ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
dikigorikisyspirosihrakleiou.blogspot.com
Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΩΝ
ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
Η εκ μέρους του πρωθυπουργού κ.
Σαμαρά απόφαση να θέσει εκ των προτέρων σε κατάσταση επιστράτευσης τον κλάδο
των καθηγητών Μέσης Εκπαίδευσης, χωρίς να υπάρχει σχετική απόφαση των αρμοδίων
οργάνων των κατά τόπους Ενώσεων Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (Ε.Λ.Μ.Ε.),
αποτελεί ένα πρωτοφανές μέτρο δημοκρατικής εκτροπής σε συνθήκες
αντιπροσωπευτικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, εισάγοντας την αρχή της «προληπτικής
απαγόρευσης απεργίας», η οποία έρχεται σε πλήρη αντίθεση τόσο με τη διάταξη
του άρθρου 23 Συντ., του άρθρου 21 ν. 1264/1982, μη επιτρέποντας ακόμη και στα
δικαστήρια τον παράνομο καταναγκασμό σε εργασία, και είναι αντίθετη με σειρά
διατάξεων προστασίας των συνδικαλιστικών ελευθεριών και των δικαιωμάτων του
ανθρώπου (άρθρο 22 Συντ., Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας 29, 87, 98, 105, Ε.Σ.Δ.Α.
4 παρ. 2 κ.α).
Η επίκληση από την κυβέρνηση του άρθρου 41 του ν. 3536/2007, που προβλέπει τη
λήψη του μέτρου της επιστράτευσης και της επίταξης, είναι απολύτως σαθρή, αφού
ούτε η δημόσια τάξη, πολύ δε περισσότερο, ούτε η δημόσια υγεία απειλείται, με
την εισήγηση εκ μέρους της Οργάνωσης Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης, ανώτατου
συνδικαλιστικού οργάνου των εργαζομένων στη Β/θμια Εκπαίδευση, για τη λήψη
απόφασης απεργίας.
Η απειλή δε εκ μέρους της κυβέρνησης, προς τους απεργούς που δεν θα
συμμορφωθούν προς το μέτρο της (ποινή φυλάκισης κατ’ ελάχιστον τριών μηνών
–άρθρο 46 παρ. 1 ν. 3536/2007- ποινή φυλάκισης τριών ετών και κάθειρξης –άρθρο
19 ν. 3888/2010- για την κατ’ εξακολούθηση μη συμμόρφωση), αποβλέπει στην
ποινικοποίηση της πολιτικής και συνδικαλιστικής δράσης, ερχόμενη σε πλήρη
αντίθεση με τις διατάξεις του Συντ. περί πολιτικών και συνδικαλιστικών
ελευθεριών.
Αντισυνταγματικές είναι και οι άμεσες υπηρεσιακές επιπτώσεις από τα άρθρα 103
και 107 του Υπαλληλικού Κώδικα, όπως τροποποιήθηκαν και ισχύουν με το ν.
4093/2012 (Μνημόνιο ΙΙΙ), για τους παραβάτες, που στην τρέχουσα επικοινωνιακή
γλώσσα θα ονομασθούν «επίορκοι». Αυτοδίκαιη αργία, κατά παράβαση κάθε έννοιας
τεκμηρίου αθωότητας, για όσους διωχθούν ποινικά, άμεση παραπομπή στα πειθαρχικά
συμβούλια με το ερώτημα της οριστικής παύσης, έρχονται σε πλήρη αντίθεση με το
κράτος δικαίου, που συχνά-πυκνά επικαλείται η κυβέρνηση.
Η επίκληση των προβλημάτων των υποψηφίων μαθητών από την κυβέρνηση μόνον
υποκριτική μπορεί να χαρακτηριστεί, αφού η ίδια διαλύει την δημόσια εκπαίδευση
με τα αλλεπάλληλα μέτρα απομάκρυνσης καθηγητών, τις ελλείψεις στην υλικοτεχνική
υποδομή, ενώ παραδίδει τους μαθητές στην παραπαιδεία με την εμμονή της στο
κλείσιμο σχολών, τη μείωση των εισακτέων και τη διάλυση των Α.Ε.Ι. και Α.Τ.Ε.Ι.
και υπονομεύει το μέλλον της σύμπασας νεολαίας με την αποστέρηση στοιχειωδών
όρων διαβίωσης με τις γενικευμένες περικοπές. Όλα αυτά αποτελούν παραβιάσεις
συγκεκριμένων συνταγματικών διατάξεων (5, 16, 20, 21, 22 Συντ.).
Απένταντι, λοιπόν, σ’ αυτή την κυβέρνηση και σ’ ένα σύστημα εξουσίας, που
παραβιάζει συστηματικά καθημερινά τις υποτιθέμενες αρχές του και αποδεικνύει με
τον πλέον εύγλωττο τρόπο, ότι οι εξουσίες δεν έχουν αρχές, αλλά μόνο
συμφέροντα, η υπεράσπιση του δικαιώματος της απεργίας των καθηγητών Μέσης
Εκπαίδευσης, μαζί με γονείς και μαθητές, αποτελεί πράξη υπεράσπισης των
στοιχειωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών του κόσμου της εργασίας που αντιστέκεται
στην εξόντωσή της.
Ηράκλειο
14.5.2013
ΓΙΑ
ΤΗ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
ΓΙΩΡΓΟΣ
ΒΑΘΙΑΝΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΣΟΦΙΑ ΦΥΤΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου