Ο Διονύσης Σαββόπουλος τον καιρό των μνημονίων

Χθες παρακολούθησα μια πραγματικά εξαιρετική συναυλία στο "Τεχνόπολις" από τους Διονύση Σαββόπουλο, Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και Πάνο Μουζουράκη (τους αναφέρω κατά ηλικιακή σειρά). Από τις συζητήσεις που έκανα με πολλούς φίλους όμως διαπίστωσα ότι όλοι -μα όλοι- είχαν λησμονήσει ότι ο Σαββόπουλος έχει πάρει ενεργή και καθαρή θέση υπέρ των μνημονίων, και έχει πει και διάφορα άλλα ευτράπελα, για να μην πω φασιστικά, για τους μετανάστες και τους ναρκωμανείς, τα οποία ουδέποτε έχει ανασκευάσει. Σε αυτό το πλαίσιο ο δήθεν προοδευτισμός του Νιόνιου, που εκφράστηκε στη συναυλία με κάποια ελάχιστα έξυπνα τσιτάτα, θα έπρεπε κανονικά να προκαλέσει τον κόσμο, και όχι να τον γεμίζει με την "αγαλλίαση" ότι και ο Σαββόπουλος κριτικάρει την κατάσταση. Προσπάθησα να τον βρω στο τέλος για να τον ρωτήσω ποια είναι η σημερινή του άποψη, αλλά, δυστυχώς, είχε "δραπετεύσει" αμέσως μετά το τέλος της συναυλίας μαζί με το Μαχαιρίτσα (η ηλικία γαρ), αφήνοντας τον πιτσιρικά Μουζουράκη στις ανήλικες κατά το πλείστον θαυμάστριές του. Και ήθελα να τον ρωτήσω για να δω αν έχει συναισθανθεί κάτι, ή αν επιμένει στην άποψη που είχε εκφράσει το 2011, για να διασκεδάσω -εις μάτην- την απογοήτευση που μου έχει δημιουργήσει η στάση του των τελευταίων -και όχι μόνον- χρόνων. Μια στάση, η οποία έχει αναιρέσει πλήρως την πρωτοπορία που εξέφραζε κάποτε ο βραχνός μουστακαλής διοπτροφόρος που είχε κατεβεί με φορτηγό από τη Θεσσαλονίκη, και μας είχε προσφέρει το "Δημοσθένους λέξις", τα "Αεροπλάνα και βαπόρια", το "Hapy day", το "Μακρύ ζειμπέκικο για το Νίκο", την "Πλατεία που ήταν γεμάτη", την "'Αννα" και τόσα άλλα, που δεν θέλω να θυμάμαι.

Πριν ολοκληρώσω, θυμίζω ότι φέτος ο Σαββόπουλος έχει συντελέσει στην πολιτιστική άνοδο της χώρας συνθέτοντας, ενορχηστρώνοντας και τραγουδώντας το προοδευτικό τραγούδι  με τίτλο "η πιο όμορφη μέρα", που διαφημίζει τα αθλητικά κανάλια της Nova. Το τραγούδι αυτό, αν και παιδιόθεν ποδοσφαιρόφιλος, μπορώ να το αντιληφθώ μόνο ως συνέχεια των προηγουμένων εκπτώσεών του, και ως λίπασμα στο λεγόμενο "όπιο του λαού". Αλήθεια, πότε άλλοτε ασχολήθηκε ο Σαββόπουλος; Ούτε στο γήπεδο δεν πήγαινε !!!! Και επειδή πάντα μου αρέσει να είμαι αισιόδοξος, θυμίζω επίσης ότι ο Μίκης Θεοδωράκης αφού ταλαιπωρήθηκε επί δεκαετίες, και ταλαιπώρησε ομοίως την πατρίδα του -την αριστερά- ανέκαμψε με τη "Σπίθα", προσφέροντας σημαντικά στο κίνημα των τελευταίων ετών, αφού προηγουμένως το 2004 είχε επιτρέψει να χρησιμοποιείται το υπέροχο "ποιος δεν μιλά για τη Λαμπρή" ως ύμνος της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου. 

Τελειώνοντας, και για την καλλίτερη και αντικειμενικότερη αντίληψη του θέματος, παραθέτω τις τελευταίων ετών δηλώσεις, απόψεις και κατορθώματα του Σαββόπουλου:

 Α.

(αντιγραφή από το iskra - η επιστολή δημοσιεύθηκε στις 2.6.2011):

Μετά από πολλή "σκέψη και περισυλλογή", 32 άνθρωποι των τεχνών και των επιστημών, αποφάσισαν να μιλήσουν, για το πώς θα "σωθεί" δήθεν η Ελλάδα από τα αδιέξοδά της!

Υπογράφοντας ένα συλλογικό κείμενο, καλούν ούτε λίγο ούτε πολύ, όλα τα κόμματα και τους βουλευτές να συσπειρωθούν γύρω από το μνημονιακό πρόγραμμα, καθώς οποιεσδήποτε άλλες πολιτικές προτάσεις κρίνονται (κατά τους ίδιους πάντα), ως "καταστροφικές, ανεδαφικές ή εξωπραγματικές"!

Είναι ίσως η πρώτη φορά στη σύγχρονη μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας, όπου ένα σεβαστό τμήμα (χορτάτων και εξασφαλισμένων, και σε πολλές περιπτώσεις κρατικοδίαιτων) "διανοουμένων", τίθεται τόσο απροκάλυπτα υπέρ πολιτικών επιλογών που καταδικάζουν ευρύτατα τμήματα του λαού στην κοινωνική εξαθλίωση και τη νεολαία στην έλλειψη οποιασδήποτε προοπτικής.

Βέβαια η συγκεκριμένη επιστολή δεν αποτελεί καμία έπκπληξη, καθώς αρκετοί από αυτούς έχουν δώσει ανάλογα χονδροειδή δείγματα γραφής, από το Διονύση Σαββόπουλο που πρότεινε να στείλουμε τους μετανάστες χωρίς χαρτιά στα "ξερονήσια" μέχρι την πανεπιστημιακό Βάσω Κιντή, που διαρρήγνυε τα ιμάτιά της για τους λόγους για τους οποίους δεν πρέπει να απεργούμε εν μέσω Μνημονίου...

Το πλήρες κείμενο της επιστολής έχει ως εξής:

 ΤΟΛΜΗΣΤΕ

 "Θέλουμε να εκφράσουμε με τον πιο σαφή τρόπο την αγωνία μας για τη δραματική κατάσταση του τόπου.

Η ισότιμη ένταξή μας στην Ευρώπη, αναγκαία για την επιβίωση της Ελλάδας ως σύγχρονης προηγμένης χώρας, αλλά και οι σημαντικές πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές κατακτήσεις που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της, απειλούνται σήμερα σοβαρά.

Ως υπεύθυνοι πολίτες νοιώθουμε την ανάγκη να μιλήσουμε, καθώς οι φωνές του λαϊκισμού και της ανευθυνότητας κυριαρχούν στο δημόσιο λόγο, κρύβοντας από τους περισσότερους Έλληνες τη σοβαρότητα της κατάστασης και προτείνοντας λύσεις καταστροφικές, ανεδαφικές ή εξωπραγματικές σε στιγμή κρίσης.

Απευθύνουμε έκκληση σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου, σε όποια θέση και αν βρίσκονται: στον πρωθυπουργό, την κυβέρνηση και τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, αλλά και τον αρχηγό και τους βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τους αρχηγούς και τους βουλευτές των άλλων κομμάτων.

Τους καλούμε όλους να αλλάξουν νοοτροπία, να παραμερίσουν τις ιδιοτέλειες, τις προσχηματικές αντιμαχίες, εσωκομματικές και εξωκομματικές, τους υπολογισμούς, τους συμψηφισμούς, καθώς και τις αγκυλωμένες στο παρελθόν ιδεολογικές και πολιτικές περιχαρακώσεις και να αναλάβουν επιτέλους στο ακέραιο τις ευθύνες τους.

Τους ζητούμε να μιλήσουν με ειλικρίνεια στους έλληνες πολίτες για τους κινδύνους που απειλούν τη χώρα, για τον αγώνα και τις θυσίες που απαιτεί η σωτηρία και η ανάκτηση της αξιοπρέπειάς της, και να εργαστούν σκληρά και συστηματικά για τη νέα στροφή.

Ο τόπος χρειάζεται μια ηγεσία ευθύνης και εθνικής ανασυγκρότησης που, σε συνεργασία με τους ευρωπαίους εταίρους μας, θα κάνει τα απαραίτητα για τη σωτηρία. Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο, και μόνο συντονισμένες ενέργειες, βασισμένες σε ένα νέο πνεύμα ομοψυχίας μπορούν να αποτρέψουν πλέον την καταστροφή.

Όσοι αγνοούν προκλητικά τα σημεία των καιρών και, επιδεικνύοντας ασυγχώρητη ιδιοτέλεια, επιμένουν να επενδύουν στην κατάρρευση με οδηγό το δικό τους προσωπικό ή κομματικό συμφέρον, θα χρεωθούν στο ακέραιο την καταστροφή της χώρας.

Υπάρχει ακόμη καιρός να σωθούμε, αν αυτοί που εκπροσωπούν τον λαό και παίρνουν τις αποφάσεις για λογαριασμό του, όπου κι αν βρίσκονται, είτε στην κυβέρνηση είτε στην αντιπολίτευση, είτε σε άλλους συλλογικούς φορείς ή όργανα, τολμήσουν να κάνουν το καθήκον τους.

Οι κατακτήσεις της σημερινής Ελλάδας στηρίχθηκαν σε κόπους και θυσίες γενεών. Δεν έχουμε δικαίωμα, πολιτικοί και πολίτες, να τις εγκαταλείψουμε ούτε να αφήσουμε κανέναν να τις καταστρέψει. Δεν έχουμε δικαίωμα να υποθηκεύσουμε το μέλλον και τα όνειρα των νέων και των επερχόμενων γενεών."

Τη "διακήρυξη" υπογράφουν οι: Θανάσης Βαλτινός, Κική Δημουλά, Απόστολος Δοξιάδης, Τάκης Θεοδωρόπουλος, Αθηνά Κακούρη, Μένης Κουμανταρέας, Γιάννης Κουνέλης, Πέτρος Μάρκαρης, Τάσος Μπουλμέτης, Βασίλης Παπαβασιλείου, Διονύσης Σαββόπουλος, Γιώργος Σκαμπαρδώνης, Αλέκος Φασιανός, Νίκος Αλιβιζάτος, Νάσος Βαγενάς, Γιάννης Βούλγαρης, Γιώργης Γιατρομανωλάκης, Άγγελος Δεληβοριάς, Γιώργος Δερτιλής, Αρίστος Δοξιάδης, Ορέστης Καλογήρου, Στάθης Καλύβας, Βάσω Κιντή, Ανδρέας Κούρκουλας, Νίκος Μουζέλης, Χαράλαμπος Μ. Μουτσόπουλος, Γιώργος Παγουλάτος, Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου, Παύλος Σούρλας, Γιάννης Στουρνάρας, Σταύρος Τσακυράκης, Χαρίδημος Τσούκας.

Β. για μετανάστες και ναρκομανείς (από το youtube - 18.5.2011)
<iframe width="560" height="315" src="//www.youtube.com/embed/bJMdzkbK0fU" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

Γ. και σε κοινωνικές εκδηλώσεις ...

(άρθρο του Δημήτρη Δανίκα από το "πρώτο θέμα" - 28.8.2014) Τώρα. Σχετικά με το πάρτι της οικογένειας του Δημήτρη Κουτσολιούτσου. Στον κόλπο της Ξυλοκέριζας των Σπετσών. Οπου εκτός από βεγγαλικά και πλήθος γευστικών πιάτων, συμμετείχε τραγουδώντας και ο Διονύσης Σαββόπουλος. Αφού η Ασπα, η μόνιμη συμβία του Νιόνιου είναι αδελφή της συζύγου του μεγαλοεπιχειρηματία. Ωραία; Καθόλου! Αφού δεκάδες τα χλευαστικά, απορριπτικά και υβριστικά σχόλια που συνοδεύουν το σχετικό story. Σα να λένε «τι είδους αριστεροί είναι αυτοί που γλεντοκοπούν και ξεσαλώνουν την ώρα που ο ελληνικός λαός λοιμοκτονεί;» Κουτουράδες. Και υποκρισίες. Για τους εξής λόγους Ο Κουτσολιούτσος ένας εκ των ελάχιστων μεγάλων ελλήνων επιχειρηματιών. Αρχισε με μικρό κατάστημα ως Follie Follie και στην συνέχεια επακτάθηκε σε πολλά σημεία της Υδρογείου. Αν δεν κάνω λάθος, ακόμα και στην Κίνα. Δηλαδή ο πλήρης ορισμός του «αυτοδημιούργητου, ευφάνταστου και δαιμόνιου έλληνα επιχειρηματία». Είναι κακό αυτό; Αν είναι. Και αν όλοι αυτοί που χλευάζουν ψηφίζουν ΚΚΕ, ε τότε ας βγούμε στα βουνά να ανατρέψουμε το καθεστώς! Τρίχες κατσαρές για τσατσάρες αφρικανικές! Ο Κουτσολιούτσος είναι το ζωντανό επιχείρημα ενός δρόμου ανάπτυξης και προκοπής. Φυσικά μέσα στο σημερινό κοινωνικό και οικονομικό σύστημα. Μακάρι το παράδειγμά του να το ακολουθούσαν οι περισσότεροι εκ του «είδους» του. Δηλαδή τι θέλουμε; Επιχειρηματίες που να μεσολαβούν και να μεσιτεύουν; Να πουλάνε αέρα κοπανιστό; Πρέπει να αποφασίσουμε. Επιτέλους! Ο Σαββόπουλος ουδέποτε δήλωσε και τάχθηκε με το μέρος της κομμουνιστικής αριστεράς. Αντιθέτως μάλιστα. Από την αρχή της διαδρομής του απέναντι από τους συντρόφους του Περισού. Οι πολιτικές πεποιθήσεις του Νιόνιου αρχίζουν από τον ευρωπαικό εκσυγχρονισμό και ολοκληρώνονται με τις απόψεις μιας αριστεράς τύπου Φώτη Κουβέλη. Κάπως έτσι Δηλαδή εναντίον καπιταλιστικής ανατροπής. Και υπέρ ενός συστήματος που αντιγράφει τις προδιαγραφές κάθε αναπτυγμένης, ευρωπαικής χώρας. Δικαίωμά του! Επομένως η συμμετοχή του σ αυτό το γλέντι ήταν εντελώς «σύννομη» με την ιδεολογία του. Και εξ αγχιστείας συγγενής και φίλος με τους οικοδεσπότες. Και οπαδός της επιχειρηματικής πορείας του Κουτσολιούτσου Με ένα λόγο, όχι μόνο ουδέν το μεμπτόν, αλλά και όλοι εμείς στην θέση του το ίδιο θα κάναμε. Χωρίς τύψεις και ενοχές. Για να το πω πιο απλά. Ο άνθρωπος πήγε και γλέντησε στο πάρτι της αδελφής της γυναίκας του. Διάολε το ίδιο κι εμείς θα κάναμε. Και επειδή είναι μουσικός, τραγούδησε. Διάολε κι εμείς το ίδιο θα κάναμε. Στοιχειώδες! Και κάτι ακόμα. Που αποκαλύπτει την επικών διαστάσεων υποκρισία μας. Δηλαδή ας υποθέσουμε ότι ο Σαββόπουλος δεν πήγαινε. Αυτό θα τον έκανε περισσότερο συνεπή και αυθεντικό αριστερό; Το ξαναλέω. Εναντίον των ικανών οι δυνατοί. Εναντίον των βλακών ούτε ο Θεός! ΥΓ Και που σαι. Εγώ και ο Κουτσολιούτσος μαζί με όλα τα μέλη της οικογένειας του ουδέποτε ανταλλάξαμε έστω και μία χειραψία. Οσο για τον Σαββόπουλο οι σχέσεις μας εντελώς ψυχρές. Εντάξει; Το εξηγώ για να μην διαβάσω σχόλια του τύπου «όμοιος ομοίω αεί πελάζει»!