Το να είσαι πρόσφυγας σημαίνει: Φόβο, ερημιά, εγκατάλειψη, πείνα,
δίψα, πόλεμο, διώξεις, βασανισμούς.
Σημαίνει να χάνεις τα πάντα, να εγκαταλείπεις οικογένεια, να
γίνεσαι θύμα δουλεμπορίας, να διανύεις ατέλειωτα χιλιόμετρα στοιβαγμένος σε
φορτηγά, να σε σκυλοπνίγουν λίγο πριν τον προορισμό, να πουλάς το κορμί σου για
να μαζέψεις τα αναγκαία δολάρια για τη μεταφορά, να σε κρατούν «οικειοθελώς» σε
κολαστήρια, να ζεις σε ανήλιαγα υπόγεια με άλλους 50, να μην σε κοιτάνε ποτέ
στα μάτια, να ζεις σαν ίσκιος …
Το να είσαι πρόσφυγας σημαίνει όμως και να ελπίζεις… ν’ αγαπάς
τη ζωή μ’ ένα πάθος που μόνο οι απάτριδες ξέρουν… αλλιώς, θα καθόσουν ήσυχα ήσυχα,
να ζήσεις ένα ωραίο πάτριο θάνατο…
Γι’ αυτό με το θεσμό του ασύλου, ουδείς δικαιούται να γελά
και να κάνει χαριτωμένα δώρα αποχωρισμού… εις βάρος αυτών, που όλη η ζωή τους υπήρξε ένας αποχωρισμός…
…Εκτός κι αν η χαρά είναι αυθόρμητη… για τα πετυχημένα
φαρμακονήσια…
…Κι εμείς θα σας θυμόμαστε κύριε Δένδια… και το Αιγαίο επίσης…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου