Δαγκωμένοι όλης της Ελλάδας ενωθείτε (του Θανάση Καρτερού)

(αναδημοσίευση από την Αυγή και το iskra)

Σε συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης, και με αφορμή αυτό το υπέροχο άρθρο του Θανάση Καρτερού, επισημαίνω ότι συντάσσομαι πλήρως με την άποψή του.

   

(Δευτ. 6/7/15 - 08:05)

Του ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ*

Η γραμμή είναι τώρα μετριοπάθεια, όχι θριαμβολογίες, όχι χλευασμός των νικημένων. Ακόμα περισσότερο: Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι. Καλώς και απολύτως σωστή, πολύ περισσότερο που έχουμε ως λαός μπροστά μας δύσκολες μέρες: Διαπραγματεύσεις, τράπεζες που πρέπει να ανοίξουν, σπίτια που δεν πρέπει να κλείσουν, τζάκια που πρέπει να πληρώσουν επιτέλους ό, τι χρωστούν στο δημόσιο. Και λοιπά, και λοιπά.

Ανοιχτή καρδιά, λοιπόν, και ανοιχτές αγκάλες αν θέλετε, για τους οπαδούς του Ναι. Δεν είναι αντίπαλος, ούτε εχθρός, εκείνος που ψήφισε αντίθετα με μένα. Ποτέ δεν ήταν. Αλλά παιδιά, ως εδώ. Είναι και παραμένει και αντίπαλος και εχθρός ο βαρόνος της διαπλοκής, που εξαπέλυσε τα σκυλιά του να δαγκώνουν. Είναι εχθροί και αντίπαλοι και όσοι δέχτηκαν και καταδέχτηκαν να γίνουν σκυλιά και να επιπέσουν επί δικαίων και αδίκων με τους κυνόδοντες του φόβου.

Είναι αντίπαλοι και εχθροί εκείνοι που έλεγαν εν πλήρη συνειδήσει ψέματα. Εκείνοι που απαιτούσαν να "ξεκουμπιστεί" ο Τσίπρας. Εκείνοι που έκαναν την ενημέρωση σαμποτάζ, με ψεύτικους συναγερμούς για κούρεμα καταθέσεων. Εκείνη που -αχ ευαισθησία!- υπερασπιζόταν το άθλιο κανάλι της απέναντι στις "επιθέσεις", γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε εμπάργκο για δυο μέρες. (Καλοί κι αυτοί, άκου για δυο μέρες. Δηλαδή την τρίτη θα ξαναπάτε;).

Όλοι όσοι μετάλλαξαν τη δημοσιογραφία σε ρουφιανιά, τη δεοντολογία σε παρτούζα, τον εαυτό τους σε μπράβο παραμένουν και εχθροί και αντίπαλοι. Θα τους βρούμε μπροστά μας πάλι και πάλι, όσο οι παρανομίες και τα φέσια των αφεντικών τους αντιμετωπίζονται μόνο με αυστηρές δηλώσεις. Αλλά τώρα, αυτές τις στιγμές που έπεσε βαρύ το χέρι του λαού στο μαγουλάκι τους, έχουμε δικαίωμα στη χαρά. Στη χαιρεκακία είπατε; Καλώς. Στην ηδονή και της δικής μας νίκης, αλλά και της δικής τους ήττας και ξευτίλας.

Χαρείτε το συνεπώς. Μια συμβουλή όμως. Δεν έχουν νόημα οι διαδηλώσεις έξω από κανάλια, όσα σημάδια κι αν έχετε από τα δόντια τους. Δεν καταλαβαίνουν. Και δεν χωράει καμιά παραχώρηση στην ανοησία του οδόντα αντί οδόντος. Το τηλεκοντρόλ όμως, μάλιστα: Δαγκωμένοι όλης της Ελλάδας ενωθείτε. Πετάξτε τους έξω από τα σπίτια σας. Ε, ως αβλαβές επιδόρπιο, μπορείτε και να χαιρετάτε μαζικά βαρόνους και τηλεμπράβους, αν πέσετε πάνω τους, στη γλώσσα τους: Γαβ, γαβ....

*Δημοσιεύθηκε στην ''ΑΥΓΗ'' τη Δευτέρα 6 Ιουλίου 2015