Η εκδήλωση για τη διαμεσολάβηση

Παρουσία των Προέδρων του Δ.Σ.Α., Γιάννη Αδαμόπουλου, του Δ.Σ.Λ., Νίκου Παπαδάκη, και αρκετών συναδέλφων από όλη την Κρήτη (κυρίως από το Λασίθι), πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση για τη διαμεσολάβηση. Ιδιαίτερα ενδιαφέρον ήταν το δεύτερο μέρος, στο οποίο παρακολουθήσαμε μια προσομείωση της διαδικασίας αυτής, στην οποία (προσομείωση) συμμετείχαν και οι συναδέλφισσες, Μαρία Φιλιππάκη (η οποία εμπνεύστηκε, πρότεινε, επέμεινε, οργάνωσε και συμμετείχε στην εκδήλωση και στην προσομείωση), και Μαρία Δαμιανάκη. Κατά τη διάρκεια των χαιρετισμών ο Αθηνών Αδαμόπουλος απεκάλεσε τον Πρόεδρό μας "σοφό και Νέστορα της Ολομέλειας". Θα ήταν χρήσιμο λοιπόν, να έπαιρνε υπόψη τη γνώμη του ιδιαίτερα σε θέματα διάλυσης και υποβιβασμού της Ολομέλειας, στα οποία πρωταγωνιστικό ρόλο έχει πάντοτε ο Αθηνών.

Τα συμπεράσματα από την εκδήλωση ήταν πάντως πενιχρά, καθώς ανέδειξαν όλα εκείνα τα προβλήματα τα οποία κατά καιρούς έχουμε θίξει: 

(1) προεραιτική υπαγωγή (αν οι διάδικοι επιθυμούν πραγματικά και οι δύο να τα βρουν, δεν έχουν ανάγκη ούτε τους δικηγόρους, ούτε, πολύ περισσότερο, το θεσμό της διαμεσολάβησης)

(2) μη δεσμευτικότητα της διαδικασίας, παρά μόνον του συμφωνητικού (πράγμα που σημαίνει: συμμετέχουμε στη διαδικασία -αν θεωρηθεί ότι για οποιονδήποτε λόγο θελήσουμε να υπαχθούμε σε αυτήν- ανιχνεύουμε τις προθέσεις των αντιδίκων μας, και την τελευταία στιγμή δεν υπογράφουμε συμφωνητικό, γιατί δεν μας συμφέρει, και όλα αυτά σε καθεστώς πλήρους εχεμύθειας, δηλαδή ό,τι είπαμε δεν μας δεσμεύει και δεν κοινοποιείται).

(3) υψηλότατο κόστος εγκαταστάσεων και εξοπλισμού για το κέντρο διαμεσολάβησης, εκπαίδευσης διαμεσολαβητών (σημειώνω εδώ ότι οι οργανωτές δεν μας είπαν ούτε μια κουβέντα για το κόστος αυτό, το οποίο ανέρχεται όμως σε 6.000 €), και αμοιβής διαμεσολαβητή (2.400 € κατ'ανώτατο όριο για τη συμμετοχή σε μια αμφίβολη διαδικασία).

(4) ιδιαίτερα μικρή αμοιβή για τους πληρεξουσίους δικηγόρους των διαδίκων, οι οποίοι προφανέστατα, υπό τις ανωτέρω συνθήκες, θα υπαμοιφθούν, άρα δεν πρόκειται να υποστηρίξουν το θεσμό.

Τελικές παρατηρήσεις: 

Όλες οι προηγούμενες απόπειρες συμβιβαστικής επίλυσης των διαφορών (από την υποχρεωτική και ουδέποτε εφαρμοζόμενη του Ειρηνοδικείου -ούτε καν γίνεται μνεία στις αποφάσεις- έως εκείνην του 214 Κ.Πολ.Δ.) απέτυχαν παταγωδώς. Κατά συνέπεια, στις συνθήκες της σημερινής κρίσης δεν μπορούμε να περιμένουμε ο,τιδήποτε καλλίτερο.

Αφού έχουμε το θεσμό της διαιτησίας, που είναι εξ ίσου προαιρετικός, αλλά δεσμευτικός, τι στην ευχή χρειαζόμαστε το θεσμό της διαμεσολάβησης;

Μόνη λύση για την επιτάχυνση στην απονομή της δικαιοσύνης είναι η θεαματική ενίσχυση του θεσμού της προδικασίας. Επεξεργαζόμαστε μια σχετική πρόταση την οποία σύντομα θα μπορέσουμε να θέσουμε υπόψη σας.