Εμπόδια στη νέα διαπλοκή από το ΣτΕ (του Λεωνίδα Βατικιώτη)

(αναδημοσίευση από το kommon.gr και την ιστοσελίδα του Λεωνίδα Βατικιώτη)

 

Μια πρόβλεψη που έμενε στα προφανή και τη μορφή των γεγονότων έλεγε ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας θα ψήφιζε υπέρ του νόμου Παππά, νομιμοποιώντας το νέο τηλεοπτικό τοπίο στην ιστορικής σημασίας συνεδρίαση της Τετάρτης 26 Οκτωβρίου. Λόγοι εθνικού συμφέροντος και ειδικότερα η συνέχεια του κράτους ως υπέρτατη αποστολή του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου θα επέβαλαν τον παραγκωνισμό του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου που έχει την αποκλειστική εκ του συντάγματος αρμοδιότητα (αρ. 15, παρ. 2) διευθέτησης τα της τηλεοράσεως και ραδιοφωνίας, σύμφωνα με μια συμβατική λογική. Αυτήν ακριβώς τη λογική που επέβαλε στο ΣτΕ να νομιμοποιήσει το μαύρο στην ΕΡΤ επί Σαμαρά, να ψηφίσει υπέρ της συνταγματικότητας των μνημονίων και τόσα άλλα…

Του Λεωνίδα Βατικιώτη
Η αλήθεια όμως είναι ότι ακριβώς αυτός ο λόγος, δηλαδή η συνέχεια του κράτους, οδήγησε στην καταψήφιση του νόμου Παππά με μια καθαρή μάλιστα πλειοψηφία 14 έναντι 11, χωρίς καν να επιλέγεται η ήπια οδός ορισμού μιας χρονικής προθεσμίας συγκρότησης του ΕΣΡ, έτσι ώστε και η πίτα να έμενε ακέραιη και το τετράποδο ευτυχές.
Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας δεν μπορεί να γίνει κατανοητή χωρίς να ληφθούν υπ’ όψη οι αναταράξεις που έφερε στην επιχειρηματική ζωή η αδειοδότηση των 4 τηλεοπτικών καναλιών μέσω του πλειοδοτικού διαγωνισμού. Η ερμηνεία της κυβέρνησης περί «τέλους στο καθεστώς της 27ετούς ασυδοσίας» είναι η μια όψη του νομίσματος, καθώς πράγματι ο νέος τηλεοπτικός χάρτης σήμαινε το τέλος της παλιάς κατάστασης.
Η άλλη όψη έχει την αρχή ενός νέου καθεστώτος με δύο βασικά γνωρίσματα. Το πρώτο είναι η είσοδος στην αγορά νέων «παικτών» – κι αυτό είναι που έβαλε …φωτιά στα τόπια. Την ομολογουμένως βίαιη και απρόβλεπτη
αντίδραση της παλιάς διαπλοκής απέναντι στην προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να τοποθετήσει στην αγορά τον Καλογρίτσα την είδαμε με αφορμή τα όσα αποκαλύφθηκαν για το ρόλο της Τράπεζας Αττικής στη χρηματοδότηση του ΣΥΡΙΖΑίικου κέντρου διαπλοκής. Η Τράπεζα της Ελλάδας έκαψε το σχέδιο πριν καν ξεδιπλωθεί αποκαλύπτοντας τα …βουνά αέρα πίσω από τα δάνεια του αριστερού επιχειρηματία τα οποία θα εξασφάλιζαν την αναγκαία προκαταβολή.

Στους προμαχώνες η …Αυγιανή

Το χτύπημα κάτω από τη ζώνη που κατάφερε η Αυγή με την αποκάλυψη του ονόματος αντιπροέδρου του ΣτΕ που πρωταγωνιστούσε σε ροζ σκάνδαλο το λιγότερο είναι πώς έκανε την ιστορική εφημερίδα της Αριστεράς να μοιάζει με την Αυριανή του Γ. Κουρή, αποκτώντας τον καθόλου τιμητικό χαρακτηρισμό «Αυγιανή». (Στα ρεζιλίκια τους τοκίζοντας ποτέ κανείς δε χάνει…). Το σημαντικότερο είναι πώς έφερε στην επιφάνεια την οξύτητα της διαμάχης μεταξύ παλιάς και νέας διαπλοκής, που θα κορυφωνόταν στη συνεδρίαση του Συμβουλίου της Επικρατείας την Τετάρτη 20 Οκτωβρίου.
Έτσι, η απάντηση που εισέπραξε η ανερχόμενη διαπλοκή που φιλοδοξούσε να πάρει τα ηνία του οικονομικού χάρτη της Ελλάδας στη νέα εποχή που κυοφορείται μετά το τέλος της κρίσης αποδείχθηκε ανάλογη των απειλών που δεχόταν η παλιά διαπλοκή. Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο!
Κατά συνέπεια η ήττα του Μαρινάκη και του Σαββίδη δεν αφορά κανέναν εργαζόμενο. Ας μείνει μόνος του ο Παππάς να κλαίει γοερά κι απαρηγόρητα στην αγκαλιά του Τσίπρα επειδή η νέα διαπλοκή έχασε το πρόκριμα και τα μαγαζιά γωνία με τα οποία θα μοίραζε ζεστό χρήμα στην έρημη χώρα της δημοσιογραφίας, της διαφήμισης και της πολιτικής επικοινωνίας εξασφαλίζοντας κατ’ επέκταση πολιτική επιρροή.

Ο ΣΥΡΙΖΑ αγαπάει τα χονδρά πορτοφόλια

Κι αυτό είναι το δεύτερο γνώρισμα του τηλεοπτικού τοπίου ΙΙ (όπως αποτυχημένα επιχειρήθηκε να στηθεί), που το κάνει για την κοινωνία εξ ίσου απόμακρο, αδιάφορο και εχθρικό με το τηλεοπτικό τοπίο Ι (1989-2016): το πολύ χρήμα. Η διαδικασία του πλειοδοτικού διαγωνισμού καταστατικά χάρισε την τηλεοπτική ενημέρωση στην ολιγαρχία του πλούτου. Από που κι ως πού η Αριστερά μπορεί να καμαρώνει ότι έδωσε την τηλεόραση στα χονδρά πορτοφόλια, έστω κι αν έγινε μέσα από αδιάβλητες διαδικασίες; Αν το έκανε αυτό η ΝΔ, με την τσιριχτή φωνή μάλιστα του Άδωνι να διαλαλεί «εμείς θα εξασφαλίσουμε ότι η ενημέρωση θα γίνει κτήμα όσων έχουν το περισσότερο χρήμα» η κοινωνία θα τους τιμωρούσε με …βροχή δεκάρικα. Κι οι ΣΥΡΙΖΑίοι το λένε και καμαρώνουν περιμένοντας να εισπράξουν την έπαινο του δήμου…
Κι επειδή δεν ερχόταν από μόνη της επιχείρησαν να την υποδαυλίσουν με τεχνητή ζήτηση. Η δήλωση του κυβερνητικού φερέφωνου Γεροβασίλη ότι με την επιστροφή των προκαταβολών 15.000 παιδιά θα βρεθούν εκτός παιδικών σταθμών κι ότι εμποδίζονται 4.000 προσλήψεις νοσηλευτών από δημόσια νοσοκομεία (περισσότερα εδώ) απευθύνεται σε ηλίθιους. Αν ΣΥΡΙΝΕΛ ενδιαφέρονταν για τη δημόσια υγεία και παιδεία να μην ψήφιζαν το Μνημόνιο Τσίπρα και να προχωρήσουν σε παύση πληρωμών επί του δημόσιου χρέους. Έτσι θα βρουν όσα απαιτούνται για υγεία και παιδεία.
Οι εξελίξεις από δω και πέρα δε θα σημάνουν το τέλος του κόσμου. Οι αλλαγές που είναι αναγκασμένη να κάνει η κυβέρνηση συγκροτώντας το ΕΣΡ και εκδίδοντας προσωρινές άδειες λειτουργίας των τηλεοπτικών σταθμών που ήδη εκπέμπουν θα σηματοδοτήσουν ένα «σύμφωνο συμβίωσης» μακράς μάλιστα διάρκειας της παλιάς με τη νέα διαπλοκή που εκφράζονται αντίστοιχα από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι από τη μια και ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ από την άλλη. Τα σχέδια ρήξης που προωθούσε ο Παππάς προς όφελος της νέας διαπλοκής ακυρώνονται.
Ταυτόχρονα και το οικονομικό υπόβαθρο που ήλπιζε να δημιουργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ επί του οποίου να στηρίξει την πολιτική του μακροημέρευση αποδεικνύεται από ανύπαρκτο έως σαθρό στην καλύτερη περίπτωση. Κι αν κάτι δεν επιδέχεται ερμηνείας είναι η ήττα του συγκεκριμένου οδικού χάρτη με τον οποίο επιχειρήθηκε το ξαναμοίρασμα της επιχειρηματικής τράπουλας, ο οποίος είχε όνομα και επίθετο: Νίκος Παππάς. Προς μεγάλη ανακούφιση άλλων κέντρων εντός του ΣΥΡΙΖΑ που πρόκριναν εξ αρχής πιο βελούδινα σχέδια μετάβασης, εκφράζοντας διαφορετικά κέντρα οικονομικής εξουσίας. Βλέπε Δραγασάκης, Παπαδημούλης, Κούλογλου. Έχει ο καιρός γυρίσματα…

Το άρθρο δημοσιεύθηκε πρώτη φορά στις 28 Οκτωβρίου 2016 στην ιστοσελίδα kommon.gr