Τη μέρα που θ' αποφασίσουμε ότι κανείς δε θα πεθαίνει από πείνα, φόβο, κατάθλιψη ή μοναξιά'
τη μέρα που θ' αποφασίσουμε ότι κανείς δε θα πεθαίνει μόνος, στις ουρές της εφορίας, του νοσοκομείου ή του συσσιτίου'
τη μέρα που θ' αποφασίσουμε ότι ο οι άνθρωποι θα πεθαίνουν στην αγκαλιά των αγαπημένων τους και των συντρόφων τους, μόνο από βαθιά γηρατειά ή πόθο για την ελευθερία'
τη μέρα αυτή, που θ' αποφασίσουμε τον τρόπο που αξίζει να πεθαίνουμε,
θα έχουμε μάθει και τον τρόπο που αξίζει να ζούμε'
τη μέρα που θ' αποφασίσουμε ότι κανείς δε θα πεθαίνει μόνος, στις ουρές της εφορίας, του νοσοκομείου ή του συσσιτίου'
τη μέρα που θ' αποφασίσουμε ότι ο οι άνθρωποι θα πεθαίνουν στην αγκαλιά των αγαπημένων τους και των συντρόφων τους, μόνο από βαθιά γηρατειά ή πόθο για την ελευθερία'
τη μέρα αυτή, που θ' αποφασίσουμε τον τρόπο που αξίζει να πεθαίνουμε,
θα έχουμε μάθει και τον τρόπο που αξίζει να ζούμε'
και μια μέρα, όπως λέει ο Ρίτσος,
"μια μέρα θα νικήσουμε για πάντα"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου