Βέβαια, ο κ. Κεφαλογιάννης σε πρόσφατη τηλεοπτική του παρουσία υπενθύμισε στον κ. Στρατούλη ότι στην κοινοβουλευτική δημοκρατία οι κυβερνήσεις πέφτουν στο Κοινοβούλιο. Αυτό πάλι τι σημαίνει; Ότι πρέπει να τους ανεχτούμε μέχρι να βαρεθούνε, μέχρι να περάσουν 4 χρόνια, ή μέχρι να βρεθούν τόσοι αποστάτες όσοι απαιτούνται για να τους ρίξουν; Ή μήπως εννοούσε εκείνο που είχε ξεχάσει το κινητό του σε κάποιο γραφείο της Βουλής για να μην πάει να ψηφίσει το 2ο μνημόνιο, και μετά τον διέγραψε το εκκρεμές Σαμαράς, και μετά τον ξαναπήρε πίσω, και λίγο πιο μετά τον έκανε γραμματέα, για να αποδειχθεί ότι όποιος κάνει παρέα με εκκρεμές το πρωί κάνει τικ-τακ, αλλά και αυτό που όλοι ξέρουμε από τις ερωτικές μας περιπέτειες: ότι οι πιο δυνατές σχέσεις είναι εκείνες που στηρίζονται στα πείσματα, και ότι οι σχέσεις αυτές ποτέ δεν χαλάνε. Αχ !!!!
Το έλεγε άλλωστε και ο Μποστ: "οικίαι δίχως έριδας, σπίτια χωρίς καυγάδας - και αγάπαι δίχως πείσματα δεν έχουν νοστιμάδας"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου