Το αποτέλεσμα του χθεσινού δημοψηφίσματος κατέδειξε, κατά τρόπο αναμφισβήτητο, την ταξική διάσταση του προβλήματος και έδωσε μια πρωτοφανή και θριαμβευτική νίκη στο ΟΧΙ, την οποία αναγκαστικά αναγνώρισε το στρατόπεδο του "ναι" σε Ελλάδα και Ευρώπη, επαναφέροντας όμως, με περίσσιο θράσσος και χαμηλούς -προς το παρόν και για ετούτη τη στιγμή μόνο- τα σενάρια τρόμου και επιχειρώντας να παρακάμψει άλλη μια φορά τη λαική βούληση, με το επιχείρημα ότι και οι άλλοι λαοί έχουν εκφραστεί δημοκρατικά (Σούλτς σοσιαλιστής - σύντροφε, Σουλτς, δεν τους κάνατε δημοψήφισμα για αυτό το θέμα, κάντε το, και μετά προβάλλετε το επιχείρημα).
Παρά το βομβαρδισμό παραπληροφόρησης που προηγήθηκε από το σύνολο των ΜΜΕ (απογοητευτική και η στάση των δύο τοπικών εφημερίδων), και τα νομικά επιχειρήματα που πρόβαλλαν τέσσερεις μεγάλοι Δικηγορικοί Σύλλογοι της χώρας (Αθηνών, Θεσσαλονίκης, Ηρακλείου και Βόλου) κατά του δημοψηφίσματος, χθες το βράδυ ουδείς αναφέρθηκε ξανά στα επιχειρήματα αυτά, και ουδείς τόλμησε να αμφισβητήσει τη βούληση του ελληνικού λαού ή τη συνταγματικότητα της διεξαγωγή του και του αποτελέσματος.
Άπαντες παρέλειψαν να μας θυμίσουν ότι το δημοψήφισμα ήταν αντισυνταγματικό επειδή το ερώτημα ήταν δήθεν δημοσιονομικό, ή ότι το ερώτημα ήταν ασαφές ή ότι ο κόσμος είχε ελάχιστο χρόνο να ενημερωθεί και να σχηματίσει γνώμη επ'αυτού. Ουδείς μίλησε ξανά για "την ασφαλή γνώση τόσο επί του αντικειμένου του
δημοψηφίσματος όσο και των συνεπειών που θα έχει το «ναι» ή το «όχι» κάτι που αποτελεί "θεμελιώδη προϋπόθεση, η οποία δεν είναι κενός τύπος, αλλά
ουσιαστική επιβεβαίωση του κράτους δικαίου". Ουδείς μίλησε για "έλλειμμα της αναγκαίας ενημέρωσης αποτυπώνεται άλλωστε στο ίδιο το
περιεχόμενο του ψηφοδελτίου, όπου γίνεται παραπομπή σε δύο κείμενα, τα
οποία ουσιαστικά κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα", αφού "σε αίτημα του ΔΣΑ
για την αποστολή τους από τον αρμόδιο υπουργό, εστάλησαν μη επικυρωμένα
κείμενα, χωρίς τα αναγκαία στοιχεία επισήμου εγγράφου (χρονολογία,
υπογραφές, σφραγίδες, πιστοποίηση του εκδότη), σε σημείο που ήταν
αδύνατη η επεξεργασία τους, προκειμένου το σώμα να διαμορφώσει μια
τελική θέση, θετική ή αρνητική", ούτε για θέματα "νομικού πολιτισμού" και για "προβληματική ελεύθερη και ανόθευτη έκφραση του εκλογικού σώματος". Τα εντός εισαγωγικών τμήματα παραπέμπουν στην ανακοίνωση του Δ.Σ.Α. και δια την αντιγραφή του Δ.Σ.Η., ο οποίος είχε κάνει ένα βήμα ακόμη πιο πέρα, συμπληρώνοντας τα εξής: "Επιπροσθέτως επισημαίνουμε και την σημερινή θέση του Συμβουλίου της
Ευρώπης που απεφάνθη ότι οι συνθήκες διεξαγωγής του δημοψηφίσματος δεν
πληρούν τις διεθνείς προδιαγραφές". Επρόκειτο για μια επί πλέον εσκεμμένη προσπάθεια παρέμβασης, καθόσον η θέση αυτή δεν εκφράστηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης, αλλά από το Γ.Γραμματέα του, ως προσωπική άποψη (σεβαστή, πλην όμως πάντα προσωπική και όχι θεσμική), η οποία εκφράστηκε σε συνέντευξη στο Assosiated Press, όπου και βρίσκεται αναρτημένη (βλ. link σε προηγούμενη ανάρτηση) και όχι στην ιστοσελίδα του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Η υποστολή λοιπόν της σημαίας των παραπάνω νομικών επιχειρημάτων αποδεικνύει, πέραν πάσης αμφιβολίας, τις πραγματικές προθέσεις του στρατοπέδου του "ναι". Ουδείς εκ των υποστηρικτών πίστεψε πραγματικά τα επιχείρηματα αυτά και στη νόθευση της λαικής βούλησης (ουδείς Δ.Σ. άλλωστε θέτει τέτοιο θέμα σε κάποια ανακοίνωση). Δεν πρόκειται για πραγματικά επιχειρήματα, αλλά για προφάσεις, τις οποίες, δυστυχώς, επέλεξε να προβάλλει μέρος του νομικού κόσμου, με προεξάρχοντα και το Δ.Σ.Η. και τον Πρόεδρό του, φανερό υποστηρικτή του "ναι", προκειμένου να υποστηριχθεί η συγκεκριμένη άποψη. Πρόκειται για τη γνωστή πλάνη ότι οι δικηγόροι συγκαταλέγονται σε κάποια προνομιούχα τάξη, η οποία ξεχωρίζει από τον ελληνικό λαό. Αν και αυτό αποτελεί πραγματικότητα για ένα πολύ μικρό τμήμα του δικηγορικού σώματος, απέχει παρασάγγες από την καθημερινότητα της πλειοψηφίας των δικηγόρων, που έχουν καταλήξει, σε πολλές περιπτώσεις, αληθινοί ή λούμπεν προλετάριοι, μια θέση στην οποία περιήλθαν με αποκλειστική ευθύνη της ηγεσίας του δικηγορικού σώματος.
Και κάτι τελευταίο: είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΦΟΡΑ που οι δικηγόροι έλαβαν θέση προεκλογικά. Δεν είχαν λάβει ούτε στο δημοψήφισμα του 1975 για το πολιτειακό ζήτημα, παρά την τότε αντίδραση του μεγαλύτερου μέρους του ελληνικού λαού κατά της βασιλείας. Τούτων δοθέντων, οι δικηγόροι είτε ώφειλαν να μην παρέμβουν, είτε, αν έκριναν ως πραγματικά τα ερωτήματα που έθεσαν με τις ανακοινώσεις τους, να ασκήσουν οι ίδιοι οι δικηγορικοί σύλλογοι αίτηση ακύρωσης, όπως έκαναν σε άλλες περιπτώσεις, αναφερόμενες άλλωστε στις σχετικές ανακοινώσεις, ή να καλέσουν τα μέλη τους, κατά το άρθρο 120 του Συντάγματος να αντισταθούν στην προσπάθεια κατάλυσης του Συντάγματος και να μη συμμετάσχουν στο δημοψήφισμα, ή να επιμείνουν στη θέση τους μετά το δημοψήφισμα.
Συνάδελφοι, αν ο λαός παρασύρθηκε στην κρίση του, λόγω της σύντμησης των προθεσμιών ή της ασάφειας ή απόρυσυρσης του ερωτήματος, εσείς δεν πρέπει να εγκαταλείπετε τον αγώνα σας, ούτε να σιωπάτε λόγω του ποσοστού που έλαβε το ΟΧΙ. Και τούτο είτε η θέση σας υπήρξε καθαρά νομική, είτε πολιτική, είτε και τα δύο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου