(αναδημοσίευση από το "Βαθύ Κόκκινο")

Στο βόρβορο της αστικής Δικαιοσύνης και πολιτικής

12/03/2016

Πηγή: «ΚΟΝΤΡΑ»
Υπόθεση Παπαγγελόπουλου

«Ο κ. Παπαγγελόπουλος είναι σαφές ότι έχει την απόλυτη στήριξη από όλους μας και από τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Ο κόσμος μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματα του αν δει ποιος ακριβώς του επιτίθεται και με ποιον τρόπο». Ας κρατήσουμε τη δήλωση που έκανε ο No 2 της κυβέρνησης Νίκος Παππάς. Δήλωση που δείχνει ότι ο Παπαγγελόπουλος (με το καραδεξιό πολιτικό προφίλ και τη θητεία στα άντρα των μυστικών υπηρεσιών) δεν αποτελεί επιλογή του Κομμένου (τύπου Δ. Κομμένου ή Σγουρίδη), στο πλαίσιο των κυβερνητικών Θέσεων που έχουν εκχωρηθεί στους ΑΝΕΛ, αλλά κεντρική επιλογή της ηγετικής ομάδας του μεγάρου Μαξίμου, των και Τσιπραίων αποκαλούμενων.

Πρόκειται για μια προκλητική δήλωση, αποκαλυπτική του αυτοκρατορικού συνδρόμου από το οποίο «πάσχουν» οι Τσιπραίοι. Ο Παπαγγελόπουλος παραδέχτηκε ότι συναντήθηκε με την εισαγγελέα Τσατάνη και ότι είχε και τηλεφωνική επικοινωνία μαζί της, που αφορούσε τον ορισμό εκ μέρους της εισαγγελέα εκκρεμούσας ποινικής υπόθεσης. Δε χρειάζεται να ανατρέξει κανείς στο ακριβές περιεχόμενο της επικοινωνίας Παπαγγελόπουλου-Τσατάνη (άλλωστε η κάθε πλευρά δίνει διαφορετική εκδοχή). Αρκεί και μόνο το γεγονός των επαφών.

Οι Τσιπραίοι, που βομβάρδιζαν τον ελληνικό λαό με σλόγκαν όπως «θα τους ταράξουμε στη νομιμότητα»,

καλύπτουν πλήρως έναν υπουργό ο οποίος προσπαθούσε να κατευθύνει μια εισαγγελέα στο χειρισμό μιας ποινικής υπόθεσης. Αυτός ο άνθρωπος Θα έπρεπε να είχε τεθεί εκτός κυβέρνησης, σύμφωνα με τα ηθικοπολιτικά δόγματα που επικαλείται η αστική πολιτική και στα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανιζόταν ως άτεγκτος.

Βόρβορος

Η Τσατάνη λέει πως ο Παπαγγελόπουλος της ζήτησε -στην αρχή συμβουλευτικά και στη συνέχεια απειλητικά- να παραδώσει το φάκελο με την υπόθεση Βγενόπουλου στην Εισαγγελέα Διαφθοράς, από την οποία τον είχε πάρει. Ομως, από τη στιγμή που παραδέχεται ότι επισκέφτηκε μόνη της τον Παπαγγελόπουλο, δεν είναι καθόλου πειστική η εξήγηση ότι το έκανε επειδή εκτοξεύονταν διάφορα σε βάρος της, τα οποία είχαν φτάσει μέχρι τη Βουλή. Καθαρός ουρανός αστραπές δε φοβάται, οπότε τι λόγο είχε αυτή -η άτεγκτη εισαγγελέας, όπως παρουσιάζεται- να πάει στον υπουργό για να ζητήσει βοήθεια;

Ο Παπαγγελόπουλος λέει ότι τη δέχτηκε… πατρικά, σαν παλιός εισαγγελέας που συμβουλεύει νεότερους συναδέλφους του και όχι με την ιδιότητα του υπουργού. Και ότι απλά της είπε τη… νομική του γνώμη, χωρίς να παρέμβει ως υπουργός υποδεικνύοντας τι να κάνει. Γιατί, όμως, αφού της είπε… πατρικά τη νομική του γνώμη, καθώς εκείνη έκλαιγε (κατά την εκδοχή Παπαγγελόπουλου), μετά από μερικές μέρες της τηλεφώνησε -δυο φορές μάλιστα- για να δει τι απέκανε τελικά; Από… πατρικό ενδιαφέρον;

Η υπόθεση είναι βορβορώδης (και από τις δυο πλευρές). Σύζυγος και κόρη της Τσατάνη υποψήφιοι βουλευτές της ΝΔ. Η ίδια στην παράταξη Ντογιάκου. Ο Παπαγγελόπουλος, ο άνθρωπος των Τσιπραίων για να κάνει τη δουλειά που δεν μπορούσε να κάνει ο Παρασκευόπουλος. Στη μέση φάκελοι στελεχών της ΝΔ, που -όπως λέει ο Παπαγγελόπουλος- χειρίστηκε η Τσατάνη, ενώ δεν έπρεπε. Και κερασάκι στην τούρτα ο Βγενόπουλος, τον οποίο αφορούσε η συγκεκριμένη ποινική υπόθεση. Ο Βγενόπουλος που έσπευσε να εκδώσει ανακοίνωση για να εκθειάσει την Τσατάνη (που έβαλε την ποινική του υπόθεση στο αρχείο) και να καταγγείλει τον Παπαγγελόπουλο, ότι «μαζί με όλον τον φιλικό του Τύπο εμφανίζεται να υιοθετεί τις αιτιάσεις των Κυπριακών αρχών», υποστηρίζοντας «τερατώδη ψέματα». Και υποστηρίζει ότι «ο κ. Παπαγγελόπουλος κάποια στιγμή πρέπει να δικαιολογήσει την στενή του συνεργασία με τους Κυπρίους και τις επεμβάσεις του στη Δικαιοσύνη που εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους, την ίδια στιγμή που η Κυπριακή ΛΑΪΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ με την έγκριση της «φίλης» Κυπριακής Κυβέρνησης διεκδικεί από την Ελληνική Δημοκρατία 4 δισ. ευρώ!»…

Αυτή είναι η αστική πολιτική. Αυτή είναι η αστική Δικαιοσύνη. Εν προκειμένω δεν έχουμε μια υπόθεση καταστολής σε βάρος αγωνιζόμενων εργατών, αγροτών, νεολαίων, επαναστατικών οργανώσεων, για τις οποίες δεν έχουμε ποτέ συγκρούσεις ανάμεσα σε δικαστικά και πολιτικά κέντρα. Εχουμε μια υπόθεση που αφορά από τη μια επιχειρηματικά συμφέροντα και από την άλλη πολιτικά συμφέροντα. Η δεξιά Τσατάνη εμφανίζεται να στηρίζει τον Βγενόπουλο στη διαμάχη του με τη δεξιά κυπριακή κυβέρνηση, η οποία συνεργάζεται με την «αριστερή» ελληνική κυβέρνηση, μακρύ χέρι της οποίας είναι ένας δεξιός τέως εισαγγελέας και διοικητής της ΕΥΠ/ΚΥΠ.

Το συμπέρασμα είναι πως σ” αυτές τις υποθέσεις δεν υπάρχει ιδεολογικό υπόστρωμα. Υπάρχει ο άγριος πόλεμος ανάμεσα σε επιχειρηματικά συμφέροντα, η διαπλοκή αυτών των συμφερόντων με την αστική πολιτική και ο ανελέητος πόλεμος των αστικών κομμάτων να ελέγξουν την πυραμίδα του δικαστικού μηχανισμού, δημιουργώντας θυλάκους μέσω των δυνατοτήτων που τους δίνει η διαχείριση της κυβερνητικής εξουσίας.

Μετεγγραφή εκ δεξιών

Η ΝΔ παραδοσιακά είχε ενεργούς θυλάκους στο δικαστικό μηχανισμό. Ας θυμηθούμε μόνο τον περιβόητο Κόκκινο και τον απροκάλυπτο τρόπο με τον οποίο ενεργούσε. Το ΠΑΣΟΚ, μετά από τόσα χρόνια στην κυβερνητική εξουσία, έφτιαξε τους δικούς του θυλάκους. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε τέτοιο μηχανισμό. Μπορεί να είχε συμπαθούντες δικαστικούς, όμως αυτοί είτε ανήκαν στις κατώτερες βαθμίδες είτε δεν ήταν συγκροτημένοι σε θύλακο ικανό να επηρεάσει κρίσιμες αποφάσεις. Ο Ν. Παρασκευόπουλος, που ορίστηκε υπουργός Δικαιοσύνης, είναι ένας άχρωμος πανεπιστημιακός, απ” αυτούς που οι δικαστικοί δε χωνεύουν καθόλου (ρόλο έπαιζαν και οι φιλελεύθερες νομικές απόψεις που ως πανεπιστημιακός υποστήριζε ο Παρασκευόπουλος). Επρεπε να βρεθεί άλλος, κατάλληλος γι” αυτή τη δουλειά.

Στην αρχή, τοποθετήθηκε ως αναπληρωτής υπουργός Επικράτειας, αρμόδιος για την καταπολέμηση της διαφθοράς, δίπλα στον Φλαμπουράρη για να υπάρχει ο απαραίτητος έλεγχος, ο τέως αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Π. Νικολούδης, ο οποίος είχε διακριθεί ως πολέμιος της… τρομοκρατίας, μπλοκάροντας λογαριασμούς με μερικές εκατοντάδες ευρώ καταδικασμένων για την υπόθεση της 17Ν, οι οποίοι είχαν ήδη εκτίσει την ποινή τους (ακόμα και το λογαριασμό που έμπαινε το επίδομα ανεργίας ενός απ” αυτούς μπλοκάρισε). Και ξαφνικά, εμφανίστηκε «από το πουθενά» ο Παπαγγελόπουλος, που άρχισε ν” ανεβαίνει τρέχοντας τα σκαλιά της κυβερνητικής ιεραρχίας: γενικός γραμματέας του υπουργείου Δικαιοσύνης, υφυπουργός, αναπληρωτής υπουργός.

«Ο Παπαγγελόπουλος υφυπουργός για θέματα διαφάνειας! Μόνο ως κακόγουστο αστείο θα μπορούσε να ειπωθεί, όμως είναι πραγματικότητα», σχολιάζαμε τότε. Γιατί δεν επρόκειτο για κάποιο τυχαίο πρόσωπο. Καραδεξιός, ειδικός στις συγκαλύψεις σκανδάλων, με θητεία στα άντρα των μυστικών υπηρεσιών (εισαγγελέας της Αντιτρομοκρατικής αρχικά, διοικητής της ΚΥΠ/ΕΥΠ στη συνέχεια).

Πριν ανέβει στην ιεραρχία των δυνάμεων καταστολής, είχε δώσει στη Δεξιά διαπιστευτήρια των ικανοτήτων του. Χειρίστηκε «αποτελεσματικά» το σκάνδαλο της ΜΑΥΟ (το περιβόητο μαύρο ταμείο της ΝΔ επί Μητσοτάκη), την καταγγελία για το «φτωχικό» του τότε εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδά στο Πόρτο Γερμένο, ενώ παράλληλα πρωταγωνίστησε στο σχηματισμό σκανδαλο-δικογραφιών σε βάρος «πράσινων» στελεχών.

Γι’ αυτό έπνεε μένεα εναντίον του το «παλιό» ΠΑΣΟΚ, που επάξια αντιπροσώπευσε ο Απ. Κακλαμάνης, φράζοντας για μία και μοναδική φορά το δρόμο του τέως εισαγγελέα προς ένα κρατικό πόστο (όταν -με συμφωνία και του ΣΥΡΙΖΑ- ο Σαμαράς προσπάθησε να τον βάλει στο ΕΣΡ). Στη συνέχεια, ο Παπαγγελόπουλος χειρίστηκε το σκάνδαλο των υποκλοπών (γι” αυτό και είχαμε δημόσια δήλωση οργής της οικογένειας του αδικοχαμένου Κώστα Τσαλικίδη) και το σκάνδαλο της απαγωγής των Πακιστανών, από άνδρες της Αντιτρομοκρατικής και της ΚΥΠ, που δρούσαν σε συνεργασία με αμερικάνικες και βρετανικές μυστικές υπηρεσίες.

Οταν το 2013 ο ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλθηκε επειδή ψήφισε υπέρ της τοποθέτησης Παπαγγελόπουλου στο ΕΣΡ, ο Ν. Βούτσης δήλωσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε «κατ” ανοχήν και κατ” οικονομίαν», κρίνοντας ότι «δε θα μπορούσε να βρεθεί καλύτερη πρόταση». Κρατούσε κάτι αποστάσεις νααα (με το συμπάθειο). Σήμερα, υπερασπίζεται με νύχια και με δόντια τον Παπαγγελόπουλο κι ας αποκαλύπτονται «σημεία και τέρατα». Τότε ο Παπαγγελόπουλος ήταν ένας άνθρωπος του Σαμαρά. Σήμερα ο Παπαγγελόπουλος είναι ένας άνθρωπος του ΣΥΡΙΖΑ. Γι” αυτό και τον υπερασπίζεται προσωπικά ο Τσίπρας, μέσω του alter ego του Ν. Παππά.