Η Ένωση Διοικητικών Δικαστών για τη μη συμμόρφωση της εκτελεστικής εξουσίας στις δικαστικές αποφάσεις

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΠΕΡΙ ΜΗ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΣΤΙΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Διοικητικών Δικαστών εκφράζει την έντονη ανησυχία των διοικητικών δικαστών για τη σταθερή άρνηση της Εκτελεστικής Εξουσίας να συμμορφώνεται σε δικαστικές αποφάσεις που παρεκκλίνουν από την πολιτική της. Στο ίδιο κλίμα, οι διοικητικοί δικαστές αποδοκιμάζουμε τον κοινωνικό εκβιασμό που επιχειρείται δια μέσω των ευρείας δημοσιότητας πρόσφατων διαρροών του Υπουργείου Οικονομικών, σύμφωνα με τις οποίες σε περίπτωση που τα δικαστήρια κρίνουν αντισυνταγματικές περικοπές αποδοχών επαγγελματικών ομάδων ή περικοπές συντάξεων, τότε το προκύπτον δημοσιονομικό κόστος θα καλύπτεται με νέα μέτρα που θα θίγουν τις ίδιες επαγγελματικές ομάδες στις οποίες αφορούν οι συγκεκριμένες αποφάσεις. Η Εκτελεστική Εξουσία οφείλει να σέβεται τις δικαστικές αποφάσεις σε κάθε περίπτωση και όχι να επικαλείται την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης μόνο όταν αυτές είναι αρεστές.

Αθήνα 11-6-2014

ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Σχόλιο: 
Πρόκειται για παλαιότερη ανάρτηση της ΕΔΔ, την οποία αναδημοσιεύουμε. Οι έντονες παρεμβάσεις της ΕΔΔ δείχνουν με τον καλλίτερο τρόπο σε ποια κατεύθυνση θα πρέπει να λειτουργήσει το κοινό όργανο που προτείνει ο Πρόεδρος του ΔΣΑ. 

Η Οδύσσεια του κυρίου Μ. (άλλως περί ενδικοφανούς προσφυγής του άρθρου 63 του ν. 4174/2013)

Αναδημοσιεύουμε από την ιστοσελίδα της Ένωσης Διοικητικών Δικαστών άρθρο της  Εφέτη Δ.Δ.,  Ασπασίας Καλαφάτη.

Η Οδύσσεια του κυρίου Μ. (άλλως περί ενδικοφανούς προσφυγής του άρθρου 63 του ν. 4174/2013)

Ο κύριος Μ. τυγχάνει να είναι Έλλην. Και Λάκων. Και να διαμένει στη Μονεμβάσια. Και θα μπορούσε άνετα να συγκαταλέγεται ανάμεσα σε αυτούς που ακολουθούν κατά πόδας τους Ικαριώτες, μιας και χαίρει απολύτου υγείας, παρά τα 60 του, αφού ζει σε ένα πανέμορφο και ζηλευτό τόπο και έχει μια ωραία οικογένεια (σύζυγο και 2 τέκνα). 

Όμως ο κύριος Μ., από το 2010 που ενημερώθηκε από τα μέσα που ενημερώνουν (και κατ’ άλλους αποβλακώνουν) ότι χρωστάει ο ίδιος και η οικογένειά του από 28.639 ευρώ έκαστος ως δημόσιο χρέος και εξαιτίας αυτής της πληροφορίας έχασε αυτός και η σύζυγός του το 1/3 του μισθού τους, είδε το εισόδημά του να μειώνεται και άλλο λόγω  της αύξησης της φορολογίας στα επίπεδα του +35%, είδε τον ανιψιό του-άριστο επιστήμονα να παίρνει το δρόμο της ξενιτιάς, γιους φίλων να μπαίνουν στο επίσημο νούμερο των 1.388.000 ανέργων (παρά τις 5μηνες συμβάσεις),  έμαθε ότι για πρώτη φορά μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο χάθηκε μια γενιά Ελλήνων (περισσότεροι οι θάνατοι από τις γεννήσεις),  δεν αισθάνεται  πλέον και τόσο αισιόδοξος ότι θα φτάσει τους Ικαριώτες. (Πόσο μάλιστα τώρα που έκλεισαν και το Νοσοκομείο Μολάων και πρέπει να τρέχει στη Σπάρτη για παθολόγο και στην Τρίπολη για καρδιολόγο).

Πρόταση για συγκρότηση κοινού οργάνου Δικηγόρων - Δικαστών και Εισαγγελέων

Την πρόταση που αναδημοσιεύουμε, και η οποία είναι σαφέστατα ενδιαφέρουσα, υπέβαλε ο Πρόεδρος του Δ.Σ.Α. Το όργανο αυτό, στο οποίο υποχρεωτικά πρέπει να μετέχουν και οι Διοικητικοί Δικαστές, θα πρέπει να παρεμβαίνει  κατά τέτοιο τρόπο ώστε να προστατεύει τα συνταγματικά και ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών, συμπεριλαμβανομένης και της άρσης ή/και αποφυγής οποιασδήποτε ασυλίας προς τα πειθήνια όργανα της τρόικας και των κυβερνήσεων της καταστροφής. Επίσης η παρέμβαση των δικηγόρων να μην αναφέρεται μόνον σε θέματα δικαιοσύνης, αλλά και στη στάση των δικαστών και των εισαγγελέων απέναντι στη μνημονιακή καταιγίδα και τα νομοθετήματα στα οποία αυτή στηρίζεται. Τέλος, το όργανο αυτό θα πρέπει να χτυπήσει τα μικροσυμφέροντα των τριών κλάδων, και να επιβάλλει ένα πραγματικά δίκαιο σύστημα δικαιοσύνης, ουσιαστικό και δικονομικό, που θα στηρίζεται σε μια πλήρη και αληθινή προδικασία, καθώς και σε θεσμούς εξωδικαστικής επίλυσης των διαφορών, οι οποίοι δεν θα περνούν κατ'ανάγκη από την πολλαπλά προωθούμενη διαμεσολάβηση. Οι γεμάτες προβληματισμό ανακοινώσεις της Ένωσης Διοικητικών Δικαστών δείχνουν την κατεύθυνση προς την οποία πρέπει να κινηθεί αυτό το όργανο.

Το κείμενο της ανακοίνωσης:

ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΘΗΝΩΝ -  ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 30/10/2014

      

Ομιλία Προέδρου ΔΣΑ στην Πανδικαστική Συγκέντρωση- Πρόταση για συγκρότηση κοινού οργάνου Δικηγόρων-Δικαστών                            

Την συγκρότηση ενός κοινού οργάνου Δικηγόρων-Δικαστών-Eισαγγελέων, το οποίο θα μελετά τα γενικότερα θέματα της δικαιοσύνης και θα εισηγείται κάθε φορά συγκεκριμένες συνταγματικές και νομοθετικές αλλαγές, πρότεινε ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου της Αθήνας Βασίλης Αλεξανδρής, μιλώντας στην Πανδικαστική Συγκέντρωση που οργάνωσαν οι Δικαστικές Ενώσεις της χώρας.

Όπως τόνισε ο πρόεδρος του ΔΣΑ, στο όργανο αυτό, η συγκρότηση του οποίου θα προβλέπεται από το νόμο, θα συμμετέχουν αιρετοί εκπρόσωποι των Δικαστών, των Εισαγγελέων και των Δικηγόρων.

Στο σύντομο χαιρετισμό που απηύθυνε στην Πανδικαστική Συγκέντρωση, ο κ. Αλεξανδρής, υπογράμμισε πως συμμερίζεται ουσιαστικά τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς του Δικαστικού σώματος καθώς τα θεσμικά ζητήματα που προτάσσονται δεν αφήνουν περιθώριο εφησυχασμού.

«Φιλοδοξούμε», είπε, «με απολύτως ρεαλιστικό τρόπο να συνδράμουμε την προσπάθεια σας, συμπάσχοντας ουσιαστικά για τις συνθήκες απονομής της δικαιοσύνης τις οποίες από κοινού μοιραζόμαστε».

«Η αναζήτηση της ορθής δικαιοδοτικής κρίσης πρέπει να είναι κοινή επιδίωξη, αφορά όλους τους κοινωνούς της προσπάθειας» επεσήμανε και τόνισε:

« Όλοι έχουμε κουραστεί από γενικόλογα λογύδρια για την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης. Ήρθε η στιγμή των αποφάσεων και των πράξεων. Η απαξίωση του θεσμικού ρόλου του Δικαστή καθορίζει αποφασιστικά και την ποιότητα απονομής της δικαιοσύνης. Η δικαστική ανεξαρτησία συνδέεται με την έννοια της αξιοπρεπούς αντιμετώπισής του Δικαστικού Λειτουργού από τη πολιτεία.  Το Δικηγορικό Σώμα δεν προτίθεται να παραμείνει παρατηρητής τέτοιων εξελίξεων».

Συνταγματικές κρίνει η ειγήσητη τις περιορισμένες αποζημιώσεις του Επικουρικού Κεφαλαίου

(αναδημοσίευση από το Nextdeal)

 

Το δημοσίευμα, που έχει αναρτηθεί σε ιστοσελίδα που ασχολείται με τον ασφαλιστικό κλάδο, εξαίρει την εισήγηση, η οποία, όπως αναφέρεται, αποδεικνύει ότι στην Ελλάδα η δικαιοσύνη στέκεται στο ύψος της !!!! Αντιπαρερχόμενος την άποψη του συντάκτη του κειμένου, θέλω να σταθώ στο κείμενο της εισήγησης, η οποία αποδεικνύει, για άλλη μια φορά, εκείνο που έχω γράψει σε παλιότερο άρθρο μου, ότι οι δικαστές τα τελευταία χρόνια έχουν απεμπολήσει συνειδητά την εξουσία τους, και έχουν ταυτιστεί με τις άλλες δύο εξουσίες, με αποτέλεσμα να πολιτεύονται, αντί να απονέμουν δίκαιο. Πως αλλιώς μπορεί να ερμηνεύσει κανείς την άποψη του εισηγητή, ο οποίος κρίνει το νόμο με τελείως στενά κριτήρια, και αποφεύγει να τοποθετηθεί απέναντι σε θεμελιώδη προβλήματα της τελευταίας πενταετίας, και συγκεκριμένα στη φτώχεια και την εξαθλίωση, στην οποία έχουν ρίξει τον ελληνικό λαό, στερώντας του τη δυνατότητα να πληρώσει ακόμη και τα στοιχειώδη για την επιβίωσή του. Όταν ο κόσμος πεθαίνει από τις αναθυμιάσεις των μαγκαλιών, γιατί δεν έχει άλλο τρόπο να ζεσταθεί, όταν τα παιδιά πηγαίνουν νηστικά στο σχολείο, όταν δεν υπάρχουν χρήματα να πληρωθεί το ρεύμα, το νοίκι και το νερό, τότε είναι πολυτέλεια η πληρωμή πανάκριβων ασφαλίστρων ή τελών κυκλοφορίας, ή ακόμη και η απόκτηση άδειας ικανότητας οδηγού. Όλοι αυτοί οι "φτωχοδιάβολοι" παραβάτες οδηγούν και εύχονται να μην τους συμβεί ατύχημα. Αν όμως οι ευχές τους δεν πιάσουν τόπο, τότε οι συγγενείς του θύματος δεν μπορεί να μένουν ακάλυπτοι. Και αν μεν το ατύχημα δεν είναι θανατηφόρο, τότε η αποζημίωση που δίνεται, βάσει του νέου νόμου, μπορεί να θεωρηθεί ικανοποιητική. Η ανάγκη σοβαρής αποζημίωσης όμως προκύπτει στα θανατηφόρα τροχαία. Σε αυτές τις περιπτώσεις λοιπόν δεν μπορείς να αφήνεις ακάλυπτους τις χήρες και τα ορφανά των θανόντων, που αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα χωρίς εκείνον, του οποίου την παρουσία στερήθηκαν, ούτε μπορείς να ερμηνεύεις στενά την Οδηγία της Ε.Ο.Κ, που εκδόθηκε στην εποχή των παχέων αγελάδων (1984 !!!)  θεωρώντας ότι το πνεύμα της είναι να μην καλύπτονται οι συγγενείς του θύματος. Στη χώρα της κρίσης δεν μπορείς να αφήνεις, και σε αυτόν τον τομέα, ακάλυπτους τους πολίτες εκείνους που είχαν την ατυχία να θανατωθεί ο οικείος τους από ανασφάλιστο όχημα. Η αποζημίωση αποτελεί θεμελιώδη δικαιακή και κοινωνική αρχή για την αποκατάσταση των ισορροπιών που διαταράσσονται από ένα γεγονός, δεν εξαρτάται από τυχαία γεγονότα, και δεν μπορεί να επιδικάζεται με βάση την επιβίωση του ασφαλιστικού φορέα. Τα ίδια έχουν κάνει και στην υγεία, και στη δημόσια περιουσία, και σε κάθε άλλο τομέα. Κατά συνέπεια, η άποψη του κ. εισηγητή, ακόμη και αν θεωρηθεί ορθή, θα έπρεπε να καταλήγει στο συμπέρασμα ότι αυτά δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστούν στις συνθήκες κρίσης που βιώνει η χώρα μας, και ότι δεν είναι δυνατόν οι πενθούντες να εξαναγκάζονται σε περαιτέρω εξαθλίωση, επειδή ο θανών ήταν άτυχος !!!!! Πρόκειται για παραβίαση κάθε αρχής δικαίου, αλλά και της παράδοσής μας, η οποία, είτε ελληνική, είτε χριστιανική, είτε με οποιονδήποτε άλλη μορφή, σεβόταν και προστάτευε πάντα τους πενθούντες. Γιατί, αν η Δικαιοσύνη έκανε δεκτό ότι η πορεία της ζωής μας εξαρτάται από τις συγκυρίες, τότε θα έπρεπε οι κύριοι δικαστές να κρίνουν ομοίως ως άτυχους τους εαυτούς τους, επειδή έτυχε να υπηρετήσουν σε περίοδο κρίσης, και να μειώνουν τους μισθούς τους στα επίπεδα των μισθών των εργαζομένων, τους οποίους οι ίδιοι οι δικαστές περικόπτουν, και όχι να αυτοπροστατεύονται.

Θετική εισήγηση στον Άρειο Πάγο για το Επικουρικό Κεφάλαιο

   

Συνταγματικό κρίνει τον νόμο 4092/2012 o οποίος στο άρθρο 4 περιλαμβάνει τις πολυσυζητημένες αλλαγές στα όρια αποζημίωσης του Επικουρικού Κεφαλαίου, η εισήγηση του Αρεοπαγίτη Παναγιώτη Χατζηστεφάνου προς το Πρώτο Πολιτικό Τμήμα του Αρείου Πάγου το οποίο καλείται να εκδικάσει αίτηση αναίρεσης της εκδοθείσας κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών για ζημιές από αυτοκίνητο υπ' αριθμό 345/2013 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Ιωαννίνων. Πρόκειται για μια εξέλιξη που δείχνει ότι η δικαιοσύνη στη χώρα μας στέκεται σε πολύ υψηλό επίπεδο. Η υπόθεση επρόκειτο να δικαστεί τις προηγούμενες ημέρες στον Άρειο Πάγο, ωστόσο πήρε αναβολή για τον Ιανουάριο λόγω ασθένειας ενός εκ των δικηγόρων που ζητούν να χαρακτηριστεί αντισυνταγματικός ο νόμος.
Ειδικότερα στην εισήγηση μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι:

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ

ΕΝΩΣΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ

Αθήνα, 21-10 -2014

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

«Οι διοικητικοί δικαστές, κατόπιν επεξεργασίας των μέχρι τώρα αποτελεσμάτων πρόσφατων νομοθετικών παρεμβάσεων αναφορικά με τις φορολογικές διαφορές, ιδίως δε αναφορικά με την αύξηση του παραβόλου και θέσπιση της ενδικοφανούς προσφυγής του άρθρου 63 του ν. 4174/2013, διαπιστώνουμε ότι υπάρχει αντικειμενική αδυναμία σημαντικής μερίδας των πολιτών να αμφισβητήσουν δικαστικά τη νομιμότητα πράξεων ή παραλείψεων φορολογικών αρχών που θίγουν έννομα συμφέροντά τους. Ειδικά όταν το αντικείμενο της φορολογικής διαφοράς είναι σχετικά μικρό, οι πολίτες συχνά απεμπολούν το δικαίωμά τους σε δικαστική προστασία διότι οι δυσχέρειες από την άσκησή του είναι προφανώς δυσανάλογες από το όφελος τυχόν ευδοκίμησης της προσφυγής τους στο διοικητικό δικαστήριο. Προς άμβλυνση του φαινομένου αυτού και δίνοντας προτεραιότητα στις υποθέσεις με μικρότερο αντικείμενο, που κατά τεκμήριο αφορούν τους οικονομικά ασθενέστερους, το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Διοικητικών Δικαστών καλεί τους αρμόδιους να αναλάβουν νομοθετική πρωτοβουλία ειδικά ως προς τις φορολογικές εν γένει υποθέσεις με χρηματικό αντικείμενο μέχρι του ποσού  των 3.000 ευρώ,  έτσι ώστε  για τις  υποθέσεις  αυτές i) να  αρθεί  ο υποχρεωτικός χαρακτήρας  της ενδικοφανούς  προσφυγής του άρθρου  63 του ν. 4174/2013. Η μέχρι τώρα εμπειρία άλλωστε από τη λειτουργία της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων που επιλαμβάνεται των εν λόγω ενδικοφανών προσφυγών καταδεικνύει ότι στις περισσότερες των περιπτώσεων έχει καταντήσει ένα γραφειοκρατικό ανάχωμα στην άμεση πρόσβαση  στη δικαιοσύνη, χωρίς να επιτυγχάνεται ο διακηρυγμένος στόχος του Υπουργείου Οικονομικών να διευθετούνται οι υποθέσεις σε επίπεδο φορολογικής διοίκησης προς το σκοπό της αποσυμφόρησης των διοικητικών δικαστηρίων. ii)Να νομοθετηθεί η δυνατότητα  των φορολογουμένων που θα προσβάλλουν τις σχετικές πράξεις ή παραλείψεις, να διενεργούν διαδικαστικές πράξεις και να παρίστανται στη συζήτηση της υπόθεσης χωρίς δικαστικούς πληρεξουσίους.»

Πηγή: http://www.edd.gr/index.php/component/content/article/23-news/announcements/141-press-release-20oct

Οι δικαστικές αποφάσεις στη μνημονιακή εποχή (της Δέσποινας Σπανού)

  (αναδημοσίευση από το iskra)

ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΕΠΟΧΗ 

(Τρ. 14/10/14 - 10:30)
Της ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ ΣΠΑΝΟΥ*

Την Παρασκευή 10.10.14 εκδικάστηκε στο ΣτΕ η αίτηση ακύρωσης της ΑΔΕΔΥ κατά των αποφάσεων του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, με τις οποίες επιχειρείται να τεθεί σε εφαρμογή το Νομοθετικό Πλαίσιο της αξιολόγησης- λαιμητόμου ,που έχει κυρίως ως στόχο τις απολύσεις προσωπικού και τις περαιτέρω μειώσεις μισθών. Οι πληροφορίες μας λένε ότι σύμφωνα με την εισήγηση (η οποία αποφεύγει να θίξει το περιεχόμενο του Νόμου) η όλη διαδικασία της αξιολόγησης κρίνεται ως σωστή και άρα ο Νόμος πρέπει να υλοποιηθεί.

Η απόφαση του Δικαστηρίου η οποία αναμένεται να εκδοθεί τους προσεχείς μήνες (αν επιβεβαιωθεί) αποτελεί συνέχεια όλων των προηγουμένων αποφάσεων των τελευταίων μηνών και ιδιαίτερα αυτών που εκδόθηκαν μετά την απόφαση της Κυβέρνησης για οικονομική αποκατάσταση των δικαστών!

Συγκεκριμένα το ΣτΕ (δηλαδή οι ίδιοι οι Δικαστές) αποφάσισε πριν μερικούς μήνες και έκρινε ως αντισυνταγματικές τις περικοπές των αποδοχών και των συντάξεών τους και η Κυβέρνηση αμέσως δεσμεύτηκε να υλοποιήσει την απόφαση και να τους αποκαταστήσει, πράγμα που δεν έχει κάνει σε καμία άλλη περίπτωση.

ΤΙ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ;

Α. Έχουν κρίνει -και συγκεκριμένα το ΣτΕ- ότι οι διατάξεις του μνημονίου δεν αντίκεινται στο Σύνταγμα και άρα όλες οι δυσμενείς συνέπειες για τον ελληνικό λαό (σε μισθούς συντάξεις, εργασιακά δικαιώματα και άλλα) είναι αποδεκτές διότι τάχα εξυπηρετούν το εθνικό συμφέρον!

Β. Έχουν κρίνει (τα αρμόδια δικαστήρια) όλες τις απεργίες ως παράνομες ή και καταχρηστικές αποδεχόμενοι τα αιτήματα της κυβέρνησης καθιστώντας με αυτόν τον τρόπο το δικαίωμα της απεργίας απαγορευμένο.

Γ. Έχουν εκδώσει απόφαση που κήρυξε την απεργία –αποχή από την αξιολόγηση, που έχει αποφασίσει η ΑΔΕΔΥ, ως παράνομη και καταχρηστική με την πρωτοφανή αιτιολογία ότι δεν μπορεί να γίνεται απεργία απέναντι σε Νόμους που απορρέουν από συμβάσεις της χώρας, δηλαδή δεν μπορεί να γίνεται απεργία ενάντια στο μνημόνιο .Επί της ουσίας η απόφαση απαγορεύει το δικαίωμα της απεργίας. Εδώ όμως πρέπει να τονίσουμε και να υπενθυμίσουμε ότι οι ίδιοι οι δικαστές είχαν απόσχει από τα καθήκοντά τους επί μήνες (πράγμα που δεν προβλέπεται από οποιονδήποτε Νόμο) χωρίς να γίνει οποιαδήποτε παρέμβαση διεκδικώντας την ικανοποίηση των αιτημάτων τους, που σαφώς έρχονταν σε αντίθεση με τις μνημονιακές πολιτικές.

Δ. Έχουν κρίνει όπως πληροφορηθήκαμε πριν από λίγες μέρες στη διάσκεψη του δικαστηρίου για το ΕΦΑΠΑΞ των Δημοσίων Υπαλλήλων, (η απόφαση θα εκδοθεί το 2015) και κατά πλειοψηφία αποφασίστηκε ότι η μείωση του ΕΦΑΠΑΞ κατά 38,5% είναι συνταγματική. Έκριναν δηλαδή ως συνταγματικό και δίκαιο ότι το καταβαλλόμενο ποσόν δεν εξαρτάται από τις εισφορές του ασφαλισμένου, αλλά από το χρόνο αποχώρησής του (!) πράγμα που αντίκειται και στον ίδιο τον Νόμο αλλά ακόμα και στις διατάξεις του Συντάγματος περί ισότητας. Το πλέον εξωφρενικό μάλιστα είναι ότι έκριναν ότι είναι συνταγματική η περικοπή ακόμα και σε εκείνους οι οποίοι όταν αποχώρησαν και είχαν ασφαλιστική προσδοκία ενός συγκεκριμένου ποσού δεν το έλαβαν διότι αυθαίρετα καθυστέρησε το ταμείο και αντί να το λάβουν εντόκως, κατά την διάρκεια της αναμονής, υπέστησαν και περικοπή της τάξης σχεδόν του 40%. Θυμίζει την λαϊκή παροιμία «εκεί που μας χρωστάγανε μας πήραν και το βόδι». Και όμως οι αξιότιμοι Δικαστές , έκριναν και αυτή την διαδικασία συνταγματική.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΟΥ ΕΚΡΙΝΑΝ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ;

Η απόφαση που αφορά αυτούς τους ίδιους και την οποία έσπευσε να υλοποιήσει η κυβέρνηση. Οι ίδιοι δηλαδή κρίνουν ότι ολόκληρος ο ελληνικός λαός μπορεί να λεηλατηθεί αρκεί να διατηρήσουν τα δικά τους προνόμια .

Το εξωφρενικό είναι ότι για τις αποφάσεις που αφορούν όλον τον υπόλοιπο κόσμο επικαλούνται τάχα το εθνικό συμφέρον , το οποίο όμως παραβλέπουν μόνο όταν αφορά τα δικά τους συμφέροντα ή τα συμφέροντα και τις επιλογές των μνημονιακών κυβερνήσεων .

Το όλο ζήτημα δημιουργεί ένα θέμα μείζονος ηθικής τάξης και αναδεικνύει την αλληλοκάλυψη και αλληλοϋποστήριξη μεταξύ δικαστικής και εκτελεστικής εξουσίας , η οποία ουσιαστικά λειτουργεί ως εντολοδόχος της Κυβέρνησης.

Θεωρητικά, τα δικαστήρια θα έπρεπε να αποτελούν καταφύγιο του κάθε πολίτη που εκτιμά ότι αδικείται από τους Νόμους και τις αποφάσεις για να διεκδικήσει την δικαίωσή του. Δυστυχώς όμως στην χώρα μας και ιδιαίτερα με τα ανώτερα Δικαστήρια αυτό αποτελεί μια μεγάλη αυταπάτη.

Γνωρίζουμε όλοι ότι η άσκηση της δικαστικής εξουσίας δεν είναι άριστη, όπως βέβαια συμβαίνει και σε άλλες χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής, αυτό όμως που συμβαίνει στην Ελλάδα και αναδεικνύεται περισσότερο τα τελευταία μνημονιακά χρόνια είναι η απόλυτη πρόκληση, μια και οι δικαστές λειτουργούν ως εντολοδόχοι της κυβέρνησης και ενδιαφέρονται μόνο για την διατήρηση των δικών τους κεκτημένων και των κεκτημένων των διαφόρων οικονομικών και κυβερνητικών παραγόντων .

Δείχνουν δε προκλητική περιφρόνηση για τα δικαιώματα της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, εξευτελίζοντας κάθε έννοια δικαιοσύνης.

Κύριοι Δικαστές μη νομίζετε όμως ότι είστε στο απυρόβλητο , οι αποφάσεις σας κρίνονται όχι μόνο νομικά αλλά κυρίως ηθικά.

Οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι γνωρίζουμε ότι μόνο με τους αγώνες μας θα επιβάλλουμε λύσεις που αφορούν όχι μόνο την κατοχύρωση των εργασιακών και κοινωνικών μας δικαιωμάτων, αλλά και την κατοχύρωση του δημοκρατικού πολιτεύματος και των δημοκρατικών ελευθεριών στην χώρα μας, που εσείς με την στάση σας και τις αποφάσεις σας παραβιάζετε διαρκώς.

*Η Δέσποινα Σπανού είναι μέλος της Κ.Ε του ΣΥΡΙΖΑ και συντονίστρια του Τμήματος Εργατικής Πολιτικής

Σήμερα εκδήλωση των υγειονομικών του ΣΥΡΙΖΑ για την υγεία

Οι υγειονομικοί του ΣΥΡΙΖΑ Ηρακλείου διοργανώνουν την Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2014, ώρα 20.00 στην αίθουσα Ανδρόγεω στο Ηράκλειο εκδήλωση-συζήτηση για το υπό κατεδάφιση Εθνικό Σύστημα Υγείας.

Ομιλητές θα είναι:

- Δημήτρης Βαρνάβας (Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Νοσοκομειακών Γιατρών): «Ποια είναι η σημερινή κατάσταση του ΕΣΥ».

- Αντρέας Ξανθός (γιατρός και βουλευτής Ρεθύμνου του ΣΥΡΙΖΑ): «Ποιες είναι οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την υγεία».

Σχόλιο:

(1) Πρόκειται για μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εκδήλωση, που αξίζει να παρακολουθήσουμε. Θα μάθουμε τόσα πολλά όσα δεν φανταζόμαστε. Εκπλήσσομαι όσο πιο πολύ πληροφορούμαι τα τεκταινόμενα στο χώρο της υγείας και τα κομπογιανίτικα κυβερνητικά κόλπα για να μας στείλουν όλους αδιάβαστους στο χάρο. Γι'αυτό πρέπει να πληροφορηθούμε για να ξέρουμε που βρισκόμαστε, τι μας περιμένει και να προετοιμάζουμε την αντίδρασή μας. 

(2) σκέφτομαι ότι αυτή η εκδήλωση είτε δείχνει την τεράστια ανθεκτικότητα των υγειονομικών του ΣΥΡΙΖΑ, που κάνουν μια τόσο σημαντική εκδήλωση την επαύριο της εκλογικής ήττας στον Ι.Σ.Η., είτε θα έπρεπε να έχει γίνει λίγο πριν τις εκλογές. Προτιμώ και ενισχύω την πρώτη εκδοχή.

Αποδοκιμάζουν οι δικαστές την παρέμβαση Σαμαρά στη Δικαιοσύνη

 

(από την ηλεκτρονική έκδοση της "Αυγής") 

Photo Copyright - Εύη Φυλακτού

Όλα τα προβλήματα που απασχολούν το δικαστικό κλάδο τέθηκαν στην 90λεπτη συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με τις Ενώσεις Δικαστικών. Αμέσως μετά, δικαστής που συμμετείχε σε αυτήν, στο ερώτημα αν θα έπρεπε να αποφευχθεί η παρέμβαση Σαμαρά στην εν εξελίξει έρευνα για τον επηρεασμό βουλευτών, απάντησε: «Ασφαλώς και θα έπρεπε να αποφεύγεται».

Εξάλλου, «το έχουμε πει τόσες φορές ότι πρέπει (σ.σ. οι πολιτικοί) να αποφεύγουν να κρίνουν τις δικαστικές αποφάσεις, όχι υπό την έννοια της κριτικής αλλά όταν αυτό συνιστά παρέμβαση στο έργο της Δικαιοσύνης». Για αυτή καθαυτή την έρευνα, ο συνομιλητής μας αρνήθηκε να προβεί στο παραμικρό σχόλιο.

Ο ίδιος δικαστικός όμως ήταν επικριτικός για τον Αντ. Σαμαρά και για δύο ακόμη λόγους: για τη μη εφαρμογή, από την εκτελεστική εξουσία, δικαστικών αποφάσεων (με αναφορά μάλιστα στις καθαρίστριες και τους ένστολους).

Και το δεύτερο, γιατί ενώ οι δικαστικές ενώσεις έχουν ζητήσει αλλεπάλληλες φορές ραντεβού με τον κ. Σαμαρά, η συνάντηση αυτή δεν έχει πραγματοποιηθεί.
Διαβάστε αναλυτικό ρεπορτάζ στο αυριανό φύλλο της «Αυγής».

Συζητήθηκαν οι εφέσεις στην υπόθεση των εργαζομένων της Ε.Ρ.Α. Ηρακλείου

Την περασμένη Τρίτη, 15.10.2014, συζητήθηκαν στο Μονομελές Εφετείο Ανατολικής Κρήτης οι εφέσεις που είχαν ασκηθεί κατά της απόφασης που είχε εκδοθεί στην υπόθεση των εργαζόμενων της Ε.Ρ.Α. Ηρακλείου. Συγκεκριμένα συνεκδικάσθηκαν η έφεση του Ελληνικού Δημοσίου, των εργαζόμενων, του Δικηγορικού Συλλόγου, της ΠΟΣΠΕΡΤ και της Ε.Σ.Η.Ε.Π.Η.Ν. Παρέστησαν οι δικηγόροι Τάσος Πετρόπουλος (Αθηνών) εκ μέρους των εργαζομένων, Αλέξανδρος Νικολούζος (Αθηνών) για την ΠΟΣΠΕΡΤ, Χρύσα Βουλδή (Πατρών - μέλος Δ.Σ./Δ.Σ.Π.) για την Ε.Σ.Η.Ε.Π.Η.Ν., Γιάννης Λεβέντης (Ηρακλείου) για το Δ.Σ.Η. και Μαρία Σκορίλα για το Ελληνικό Δημόσιο. Την υπόθεση χρεώθηκε ο εφέτης, κ. Βεργιτσάκης, ο οποίος χορήγησε στα διάδικα μέρη προθεσμία για υποβολή προσθήκης - αντίκρουσης έως την μεθεπόμενη Παρασκευή, 24.10.2014.

Κατά την εκφώνηση των υποθέσεων διάφοροι συνάδελφοι εξέφρασαν την απορία γιατί παρεμβαίνει ο Δ.Σ.Η. στην υπόθεση αυτή, ή/και γιατί δεν παρεμβαίνει και σε υποθέσεις που αφορούν εργαζόμενους άλλων κλάδων. Για το λόγο αυτό θα πρέπει να διευκρινίσω ότι η παρέμβαση του Συλλόγου μας, αποτέλεσμα της προτροπής και επιμονής της παράταξής μας, κατά κύριο λόγο επειδή στην αγωγή των εργαζομένων υπήρχε αίτημα επαναπρόσληψής τους από την Ε.Ρ.Τ. Α.Ε. και επαναλειτουργία της Ε.Ρ.Α.Ηρακλείου. Έτσι η δική μας παρέμβαση στηρίχθηκε πάνω σε αυτό το αίτημα, και σκοπό έχει την προστασία του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος των μελών του Δ.Σ.Η. αλλά και του συνόλου των κατοίκων του Ηρακλείου για πληροφόρηση από δημόσια μέσα μαζικής επικοινωνίας. Στην πρόσθετη παρέμβασή μας ετίθετο επίσης και το ζήημα της παραβιάσεως διατάξεων του Συντάγματος και της προσωρινής διαταγής που είχε χορηγήσει το ΣτΕ. Στα πλαίσια αυτά κινήθηκε και η έφεση που ασκήσαμε κατά της πρωτόδικης απόφασης, η οποία απέρριψε το αίτημα της επαναπρόσληψης των υπαλλήλων και δεν απάντησε ούτε στον ισχυρισμό περί της αντισυνταγματικότητας της διαδικασίας, ούτε της παραβιάσεως της προσωρινής διαταγής του ΣτΕ.

Από τη διαδικασία έλειπε η Νέλλη Κατσαμά, η οποία βρισκόταν στις Βρυξέλες προσκεκλημένη από την ευρωβουλετίνα του ΣΥΡΙΖΑ, Σοφία Σακοράφα, μαζί με άλλους 4 απολυμένους της Ε.Ρ.Τ. Α.Ε. για να εκθέσουν στην Ευρωπαική Ένωση και τους Διεθνείς Οργανισμούς τις συνθήκες υπό τις οποίες έκλεισε η Ε.Ρ.Τ. Α.Ε.

Τέλος, και αυτό είναι επίσης σημαντικό, οι φιλοξενούμενοι συνάδελφοι απηύδισαν με τον τρόπο διεξαγωγής της διαδικασίας στο Εφετείο Ανατολικής Κρήτης, με τα διαρκή ανεβοκατεβάσματα της έδρας, την τεράστια κωλυσιεργεία και καθυστέρηση, και τη φοβερή ταλαιπωρία δικηγόρων και διαδίκων. Πρόκειται για ένα πρωτοφανές φαινόμενο, που παρατηρείται μόνο στο Ηράκλειο, και μάλιστα με τη σύμφωνη γνώμη του Δ.Σ.Η., όπως τουλάχιστον μας τόνιζαν όλοι οι εφέτες. Με άλλα λόγια μας έλεγαν δηλαδή: αφού ο αντιπρόσωπός σας συμφωνεί, εσείς γιατί διαμαρτύρεστε; Αλήθεια, υπάρχει παρόμοια συναίνεση; Και μάλιστα γραπτή, από όσο έλεγαν οι εφέτες; Όσον καιρό ήμουν μέλος του Δ.Σ./Δ.Σ.Η. δεν θυμάμαι ποτέ να έχει τεθεί παρόμοιο θέμα. Το αντίθετο μάλιστα: είχαμε θέσει πολλές φορές, αλλ'εις μάτην, το ζήτημα της κατάργησης αυτής της απίθανης και απαράδεκτης διαδικασίας που μόνο στο Ηράκλειο τηρείται.

Η μνημονιακή καταστροφή είναι το καλύτερο διαπραγματευτικό χαρτί - συνέντευξη του Αντώνη Μπρεδήμα

Η μνημονιακή καταστροφή είναι το καλύτερο διαπραγματευτικό χαρτί

 ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ, ΑΝΤΩΝΗ ΜΠΡΕΔΗΜΑ


Τη συνέντευξη πήραν οι
Αδάμος Ζαχαριάδης
και Παύλος Κλαυδιανός
Να ξεκινήσουμε από το Μνημόνιο. Σε σχέση με τις πτυχές του διεθνούς δικαίου, είναι οι ίδιοι όροι σήμερα και όταν υπογραφόταν το Μνημόνιο;

Αυτό που έχει αλλάξει σε επίπεδο ουσίας είναι ότι η παραβίαση μιας σειράς δικαιωμάτων, ιδίως των εργασιακών, είναι πολύ πιο έντονη από ότι το 2010. Είναι γνωστό άλλωστε ότι έχουμε κάποιες αποφάσεις της Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη, που θεωρούν ότι σε μια σειρά από θέματα η Ελλάδα παραβίαζε τον Χάρτη. Αυτό έγινε με την προσφυγή πολλών συνδικαλιστικών οργανώσεων μετά από την επιβολή των πρώτων μειώσεων σε μισθούς και συντάξεις. Τώρα είναι ακόμα χειρότερα και η Ελλάδα εξακολουθεί να αρνείται να αναλάβει τις υποχρεώσεις της χώρας. Η Επιτροπή βέβαια, δέχεται ότι, σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί μια χώρα να παίρνει μέτρα μείωσης των μισθών ή των συντάξεων κλπ. Αλλά λέει ότι αυτό που γίνεται στην Ελλάδα, ξεπερνά την απαίτηση για αναλογικότητα. Και αυτό ήταν το 2011. Σήμερα είναι ακόμα χειρότερες οι καταστάσεις.
Όταν υπογράφηκε η σύμβαση υπήρχε και το επιχείρημα ότι αυτό γίνεται προκειμένου να βελτιωθεί η οικονομική κατάσταση της χώρας. Σήμερα πλέον φαίνεται ότι αυτό δεν έγινε. Είναι αυτό ένα επιχείρημα για κάποιον που θέλει να επαναδιαπραγματευτεί με τους δανειστές;
Προσωπική μου άποψη είναι ότι στο νομικό επίπεδο  δεν έγιναν σεβαστοί οι όροι του Συντάγματος προκειμένου να δεσμευτεί η Ελλάδα. Το Σύνταγμα με βάση το άρθρο 36, παράγραφος 2, προϋποθέτει ότι μια τέτοια διεθνής συνθήκη θα έπρεπε να ψηφιστεί από τη Βουλή. Κάτι τέτοιο δεν έγινε και νομίζω πως όλοι κατανοούμε γιατί. Από εκεί και πέρα το γεγονός ότι  μια σύμβαση δεν εκπληρώνει τον στόχο της, είναι κάτι που θα κριθεί καθαρά στο πολιτικό επίπεδο. Η Ελλάδα δεν μπορεί να πει στους δανειστές «μου δώσατε τα λεφτά αλλά δεν έγινε αυτό που θέλαμε, άρα δεν σας τα επιστρέφω». Αυτό δεν γίνεται. Το θέμα είναι αλλού. Αν με την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί σήμερα, μπορεί η Ελλάδα, σε νομικό, πολιτικό και οικονομικό επίπεδο, να ζητήσει μια διαφορετική ρύθμιση.
Αναγκαίος ο διαχωρισμός

Ποιο είναι λοιπόν το νομικό οπλοστάσιο μιας κυβέρνησης που έχει την πολιτική βούληση να επαναδιαπραγματευτεί;
Εγώ θεωρώ ότι μια τέτοια κυβέρνηση πρέπει πρωτίστως, να κάνει έναν διαχωρισμό ανάμεσα στην κατάσταση που ήμασταν πριν το Μνημόνιο και στην κατάσταση που βρεθήκαμε μετά. Πριν από το Μνημόνιο το πράγμα είναι κάπως θολό. Το λέω αυτό με την έννοια ότι αν θέλεις να επικαλεστείς ότι υπήρξε μια κατάσταση «έκτακτης ανάγκης» θα πρέπει να αποδείξεις ότι στη δημιουργία αυτής δεν είχε συμβάλει και η ίδια η Ελλάδα. Θα σου πει λοιπόν, η άλλη πλευρά ότι η Ελλάδα ευθύνεται για την οικονομική κατάσταση που έφτασε το 2010.  Μάλιστα, υπάρχει και μια δήλωση του Λ. Παπαδήμου, τότε πρωθυπουργού, που έριχνε μεγάλο μέρος της ευθύνης στην Ελλάδα. Αυτό που δήλωσε τινάζει στον αέρα το επιχείρημα για «κατάσταση έκτακτης ανάγκης».
Αυτό αφορά την περίοδο πριν το 2010. Η δική μου γνώμη είναι ότι η ελληνική επιχειρηματολογία πρέπει να βασιστεί στην περίοδο μετά το 2010. Εδώ  γίνεται μια εκτεταμένη συζήτηση για το αν η οικονομική κατάσταση όπου βρισκόμαστε σήμερα οφείλεται στις οικονομικές επιταγές του ΔΝΤ. Αν αποδείξεις κάτι τέτοιο, τότε θα μπορούσες να πεις ότι η ευθύνη ανήκει στο ΔΝΤ και την ΕΕ. Υπάρχουν συγγραφείς που στην περίπτωση της Αργεντινής έχουν υποστηρίξει ότι από τη στιγμή που το ΔΝΤ έδινε τα εύσημα στο οικονομικό πρόγραμμα που εφάρμοζε τότε η χώρα δεν μπορεί τώρα να «ζητά τα ρέστα». Είναι γεγονός ότι στο ΔΝΤ είχαν εκθέσεις με τις οποίες υπολόγιζαν τους περίφημους «πολλαπλασιαστές» οι οποίοι έχουν αποδειχθεί λανθασμένοι. Θα μπορούσε λοιπόν κανείς να ισχυριστεί ότι αφού το ΔΝΤ ευθύνεται για τη σημερινή κατάσταση, η Ελλάδα δεν έχει καμία υποχρέωση να του επιστρέψει τα λεφτά. Αν κοιτάξει κανείς τα πράγματα από καθαρά νομική άποψη θα δει ότι η Ελλάδα δεν έχει καμία υποχρέωση να επιστρέψει τα λεφτά στο ΔΝΤ.
Για ποιο λόγο;

15 χρόνια για τη ληστεία στο Βελβεντό, αθώοι για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση

«Αθώοι για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση, αντίσταση κατά της αρχής και παράνομη οπλοκατοχή για αντικείμενα που βρέθηκαν στο αυτοκίνητο κρίθηκαν από το δικαστήριο οι έξι κατηγορούμενοι για τη διπλή ληστεία στην Αγροτική Τράπεζα και στο υποκατάστημα των ΕΛΤΑ στον Βελβεντό Κοζάνης.

Κρίνονται ένοχοι για παράνομη κατακράτηση, για διακεκριμένη οπλοκατοχή, διακεκριμένες κλοπές και ληστεία ενώ παράλληλα η έδρα δεν αναγνωρίζει ελαφρυντικά σε κανέναν, κάτι που είχε προτείνει ο εισαγγελέας κ. Γρηγόρης Πεπόνης στην αγόρευσή του. Παράλληλα μετατράπηκε προς το επιεικέστερο το αδίκημα της αρπαγής, και καταδικάστηκαν για παράνομη κατακράτηση.

Η απόφαση του δικαστηρίου όσον αφορά την επιμέτρηση των ποινών για τον Νίκο Ρωμανό –και στο ίδιο μήκος κινήθηκαν για τους υπόλοιπους– ήταν 15 χρόνια και 11 μήνες, όση και η πρόταση του εισαγγελέα κ. Πεπόνη. Οι ποινές αναλυτικά ήταν 10 χρόνια για τη ληστεία, 6 χρόνια για τη διακεκριμένη οπλοφορία, 6 μήνες για πλαστογραφία, 1 μήνας για παράνομη παρακράτηση και 7 μήνες για το αδίκημα της παράνομης βίας.

Ακόμη, οι δικαστές μετέτρεψαν το αδίκημα της αρπαγής που βάρυνε τους κατηγορούμενους με αυτό της παράνομης κατακράτησης και της αντίστασης.»

Πηγή : http://www.hitandrun.gr/enochi-gia-ti-listia-sto-velvento-athoi-gia-entaxi-se-egklimatiki-organosi/

"ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ"

Τη μέρα που θ' αποφασίσουμε ότι κανείς δε θα πεθαίνει από πείνα, φόβο, κατάθλιψη ή μοναξιά'
τη μέρα που θ' αποφασίσουμε ότι κανείς δε θα πεθαίνει μόνος, στις ουρές της εφορίας, του νοσοκομείου ή του συσσιτίου'
τη μέρα που θ' αποφασίσουμε ότι ο οι άνθρωποι θα πεθαίνουν στην αγκαλιά των αγαπημένων τους και των συντρόφων τους, μόνο από βαθιά γηρατειά ή πόθο για την ελευθερία'
τη μέρα αυτή, που θ' αποφασίσουμε τον τρόπο που αξίζει να πεθαίνουμε,
θα έχουμε μάθει και τον τρόπο που αξίζει να ζούμε'

και μια μέρα, όπως λέει ο Ρίτσος,

"μια μέρα θα νικήσουμε για πάντα"