Σχόλιο: η γνωμοδότηση, αν και συντάχθηκε το 2003, είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και εμπεριστατωμένη, και αξίζει τον κόπο να τη χρησιμοποιήσουμε όπου χρειάζεται (δηλαδή στις μεσημεριανές κλήσεις των εισπρακτικών εταιριών)
ΠΕΡΙ ΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΙΩΝ
ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ
ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ Δ. ΨΥΧΟΜΑΝΗ
Αναπληρωτή Καθηγητή Νομικής ΑΠΘ
(Περίληψη: Η σύσταση και λειτουργία
εισπρακτικών εταιρειών στην Ελλάδα, προσκρούει πρωτίστως στην απαγόρευση του
άρθρου 40 ν. 3026/1954. Λόγω της εντεύθεν παρανομίας του σκοπού της, η εταιρεία
παράσχει από ακυρότητα. Εξάλλου, η δράση της συνιστά τουλάχιστον κατάχρηση της
οικονομικής ελευθερίας, ώστε να καθίσταται δυνατή η αξίωση εναντίον της για
παράλειψη. Η ανάθεση σε εισπρακτική εταιρεία υποθέσεων τράπεζας συνιστά
παραβίαση του τραπεζικού απορρήτου διωκόμενη ποινικά)
Ερώτημα
Από την Ομοσπονδία Δικαστικών Επιμελητών
Ελλάδος τέθηκε στον γράφοντα το παρακάτω ερώτημα: «Ποια είναι η εν γένει νομική
διάσταση της σύστασης και λειτουργίας στην Ελλάδα εισπρακτικών εταιριών, που ως
σκοπό έχουν την έναντι αμοιβής είσπραξη απαιτήσεων τρίτων και την ανεύρεση
κινητών ή ακινήτων των οφειλετών προς ικανοποίηση των απαιτήσεων αυτών;» Ως
αφορμές για τη νομική διερεύνηση του θέματος αναφέρθηκαν: (α) Η εμφάνιση ως
δικαστικών επιμελητών προσώπων, χωρίς τη συγκεκριμένη ιδιότητα, (β) Η
χρησιμοποίηση μεθόδων εκφοβισμού των οφειλετών – ιδίως , η άσκηση έντονης
ψυχολογικής πίεσης, η απειλή σωματικών βλαβών και η πραγματοποίησή τους – και η
εντεύθεν δυσφήμιση του επαγγέλματος του δικαστικού επιμελητή, (γ) Η
αδικαιολόγητη είσπραξη από οφειλέτες ποσών ως εξόδων και αμοιβών δικαστικών
επιμελητών, χωρίς καν αποδείξεις, (δ) Η άτεγκτη εισπρακτική πρακτική τέτοιων
εταιριών, ακόμα και σε περιπτώσεις – συχνότατες στην πράξη – παράνομων ή απλώς
εσφαλμένων χρεώσεων και καταχρηστικών ρητρών. Η απουσία δικηγόρων
συνεργαζομένων άμεσα με δικαστικούς επιμελητές στην εισπρακτική διαδικασία,