Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθούμε ένα "νέο έργο", το οποίο βάζει σε δοκιμασία τη μνήμη αλλά και το νευρικό μας σύστημα. Επειδή δεν είμαστε χρυσόψαρα, και κάτι παραπάνω θυμόμαστε από αυτά τα υπέροχα ψαράκια, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε διάφορα στιγμιότυπα των τελευταίων μηνών, όπως π.χ.
(1) την έξαλλη επίθεση του "καλλίτερου στον αιώνα Βενιζέλου", ο οποίος "κατακεραύνωνε" το Λαφαζάνη στην κοινοβουλευτική επιτροπή με τις φράσεις "αυτά που λέτε (περί συνταγματικού και κονοβουλευτικού πραξικοπήματος) αποτελούν ύβρι .... να ανακαλέσετε αμέσως (δεν ανακάλεσε, βεβαίως) ..... εκπροσωπείτε την Ελλάδα της δραχμής ... θα έπρεπε να ντρέπεστε". Τώρα το έργο άλλαξε, και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. - Ε.Κ.Μ. έγινε το κόμμα με ευρωπαικό προσανατολισμό, άνευ της συμμετοχής του οποίου δεν μπορεί να υπάρξει κυβέρνηση εθνικής ενότητας, ή οικουμενική, ή, εν πάσει περιπτώσει, κυβέρνηση της Wind ("όταν λέμε όλοι, εννοούμε όλοι"). 
(2) τις δηλώσεις Σαμαρά ότι ήθελε αυτοδυναμία για να αναδιαπραγματευτεί το μνημόνιο που ψήφιζε, και, εάν δεν την επετύγχανε, θα έκανε νέες εκλογές για να την αποκτήσει. Με το "νέο έργο" θεωρεί απαραίτητη τη συμμετοχή του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. - Ε.Κ.Μ. στην κυβέρνηση Wind γιατί τα προβλήματα δεν μπορούν να περιμένουν, χρειαζόμαστε ήδη από χθες κυβέρνηση, και ο τόπος δεν μπορεί να αντέξει και άλλες εκλογές.
(3) τις δηλώσεις του ιδίου περί συντριβής από την ευρωπαική κεντροδεξιά της αριστερής κυβέρνησης που πρότεινε ο Τσίπρας, όταν αυτήν την κεντροδεξιά την είχε "γραμμένη" επί μήνες, παίζοντας το, αμέσως προηγούμενο του τελευταίου, έργο, το "Αντωνάκης ο αντιμνημονιακός".
(4) τα πρόσωπα Βενιζέλου και Σαμαρά. Στο προηγούμενο έργο ήταν άγριος ο πρώτος, σίγουρος ο δεύτερος. Στο "νέο έργο" ο Βενιζέλος έχει το πρόσωπο του αθώου γελαστού πολιτικού, και ο δεύτερος του απίθανου τσαντήλα (όχι εκείνου του Λ.Ε.Δ.Ε., για να μην παρεξηγιόμαστε).
(5) την προηγούμενη "επιτυχία" της ΔΗΜ.ΑΡ., που αποκαλούσε το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ως το κόμμα της ανεύθυνης αριστεράς (σχήμα εξ αντιδιαστολής και όχι μόνον), ενώ στη νέα οπερέτα αποζητεί την οπωσδήποτε συμμετοχή του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. - Ε.Κ.Μ. στην κυβέρνηση Wind, γιατί, όταν λέμε "οικουμενική και ευρωπαική" εννοούμε "όλοι". Καλά, τον Καμμένο γιατί δεν τον συμπεριλαμβάνουν στο "όλοι"; Αντιευρωπαίο τον θεωρούν αυτόν;
Εν τέλει, το ερώτημα παραμένει: εφόσον οι δύο προηγούμενοι συνεταίροι, με την αύρα της "υπεύθυνης" ΔΗΜ.ΑΡ. συγκεντρώνουν πλειοψηφία 168 βουλευτών, γιατί επιμένουν στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.; Για να δούμε τις απαντήσεις σας στο ερώτημα αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου