Στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση με το δρώμενο που παρουσίασε η θεατρική ομάδα του ΔΣΗ για το έγκλημα στα Τέμπη, η γεμάτη κόκκινο χρώμα, που παραπέμπει σε αίμα, πύλη της εισόδου του Δικαστικού Μεγάρου Ηρακλείου αποτελεί κεντρικό συμπρωταγωνιστή. Η πύλη αυτή έχει αποτελέσει πολύ συχνά στόχο διαδηλωτών κυρίως του αντιεξουσιαστικού χώρου οι οποίοι συνήθως του επιφυλάσσουν την ίδια τύχη πετώντας της διάφορα χρώματα. Παλιότερες εποχές έσπαζαν τα τζάμια της εισόδου μέχρι που η διοίκηση του πρωτοδικείου αποφάσισε να αντικαταστήσει τα τζάμια με νοβοπάν. Η τελευταία επίθεση έγινε στο συλλαλητήριο της 6.3.2023 για τα Τέμπη, οπότε βάφτηκε και πάλι με το γνωστό τρόπο η πύλη. Αυτή η τελευταία επίθεση προκάλεσε κάποια δημοσιεύματα που αναφέρονται στην ιστορία της πύλης και τα οποία κρίνω ότι πρέπει να δημοσιευτούν και για την ιστορία αλλά και για την αναγκαία μελλοντική προστασία της πύλης που θα πρέπει να γίνει με την αυτοσυγκράτηση των διαδηλωτών κάθε χώρου. Θυμίζω την επίθεση σε ροζ απόχρωση το 2015 (στην ανάρτηση αυτή αναφέρομαι και στην ιστορία της πύλης) και ότι για τον ίδιο λόγο παλιότερα γνωστός και αγαπημένος συγγραφέας της πόλης είχε κατασκευάσει και τοποθετήσει ο ίδιος μια πινακίδα στην είσοδο του Δικαστικού Μεγάρου, στην οποία είχα αναφερθεί στην ανάρτηση της 11.5.2015. Η πινακίδα αυτή διατηρήθηκε στη θέση της μέχρι πρόσφατα και τώρα αγνοείται η τύχη της. Η τελευταία επίθεση προκάλεσε διάφορες νέες αναρτήσεις, μεταξύ αυτών και μιας δικαστικής λειτουργού, στις οποίες γίνεται αναφορά στην ιστορία της πύλης και στην επιτακτική αναγκη σεβασμού στο μνημείο. Κάθε επίθεση σαφέστατα δεν προσφέρει στην αποκατάσταση του ρόλου της Δικαιοσύνης !!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου