θυν
Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει.
Θαυμάστε πως δρουν οι αρμόδιοι υπουργοί και διευθυντές - πρώην εισαγγελείς. Αν αυτά δεν αποτελούν παράβαση καθήκοντος, τότε τι αποτελεί; Και μάλιστα την ίδια στιγμή που ο ελληνικός λαός δεχόταν το ένα πλήγμα μετά το άλλο. Μια απλή αρχή που μαθαίνει κάθε νέος δικηγόρος αλλά και υπηρεσιακός παράγοντας είναι να υποβάλλει εγγράφως τα αιτήματα και τις σκέψεις του, ώστε να λαμβάνει απαντήσεις και, αν αυτό θα ήταν ποτέ το ζητούμενο, να αποποιείται ευθυνών. Αυτοί γιατί δεν το έκαναν; Και ιδιαίτερα ο "καλλίτερος στον αιώνα υπουργός οικονομικών" με τις ειδικές συνταγματικές γνώσεις.
Και μια τελευταία ερώτηση: θα συγκινηθεί από όλα αυτά κανείς δικαστικός λειτουργός για να ξεκινήσει μια έστω προκαταρκτική εξέταση; Ή μήπως θα πρέπει εμείς να ξεκινήσουμε τις μηνύσεις για να κουνηθεί το κάρο; Τώρα μάλιστα που οι υπηρεσίες -ακολουθώντας την διπλή (εξωτερικού και εσωτερικού) τροικανή συνταγή- δεν έχουν ούτε καν κόλλες για να τυπώνουν τα έγγραφα που συντάσσουν;
Και ένα τελευταίο: επειδή ο κ. Βενιζέλος αναφέρθηκε πάλι στο περίφημο "εθνικό συμφέρον" που του επέβαλε τη μη δημοσιοποίηση της λίστας: ξεχάστε αυτές τις ανοησίες. Εθνικό συμφέρον είναι να λάμψει όλη η αλήθεια. Από την εποχή της τουρκοκρατίας θάβουν τα εγκλήματα και τον πλουτισμό των συνεργατών των κατακτητών του ελληνικού λαού επικαλούμενοι το "εθνικό συμφέρον". Έτσι συνέχισαν ανενόχλητοι οι τσιφλικάδες και οι κατσαπλιάδες, οι συνεργάτες των γερμανών, της χούντας, οι προδότες της Κύπρου, και πάει λέγοντας. Και να όμως που τις ίδιες οικογένειες, οι οποίες προστατεύουν τα ίδια συμφέροντα, εξακολουθούμε ακόμη και σήμερα και τις βρίσκουμε μπροστά μας. Έτσι ξεπετάχτηκε ξαφνικά ξανά ο "έλληνας Μέγκελε" - Χριστοφοράκος με τον περίφημο γόνο, φίλο της Μητσοτάκη, της οποίας ο πατέρας εμφανιζόταν κάποτε να χαιρετά φασιστικά σε μια φωτογραφία που ανακάλυπτε η "Αυριανή", ο Παπακωνσταντίνου που πήρε τα εργοστάσια της Δ.Ε.Η. από τον Τσολάκογλου για να τα πουλήσει ξανά στη Δ.Ε.Η. μετά τον πόλεμο, και τώρα δια μέσου διαφόρων υπουργών της οικογένειας, με τελευταίο τον τέως υπουργό οικονομικών, να διατηρεί και πάλι συμφέροντα στο χώρο της ενέργειας, και έπονται και άλλοι. Αν λοιπόν το "εθνικό συμφέρον" επιτάσσει το θάψιμο και τη σιωπή σε τόσο σημαντικά θέματα, τότε πως θα "φτάσει το μαχαίρι στο κόκαλο", όπως συχνά πυκνά μας διαβεβαιώνουν οι διαφόρων τύπων διωκτικές αρχές;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου