Στην ιστοσελίδα του ΣτΕ έχουν αναρτηθεί οι παρακάτω αποφάσεις:
489 - 491/2013 Τμήματος Αναστολών:
απορρίπτει την αίτηση αναστολής εκτελέσεως για την κατάργηση θέσεων διοικητικού προσωπικού στα πανεπιστήμια, με το γνωστό, βαρετά επαναλαμβανόμενο, αιτιολογικό του "δημόσιου συμφέροντος" το οποίο υποτίθεται ότι εξυπηρετεί ο εξορθολογισμός της μείωσης του προσωπικού των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Κατά συνέπεια, δικαίως θα απολυθούν 1.400 πανεπιστημιακοί υπάλληλοι, και πολύ κακώς έκαναν που ταλαιπώρησαν τόσον καιρό τους φοιτητές διεκδικώντας το δικό τους δικαίωμα στη ζωή. Τι δικαίωμα μπορεί να έχουν εκείνοι μπροστά στο εξορθολογισμένο δημόσιο συμφέρον;
Το ερώτημα όμως είναι αν το Ακυρωτικό Δικαστήριο θα πρέπει να κρίνει το δημόσιο συμφέρον με βάση τις εκάστοτε κυβερνητικές επιλογές, ή με αντικειμενικά κριτήρια. Τα κριτήρια, ας πούμε, που έλαβε υπόψη του το Διεθνές Δικαστήριο το 1938 παγώνοντας το ελληνικό χρέος επειδή η χώρα μας, αν θα πλήρωνε τις οφειλές της, δεν θα μπορούσε να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της προς του πολίτες της. Απόφαση που χρησιμοποιήθηκε ως νομολογία και στην υπόθεση της Αργεντινής. Αυτή τη νομολογία, προερχόμενη μάλιστα από ανώτερα Δικαστήρια, και τις αρχές στις οποίες στηρίζεται υποχρεώνεται να πάρει υπόψη του το ΣτΕ, και όχι να ταυτίζει πάντα την κρίση του με την κυβερνητική πλειοψηφία !!!!
2527/2013 Ολομέλειας
νόμιμο και συνταγματικό το τέλος επιτηδεύματος. Μην ρωτήσετε γιατί. Όλες οι απαντήσεις έχουν δοθεί στα προηγούμενα: δεν είναι τέλος, αλλά φόρος, αλλά δικαίως επιβάλλεται για να αντιμετωπιστεί η κρίση, και δεν είναι κεφαλικός, αλλά δικαιολογημένος και συνταγματικός. Θα ήθελα να ήξερα τι θα έλεγε η απόφαση αν το δικαστικό λειτούργημα εθεωρείτο ως επιτήδευμα. Και για ποιον λόγο δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί άλλωστε, εφόσον οι δικηγόροι, παρά το γεγονός ότι είμαστε "συλλειτουργοί της δικαιοσύνης" (άρθρο 2 ν. 4194/2013) θεωρούμαστε εν ταυτώ και επιτηδευματίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου