Killah P - Ζόρια "Μια τέτοια μέρα είναι ωραία για να πεθάνεις όμορφα και όρθιος σε δημόσια θέα - με λένε Παυλο Φυσσα και είμαι από τον Περαία"

                        

"Συγκλονιστική είναι η μαρτυρία του Μιχάλη, φίλου του Παύλου Φύσσα, με τον οποίο αντιμετώπισαν μαζί την ομάδα των χρυσαυγιτών, αλλά εκείνος κατόρθωσε να ξεφύγει. Ο Μιχάλης, περιγράφοντας το περιστατικό στον Ελεύθερο Τύπο, αναφέρθηκε στις τελευταίες στιγμές του δολοφονηθέντος: «Μας περικύκλωσαν 45 άτομα της Χρυσής Αυγής με ρόπαλα στα χέρια, πάνω από την Τσαλδάρη κάποιοι χρυσαυγίτες είχαν κλείσει με τα αμάξια τους τη λεωφόρο, την οποία ανέβαιναν ανάποδα με τα αυτοκίνητά τους. 

Νιώσαμε ότι δεν θα γλιτώσουμε εύκολα από αυτούς. Ο Παύλος μας φώναξε «τρέξτε, τρέξτε». Αρχίσαμε να τρέχουμε. Ο Παύλος σταμάτησε να τρέχει για να τους καθυστερήσει και να τους απωθήσει, να μην φτάσουν σ’ εμάς. Αρχίσανε να παλεύουν. Πήγε να φύγει, εκείνη τη στιγμή κατέβηκε ένας χρυσαυγίτης από ένα αμάξι που ήταν παρκαρισμένο δίπλα. Ο Παύλος του φώναξε «τι θα γίνει, θα μας σκοτώσετε τώρα;».

Κι εκείνος τον μαχαίρωσε. Του κάρφωσε το στιλέτο στην καρδιά. Μετά αρχίσανε οι χρυσαυγίτες να τρέχουνε. Τότε εμφανίστηκε η ομάδα Δίας. Ο Παύλος είχε τις αισθήσεις του. Προσπάθησε να πλησιάσει τους αστυνομικούς, ενώ ήταν μαχαιρωμένος και τους φώναξε: «Αυτός με μαχαίρωσε, πιάστε τον».

Πληροφορίες: protothema.gr

Αυτά λέει η συγκινητική ειδησιογραφία των τελευταίων ωρών. Το δάκρυ όμως δεν αρκεί. Χρειάζεται πολύ σκέψη και περισσότερη ενέργεια, για να αντιμετωπίσουμε όλους εκείνους τους υπόγειους  θαυμαστές των φασιστοειδών, εκείνους που τους εκτρέφουν χρόνια ("κότες" που λέει και η Πελαγία), εκείνους που τους χαιδεύουν και αρνούνται τόσα χρόνια να χρησιμοποιήσουν το νόμο εναντίον τους, εκείνους που αρκούνταν να τους κοιτάζουν την τελευταία εβδομάδα στο Πέραμα, το Μελιγαλά και τώρα στη δολοφονία του Φύσσα, επαίρονται ότι είναι "δημοκράτες" επειδή δίνουν, προς χάριν της "αντικειμενικής πληροφόρησης", μικρόφωνο και χώρο στον Κασιδιάρη, και σε εκείνους που επιμένουν να μιλούν για δυο άκρα και να ταυτίζουν την αριστερά με αυτούς τους δολοφόνους. Η μάχη αυτή δίδεται σε καθημερινό ιδεολογικό επίπεδο, και κερδίζεται μόλις οι θαυμαστές κατανοήσουν πόσο παλιό είναι το "νέο" στο οποίο τώρα προσβλέπουν.