εκατοντάδων οργανικών κενών και της πλήρους αδυναμίας εξυπηρέτησης του πολίτη, καθιερώνοντας συλλήβδην τις ψηφιακές επιδόσεις, αντί της επίδοσης εγγράφων με δικαστικό επιμελητή, όπως προβλεπόταν στην Ποινική Δικονομία.

Ήταν μάλιστα τόση η βιασύνη της να τα πραγματοποιήσει άμεσα και να απαλλάξει (άρθρο 22) την ΕΛ.ΑΣ. από την υποχρέωση κοινοποίησης εγγράφων, βεβαιώσεων γνησίου υπογραφής, επικύρωσης αντιγράφων κλπ (Για να κάνει τι άραγε, στον χρόνο που θα “απελευθερωθεί” ; Για να δέρνει τον κόσμο στις διαδηλώσεις ή για να μεριμνά για την φύλαξη υψηλών προσώπων ;), ώστε αμέσως δημιουργήθηκε πρόβλημα στις φυλακές, που η θεώρηση του γνησίου της υπογραφής των κρατουμένων δεν μπορεί να γίνει από άλλους υπαλλήλους, πλην αστυνομικών, με αποτέλεσμα να καταστήσει αδύνατη την εξουσιοδότηση των δικηγόρων και την διεξαγωγή δικών και την άσκηση δικαιωμάτων των δηκατηγορουμένων, αφού δεν υπήρξε σχετική πρόβλεψη, εξαιτίας της σπουδής με την οποία και αυτό το νομοσχέδιο προωθήθηκε.

Με τον ίδιο νόμο η κυβέρνηση (άρθρο 29) προέβλεψε επιλεκτικά την μεταγωγή σε αγροτικές φυλακές όσων έχουν καταδικαστεί για εγκληματική οργάνωση πλην ισόβιας κάθειρξης, άρα δηλαδή και πάλι πρόκειται για φωτογραφική διάταξη για όλα τα καταδικασμένα, πλην Ρουπακιά, μέλη της Χρυσής Αυγής (ήδη πολλοί έχουν μεταχθεί και πριν το νόμο και έχουν αποφυλακισθεί) , ενώ όπως είναι γνωστό είχε αρνηθεί την εφαρμογή του δικού της νόμου στον Δημήτρη Κουφοντίνα και σε άλλους κρατούμενους.

Ο ν. 4938/2022 – ΦΕΚ 109/Α/6-6-2022 “Οργανισμός των Δικαστηρίων”, άλλο ένα θεσμικό νομοθέτημα που προβλήθηκε με τις περγαμηνές της μεταρρύθμισης, αλλά συνάντησε τις αντιδράσεις δικαστικών, εισαγγελέων, δικηγόρων και πολιτών, κυρίως διότι παρέχει τη δυνατότητα (άρθρο 2) σύμπτυξης των δικαστικών υπηρεσιών (“δικαστικός Καλλικράτης”), δίνοντας τη δυνατότητα κατάργησης Ειρηνοδικείων και Πρωτοδικείων ολόκληρων Νομών, πράγμα το οποίο εκ των πραγμάτων θα οδηγήσει σε ακόμα περισσότερη καθυστέρηση και αύξηση του κόστους πρόσβασης στη δικαιοσύνη, συγκέντρωση δικηγορικής ύλης στα δικηγορικά γραφεία των πόλων που θα εξακολουθήσουν να βρίσκονται δικαστήρια, αδυναμία πρόσβασης δικαιοσύνης για τους φτωχούς και αφανισμός των δικηγορικών γραφείων των άλλων περιοχών.

Ο νόμος προβλέπει και τη δυνατότητα λειτουργίας δικαστηρίων με τηλεματική (άρθρο 2), δηλαδή εξ αποστάσεως και διαδικτυακά, πράγμα ΄που καταργεί την αρχή της αμεσότητας της δίκης.

Αξιοσημείωτη είναι ακόμα η επιμονή στη διατύπωση ως κριτηρίων

Separate but (not) equal ("Διαχωρισμένοι αλλά (όχι) ίσοι") ή “Romani lives matter”; (του Χαρ. Κουρουνδή)

Από την ιστοσελίδα της ΕΠΔΑ. Τελικά ισχύει αυτό που είπε ο Λύτρας, ότι ο αστυνομικός θα είχε προφυλακιστεί αν δεν ήταν Ρομά ο μακαρίτης ο Φραγκούλης; Προσωπική μου άποψη είναι ότι  ισχύει, και μάλιστα στην εποχή που διανύουμε. Ο συνάδελφος Κουρουνδής εξετάζει το θέμα με σοβαρή επιστημονική και ιστορική ματιά

Με αφορμή τους πρόσφατους θανάτους των Νίκου Σαμπάνη και Κώστα Φραγκούλη, ο Χαράλαμπος Κουρουνδής γράφει για την ιστορία και την εφαρμογή του δόγματος “διαχωρισμένοι αλλά ίσοι” στις ΗΠΑ και την Ελλάδα. (Αναδημοσίευση από το Syntagma Watch, 21/12/2022)

 

Στη σύγχρονη ιστορία των διακρίσεων και του ρατσισμού εμβληματική θέση έχει το δόγμα “separate but equal” («διαχωρισμένοι αλλά ίσοι») που εξήγγειλε το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ το 1896^[1]. Το εν λόγω δόγμα σήμαινε ότι λευκοί και μαύροι στις ΗΠΑ είχαν δικαίωμα πρόσβασης στην εκπαίδευση, στα μέσα μεταφοράς ή στα εστιατόρια. «Απλώς» έπρεπε να κάθονται σε διαφορετικές θέσεις και χώρους. Αυτή η διαφορά στην πράξη ήταν τεράστια. Ο φυλετικός διαχωρισμός είχε ως αποτέλεσμα τη διαιώνιση της ανισότητας μεταξύ λευκών και μαύρων.

Στην περίπτωση των Ελλήνων Ρομά, το δόγμα «διαχωρισμένοι αλλά ίσοι» έχει εφαρμοστεί στην πιο καθαρή μορφή του με τον σχολικό διαχωρισμό στον Ασπρόπυργο της Ελευσίνας^[2]. Η ουσία του δόγματος όμως, η τυπική ισότητα που συγκαλύπτει την πραγματική ανισότητα που προκαλεί ο διαχωρισμός, διέπει και την επιλογή των κριτηρίων για την επιβολή προσωρινής κράτησης σε περιπτώσεις ανθρωποκτονιών με θύτες αστυνομικούς και θύματα Ρομά.

Σύμφωνα με το άρθρο 282 παρ. 2 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, «σκοπός των περιοριστικών όρων, του κατ’ οίκον περιορισμού με ηλεκτρονική επιτήρηση και της προσωρινής κράτησης είναι να αποτραπεί ο κίνδυνος τέλεσης νέων εγκλημάτων και να εξασφαλιστεί ότι εκείνος στον οποίο επιβλήθηκαν θα παραστεί οποτεδήποτε στην ανάκριση ή στο δικαστήριο και θα υποβληθεί στην εκτέλεση της απόφασης», μέτρα τα οποία επιβάλλονται αν προκύπτουν σοβαρές ενδείξεις ενοχής του κατηγορουμένου.

Πώς εφαρμόζονται γενικά αυτές οι προβλέψεις; Σύμφωνα με έρευνα του Κέντρου Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου για την πρακτική της προσωρινής κράτησης στην Ελλάδα που δημοσιεύθηκε τον Δεκέμβριο του 2015^[3], η Ελλάδα φαίνεται να αποκλίνει από τη νομολογία του ΕΔΔΑ σε σχέση με το τεκμήριο υπέρ της μη κράτησης, ενώ η ανθρωποκτονία λόγω της φύσης της οδηγεί ακόμα συχνότερα σε προσωρινή κράτηση (σελ. 38-39 της έρευνας). Με απλά λόγια, η προσωρινή κράτηση στην Ελλάδα εφαρμόζεται εκτεταμένα και είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που δεν θα επιβληθεί σε υποθέσεις ανθρωποκτονίας με δόλο.

Πώς εφαρμόζονται ειδικά αυτές οι προβλέψεις, όταν αφορούν περιπτώσεις ανθρωποκτονιών με θύτες αστυνομικούς και θύματα Ρομά; Οι δύο τελευταίες σχετικές υποθέσεις, η ανθρωποκτονία του Ρομά Νίκου Σαμπάνη τον Οκτώβριο του 2021 από αστυνομικούς με 36 σφαίρες και η πρόσφατη ανθρωποκτονία του 16χρονου Ρομά Κώστα Φραγκούλη από αστυνομικό με σφαίρα στο κεφάλι είχαν κοινή αντιμετώπιση. Στους θύτες δεν επιβλήθηκε προσωρινή κράτηση παρότι κατηγορούνται για ανθρωποκτονία με (ενδεχόμενο) δόλο. Στην πρώτη περίπτωση μάλιστα, πριν από την κρίση αναφορικά με την επιβολή ή μη προσωρινής κράτησης στους αστυνομικούς, οι τελευταίοι είχαν την τύχη να δεχθούν την επίσκεψη του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη Τάκη Θεοδωρικάκου.

Ποια είναι λοιπόν η διαφορά ανάμεσα στις δύο κατηγορίες περιπτώσεων; Τα κριτήρια του νόμου είναι τα ίδια. «Απλώς» εφαρμόζονται διαφορετικά. Εάν ο θύτης είναι αστυνομικός και το θύμα είναι Ρομά, η δικαστική ερμηνεία ακολουθεί τις πιο φιλελεύθερες προσλήψεις του θεσμού της προσωρινής κράτησης διαφυλάσσοντας ως κόρη οφθαλμού τις δικαιοκρατικές εγγυήσεις και το τεκμήριο της αθωότητας και ερμηνεύοντας συσταλτικά τις προϋποθέσεις του νόμου. Εάν όχι, η επιείκεια και ο ανθρωπισμός δίνουν τη θέση τους στον παραδειγματισμό και στη γενικοπροληπτική λειτουργία της προσωρινής κράτησης.

Η αστυνομική βία και ατιμωρησία στην Ελλάδα αποτελεί, βέβαια, ένα συστημικό πρόβλημα παρά την (ατεκμηρίωτη) αντίθετη τοποθέτηση πρώην Υπουργού^[4]. Οι προτάσεις σε θεσμικό επίπεδο για τον περιορισμό του εν λόγω φαινομένου δεν λείπουν^[5]. Το κλειδί όμως για να καταπολεμηθεί η αστυνομική βία με θύματα Ρομά και άλλες αποκλεισμένες ομάδες (πρόσφυγες, μετανάστες κλπ)^[6] βρίσκεται στην κινητοποίηση της κοινωνίας.

Χριστούγεννα στο Δικαστικό Μέγαρο !!!!

Σήμερα έγινε στο Δικαστικό Μέγαρο Ηρακλείου η καθιερωμένη χριστουγεννιάτικη εκδήλωση, με το κέρασμα από  το Λ.Ε.Α.Δ.Η.  και με τα κάλαντα με τη Φιλαρμονική του Δήμου Ηρακλείου να παιανίζει στο κεφαλόσκαλο, και την παιδική χορωδία του Λυκείου Ελληνίδων !!! Την εκδήλωση τίμησαν τα μέλη του Δ.Σ. των δύο Συλλόγων, και αρκετές συναδέλφισσες και συνάδελφοι. Προσωπικά αναγκάστηκα σε απουσία λόγω ανάρρωσης από τον κορωνοιό. Οι φωτογραφίες και τα βίντεο τραβήχτηκαν από το Μιχάλη Σαρχιανάκη, που τον ευχαριστώ πολύ !!!!

Καλά Χριστούγεννα και ευτυχισμένες γιορτές σε όλες και όλους !!!!

Καμπαγιάννης: Τίθεται πλέον ζήτημα για το δημοκρατικό πολίτευμα στην Ελλάδα (του Θανάση Καμπαγιάννη)

Αναδημοσίευση από την εφσυν. Βαρυσήμαντη παρέμβαση του Θανάση Καμπαγιάννη για την εκτροπή στο δημοκρατικό πολίτευμα που παρατηρούμε τους τελευταίους μήνες στη χώρα, και στην οποία συμμετέχουν διάφοροι με παντοίους τρόπους. Μια τοποθέτηση η οποία έχει λείψει, και υπογραμμίζει ένα τεράστιο πρόβλημα, το οποίο θα έπρεπε να απασχολεί πολύ περισσότερους. Το κείμενο έχει δημοσιευθεί και σε πολλές άλλες ιστοσελίδες (infowar, candiadoc κ.α.).

 

 18.12.2022, 17:07

Ο γνωστός δικηγόρος Θανάσης Καμπαγιάννης παίρνει θέση για το σκάνδαλο των υποκλοπών, μετά και τις τελευταίες αποκαλύψεις του Euractiv αλλά και την επίθεση Ντογιάκου στον Τύπο.

Ακολουθεί ολόκληρη η δήλωση:

«Σύμφωνα με το δημοσίευμα του έγκυρου ειδησεογραφικού Euractiv, μετά από έλεγχο της ΑΔΑΕ στην COSMOTE, αποκαλύφθηκαν νέες "νόμιμες επισυνδέσεις" με εισαγγελικές διατάξεις για λόγους εθνικής ασφάλειας σε βάρος του ευρωβουλευτή Γιώργου Κύρτσου και του δημοσιογράφου Τάσου Τέλλογλου. Κατά το δημοσίευμα, τον έλεγχο αποπειράθηκε να εμποδίσει παρανόμως με προφορική γνώμη του ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ισίδωρος Ντογιάκος, ωστόσο ο έλεγχος για τα ως άνω πρόσωπα ολοκληρώθηκε σύμφωνα με τη συνταγματική νομιμότητα που θωρακίζει την ανεξαρτησία της αρμόδιας Αρχής.

Αποκαλύπτεται πλέον ότι η παρακολούθηση του Νίκου Ανδρουλάκη δεν ήταν "μεμονωμένη αστοχία", αλλά κομμάτι της δράσης ενός οργανωμένου εγκληματικού κυκλώματος που έχει δράσει μέσα στην ΕΥΠ και έχει υποκλέψει τις τηλεφωνικές επικοινωνίες αρχηγών αντιπολιτευόμενων κομμάτων, υπουργών, βουλευτών, ευρωβουλευτών και δημοσιογράφων. Πολιτικός και διοικητικός προϊστάμενος της ΕΥΠ κατά το επίμαχο χρονικό διάστημα ήταν ο ίδιος ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, με τοποτηρητή τον ανιψιό του, γραμματέα του πρωθυπουργικού γραφείου, Γρηγόρη Δημητριάδη.

Η στοιχειοθέτηση συστήματος υποκλοπών, και μάλιστα μέσω της "νόμιμης" οδού των εισαγγελικών διατάξεων (πέραν δηλαδή των όσων έχουν δει το φως της δημοσιότητας για το σύστημα Predator και τη χρήση του από την ΕΥΠ) θέτει πλέον ζήτημα για την ίδια την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος στην Ελλάδα. Προκύπτουν επαρκέστατες ενδείξεις ότι ένα παρακράτος με κέντρο την ΕΥΠ, με εισαγγελικές προσβάσεις και ανοιχτή γραμμή με το Μέγαρο Μαξίμου, έχει στήσει έναν μηχανισμό υποκλοπών με σκοπό την αναπαραγωγή της πολιτικής κυριαρχίας αυτών που έδωσαν την εντολή της συγκρότησής του.

Κάθε απεύθυνση προς τον Πρωθυπουργό και την κυβέρνηση, που επί μήνες παρακωλύουν τη διαλεύκανση του σκανδάλου, είναι πλέον περιττή. Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να φύγει και αυτός ο Πρωθυπουργός πρέπει να λογοδοτήσει πολιτικά και ποινικά. Αν, μάλιστα, ισχύει η απόπειρα παρακώλυσης του ελέγχου της Ανεξάρτητης Αρχής από τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, διαθέτουμε πια και την θλιβερή εξήγηση για τα νωθρά αντανακλαστικά της δικαστικής εξουσίας.

Πλέον το ζήτημα είναι η στάση των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Όπως είχαμε πει μετά την επιβεβαίωση της παρακολούθησης Χατζηδάκη, κάθε συνέχιση της κοινοβουλευτικής διαδικασίας με όρους τυπικής καθημερινότητας βαρύνει πλέον και τα ίδια. Κάθε συμμόρφωση στην κοινοβουλευτική κανονικότητα μπορεί να θεωρηθεί ως συνενοχή. Αντί να ψηφίζουν τα προεκλογικά επιδόματα των 600 ευρώ για τους ένστολους ψηφοφόρους, τα κόμματα της αντιπολίτευσης πρέπει να αναλάβουν έμπρακτες πρωτοβουλίες που να σημάνουν το "Ως Εδώ".

Δημοκρατικό πολίτευμα δεν σημαίνει τα ντουβάρια μιας τυπικά λειτουργούσας Βουλής. Σημαίνει ελευθερίες και δικαιώματα, πολίτες που δεν φοβούνται τη σκιά τους, μειοψηφίες που μπορούν να γίνουν πλειοψηφίες μέσα από την ανεμπόδιστη πολιτική δράση. Αυτά πλέον φαίνεται να έχουν καταλυθεί στην Ελλάδα. Γι' αυτό λέμε ότι είμαστε πια στην Ώρα Μηδέν».

*Θ. Καμπαγιάννης, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών (ΔΣΑ) με την Εναλλακτική Παρέμβαση – Δικηγορική Ανατροπή.

Όχι νέα αύξηση στις εισφορές! – Συγκέντρωση των δικηγόρων στο Υπουργείο Εργασίας (φωτογραφίες)

 Από την ιστοσελίδα της ΕΠΔΑ. Όπως γράψαμε, στο Ηράκλειο και στην Κρήτη γενικότερα, δεν έγινε κάποια συγκέντρωση για το ασφαλιστικό, σε αντίθεση με το 2016. Στην Αθήνα όμως είχαμε μαζική συγκέντρωση στην οποία συμμετείχε και η ΕΠΔΑ, από όπου και οι φωτογραφίες

Μαζική συγκέντρωση στο Υπουργείο Εργασίας στη Σταδίου πραγματοποιήθηκε σήμερα με πρωτοβουλία της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας και άλλων επιστημονικών Συλλόγων ενάντια στη νέα αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών των αυτοαπασχολούμενων από 1/1/2023. Στην κινητοποίηση συμμετείχαν σύμβουλοι από τα Διοικητικά Συμβούλια των Συλλόγων όλης της χώρας, ενώ ο ΔΣΑ συμμετείχε με τρίωρη αποχή από τις 12μ μέχρι τις 3μμ.

						Το παρόν έδωσαν τα μέλη της Εναλλακτικής Παρέμβασης – Δικηγορικής Ανατροπής.

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το υπουργείο Εργασίας δικηγόρων, οι οποίοι διαμαρτυρήθηκαν για την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2022. (ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ/EUROKINISSI)

Το κάλεσμα της Εναλλακτικής Παρέμβασης ανέφερε τα εξής:

Δευτέρα 12.12.2022 : απέχουμε από τα καθήκοντά μας για την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών και τον ορατό κίνδυνο της πλήρους εξαθλίωσης και αφανισμού του κλάδου !!!!

 

Φωτογραφία από τη συγκέντρωση του Δ.Σ.Η. της 4.2.2016 πάλι για το ασφαλιστικό !!!!

Η σχετική ανακοίνωση του Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Ηρακλείου. Δεν έχει προγραμματιστεί κάποια κινητοποίηση για το Ηράκλειο. Υπογράψτε το ψήφισμα διαμαρτυρίας στο link στο τέλος της δημοσίευσης !!!

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Δικηγορικού Συλλόγου Ηρακλείου, κατά την συνεδρίαση της 07-12-2022 επικύρωσε ομόφωνα την από 20-11-2022 απόφαση της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος και αποφάσισε την αποχή των Δικηγόρων μελών του από τα καθήκοντά τους, τη Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2022, ημέρα κατά την οποία πρόκειται να πραγματοποιηθεί συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το Υπουργείο Εργασίας, στην Αθήνα.

Η αποχή μας είναι επιβεβλημένη λόγω της κυβερνητικής αδιαφορίας απέναντι στον ορατό κίνδυνο πλήρους εξαθλίωσης και αφανισμού του κλάδου που θα επιφέρει η αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών των δικηγόρων από 01-01-2023 σε ποσοστό τουλάχιστον 10%, την ίδια στιγμή που το αρμόδιο Υπουργείο και ο e-ΕΦΚΑ δεν εκπληρώνουν τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις τους έναντι των δικηγόρων, όπως η επικαιροποίηση του Κανονισμού Παροχών του e-ΕΦΚΑ, η εκκαθάριση ασφαλιστικών εισφορών παράλληλης ασφάλισης και η άμεση επαναρτίωση του Ειδικού Λογαριασμού ανεργίας του ΟΑΕΔ του ν. 3986/2011, με την απόδοση των οφειλομένων ποσών από τον e-ΕΦΚΑ.

Άδειες θα χορηγούνται από την Επιτροπή Αδειών του Δ.Σ.Η στις εξής περιπτώσεις: α)σε υποθέσεις για τις οποίες τίθεται θέμα παραγραφής ή προθεσμίας, β)όπου υπάρχει κρατούμενος ή προσωρινά κρατούμενος για τον οποίο συμπληρώνεται το ανώτατο όριο προσωρινής κράτησης, γ)σε κακουργήματα και πλημμελήματα για τα οποία συμπληρώνεται ο χρόνος παραγραφής (δηλαδή, για τα πλημμελήματα 6ετία σε πρώτο βαθμό και 7ετία σε δεύτερο βαθμό), δ)σε συνοδείες κρατουμένων για κακούργημα, ε)για την κατάθεση Αντιρρήσεων (Διοικητικό). Διευκρινίζεται ότι δεν απαιτείται άδεια για την κατάθεση προτάσεων (20ημερο και 120 ημερών) κατά την νέα τακτική διαδικασία του Κ.Πολ.Δ και προσθήκης-αντίκρουσης.

Υπενθυμίζεται στους συναδέλφους ότι συνεχίζεται η συλλογή υπογραφών μέσω της ηλεκτρονικής πύλης https://apps.olomeleia.gr/.

Η Εναλλακτική Παρέμβαση Δικηγόρων Αθήνας αποχαιρετά την Κατερίνα Ιατροπούλου

 Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα της ΕΠΔΑ

Η Εναλλακτική Παρέμβαση Δικηγόρων Αθήνας αποχαιρετά την Κατερίνα Ιατροπούλου

Ο θάνατος της Κατερίνας Ιατροπούλου προκαλεί βαθειά συγκίνηση στους δικηγόρους που υπηρέτησαν τη δικαιωματική υπερασπιστική δικηγορία. Αγωνίστρια κατά της Χούντας και ενεργή στα κινήματα της Μεταπολίτευσης, η Κατερίνα ανέδειξε ως κεντρικό μέτωπο πάλης τα δικαιώματα των κρατουμένων, με την έκδοση για πρώτη φορά το 1982 του περιοδικού «της Φυλακής» μαζί με διάφορους δικηγόρους, κυρίως από το χώρο της αυτονομίας, κρατούμενους, κλπ.

Η κοινωνική της ευαισθησία κατόρθωσε να ανοίξει για πρώτη φορά στην Ελλάδα το ζήτημα των συνθηκών διαβίωσης των κρατουμένων και το σωφρονιστικό σύστημα και στάθηκε η αιτία για να συνειδητοποιήσει η κοινωνία ότι οι φυλακισμένοι δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως κοινωνικό περιθώριο, αλλά ως ένα μέρος της κοινωνίας που πληρώνει για τις συνθήκες που τον έφεραν στην παραβατικότητα, που έχει δικαιώματα και πρέπει να αποβλέπει στην επανένταξη. Σημαντικά στοιχεία της μεταρρύθμισης της σωφρονιστικής νομοθεσίας, αδιανόητα ακόμα τότε, που προωθήθηκαν τις επόμενες δεκαετίες έχουν την αφετηρία τους στις προσπάθειες αυτές σε συνδυασμό με τις κινητοποιήσεις των κρατουμένων και τη συμπαράσταση των «έξω».

Η Κατερίνα υπερασπίστηκε τους απόκληρους αυτής της γης: τους πρόσφυγες, τις μετανάστριες, τους τοξικοεξαρτημένους, τους ανθρώπους που το σύστημα πέταξε στο περιθώριο, τα θύματα της αστυνομικής αυθαιρεσίας και της τρομοϋστερίας. Υπηρέτησε με σεμνότητα, χωρίς πολιτικές φιλοδοξίες, καρριερισμό και οποιεσδήποτε σκοπιμότητες τις αρχές της και συμπορεύτηκε όταν αυτές της το επέτρεπαν με άλλους συνηγόρους της ευρύτερης υπερασπιστικής αντίληψης. Πλήρωσε τη στράτευση και την ανυποχώρητη αντίθεσή της στην αστυνομική αυθαιρεσία με προσωπική στοχοποίηση και τη γνωστή σκευωρία με τα «σκονάκια στην τσάντα της». Ωστόσο το ήθος της επέβαλε σε σύσσωμη την εκπροσώπηση του τότε δικηγορικού συνδικαλισμού να σταθεί στο πλευρό της και η σκευωρία δεν άργησε να καταρρεύσει. Και η Κατερίνα συνέχισε μέχρι τη συνταξιοδότησή της με το κεφάλι ψηλά μέσα και έξω από τα δικαστήρια.

Θα βαδίζουμε στο δρόμο της πάντα με περηφάνεια, θαυμασμό και εκτίμηση για όσα προσέφερε.

Αθήνα, 7.11.2022.

(Φωτογραφία: EUROKINISSI/ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ)

Κατερίνα Ιατροπούλου : ένα μικρό (αυτο) βιογραφικό μιας μεγάλης ψυχής που έφυγε

Αναδημοσίευση από το λογαριασμό του φίλου Νίκου Τζάρα, δικηγόρου Χανίων, στο facebook.

Πηγή: ΑΚΡΟΒΑΤΕΣ της σκέψης και της δράσης  

https://www.facebook.com/groups/1314094469010472

 

Και ένας σύντομος αποχαιρεστιμός από τη Δικηγορική Συσπείρωση Ηρακλείου:

Όλοι οι παλιοί θυμόμαστε με ιδιαίτερη ενάργεια και συγκίνηση του ατέλειωτους αγώνες της Ιατροπούλου στο δρόμο και στα δικαστήρια, και τιμούμε τους συνεχιστές συναδέλφισσες και συναδέλφους. Δεν θέλω να αναφέρω ονόματα, όλες και όλοι γνωρίζουμε. Αυτή η μικροκαμωμένη αταλάντευτη μαχήτρια ήταν παράδειγμα για όλους μας. Στάθηκε πάντα στο πλευρό των αγώνων και της υπεράσπισης των συντρόφων ιδιαίτερα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και της αναρχίας. Και οι νίκες της πολλές. Επειδή όμως τίποτε δεν χάνεται, παρά τα όσα αντίθετα λέγονται,και όλα μπορούν να επανέλθουν, έχω επίτηδες επισημάνει τα σημεία που αναφέρεται στις σκληρές διώξεις της Αριστεράς μετά τη χούντα, και σε πανευρωπαικό επίπεδο, και τη σκληρότητα των γερμανικών διωκτικών αρχών. Αν όλα όσα συμβαίνουν σήμερα μας φαίνονται πρωτοφανή, αξίζει να θυμηθούμε ότι έχουν ξανασυμβεί, έχουμε αγωνιστεί και τα έχουμε ανατρέψει. Και, όπως γράφει η Κατερίνα στο τέλος του σημειώματος,"Τίποτα δεν χάνεται τελικά, η μνήμη παραμένει ζωντανή σε αυτή την πόλη και στα δύσκολα αφυπνίζεται". 

Ας κρατήσουμε και τις δύο τελευταίες φράσεις της: "Όχι, δεν νιώθω τελικά πως υπήρξα κάποιο ιδιαίτερο άτομο. Απλώς αντιστάθηκα", και εκείνο του Χρόνη Μίσιου "Δεν κατάφερα να αλλάξω το σύστημα, μα ούτε αυτό θα με αλλάξει" !!!!

 

ΜΙΚΡΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΙΑΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΨΥΧΗΣ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ

( Η Κατερίνα της υπεράσπισης των δικαιωμάτων, η μάχιμη δικηγόρος, , η αγαπημένη φίλη)

Γεννήθηκα στην Τρίπολη. Ήμουν κόρη διευθυντού Τραπέζης, οι οποίοι τότε ήταν κάτι σαν προύχοντες, ειδικά στις μικρές πόλεις – κι αλλάξαμε αρκετές, οπότε έχανα διαρκώς τα σημεία αναφοράς μου. Σε κάποια, έτυχε να μένουμε στο ίδιο κτίριο και νόμιζα, πιτσιρίκα ούσα, πως η Τράπεζα ήταν δική μας, κανονικά.

Όσο μεγάλωνα, τώρα, τόσο πιο πολύ πνεύμα αντιλογίας γινόμουν. Στο σχολείο, στη γραμμή μάς έλεγαν «στρίψτε δεξιά», «στρίψτε αριστερά» κι εγώ πάντα μπερδευόμουν, έστριβα ανάποδα. Επιπλέον, δεν άντεχα με τίποτα το άδικο. Ένστικτο αυτοσυντήρησης μηδέν, ακόμα κι ένα γατί να έβλεπα ότι πάει να το πατήσει ένα αμάξι έμπαινα στη μέση, πόσο μάλλον άνθρωπο. Παρότι μικροκαμωμένη,ένιωθα πάντα πως, για κάποιον λόγο, έπρεπε πάση θυσία να προστατεύω τον αδύναμο και να αποκαθιστώ τη δικαιοσύνη. Οι δικοί μου με προόριζαν επίσης για την Τράπεζα ήδη από τα 17 μου κι εγώ έφριττα. Φοβούνταν επιπλέον ότι, αν ερχόμουν στην Αθήνα να σπουδάσω, θα έτρεχα συνέχεια σε πορείες.

• Στην Κρήτη και στα σχολεία των καλογραιών υπέφερα, αλλά ευτυχώς τα τελευταία γυμνασιακά χρόνια τα πέρασα στην περισσότερο προοδευτική και κοσμοπολίτικη Λέσβο. Γνωρίστηκα με έναν κύκλο καλλιτεχνών και διανοουμένων που σύχναζαν στην κινηματογραφική Λέσχη του Κούνδουρου και που με «υιοθέτησαν». Κοντά τους κιόλας πολιτικοποιήθηκα – οι γονείς μου τους χρέωναν την καταστροφή μου κι εγώ έκανα το παν να τους δικαιώσω!

Πέρασα στη Νομική δίνοντας εξετάσεις σχεδόν κρυφά, εγκαταστάθηκα στα Άνω Πατήσια αρχικά, έμαθα και τα Προπύλαια διαδηλώνοντας με τη Νεολαία Λαμπράκη. Μέχρι και σε μια «παράτυπη» –δίχως καν κομματική έγκριση– πορεία για το Βιετνάμ είχα κατέβει. Μ' έβρισκες στην Tropicana, απέναντι από τη Νομική, στα πατάρια των γύρω καφέ όπου συνεδριάζαμε, στα γραφεία της ΕΔΑ στην Αριστείδου, στην κινηματογραφική Λέσχη Μητροπούλου –ήταν, βλέπεις, πεδία διαπαιδαγώγησης τότε αυτές οι Λέσχες–, αλλά και σε Εξάρχεια, Πλάκα, Θησείο, παντού όπου υπήρχε ζωή και κίνηση ανθρώπων και ιδεών.

Τα Εξάρχεια παίξανε σπουδαίο ρόλο μεταπολιτευτικά, έφτιαξαν συνειδήσεις. Ήταν επίσης –κι εν μέρει παραμένουν– καταφύγιο και άσυλο κάθε διαφορετικού. Αντικατέστησαν, επίσης, την Αριστερά σε μια σειρά ζητήματα που εκείνη σνόμπαρε (φυλακές, σεξουαλικότητα, πορνεία, αποποινικοποίηση ουσιών, ψυχασθένεια, άρνηση στράτευσης κ.λπ.).

• Ξημερώματα της 21ης Απριλίου '67 κι ενώ είχαμε διαγώνισμα για τις ατομικές ελευθερίες στον Γάφο, αυτές ήδη είχαν καταλυθεί το προηγούμενο βράδυ. Τα τανκς στο δρόμο, συλλήψεις. Κατεβαίνουμε με κάτι συμφοιτητές στα Εξάρχεια να δούμε τι γίνεται, το κέντρο αποκλεισμένο, στην Καλλιδρομίου βλέπω να συλλαμβάνουν τον Κιάο.

Η καθοδήγηση μάς παραμύθιαζε πως αποκλειόταν να γίνει χούντα γιατί ο λαός θα πλημμύριζε, λέει, τους δρόμους και θα την απέτρεπε. Καμία σχέση. Κάποια μπουλούκια που έκαναν να συγκεντρωθούν στον ΟΤΕ και αλλού διαλύθηκαν άμεσα. Παράδοση άνευ όρων. Άκυρη εννοείται η εξέταση, ποια δικαιώματα και ποιες ελευθερίες.

• Λίγοι παλέψαμε τη χούντα. Εγώ εντάχθηκα στο Πατριωτικό Μέτωπο ως δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ Ρήγα Φεραίου και κάποιων ακόμα υποτυπωδών αντιστασιακών πυρήνων. Συγκεντρώναμε πληροφορίες και έντυπα, έκανα τη διανομή. Η εν γένει εμφάνισή μου βοηθούσε να περνώ απαρατήρητη, ώσπου τον Ιούνιο του '68, δίχως να πολυκαταλάβω πώς, βρίσκομαι δαρμένη στην απομόνωση της Μπουμπουλίνας.

Πλήρης οπτικοακουστική απομόνωση σε ένα στενό υπόγειο κελί για 25 μέρες. Παραδίπλα άλλοι λιανισμένοι σύντροφοι. Ύπνος στο νοτισμένο τσιμέντο, απανωτές ανακρίσεις στο Σπουδαστικό με πρωταγωνιστές τους Καραπαναγιώτη, Καλύβα, Κραββαρίτη. Τα χρειάστηκα, είναι η αλήθεια. Η καθωσπρέπει μητέρα μου στέλνει ένα τάπερ με ζελέ φρούτων για επιδόρπιο, δεν διανοείται καν πως μας κρατάνε νηστικούς. Απελευθερώθηκα χάρη στις οικογενειακές γνωριμίες, ωστόσο μέχρι τέλους επέμεναν να υπογράψω, να ταπεινωθώ.

• Επιστρέφοντας σπίτι, οι γονείς συμφωνούν με την εντολή του διοικητή Λάμπρου να με ελέγχουν ασφυκτικά, αναφέροντας κάθε μου κίνηση. Οι περισσότεροι φίλοι μου φυλακή ή φευγάτοι εξωτερικό. Θέλουν και να με προξενέψουν. Ασφυξία. Το σκάω εντέλει κι εγώ στο Λονδίνο. Είναι καλοκαίρι του '69, ο κόσμος έξω αλλάζει ραγδαία, αναστάτωση παντού, είναι σαν να είχαμε επιτέλους κυριαρχήσει στον πλανήτη οι νέοι. Διαδηλώσεις για Βιετνάμ, Ιρλανδία, Ελλάδα, νέες ιδέες, κοινωνικά κινήματα...

Οι Έλληνες έχουν δημιουργήσει σχήματα εκτός παραδοσιακών κομμάτων. Κυριαρχεί η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, μια και ο γαλλικός Μάης είχε αναβιώσει την επαναστατική προοπτική. Γνώρισα από διανοούμενους μέχρι πολιτικούς πρόσφυγες. Έκανα διάφορες δουλειές, από σερβιτόρα μέχρι μεταφράστρια. Ταυτόχρονα, διεύρυνα τους πνευματικούς μου ορίζοντες σε τέχνη, λογοτεχνία, μουσική. Αλλάξαμε πολύ όλοι μας μέσα από αυτές τις εμπειρίες.

• Με τη Μεταπολίτευση επιστρέφω στην Αθήνα. Ενθουσιασμός, πανηγύρι, εκδοτικός οργασμός και μια απέραντη –δικαιολογημένη, ωστόσο– πολυλογία. Σε πανεπιστημιακά αμφιθέατρα, καφέ, πλατείες, παρέες, παντού. Μόλις, βέβαια, καταλάγιασαν οι ζητωκραυγές, αναδύθηκαν τα πραγματικά ζητήματα της κοινωνίας. Ξεκινούν μεγάλες απεργίες, διαδηλώσεις, κινητοποιήσεις. Ξημεροβραδιαζόμαστε στα εργοστάσια, συμπαραστεκόμενοι στους εργαζόμενους.

Το '76 αρχίζω τη δικηγορία, μετακομίζω στα Εξάρχεια κι ανοίγω γραφείο στη Ναυαρίνου. Αστυνομικές αγριότητες εναντίον των διαδηλωτών και των εξωκοινοβουλευτικών, κυρίως, πολιτικών ομάδων. Μαζικές δίκες και καταδίκες. Ψηφίζονται οι πρώτοι τρομονόμοι με θύματα τον Σκανδάλη (ομάδα γιατρού Τσιρώνη), τους Κυρίτσηδες, τον Σερίφη, διώκονται οι Άσιμος, Μπαλής, Κωνσταντινίδης, Πρωτοψάλτης, το '77 δολοφονείται ο Κασίμης στην AEG, το '80 οι Κουμής-Κανελλοπούλου στο Πολυτεχνείο. Οι υποθέσεις αυτές με έφεραν κοντά στον κόσμο και στα κινήματα των φυλακών, μια πορεία που με καθόρισε στο εξής. Σανταρόζα - Αρσάκειο - Ομόνοια -Αίγινα - Κορυδαλλός - Ευελπίδων - Αλεξάνδρας ήταν ο άξονας που κινούμουν επί 36 χρόνια.

• Με τον Ρολφ Πόλε γνωριστήκαμε το '82. Είχε μόλις απελευθερωθεί κι επιστρέψει στην Ελλάδα για να δει τους ανθρώπους που αντιτάχθηκαν στην έκδοσή του το '77. Πίστευε κιόλας ότι εδώ θα ζούσε πιο ανθρώπινα. Είχα επίσης συμμετάσχει ενεργά στο κίνημα συμπαράστασης, οπότε παρευρέθηκα στην υποδοχή του. Υπήρξε μια ψυχική συγγένεια που μας έφερε κοντά. Δικηγόρος επίσης, διέθετε απίστευτη διορατικότητα και τεράστια εμπειρία κινηματική, πράγματα που είχε πληρώσει ακριβά – η γερμανική καταστολή δεν αστειευόταν.

Μου φαινόταν αστείο, αλλά εκείνος πίστευε σοβαρά ότι κάποια στιγμή θα τον εκδικηθώ για την εκτέλεση της θείας μου από τους ναζί το '43 στην Τρίπολη, ήταν πολύ ενοχική η γενιά του! Παντρευτήκαμε το '84, προκαλώντας το διεθνές αστυνομικό ενδιαφέρον. Βέβαια και μου λείπει, σε όλους μας λείπει. Φοβόταν διαρκώς, ξέρεις, ότι αν καταλάβουν πως απέκτησε συναισθήματα για κάποιον άνθρωπο θα τον χτυπήσουν μέσω αυτού, όπως κι έγινε – ήταν η βασική αφορμή της σκευωρίας για όπλα και ναρκωτικά που στήθηκε το '86 σε βάρος μου.

• Τα Εξάρχεια παίξανε σπουδαίο ρόλο μεταπολιτευτικά, έφτιαξαν συνειδήσεις. Ήταν επίσης –κι εν μέρει παραμένουν– καταφύγιο και άσυλο κάθε διαφορετικού. Αντικατέστησαν, επίσης, την Αριστερά σε μια σειρά ζητήματα που εκείνη σνόμπαρε (φυλακές, σεξουαλικότητα, πορνεία, αποποινικοποίηση ουσιών, ψυχασθένεια, άρνηση στράτευσης κ.λπ.).

Άσε που και ως γειτονιά είναι πολύ ιδιαίτερα, με γωνιές μοναδικές. Αλλάξανε, βέβαια, πια, όπως όλα, ίχνη όμως του παλιού χαρακτήρα τους συναντάς ακόμα Σάββατα στην Καλλιδρομίου στη λαϊκή, στη Μουριά, στον Ηριδανό, στην πλατεία και στα στέκια ολόγυρα. Θυμάμαι τη νύχτα της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου, οπότε έσμιξαν αι γενεαί των Εξαρχείων πάσαι. Τίποτα δεν χάνεται τελικά, η μνήμη παραμένει ζωντανή σε αυτή την πόλη και στα δύσκολα αφυπνίζεται. Όχι, δεν νιώθω τελικά πως υπήρξα κάποιο ιδιαίτερο άτομο. Απλώς αντιστάθηκα"

…

|||||

Ο Δ.Σ.Η. συμμετέχει στην αυριανή απεργιακή κινητοποίηση

Στις 7.11.2022 αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του Δ.Σ.Η. η παρακάτω Ανακοίνωση - Δελτίου Τύπου, με την οποία γνωστοποιείται η συμμετοχή του Συλλόγου μας στην αυριανή απεργιακή κινητοποίηση. Χαιρετίζουμε αυτήν την ομόφωνη απόφαση η οποία θέτει για πρώτη φορά μετά από χρόνια ξεχασμένα αιτήματα του κλάδου και επισημαίνει και νέα. Είχε προηγηθεί υποβολή σχετικού αιτήματος και από τους συμβούλους της Δικηγορικής Συσπείρωσης, ενώ όμοια θέση είχαν εξ αρχής όλα τα μέλη του Δ.Σ. και ο Πρόεδρος, που μετέφερε την πρόταση αυτή και στην Ολομέλεια, χωρίς όμως να ληφθεί σχετική απόφαση από αυτήν. Για να μην αποτελέσει η απόφαση αυτή κενό γράμμα, απαιτείται ενεργή συμμετοχή του Δ.Σ.Η. και των μελών του στις αυριανές κινητοποιήσεις, κάτι για το οποίο δεν βλέπουμε να έχει ληφθεί μέριμνα, καθώς και συνέχιση και κλιμάκωση του αγώνα μας. Η Δικηγορική Συσπείρωση και τα μέλη της συμμετέχουμε στις αυριανές κινητοποιήσεις .

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Δικηγορικού Συλλόγου Ηρακλείου το οποίο συνεδρίασε στις 07-11-2022 αποφάσισε την αποχή των μελών του την Τετάρτη 9-11-2022, στο πλαίσιο των κινητοποιήσεων του σώματος σχετικά με τα οικονομικά, φορολογικά και ασφαλιστικά ζητήματα των δικηγόρων σε συνθήκες μείωσης της δικηγορικής ύλης και αύξησης του κόστους ζωής, καλώντας την Κυβέρνηση να αντιμετωπίσει θετικά τα πάγια αιτήματα των Δικηγόρων, όπως ενδεικτικώς:

1. Τη ματαίωση άλλως αναστολή της αύξησης των ασφαλιστικών εισφορών των δικηγόρων από την 1-1-2023,

2. Την επίλυση του τεράστιου προβλήματος καθυστέρησης στην καταβολή των αποζημιώσεων Νομικής Βοήθειας,

3. Την κατάργηση, άλλως μείωση του Φ.Π.Α. στις δικαστικές υπηρεσίες,

4. Την επέκταση απαλλαγής των επιτηδευματιών από τον Φ.Π.Α. μέχρι του ποσού των 25.000 ευρώ,

5. Την κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος,

6. Την καθιέρωση υποχρεωτικής παράστασης δικηγόρου στις εμπράγματες δικαιοπραξίες για τον αγοραστή, καθώς και σε ορισμένες κατηγορίες ενοχικών συμβάσεων σημαντικού αντικειμένου,

Ενημερώνουμε τους συναδέλφους ότι κατά την ημέρα της αποχής θα χορηγείται άδεια παράστασης, κατόπιν αίτησης στην Αρμόδια Επιτροπή Αδειών σου Δ.Σ.Η. μόνο σε υποθέσεις (πολιτικές, ποινικές και διοικητικές) που υπάρχει ζήτημα παραγραφής ή προθεσμίας. Ειδικά για τις ποινικές υποθέσεις θα χορηγείται άδεια σε εκείνες στις οποίες υπάρχουν κρατούμενοι για τους οποίους συμπληρώνεται ο μέγιστος επιτρεπόμενος χρόνος προσωρινής κράτησης και στα πλημμελήματα όταν υπάρχει θέμα παραγραφής δηλαδή συμπλήρωση 6ετίας από τον χρόνο τέλεσης της πράξης για τον πρώτο βαθμό και 7ετίας για τον δεύτερο βαθμό.

Επιτρέπονται οι καταθέσεις ενδίκων βοηθημάτων και μέσων σε όλες τις διαδικασίες, συμπεριλαμβανομένων αιτήσεων, αγωγών και κλήσεων, η κατάθεση προτάσεων, προσθηκών- αντικρούσεων, η επίδοση δικογράφων, εξωδίκων και αποφάσεων και η λήψη ενόρκων βεβαιώσεων.

Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με το άρθρο 241 παρ. 3 Κ.Πολ.Δ. δεν καταβάλλεται παράβολο αναβολής σε περίπτωση αποχής των δικηγόρων για την υποβολή αιτήματος αναβολής.

 

ΑΠΟ ΤΟ ΔΣ ΤΟΥ ΔΣΗ

Επέτειος 28ης Οκτωβρίου; Ναι, αλλά ποιας 28ης Οκτωβρίου; (του Χρήστου Κάτσικα *)

Από την ιστοσελίδα της εφσυν. Η ταξική ματιά στην ιστορία. Την ιστορία όπως δεν τη διδασκόμαστε. Μια ματιά που δείχνει πόσο παραμύθι είναι το πολυχρησιμοποιημένο τα τελευταία χρόνια "όλοι μαζί μπορούμε" του Σκάι (!!!)

Όσοι αναπνέουν την κιμωλία μέσα στις σχολικές αίθουσες γνωρίζουν καλά ότι πολλές φορές οι σχολικές γιορτές γι' αυτή ή την άλλη εθνική επέτειο, μόνο χασμουρητά προκαλούν σε όσους - μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς - είναι υποχρεωμένοι να τις παρακολουθήσουν.

Ίσως γιατί η κυρίαρχη πολιτική προωθεί την άγνοια του παρελθόντος, καθώς γνωρίζει ότι με αυτόν τον τρόπο υπονομεύει κάθε δυνατότητα δράσης στο παρόν.

Ίσως γιατί στο κλίμα της εποχής ευδοκιμεί η υποταγή σ' ένα παρόν που θεωρείται αυτονόητο και δεδομένο, ενώ συγχρόνως ξεριζώνονται ερωτήματα που μπορούν να υπονομεύσουν αυτή την εικόνα.

Ίσως και γιατί οι περισσότεροι δεν αντέχουν να ακούν σε κάθε επέτειο για πατρίδα, αγώνες, θυσίες και «εθνική υπερηφάνεια», για «εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία», πολλές φορές άλλοτε από εκείνους που εκποιούν κομμάτι κομμάτι την ελληνική γη και φτωχοποιούν τον λαό, άλλοτε από εκείνους που έχουν σκύψει το κεφάλι σε αυτή την κατάσταση.

Σε ποιον ανήκει η Ιστορία

Ίσως για κάποιους από αυτούς τους λόγους να κοιτούν δάσκαλοι, γονείς και μαθητές, συχνά τα ρολόγια τους πότε θα τελειώσει κι αυτή η σχολική γιορτή.

Ίσως κάποιοι από αυτούς τους λόγους να πριμοδοτούν την αδυναμία μεγάλου τμήματος των μαθητών να διηγηθούν σε γενικές γραμμές το «τι», το «πώς» και το «γιατί» σε σημαντικούς σταθμούς της νεοελληνικής Ιστορίας, δίνοντας την ευκαιρία σε κάποιους σχολιαστές των ΜΜΕ να ξεσκονίσουν τα ρεφρέν τους για τις «ευθύνες των εκπαιδευτικών» και την «αμορφωσιά των σημερινών μαθητών» και να πετροβολήσουν γενικώς και αδιακρίτως το σχολείο και τα ζωντανά του στοιχεία ως αστοιχείωτα, κρύβοντας επιμελώς και υποκριτικά την επίδραση που προκαλούν στη διαμόρφωση της προσωπικότητας των μαθητών τα δικά τους «τηλεοπτικά σκουπίδια».

Κι όμως, στην πρώτη επέτειο του ΟΧΙ, το 1941, στα πιο μαύρα χρόνια της φασιστικής κατοχής, χιλιάδες απλοί άνθρωποι, με κίνδυνο της ζωής τους ξεχύθηκαν στους δρόμους της σιδηρόφρακτης Αθήνας για να τιμήσουν την ίδια τους την Ιστορία.

Γιατί αυτή η Ιστορία ανήκει στους απλούς ανθρώπους. Ανήκει στον εργαζόμενο λαό, αυτόν που παράγει με τα χέρια του και το μυαλό του τα μύρια αγαθά, ενώ την ίδια ώρα γεύεται πείνα και ανασφάλεια.

Ανήκει σε αυτούς που αγωνίζονται για την καθημερινή επιβίωση, γιατί κάποιοι σαν και αυτούς τόλμησαν πριν από 70 χρόνια να πούνε «ΟΧΙ» στη σκλαβιά, την ίδια ώρα που το σύνολο της κυρίαρχης τάξης, των πλουσίων, των κομμάτων που εξουσίαζαν, οι πολιτικοί πρόγονοι αυτών που σήμερα μιλάνε στις τηλεοράσεις για ανεξαρτησία και δημοκρατία, είτε έφευγαν στο εξωτερικό, είτε συγκυβερνούσαν με τον κατακτητή, φορώντας την στολή των γερμανοτσολιάδων, όπως τους έλεγαν, στα μαύρα χρόνια 1940-1944. Αυτοί που έφτιαξαν τα Τάγματα Ασφαλείας, που τα μέλη τους ορκίζονταν πίστη στις εντολές του Χίτλερ και αξιοποιήθηκαν τόσο κατά την Κατοχή όσο και μετά την απελευθέρωση (από τις αστικές πολιτικές δυνάμεις που γύρισαν από την Αίγυπτο) ενάντια στην ψυχή της Αντίστασης.

Ασκούμενοι δικηγόροι και "συνεγάτες" (3) : Για τα ζητήματα των ασκουμένων (Τοποθέτηση του συμβούλου της ΕΠΔΑ Θ. Καμπαγιάννη στο ΔΣ του ΔΣΑ)

 Από την ιστοσελίδα της ΕΠΔΑ. Πρόκειται για την τοποθέτηση του Θανάση Καμπαγιάννη στην ίδια συνεδρίαση του Δ.Σ. του Δ.Σ.Α.

Δημοσιοποιούμε την τοποθέτηση του συμβούλου της Εναλλακτικής Θανάση Καμπαγιάννη στην από 27/9/2022 συνεδρίαση του ΔΣ του ΔΣΑ με θέμα τα ζητήματα των ασκουμένων. Την τοποθέτηση του έτερου συμβούλου Δημήτρη Σαραφιανού μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ.

ΚΑΜΠΑΓΙΑΝΝΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ: Ο λόγος, για τον οποίο, θεωρώ κι εγώ, ότι θα έπρεπε να ακούσουμε πρώτα τους φορείς, είναι γιατί την προηγούμενη φορά δεν υπήρχαν συγκεκριμένες προτάσεις. Ο λόγος για τον οποίον κάναμε τη διακοπή, ήταν επειδή είχαν ερωτηθεί, κι εσείς θυμάμαι συγκεκριμένα κύριε Πρόεδρε, να ρωτάτε τον εκπρόσωπο της ΕΑΝΔΑ “ποιά είναι συγκεκριμένα η τοποθέτησή σας;”. Δεν υπήρχε τοποθέτηση τότε και πλέον υπάρχουν κάποια διαμορφωμένα κείμενα. Κι εγώ, γι’ αυτό το λόγο, θεωρώ ότι πρέπει να υπάρξει ακρόαση πριν, ούτως ή άλλως εσάς θα σας ακούσουμε τελευταίο ως Πρόεδρο.

Τώρα, η δική μου η άποψη είναι ότι συγκρούονται δύο αντιλήψεις στο ζήτημα και των Ασκούμενων και των νέων Συναδέλφων. Η μια αντίληψη, η οποία λέει ότι το βασικό πρόβλημα στους Δικηγορικούς Συλλόγους και στη δικηγορία είναι το πρόβλημα του πληθωρισμού των Δικηγόρων και η άλλη η αντίληψη, η οποία λέει ότι το πρόβλημα είναι πρόβλημα ρύθμισης. Εγώ συντάσσομαι με τη δεύτερη. Θεωρώ ότι το αποφασιστικό ζήτημα είναι το ζήτημα της ρύθμισης και όχι του πληθωρισμού. Όσον αφορά τον πληθωρισμό των Δικηγόρων, είναι δυνατό να βρει κάποιος κείμενα και τοποθετήσεις του 1890, στα οποία κείμενα υπάρχουν Σύμβουλοι των προπλασμάτων, εν πάση περιπτώσει, των τότε Δικηγορικών Συλλόγων και των Δικηγόρων που λένε ότι “είμαστε πάρα πολλοί”. “Οι Δικηγόροι είναι πάρα πολλοί”. Ήδη, δηλαδή, από τα πρώτα Διοικητικά Συμβούλια του 1910 και του 1920, υπάρχει η παρατήρηση ότι είναι πάρα πολλοί οι Δικηγόροι. Αυτό είναι μια ιδεολογική τοποθέτηση, όσον αφορά τη δικηγορία.

Το πρόβλημα της δικηγορίας δεν είναι ο πληθωρισμός. Το πρόβλημα είναι ότι πρόκειται για ένα παντελώς αρρύθμιστο πεδίο, το πεδίο στο οποίο καλούνται να εργαστούνε, ξεκινώντας οι Ασκούμενοι και στη συνέχεια οι νέοι Συνάδελφοι. Και, ιδιαίτερα από τη δεκαετία του 1990 και μετά, σ’ αυτό το αρρύθμιστο πεδίο έρχεται να προστεθεί το ζήτημα της ταξικής διαστρωμάτωσης, γιατί το Δικηγορικό Σώμα ιδιαίτερα από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, είναι ένα κοινωνικό Σώμα, το οποίο διαστρωματώνεται ταξικά, ολοένα και περισσότερο, και ειδικά το ξέρουμε τι συμβαίνει σήμερα με τις μεγάλες Δικηγορικές Εταιρείες και τα μεγάλα Δικηγορικά γραφεία.

Απέναντι σ’ αυτήν την ταξική διαστρωμάτωση, το “ταμπούρωμα” των Δικηγορικών Συλλόγων πίσω από μια λογική Επιστημονικής Ανεξαρτησίας, ότι, εδώ πέρα δηλαδή, το βασικό ζήτημα είναι το ζήτημα της Επιστημονικής Ανεξαρτησίας, η οποία Ανεξαρτησία είναι κατάκτηση, αλλά έχει γίνει ένα πρόσχημα, προκειμένου να υπάρχει μια ζούγκλα εργασιακή για τους νέους Συναδέλφους και τις νέες Συναδέλφισσες: έχει οδηγήσει στο ότι, αυτήν τη στιγμή, ένας νέος Επιστήμονας πρέπει να δεχτεί ότι θα

Ασκούμενοι δικηγόροι και "συνεργάτες" (2) : Για τα ζητήματα των ασκουμένων (Τοποθέτηση του συμβούλου της ΕΠΔΑ Δημήτρη Σαραφιανού στο ΔΣ του ΔΣΑ)

Από την ιστοσελίδα της ΕΠΔΑ. Ο Δημήτρης Σαραφιανός κάνει μια ιστορική αναδρομή στο θεσμό της άσκησης. Αυτά που είπε ίσχυαν και στους Δικηγορικούς Συλλόγους της Κρήτης. Ουδείς ασκούμενος ή ασκούμενη είχε δικαίωμα αμοιβής, και όλοι ήμασταν υποχρεωμένοι να βρισκόμαστε στο πλευρό του δικηγόρου όλες τις ώρες της δουλειάς. Και επειδή στο Ηράκλειο ανέκαθεν ίσχυε το σπαστό ωράριο, το μεγάλο πρόβλημα εντοπιζόταν τα βράδια όλης της εβδομάδας, που ο ασκούμενος περίμενε πότε θα τελειώσουν τα ραντεβού του δικηγόρου ή η προετοιμασία κάποιας υπόθεσης, για να φύγουν. Και να σημειώσουμε ότι τότε τα δικηγορικά γραφεία ήταν ανοικτά και το πρωί του Σαββάτου. Βασική αρχή ήταν ότι δίπλα στο δικηγόρο μαθαίναμε πως θα γίνουμε και εμείς δικηγόροι, για αυτό ήταν αδιανόητο, όπως προείπα, να ζητήσουμε αμοιβή. Την εποχή εκείνη ένα μεγάλο μέρος της πρακτικής δουλειάς στα δικηγορικά γραφεία (φωτοτυπίες, τακτοποίηση φακέλων, δακτυλογράφηση) έκαναν οι γραμματείς των γραφείων. Τα μεγάλα γραφεία απασχολούσαν συνήθως γραμματείς που γνώριζαν και γραφομηχανή. Αν δεν απασχολούσαν, και ο δικηγόρος δεν γνώριζε να χειρίζεται τη γραφομηχανή, του έγραφαν τα δικόγραφα οι δακτυλογράφοι (γυναίκες συνήθως), που τους πήγαινε τα χειρόγραφα που είχε συντάξει στο γραφείο του. Οι συνθήκες εργασίας βέβαια, παρά το σπαστό ωράριο, ήταν γενικά πολύ καλές, όπως και οι σχέσεις μας με το δικηγόρο που κάναμε άσκηση, και τους άλλους δικηγόρους. Η αμοιβή των ασκουμένων στο Ηράκλειο έχει θεσμοθετηθεί άτυπα από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, όταν για τους πολυάσχολους δικηγόρους άρχισε να γίνεται επιτακτική η ανάγκη συνεργασίας τουλάχιστον με έναν άλλο δικηγόρο, και στη συνέχεια με περισσότερους.

Δημοσιοποιούμε την τοποθέτηση του συμβούλου της Εναλλακτικής Δημήτρη Σαραφιανού στην από 27/9/2022 συνεδρίαση του ΔΣ του ΔΣΑ με θέμα τα ζητήματα των ασκουμένων. Την τοποθέτηση του έτερου συμβούλου Θανάση Καμπαγιάννη μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ.

ΣΑΡΑΦΙΑΝΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Ας ξεκινήσω με το ποια ήταν η κατάσταση το 1985 και το 1987 που βγήκαμε εμείς, ως Ασκούμενοι. Δεν υπήρχε κανένα απολύτως δικαίωμα και παίρναμε τηλέφωνα τους Δικηγόρους και ρωτάγαμε, με τι όρους θα δουλέψουμε, και η απάντηση ήταν “όπως καταλαβαίνετε, θα ΄ρθείτε εδώ και θα δουλεύετε από το πρωί μέχρι το βράδυ, γιατί, έτσι δουλεύουμε εμείς οι Δικηγόροι». Τι αμοιβή θα παίρνουμε; «Μα εδώ θα σας μάθουμε, τι αμοιβή να πάρετε»; Και φυσικά το επόμενο ερώτημα ήτανε, “αν τη στολή των φυλακισμένων θα τη φέρναμε εμείς, μαζί με τη μπάλα ή θα την προσέφερε το γραφείο”.

Τι μεσολάβησε και σε (5), πέντε χρόνια, το 1992, πήραμε την πρώτη απόφαση για κατοχύρωση κατώτατου μισθού στους Ασκούμενους Δικηγόρους; Θα το θυμάται και ο κύριος Πρόεδρος, μεσολάβησε, ότι φτιάχτηκε η Ένωση Ασκουμένων και Νέων Δικηγόρων που τότε, είχε ακριβώς σαν σκοπό να εκπροσωπήσει τα συμφέροντα αυτών, που δεν είχανε κανένα δικαίωμα. Και για να το πετύχουμε αυτό βάλαμε στην Ένωση και τους Δικηγόρους μέχρι 5ετίας για να μπορεί να υπάρχει συνδικαλιστική έκφραση, γιατί, αλλιώς σε ενάμιση χρόνο δεν προλαβαίνεις να διεκδικήσεις τίποτα. Αυτή ήταν η κατάσταση. Και από το 1992 μέχρι το 2006, έχουνε μεσολαβήσει περί τις (6), έξι αποφάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου, με τις οποίες αυξανότανε ο κατώτατος μισθός. Φτάνοντας στο 2006, όπου παίρνουμε την απόφαση, όχι απλώς να αυξήσουμε το ποσό στα 600 ευρώ για τον Ασκούμενο, αλλά να συνδέσουμε την αμοιβή του Εμμίσθου Συνεργάτη με τον ν. 1093/80. Δηλαδή, με τις αμοιβές των Δικηγόρων που εργάζονται στο δημόσιο τομέα. Κι άρα να κατοχυρωθεί με αυτόν τον τρόπο όλο το πλαίσιο των δικαιωμάτων και στην καταβολή των 2/3 των Ασφαλιστικών Εισφορών από τον εργοδότη και όλων των υπολοίπων δικαιωμάτων, που κατοχύρωνε για τον Έμμισθο Δικηγόρο ο 1093 του ΄80. Δηλαδή, και 14 μισθούς και προμήνυση για καταγγελία και αποζημίωση απολύσεως.

Ασκούμενοι δικηγόροι και "συνεργάτες" (1) : Αποτελέσματα ερωτηματολογίου Εναλλακτικής: Επείγει η νομοθετική κατοχύρωση δικαιωμάτων για τους “συνεργάτες” δικηγόρους

Από την ιστοσελίδα της ΕΠΔΑ. Τα αποτελέσματα του ερωτηματολογίου αναρτήθηκαν στην ιστοσελίδα της στις 29.6.2022. Η έρευνα αυτή, που είναι εξαιρετικά σημαντική, και διεξήχθη για πρώτη φορά από την παράταξη της ΕΠΔΑ, αποτέλεσε τον πυλώνα πάνω στον οποίο στηρίχθηκαν οι δράσεις και οι τοποθετήσεις που ακολούθησαν, και θα αναρτήσουμε στη συνέχεια. Αξίζουν συγχαρητήρια στου συναδέλφους και συναδέλφισσες της ΕΠΔΑ που δίνουν καθημερινό αγώνα στη μάχιμη δικηγορία και παλεύουν για τα δικαιώματά μας συνολικά, και όχι μόνο των δικηγόρων.  Δεν είναι τυχαία η επιτυχία που είχε η παράταξη της ΕΠΔΑ και ο Θανάσης Καμπαγιάννης στις τελευταίες εκλογές, και αποτελεί χρήσιμο παράδειγμα για όσους επιλέγουν την αδράνεια και την αφωνία. Όλα επιλογές είναι !!!! Συνιστώ να επιλέξετε να διαβάσετε τα αποτελέσματα της έρευνας. Είναι εξαιρετικά χρήσιμα, και όχι μόνο για τους ασκούμενους. Και θέτει σημαντικά ερωτήματα για το μέλλον της δικηγορίας, και στο Ηράκλειο, όπου τα τελευταία χρόνια έχει επεκταθεί σημαντικά ο θεσμός του συνεργάτη δικηγόρου. Η συνολική προστασία του δικηγορικού λειτουργήματος αποτελεί απαραίτητη προυπόθεση για την ορθή εξάσκησή του από δικηγόρους, συνεργάτες και ασκούμενους.

Ανακοινώνουμε σήμερα (29/6/2022) τα αποτελέσματα του ερωτηματολογίου που επεξεργάστηκε η Εναλλακτική Παρέμβαση, για να χαρτογραφήσει το πεδίο των δικηγόρων που εργάζονται για λογαριασμό τρίτου.

Τα δέκα βασικά συμπεράσματα της έρευνάς μας είναι τα ακόλουθα:

1. Οι δικηγόροι που συμπλήρωσαν ηλεκτρονικά το ερωτηματολόγιο (συνολικά 240 άτομα, Μάιος-Ιούνιος 2022) είναι κατά βάση νέες και νέοι δικηγόροι (το ένα τρίτο ενεγράφη σε Δικηγορικό Σύλλογο από το 2020 και μετά) που δουλεύουν ως “συνεργάτες” (α. 48 ΚΔ) σε δικηγορικά γραφεία (49,6%) και δικηγορικές εταιρείες (35,3%).

2. Οι συνθήκες εργασίας προσομοιάζουν σε σχέση εξαρτημένης εργασίας: η καθημερινή παρουσία στο γραφείο είναι υποχρεωτική (87%), το οκτάωρο ισχύει σε λίγες περιπτώσεις (17,6%), με τον έναν στους τέσσερις να δουλεύει πάνω από δέκα ώρες. Ωστόσο, η ανεξαρτησία του επαγγέλματος δίνει τη δυνατότητα απουσίας από το γραφείο για διεκπεραίωση προσωπικών υποθέσεων (57%), με ένα σημαντικό όμως ποσοστό (43%) να δηλώνει ότι δεν μπορεί να απουσιάσει.

3. Οι μικτές μηνιαίες αποδοχές για περίπου το μισό δείγμα κινούνται μέχρι τα 1000 ευρώ. Σε αντίθεση με την δημόσια πρόσληψη του δικηγορικού επαγγέλματος, μόνο το ένα τέταρτο του δείγματος λαμβάνει μικτές μηνιαίες αποδοχές άνω των 1500 ευρώ.

4. Στο πεδίο των ασφαλιστικών εισφορών, η πλειοψηφία των ερωτώμενων (58,4%) πληρώνουν οι ίδιες/οι τις ασφαλιστικές εισφορές του. Και τούτο παρά την θέση σε ισχύ της Υπουργικής Απόφασης που υποχρεώνει τους εργοδότες να πληρώνουν τα 2/3 των εισφορών στους “συνεργάτες” δικηγόρους, καθώς η μεγάλη πλειοψηφία (67,9%) ουδέποτε υπήχθη στο νέο καθεστώς.

5. Ετήσια άδεια κατ’ αναλογία όσων ισχύουν για τους μισθωτούς λαμβάνει σε κάθε περίπτωση το 34,9% των ερωτώμενων. Για την πλειοψηφία των ερωτώμενων, η ετήσια άδεια είναι είτε μικρότερη αυτής των μισθωτών (30,6%) είτε εξαρτάται από τον προγραμματισμό του γραφείου (16,6%).

6. Πάνω από τους μισούς ερωτώμενους (50,6%) έχουν βιώσει κακοποιητική συμπεριφορά στην εργασία τους με δράστη της κακοποιητικής συμπεριφοράς να είναι στη μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων ο εργοδότης (39,1%).

7. Η πλειοψηφία των ερωτώμενων επιθυμεί να εργαστεί ως ελεύθερος επαγγελματίας, ανοίγοντας δικό της γραφείο (32,8%). Ωστόσο, οι προσδοκίες για το μέλλον είναι εξαιρετικά περιορισμένες: το 43,2% εκτιμά ότι θα συνεχίσει να εργάζεται για λογαριασμό τρίτου, ενώ το 22% εκτιμά ότι θα φύγει από το επάγγελμα.

8. Ένα συντριπτικό ποσοστό (71,2%) δηλώνει καθαρά μη ικανοποιημένο από την παρέμβαση του οικείου Δικηγορικού Συλλόγου όσον αφορά τις συνθήκες εργασίας. Μόνο ένα μικρό ποσοστό όσων απάντησαν είναι μέλη του Σωματείου Μισθωτών Δικηγόρων (18,1%), αν και μεγάλο ποσοστό γνωρίζει την ύπαρξή του (48,1%).

9. Το ζήτημα του αν η θεσμική ανεξαρτησία του δικηγόρου συνάδει με τις ρυθμίσεις περί μισθωτής εργασίας διχάζει το δείγμα, καθώς 42,2% διαφωνεί, 33,3% συμφωνεί και 20,3% ούτε διαφωνεί ούτε συμφωνεί.

10. Κατά τα λοιπά, στο σκέλος των δηλώσεων επί των οποίων κλήθηκαν να τοποθετηθούν οι ερωτώμενοι, προκύπτει συντριπτική απαίτηση νομοθετικής ρύθμισης της σχέσης άσκησης και συνεργασίας, με απαίτηση από τους Δικηγορικούς Συλλόγους να λάβουν και να περιφρουρήσουν πειθαρχικά σχετικές αποφάσεις.

Παραθέτουμε αναλυτικά τα γραφήματα με τις (ποσοτικοποιημένες) απαντήσεις.

3. Ποιος είναι ο τρίτος για λογαριασμό του οποίου εργάζεστε

Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών ενάντια στον φασισμό και τον ναζισμό (του Θ. Καμπαγιάννη)

Από την ιστοσελίδα της ΕΠΔΑ, η οποία είχε προηγηθεί των συμβούλων της Δικηγορικής Συσπείρωσης και είχε προκαλέσει  σχετική απόφαση του Δ.Σ. του Δ.Σ.Α.

Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών ενάντια στον φασισμό και τον ναζισμό (του Θ. Καμπαγιάννη)

Ο ναζιστικός χαιρετισμός δικηγόρου υπεράσπισης στη δίκη της Χρυσής Αυγής εντός της δικαστικής αίθουσας ήταν μια πρόκληση απέναντι στα θύματα της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης, αλλά και απέναντι στο δικαστήριο, τη δικηγορία και την ελληνική κοινωνία.

Ως τέτοια, η πρόκληση αυτή δεν θα μπορούσε να μείνει αναπάντηση από τα θεσμικά όργανα του δικηγορικού σώματος. Η ομόθυμη καταδίκη του ναζιστικού χαιρετισμού από τον Πρόεδρο και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, όπως εκφράστηκε και στο από 10/10/2022 ψήφισμά του, αποτυπώνει ένα βαθυτερο αντιφασιστικό και αντιναζιστικό κεκτημένο.

Η ύπαρξη των δικηγορικών συλλόγων είναι συνυφασμένη με τους αγώνες για την θωράκιση και την επέκταση της δημοκρατίας. Δεν είναι τυχαίο ότι τα ολοκληρωτικά καθεστώτα που γνώρισε η Ελλάδα τον 20ό αιώνα, όπως το καθεστώς της 4ης Αυγούστου αλλά και η Χούντα των Συνταγματαρχών, εγκαθίδρυσαν δοτές διοικήσεις στους Δικηγορικούς Συλλόγους, για να καταπνίξουν κάθε ενοχλητική φωνή και να εξασφαλίσουν την ανεμπόδιστη κυριαρχία τους.

Απέναντι σε αυτές τις μαύρες σελίδες, στάθηκαν ηρωικές μορφές: από τον 19χρονο φοιτητή της Νομικής Λάκη Σάντα που κατέβασε, μαζί με τον Μανώλη Γλέζο, τη σβάστικα από την Ακρόπολη το 1941 και τους εκτελεσμένους αγωνιστές δικηγόρους της Κατοχής μέχρι την εξέγερση των φοιτητριών και των φοιτητών της Νομικής τον Φεβρουάριο του 1973. Και από τις δίκες για την υπεράσπιση αγωνιστών απέναντι στη μετεμφυλιακή τρομοκρατία μέχρι τα στρατοδικεία της Χούντας, στα οποία δικηγόροι βρέθηκαν τόσο στα έδρανα των υπερασπιστών όσο και στα εδώλια των κατηγορουμένων.

Η πορεία αυτή άφησε στο δικηγορικό σώμα ένα πάνθεον ηρωικών μορφών, από τον Παντελή Πουλιόπουλο μέχρι τον Νικηφόρο Μανδηλαρά, που «στοιχειώνει» και δεσμεύει κάθε θεσμικό συλλογικό μας όργανο μέχρι και σήμερα. Μεταπολιτευτικά, εξάλλου, στην ηγεσία του Δικηγορικού Συλλόγου της Αθήνας βρέθηκαν πρόσωπα που συμβόλιζαν τον αγώνα ενάντια στον φασισμό, όπως ο Ευάγγελος Μαχαίρας, ο Βαγγέλης Γιαννόπουλος, ο Τάκης Παππάς. Δεν είναι τυχαίο και το διαχρονικό ενδιαφέρον των Δικηγορικών Συλλόγων για τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων.

Η εμφάνιση της Χρυσής Αυγής έθεσε με οξύτητα το ζήτημα της πάλης απέναντι στα σύγχρονα ναζιστικά μορφώματα. Τα αντανακλαστικά δεν ήταν πάντοτε αυτονόητα. Ωστόσο, η δολοφονία του Παύλου Φύσσα τον Σεπτέμβριο του 2013 αποτέλεσε σημείο αφύπνισης. Με ανακοίνωσή του την επομένη της δολοφονίας (Δολοφονία Πολίτη από Νεοναζί, 18/9/2013), ο τότε πρόεδρος του ΔΣΑ Γ. Αδαμόπουλος εξέφρασε την πάνδημη αγανάκτιση του δικηγορικού σώματος και την απαίτηση για δικαιοσύνη.

Με απόφασή του στις 24/9/2013, το Διοικητικό Συμβούλιο του ΔΣΑ υιοθέτησε Ψήφισμα για την Αντιμετώπιση της Ναζιστικής Απειλής με το οποίο καλούσε «όλους τους δημοκρατικούς πολίτες – και πρώτους από όλους, τους Δικηγόρους – να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων· να μη διστάζουν να καταδικάζουν, να καταγγέλλουν και να αντιστέκονται με κάθε θεμιτό και νόμιμο μέσο απέναντι στο φασισμό και το ναζισμό», επικαλούμενο το άρθρο 2 του Συντάγματος το οποίο ορίζει ότι «ο σεβασμός

Δ.Σ.Η. : Με ανακοίνωσή του καταδικάζει το φασιστικό χαιρετισμό του Κων/νου Πλεύρη στο Πενταμελές Εφετείο Αθηνών.

Με την παρακάτω ανακοίνωση το Δ.Σ. του Συλλόγου μας καταδικάζει το ναζιστικό χαιρετισμό του Κων/νου Πλεύρη στη δίκη της Χρυσής Αυγής στο Πενταμελές Εφετείο Αθηνών. Η απόφαση ελήφθη μετά από πρόταση των τριών συμβούλων που υποστήριξε η Δικηγορική Συσπείρωση, και έγινε δεκτή. Το τελικό κείμενο βέβαια δεν υιοθέτησε ό,τι είχε προταθεί από τους συμβούλους μας, πρόκειται όμως για μια ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ., την οποία χαιρετίζουμε και ευχόμαστε να έχει συνέχεια και σε άλλα φλέγοντα θέματα δημοκρατίας στη χώρα μας. Ευχόμαστε επίσης να επιδείξουν την ίδια ευαισθησία και οι λοιποί σύμβουλοι. Επρόκειτο για τον τρίτο ναζιστικό χαιρετισμό του Πλεύρη. Ο πρώτος έγινε σε διακοπή της δίκης. Ο δεύτερος και ο τρίτος κατά τη συνεδρίαση του Δικαστηρίου, χωρίς οι Εφέτες να λάβουν τον κόπο να βάλουν τον Πλεύρη στη θέση, πολύ περισσότερο να ζητήσουν την άσκηση ποινικής δίωξης εις βάρος του. Μάλιστα στο δεύτερο χαιρετισμό υπήρξε έντονη αντιπαράθεση των δικηγόρων της πολιτικής αγωγής με το Προεδρείο, που ισχυρίστηκε ότι δεν είδε το ναζιστικό χαιρετισμό, αναγκάζοντας τον Κώστα Παπαδάκη να πει "Αυτό λέγεται στρουθοκαμηλισμός" !!!! Και εφόσον η έδρα θα συνεχίσει να έχει την ίδια αντιμετώπιση προς τους χρυσαυγίτες, δεν θα πρέπει να αναμένεται ικανοποιητική η τελική της κρίση.

 

Το Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Ηρακλείου με τη με ημερομηνία 14-10-2022 ομόφωνη απόφαση του καταδικάζει την προκλητική συμπεριφορά του δικηγόρου Αθηνών Κωνσταντίνου Πλεύρη, ο οποίος κατά την διάρκεια της συνεδρίαση του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών στις 29-09-2022 και στις 07-10-2022 (στην Αίθουσα Τελετών του Εφετείου Αθηνών), και ενώ ασκούσε τα καθήκοντα του συνηγόρου υπεράσπισης ενός εκ των κατηγορουμένων στην κατ’ έφεση δίκη των μελών της «Χρυσής Αυγής» απεύθυνε χαιρετισμό με προτεταμένο το δεξί του χέρι κατά τα ναζιστικά πρότυπα.

Ο ναζιστικός χαιρετισμός είναι απόλυτα ασυμβίβαστος με τις αρχές, τις αξίες, τις παραδόσεις και τη δεοντολογία του δικηγορικού σώματος. Άλλωστε, ο δικηγόρος είναι από τη φύση του λειτουργήματός του υπέρμαχος της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της ειρήνης και της κοινωνικής δικαιοσύνης και έχει καθήκον να υπερασπίζεται το Σύνταγμα, τα δικαιώματα του ανθρώπου και τους δημοκρατικούς θεσμούς, όπως προκύπτει από τα άρθρα 5 και 24 του Κώδικα Δικηγόρων καθώς και το Προοίμιο και τα άρθρα 2, 5, 14 και 30 του Κώδικα Δεοντολογίας του Δικηγορικού Λειτουργήματος.

Τέτοιου είδους συμπεριφορές, που προσβάλλουν τα εκατομμύρια θυμάτων του ναζισμού, ξυπνούν ανατριχιαστικές μνήμες από τις πιο μαύρες σελίδες της ανθρώπινης ιστορίας, αφίστανται του δικηγορικού λειτουργήματος και ήθους, αντίκεινται στη συνταγματική δημοκρατική τάξη και είναι συλλήβδην καταδικαστέες. Είναι δε επιτακτική ανάγκη να αντιμετωπίζονται, όπως ορίζει ο Ποινικός Κώδικας και ο Κώδικας Δικηγόρων, εφόσον δε η σχετική πράξη τελείται κατά τη διάρκεια της δίκης, το Δικαστήριο οφείλει να προβεί στα όσα προβλέπονται από το ουσιαστικό και δικονομικό ποινικό δίκαιο.

 

ΕΚ ΤΟΥ Δ.Σ.

Σήμερα, 19.10.2022 : Πρωτοβουλία πανεπιστημιακών λέει «ΟΧΙ στην Αστυνομία στα Πανεπιστήμια»

Από την ιστοσελίδα της εφσυν. Τα πέντε πιο σημαντικά Πανεπιστήμια της χώρας (Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Κρήτης, Ιωαννίνων, Θεσσαλίας) διοργανώνουν σήμερα ταυτόχρονα εκδηλώσεις με θέμα "ΟΧΙ στην Αστυνομία στα Πανεπιστήμια". Οι εκδηλώσεις οργανώνονται μέσα στα Πανεπιστήμια. Υπενθυμίζουμε ότι το Πανεπιστήμιο και το Πολυτεχνείο Κρήτης στις 15.9.2022 και ενόψει της νέας χρονιάς και της εφαρμογής του νέου μέτρου έλαβε ξεκάθαρη θέση κατά της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας. Στο ψήφισμα της Συγκλήτου αναφέρονται τα εξής :

 «Η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Κρήτης ενημερώθηκε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ότι μέλη των Ομάδων Προστασίας Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων (ΟΠΠΙ) πρόκειται να απασχοληθούν για την αστυνόμευση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων της Κρήτης. Το Πανεπιστήμιο Κρήτης δεν έχει καμία επίσημη ενημέρωση για την εξέλιξη αυτή. Η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Κρήτης θεωρεί ότι τα ελληνικά πανεπιστήμια, και το Πανεπιστήμιο Κρήτης ειδικότερα, έχουν μεγάλες ανάγκες σε διδακτικό και διοικητικό προσωπικό και όχι για πανεπιστημιακή αστυνομία, η οποία θα δημιουργήσει και δεν θα λύσει προβλήματα».

Σειρά εκδηλώσεων για την προστασία του δημόσιου πανεπιστημίου και με σύνθημα «Όχι στην αστυνομία στα πανεπιστήμια» πραγματοποιεί σε έξι πόλεις της Ελλάδας πρωτοβουλία πανεπιστημιακών.

Στην ανακοίνωσή τους σημειώνουν ότι διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό, διοικητικοί υπάλληλοι, μεταπτυχιακοί και προπτυχιακοί φοιτητές και φοιτήτριες από τα πανεπιστήμια πέντε πόλεων, στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στα Ιωάννινα, στον Βόλο και στο Ρέθυμνο, ενώνουν τις φωνές τους στο πλαίσιο ενός δημοκρατικού διαλόγου για την προστασία του δημόσιου πανεπιστήμιου. Και τονίζουν:

«Ας σκεφτούμε ότι τα εκατομμύρια ευρώ που δαπανώνται για την πρόσληψη των 1.000 ΟΠΠΙ θα μπορούσαν να διατεθούν για την προκήρυξη νέων θέσεων διδασκόντων/ουσών, για υποτροφίες ή για την επίλυση των κτιριακών προβλημάτων των ΑΕΙ. »Ας δούμε επιτέλους ότι το δημόσιο πανεπιστήμιο διαλύεται, παρά τις επάλληλες διεθνείς διακρίσεις του που συνεχίζονται χάρη στην αυταπάρνηση των μελών του. Με τιμωρητικές πολιτικές οι εισακτέοι μειώνονται, τα ιδρύματα κατασυκοφαντούνται συστηματικά, ένα αντιδημοκρατικό, συγκεντρωτικό μοντέλο διοίκησης επιβάλλεται, οι τίτλοι σπουδών υποβαθμίζονται καθώς εξισώνονται με αυτούς των κολεγίων».
 
Ακολουθεί η ανακοίνωσή τους

Πανελλαδική Δράση για το Δημόσιο Πανεπιστήμιο σε έξι πόλεις

Αθήνα – Θεσσαλονίκη – Ιωάννινα – Βόλος – Ηράκλειο – Ρέθυμνο

Αστυνομικοί περιφέρονται στις σχολές - Κάμερες καταγράφουν όσα κάνουμε και όσα λέμε
Αστυνομικοί  ελέγχουν τις ταυτότητες μας - Αυτό το Πανεπιστήμιο θέλουμε;

Διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό, διοικητικοί υπάλληλοι, μεταπτυχιακοί και προπτυχιακοί φοιτητές και φοιτήτριες από τα πανεπιστήμια πέντε πόλεων, στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στα Ιωάννινα, στον Βόλο και στο Ρέθυμνο, ενώνουμε τις φωνές μας στο πλαίσιο ενός δημοκρατικού διαλόγου για την προστασία του δημόσιου πανεπιστήμιου.

Ας σκεφτούμε τι έχει συμβεί τους τελευταίους μήνες στα πανεπιστήμια. Είδαμε πάνοπλους αστυνομικούς και «κλούβες» να σταθμεύουν στους χώρους της ακαδημαϊκής εκπαίδευσης και έρευνας. Είδαμε αστυνομικούς ΜΑΤ να ρίχνουν χημικά σε χιλιάδες νέους και νέες που διασκέδαζαν σε συναυλία που γινόταν στο ΑΠΘ στη Θεσσαλονίκη. Είδαμε αστυνομικούς να ξυλοκοπούν φοιτητές και φοιτήτριες που διαμαρτύρονταν σε διαδηλώσεις στην Αθήνα ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία. Είδαμε αστυνομικούς να πυροβολούν ανάμεσα σε ανύποπτους/ες φοιτητές και φοιτήτριες στην είσοδο της σχολής τους στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου.

Aς θυμηθούμε ότι η αστυνομία τα τελευταία χρόνια έχει επανειλημμένα προβεί σε αυθαιρεσίες σε βάρος πολιτών: ξυλοδαρμούς, σεξιστικές παρενοχλήσεις, αναίτιες συλλήψεις, ρίψη δακρυγόνων, εξευτελιστικούς σωματικούς ελέγχους. 

Ας σκεφτούμε ότι τα εκατομμύρια ευρώ που δαπανώνται για την πρόσληψη των 1.000 ΟΠΠΙ θα μπορούσαν να διατεθούν για την προκήρυξη νέων θέσεων διδασκόντων/ουσών, για υποτροφίες ή για την επίλυση των κτιριακών προβλημάτων των ΑΕΙ 

Ας δούμε επιτέλους ότι το δημόσιο πανεπιστήμιο διαλύεται, παρά τις επάλληλες διεθνείς διακρίσεις του που συνεχίζονται χάρη στην αυταπάρνηση των μελών του. Με τιμωρητικές πολιτικές οι εισακτέοι μειώνονται, τα ιδρύματα κατασυκοφαντούνται συστηματικά, ένα αντιδημοκρατικό, συγκεντρωτικό μοντέλο διοίκησης επιβάλλεται, οι τίτλοι σπουδών υποβαθμίζονται καθώς εξισώνονται με αυτούς των κολεγίων. 

ΑΝ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΤΟΤΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΥΣΗ ΑΛΛΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ ΜΑΣ

https://www.facebook.com/OxiAstynomiaStaPanepistimia  #NoUniPolice

Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων έχει ως εξής:  

• Ηράκλειο, Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2022, ώρα 12.00 μ.Κτίριο Κ12.1 ΣΕΔΟ Όροφος – Αίθουσα Σεμιναρίων ΣΕΔΟ ΕΛΜΕΠΑ - Εσταυρωμένος Ηράκλειο,  
Συμμετέχουν οι:

• Βιδάκης Νίκος, Αν. Καθηγητής ΗΜΜΥ ΕΛΜΕΠΑ
• Κονταξάκης Κώστας, Αν. Καθηγητής Μηχανολόγων ΕΛΜΕΠΑ
• Σύλλογος Διοικητικών Υπαλλήλων ΕΛΜΕΠΑ
• Εκπρόσωποι των φοιτητικών συλλόγων.

• Ρέθυμνο, Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2022, ώρα 6.00 μ.μ. Αμφιθέατρο Α1 της Φιλοσοφικής Σχολής, (Πανεπιστημιούπολη Γάλλου, Ρέθυμνο)
 
Οι Ενιαίοι Φορείς Διδασκόντων της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών και της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης καλούν τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας (φοιτητές, διοικητικό προσωπικό, ερευνητές και διδάσκοντες) σε συζήτηση με θέμα: «Αστυνομία στα Πανεπιστήμια; Το δημόσιο δημοκρατικό Πανεπιστήμιο απαντά στον αντι-εκπαιδευτικό αυταρχισμό και την καταστολή»

Συντονίζει η Ελευθερία Ζέη (Τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας)

Συμμετέχουν οι:

• Αλέξανδρος Κεσσόπουλος (Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης)
• Αθηνά Σκουλαρίκη (Τμήμα Κοινωνιολογίας)